(Minghui.org) تمرینکنندگان فالون دافا پس از یک سال محدودیتها بهدلیل پاندمی، برای نخستین بار در استانبول رویداد «به حزب کمونیست چین (حکچ) پایان دهید» را برگزار کردند. عموم مردم به این رویداد علاقه بسیار زیادی نشان دادند؛ رویدادی که در بشیکتاش، یکی از پر جنبوجوشترین مناطق استانبول، در 12ژوئن برگزار شد.
چند تمرینکننده تمرینات را انجام دادند، درحالیکه سایرین فالون دافا را برای رهگذران علاقمند به نمایشگاه عکاسیِ «سفر فالون دافا» توضیح میدادند و گروه دیگری برای دادخواست «به حکچ پایان دهید» امضا جمع میکردند. علیرغم وقفه طولانی، حس هماهنگی فوقالعادهای بین تمرینکنندگان وجود داشت.
تمرینکنندگان در ترکیه تمرینات را انجام میدهند، حقیقت را روشن کرده و امضا جمعآوری میکنند.
قرار بود در بعدازظهر یک حزب سیاسی کنفرانسی مطبوعاتی را در همان منطقه برگزار کند. درحالیکه مقدمات آن رویداد آماده میشد، تمرینکنندهای بروشورها و فرمهای دادخواست را به قسمت اعلامیه مطبوعاتی برد. وقتی آن بانوان درباره کمپین «به حکچ پایان دهید» شنیدند، بسیار پذیرا بودند و از تمرینکنندگان برای انجام این کار تشکر کردند. علاوه بر این، چند زن به رویداد فالون دافا آمدند و با صدای بلند برای تمرینکنندگان دعا کردند. آنها گفتند كه افراد بیشتری باید نسبت به این وضعیت حساسیت نشان دهند و اینکه لازم است افراد بیشتری مانند تمرینکنندگان وجود داشته باشد.
توزیع بروشورها و پاسخ به سؤالات
بسیاری از رهگذران به تمرینکنندگان نزدیک میشدند و میگفتند: «آیا این فالون دافا نیست؟ ما درباره آزار و شکنجه در چین میدانیم.» سپس اطلاعات بیشتری خواستند.
سراپ آگاک (رئیس آموزش منطقه بشیکتاشِ حزب سعادت)
سراپ، معلم و نیز رئیس آموزشوپرورش منطقه بشیکتاش برای حزب سعادت، یک حزب سیاسی فوقمحافظهکار در ترکیه، است.
گروهی از ترکهای اویغور در همان منطقه حضور داشتند. سراپ ابتدا از کمپین امضای ترکهای اویغور حمایت کرد و بعداً که درباره آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون دافا و وسعت برداشت اجباری اعضای بدن تمرینکنندگان فالون دافا بهدست حکچ شنید، بسیار ناراحت شد. او از تمرینکنندگان دادخواستی گرفت و به سراغ جمعیتی رفت که دور هم جمع شده بودند، و از یکیک آنها خواست که امضایش کنند.
شعبه زنان این حزب با رئیس منطقه نیز تماس گرفت و به تمرینکنندگان اجازه داد که درباره این کمپین توضیح دهند. آنها بسیار علاقهمند بودند و گفتند که اگر مردم با یکدیگر همکاری کنند، صدای بیشتری خواهند داشت.
سراپ که تمام مطالب اطلاعرسانی را بررسی کرد، گفت: «موفق باشید. چه کار شگفتانگیزی انجام میدهید و چقدر خوشحال هستید! من به همه باورها احترام میگذارم و این آزار و شکنجه باید پایان یابد.»
چند ترک اویغور جلو آمدند و درباره آزار و شکنجه خودشان و جنایات حزب کمونیست چین به تمرینکنندگان گفتند. آنها جوانان بیگناه و صادقی بودند که از هر فرصتی استفاده میکنند تا صدایشان شنیده شود، و از چین خواستند که به آنها اجازه دهد به خانوادههای خود بپیوندند. آنها درکهای خود را با تمرینکنندگان در میان گذاشتند تا بتوانند کارهای بیشتری با هم انجام دهند. یکی از آنها مدیر اخبار اویغور بود. دیگری از رسانه آسیای آزاد بود و با تمرینکنندهای مصاحبه کرد.
سمسیه علی گفت: «وقتی در ترکستان شرقی بودم، دولت چین میگفت فالون دافا مضر و خشن است. اینطور فکر نمیکنم، بنابراین آمدم که از شما حمایت کنم. با شما هستم. من از سال 2015 در ترکیه زندگی میکنم. ترک اویغور، و دانشجوی دانشکده پرستاری ترکیه هستم. از زمانی که در ترکیه زندگی میکنم، هیچ ارتباطی با خانوادهام ندارم. پدرم مرا برای ادامه تحصیل در دانشگاه به ترکیه فرستاد. حکچ پدرم را از سال 2017 در بازداشتگاه حبس کرده است. در همان سال، پدربزرگم بهدلیل روحانیبودن بازداشت و زندانی شد. در سال 2018، عمویم را به یک اردوگاه بازداشت منتقل کردند. در حال حاضر، سه نفر از خانواده ما که متشکل از سه نسل است تحت آزار و شکنجه حزب کمونیست چین قرار دارند.»
مدینا نازمی از سال 2009 در ترکیه زندگی میکند و شهروند ترکیه است. او مترجم همزمان است و گفت: «از دیدن فعالیت فالون دافا خوشحال شدیم. همه حق دارند مسیری را که به آن اعتقاد دارند بپیمایند. ما در قرن بیستویکم زندگی میکنیم و همه آزادند چیزی را که باور دارند انجام دهند. وقتی در شینجیانگ زندگی میکردیم، جوان بودیم و عادت داشتیم برنامههای دولت چین را که فالون گونگ را بیاعتبار میکرد، تماشا کنیم. اما اکنون بزرگ شدهام و حقیقت را درک میکنم و میدانم فالون دافا بد نیست. هرکسی آزاد است عقیده خود را دنبال کند. از اقدامات تمرینکنندگان فالون دافا حمایت میکنم.»
او درباره سمت تاریک چین نیز صحبت کرد. خواهر 34سالهام، مِولود هیلال، از دانشکده مدیریت بازرگانی دانشگاه استانبول فارغالتحصیل شد. او شهروند مورد احترام ترکیه و نیز یک مادر بود. وقتی مادرمان که در ترکستان شرقی زندگی میکرد، بیمار شد، خواهرم مولود برای مراقبت از او رفت و دیگر برنگشت. در اواخر سال 2010 او را به یک اردوگاه بازداشت بردند. اگرچه در 12مه2019 آزاد شد، در 12ژوئن 2019 بار دیگر بهدلیل تحصیل و زندگی در ترکیه ،دستگیر شد. از آن روز صدایش را نشنیدهام، نه از او چیزی میشنوم و نه میدانم که چهکار میکند. میخواهم خواهرم آزاد باشد و با دخترش به ترکیه برگردد. بهعنوان شهروندان ترکیه، میخواهم دولتمان از من و خواهرم در این کشور محافظت کند.»
کولان سرمهمت (ترک اویغور) از سال 2012 در ترکیه زندگی کرده است. او فارغالتحصیل دانشکده حقوق دانشگاه تجارت استانبول است.
کولان سرمهمت گفت: «دولت چین از دهه 1990 آزار و شکنجه و سرکوب پیروان فالون گونگ را آغاز کرد. شما را اینجا دیدم و اینجا هستم تا از فعالیتهای پیروان فالون گونگ در ترکیه حمایت کنم. مادرم در یک اردوگاه بازