(Minghui.org) مردی که در ماه مه سال ۲۰۱۵ به‌خاطر ایمان به فالون گونگ دستگیر شد، تنها ۱۰ روز قبل از پایان دوره حبس پنج و نیم ساله‌اش درگذشت. خانواده آقای پان شوجون، اهل شهر شوژو، استان جیانگسو، مظنون هستند که این مرد ۵۵ ساله به‌خاطر برداشت اعضای بدنش کشته شده است.

فالون گونگ، معروف به فالون دافا، تمرینی معنوی است که از سال ۱۹۹۹ توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. طی ۲۲ سال گذشته، تعداد بی‌شماری از تمرین‌کنندگان به‌خاطر حفظ ایمان خود دستگیر، زندانی و شکنجه شده‌اند. گزارش‌ها از شاهدان و پزشکان چینی همچنین نشان می‌دهد که تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان‌ها و سایر بازداشتگاه‌ها به‌خاطر برداشت اعضای بدنشان کشته شده‌اند که برای کسب سود در بیمارستان‌های دولتی و نظامی فروخته و پیوند می‌شوند.

آقای پان شوجون

در ۸نوامبر سال ۲۰۲۰، ده روز قبل از آزادی آقای پان از زندان هونگژئو طبق برنامه زمانی تعیین‌شده، خانواده‌اش برای «ملاقات با او» به زندان احضار شدند. وقتی به آنجا رسیدند، جسد او را در سردخانه مشاهده کردند. پزشک زندان یکی از اعضای بدن او را به خانواده‌اش نشان داد (جزئیات آن مشخص نیست) و گفت که آنها جسدش را کالبد‌شکافی کرده و تشخیص داده‌اند که بر اثر سکته مغزی فوت کرده است.

خانواده آقای پان توضیحات را نپذیرفتند و مظنون هستند كه او به‌خاطر برداشت اعضای بدنش كشته شده است، زیرا او در طی اولین دوره محکومیت زندان از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۰، تحت معاینات و آزمایشات فشرده قرار گرفته بود. آنها معتقدند كه اطلاعات او به نوعی در پایگاه داده‌های آنها برای تطبیق اعضای بدن ذخیره شده است و او پس از محکوم‌شدن برای دومین بار در سال ۲۰۱۵ به زندان برای برداشت اعضای بدنش انتخاب شد.

وقتی زندان ارائه غرامت را به خانواده پیشنهاد داد، آنها در ابتدا آن را نپذیرفتند و اصرار داشتند که شکایتی را علیه زندان مطرح کنند. بعدها، پس از اینکه ازسوی مسئولان شهرستان و روستا تحت فشار قرار گرفتند، تسلیم شدند.

جنازه آقای پان سه ماه بعد سوزانده شده و در قبرستان روستایش به خاک سپرده شد. خانواده‌اش حاضر نشدند به خبرنگار مینگهوئی اعلام کنند که چه مقدار غرامت از زندان دریافت کرده‌اند.

آقای پان آخرین بار به هنگام بازگشت به خانه در شامگاه ۱۹مه۲۰۱۵ توسط پلیس بازداشت شد. هنگامی که او را در بازداشتگاه شهرستان پی نگه داشتند، چند نگهبان پس از دیدن او در حال انجام تمرینات فالون گونگ، او را با میله لاستیکی مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. او پس از آن نمی‌توانست بدون کمک راه برود و باید او را حمل می‌کردند.

آقای پان در سال ۲۰۱۶ در دادگاه شهرستان پی به ۵ سال و شش ماه زندان محكوم و به زندان هونگژئو منتقل شد و درنهایت تا حد مرگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفت.

آشنایی با فالون گونگ

آقای پان، معلم انگلیسی مدرسه راهنمایی، تمرین فالون گونگ را در اوت۱۹۹۶ آغاز کرد. طولی نکشید که التهاب مزمن مخاط بینی، التهاب گوش میانی و التهاب مخاط مقعدش از بین رفت. باسن راست او پس از یک عمل جراحی در ۳۰ سال قبل بسیار سفت شده بود، اما پس از انجام تمرینات فالون گونگ انعطاف و نرمی بیشتری پیدا کرد و می‌توانست بیش از یک ساعت مدیتیشن انجام دهد در حالی که پاهایش را در وضعیت لوتوس کامل (ضربدری)، قرار می‌داد.

آقای پان در مدرسه، اغلب ساعاتی اضافی برای کمک به دانش‌آموزان درس می‌داد. او برای کاهش هزینه کتب درسی با ناشران تماس می‌گرفت. در خانه، زندگی و وضعیت خانوادگی‌اش بسیار در هماهنگی بود. آنها در یک آپارتمان با عایق صوتی ضعیف زندگی می‌کردند و غالباً جر و بحث همسایگان خود را می‌شنیدند. اما همسایگانش یک بار به او گفتند که از اینکه هرگز خانواده آقای پان با هم مشاجره نمی‌کردند متعجب بودند.

در پاییز سال ۲۰۱۴، آقای پان مردی را دید که در خیابان خوابیده است. او به سراغش رفت و متوجه شد كه مست است و در حادثه‌ای مجروح شده بود. آقای پان سعی کرد او را بیدار کند اما نتوانست. با پیشنهاد عابر پیاده دیگر، تلفن همراه مرد مزبور را در جیبش پیدا کرد و با خانواده‌اش تماس گرفت.

آقای پان آنقدر منتظر ماند تا آمبولانس مرد را با خود ببرد. عابر پیاده که همزمان با او مانده بود، به سایر رهگذران گفت که او در آنجا به‌عنوان شاهد حضور داشته است تا بگوید که فردی که به مرد آسیب زد آقای پان نبوده است. او گفت که این بسیار نادر است که هنوز افرادی وجود دارند که مایل به کمک به دیگران در چنین شرایطی هستند، زیرا بسیاری از افراد نیکوکار در چین به جرم ارتکاب به مضروب‌کردن متهم شناخته شده و مجبور به پرداخت هزینه پزشکی افراد مجروح شده‌اند.

آزار و اذیت پس ازآغاز آزار و شکنجه

هنگامی که رژیم کمونیست برای اولین بار آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد، پلیس اغلب آقای پان را مورد آزار و اذیت قرار داده و خانه‌اش را آماج یورش و غارت قرار می‌داد. گاهی اوقات او را نیمه‌شب می‌بردند و از او بازجویی می‌کردند.

از آنجا که آقای پان از نوشتن بیانیه‌هایی برای انصراف از فالون گونگ یا تحویل‌دادن کتاب‌های فالون گونگ خودداری کرد، رئیس مدرسه او را به مدت یک سال و شش ماه از تدریس منع کرد و او را در یک مرکز شستشوی مغزی نگه داشتند.

بعداً از طرف مدرسه به او گفتند که می‌تواند سر کارش برگردد، اما اجازه تدریس نداشت. در جلسات کارمندان، او را تحت جلسات «تحقیر و کشمکش» قرار می‌دادند که در طی آن مورد تحقیر و انتقاد قرار می‌گرفت. در آخر هفته‌ها، تعطیلات یا تعطیلات مدرسه ، او را مجبور می‌کردند که در مدرسه بماند. وقتی هر رویداد مهم سیاسی در شهر اتفاق می‌افتاد، مدیران مدرسه نیز او را یک شب در مدرسه نگه می‌داشتند و اجازه نمی‌دادند به خانه برود.

در ژوئیه۲۰۰۰، آقای پان به‌طور خودسرانه چند روز در مدرسه نگه داشته شد. جی چوانمین، مدیر مدرسه، او را در اواسط ماه ژوئیه به پلیس معرفی کرد. رئیس پلیس دونگ لیسوئو و مأمور ژانگ زونگجیان آقای پان را مورد بازجویی قرار دادند و یک شب او را در اداره پلیس نگه داشتند و صبح روز بعد او را آزاد کردند.

به‌خاطر تبلیغات مداوم توسط اداره ۶۱۰ (سازمانی غیرقانونی که به‌طور خاص برای آزار و شکنجه فالون گونگ تأسیس شده است)، آقای پان و خانواده‌اش تحت فشار روانی عظیمی به سر می‌بردند و او تقریباً از فروپاشی ذهنی در رنج بود.

بازداشت در مرکز شستشوی مغزی

در اوایل فوریه ۲۰۰۱، چند هفته پس از اینکه تلویزیون تحت کنترل دولت خودسوزی جعلی در تیان‌آنمن را پخش کرد، آقای پان دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی در بازداشتگاه شهرستان پی منتقل شد.

تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ که در آنجا بازداشت شده بودند، مکانی که از بیرون به‌عنوان «مرکز مطالعه آموزش حقوقی» شناخته می‌شد، تحت آزار و شکنجه و فشار قرار گرفتند تا آنها را وادار به انصراف از ایمانشان کنند.

آقای پان تقریباً یک سال در مرکز شستشوی مغزی نگه داشته شد. حقوق او (۱۰ هزار یوآن) ازسوی اداره ۶۱۰ به حالت تعلیق درآمد. افراد دست‌اندرکار در تلاش برای تضعیف قدرت اراده‌اش و افزایش فشار، خانواده و دوستان نزدیک او را تحت فشار قرار دادند تا او را ترغیب به چشم‌پوشی از فالون گونگ کنند.

شش ماه بعد که نظارت بین‌المللی درباره آن مرکز شستشوی مغزی خاص افزایش یافت، به محوطه دولتی در شهر هوتون انتقال داده شد. آقای پان و پنج تمرین‌کننده دیگر به مکان جدید منتقل شدند. دست‌اندرکاران علاوه‌بر ادامه شستشوی مغزی، آنها را مجبور به کشت سبزیجات و تمرین تای چی (برای تداخل با تمرین فالون گونگ) کردند.

محکوم به۹ سال حبس

آقای پان و دو تمرین‌كننده دیگر، آقای كائو هوكون و خانم وانگ شینچون، در دسامبر سال ۲۰۰۱ از مركز شستشوی مغزی فرار كردند. اداره ۶۱۰ شهرستان پی ۲۰۰هزار یوآن پاداش برای گزارش درباره آنها در نظر گرفت و صدها مأمور پلیس محلی را برای دستگیری آنها به کار گماشت.

هشت ماه بعد، آقای پان در شهر بنگبو در مجاورت استان آنهویی دستگیر شد. در حالی که او را در هتلی در بنگبو نگه داشتند، پلیس او را مورد ضرب‌وشتم قرار داد و صورتش را دچار تورم کردند. طی چند روز بعدی، او را به دو هتل مختلف بردند و از او بازجویی کردند. بعداً پلیس او را در بازداشتگاه شهرستان فنگ در شهر شوژو نگه داشت. او از انجام تمرینات فالون گونگ منع شد و مجبورش کردند سبدهای میوه ببافد. در آن زمان، لی چوانژونگ و کونگ لینگهوا از بخش امنیت داخلی دو بار از او بازجویی کردند.

آقای پان در دسامبر سال ۲۰۰۲ از بازداشتگاه شهرستان فنگ به بازداشتگاه شهرستان پی منتقل شد. نگهبانان او را مورد تفتیش بدنی قرار دادند و مجبورش کردند لباس بازداشتگاه را بپوشد و قوانین زندان بازگو کند. او اجازه انجام تمرینات فالون گونگ را نداشت.

اندکی بعد، دادستانی شهرستان پی بازداشت او را تأیید کرد. او در ژوئیه۲۰۰۳ در دادگاه شهرستان پی محاکمه شد. دادستان به او اجازه دفاع نداد.

آقای پان بعداً به نه سال زندان محکوم شد. او درخصوص حکم صادره تقاضای تجدیدنظر کرد، اما دادگاه میانی شهر شوژو حکم اصلی او را بدون تشکیل جلسه دادرسی تأیید کرد. هیچگاه سندی رسمی درخصوص این حکم به او داده نشده بود.

آزار و شکنجه در زندان

در اواخر سپتامبر۲۰۰۳، آقای پان با دستبند و غل و زنجیر از بازداشتگاه شهرستان پی به زندان هونگژئو منتقل شد.

در زندان، آقای پان مورد ضرب‌وشتم، محرومیت طولانی‌مدت از خواب، محدودیت در استفاده از دستشویی و خوراندن اجباری قرار گرفت. در زمستان، پلیس در لباس و کفش او آب سرد می‌ریخت. گاهی آب جوش روی پاهایش می‌ریختند. او یک بار ساعت‌ها‌ با دستبند به قفسه‌ای در انبار بسته شد درحالی که دستانش در پشت بدنش قرار داشتند. او همچنین با کمربند مخصوص ساخته‌شده طوری بسته شد که دستانش به دور کمرش نگه داشته شوند. در موقعیتی دیگر، نگهبانان گردن او را با ساعد دست و با فشاری خفه‌کننده‌ گرفتند و تقریباً داشتند او را خفه می‌کردند.

در سال ۲۰۰۸، چون آقای پان از پاسخ به تماس تلفنی امتناع كرد، زندانی ژانگ لی گردن او را گرفت، به زیر بغلش برد و بیش از ده متر او را كشاند، تقریباً داشت آقای پان را خفه كرده و می‌كشت.

بین فوریه و مه۲۰۰۹، آقای پان در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد و خواستار آزادی فوری خود شد. نگهبانان به‌جای رهاکردن شکنجه ، یک برنامه ۹ ماهه شکنجه شدید را آغاز کردند.

او دائماً مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گرفت، تحت خوراندن اجباری قرار می‌گرفت و روزها از خواب محروم بود. صورتش متورم شد و دهانش خونریزی کرد. گاهی نگهبانان زندانیان را تحریک می‌کردند تا او را حول دایره‌ای روی زمین بکشند. در جلسات دیگر شکنجه، آنها آب سرد روی او می‌ریختند یا دهان او را می‌پوشاندند و آب در بینی او می‌ریختند.

در حالی که آقای پان بسیار ضعیف و لاغر بود، زندانیان او را در تخت می‌بستند، در دهانش ادویه می‌پاشیدند، به بینی یا چشمش آب تزریق کردند، به چشمانش چسب می‌زدند، یا در سوراخ های بینی او نی فرو می‌کردند. یکی از زندانیان به سرش چنگ انداخت و با پیچاندن آن، باعث آسیب شدید گردنش شد.

پس از نه ماه شکنجه، فشار خون آقای پان به‌شدت پایین آمد. قلب او چنان ضعیف بود که گاهی حتی احساس نمی‌کرد که قلبش ضربان دارد. او همچنین دچار از دست دادن حافظه کوتاه مدت شد و گاهی اوقات نمی‌توانست اتفاقاتی را که در همان روز رخ داده‌ بودند به یاد بیاورد. یک بار هنگامی که به‌عنوان بخشی از کار اجباری برای درآوردن علف‌های هرز خم شد، افتاد و هشیاری‌اش را از دست داد و مدتی طول کشید تا هشیاری‌اش را به دست آورد.

هشدار‌ درخصوص آزمایشات سلامت

وقتی آقای پان درنتیجه آزار و شکنجه در آستانه مرگ بود، گان، رئیس بیمارستان زندان، او را دو بار تحت الکتروکاردیوگرام قرار داد. نگهبانان او را برای انجام آزمایشاتی به بیمارستان شهر سوجیان منتقل کردند. او تحت آزمایش دیگری درخصوص عملکرد کبد قرار گرفت. نگهبانان هرگز توضیح ندادند که این آزمایشات چه بودند و پزشکان هرگز درباره نتایج آزمایشات با او گفتگو نکردند.

در حالی که نگهبانان با باطوم برقی در آنجا ایستاده بودند، پرستارها به‌طور مکررخون او و سایر زندانیان را می‌کشیدند.

معاینات مکرر و گسترده درخصوص وضعیت سلامتی باعث شد آقای پان و خانواده‌اش تعجب کنند که آیا او برای برداشت عضو هدف قرار گرفته است یا خیر.

آقای پان به‌خاطر آسیب دیدگی از ناحیه قلب، گردن و پشت، در نوامبر ۲۰۱۰ آزاد شد. او به سختی از اولین دوره زندان خود جان سالم به در برد؛ اما پس از دومین دوره زنده نماند.

آزار و اذیت قبل از آخرین دستگیری

با آغاز آوریل ۲۰۱۵، یک ماه قبل از آخرین دستگیری، مأموران اداره پلیس پی چنگ شروع به آزار و اذیت آقای پان در خانه و همسرش در محل کار کردند. مأمور ژانگ چان و پنج نفر دیگر در تاریخ ۱۳آوریل حدود ساعت ۸ شب آقای پان را در راهروی ساختمان آپارتمانی‌اش متوقف کرده و اقدام به گرفتن عکس از او کردند. آنها به او دستور دادند تلفن همراهش را تحویل دهد و خواستار تفتیش و بازرسی آپارتمان او شدند که آقای پان موافقت نکرد. او گفت که این آزار و اذیت خانواده و همسایگان او را می‌ترساند. پلیس پس از توقف تقریباً یک ساعته، آنجا را ترک کرد.

افسر ژانگ و مأموری دیگر در ۴مه۲۰۱۵، در ساعت ۲ بعدازظهر آقای پان را مورد آزار و اذیت قرار دادند. آنها همچنین درهای همسایگان او را می‌زدند و اطلاعات شخصی آنها را جویا می‌شدند. چند همسایه او دچار رعب و وحشت شده بودند.

اطلاعات تماس مجرمان:

زندان هونگژئو: ۸۶۴۷۸۱۲۳ – ۵۲۷ – ۸۶ +شعبه اداره زندان: ۸65278۶۴۷۸۰۶۹ +،  ۸65278۶۴۷۸۰۷۲ +ژای هونگجیو (翟洪举)، مدیر، شعبه اداره زندان: ۸65278۶۴۷۸۰۶۹ +، ۸65278۶۴۷۸۰۷۲ +، 861۳۵۱۱۷۹۰۳۴۵+ (تلفن همراه)ژو شنگ‌کای (周 生 才)، مدیر شعبه اداره زندان: 861۳۸۵۲۸۳۵۹۱۶ +هو جوچیو (胡居求)، مأمور، شعبه اداره زندان: ۸65278۶۴۷۸۰۶۹ +، ۸65278۶۴۷۸۰۷۲+شعبه اصلاحات آموزشی: ۸65278۶۴۷۸۰۷۵ +،  ۸65278۶۴۷۸۰۷۶+کائو شین هونگ (曹 新 红)، مأمور، شعبه اصلاحات آموزشی: 861۳۶۱۱۵۷۲۱۲۷+ (تلفن همراه)سان یون (孙 运)، روانشناسی که در زندان برای «تبدیل» تمرین‌کنندگان استخدام شد: ۸65278۶۴۷۸۰۷۸+دونگ لیبائو (董 立 宝)، روانشناسی که در زندان استخدام شد تا تمرین‌کنندگان را «تبدیل» کند:  ۸65278۶۴۷۸۰۷۸+ 

گزارش‌های مرتبط:

معلم اهل جیانگسو پس از پایان دوره محکومیت زندان به اشتباه، هنوز زندانی است

تمرین‌کننده فالون گونگ آقای پان شوجون در زندان هونگژئو در استان جیانگسو به‌طور وحشیانه تحت آزار و شکنجه قرار گرفت

شرایط بحرانی معلم ممتاز، پان شوجون پس از هفت سال زندان

شرایط بحرانی آقای پان شوجون در زندان دریاچه هونگزی در استان جیانگسو

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی است.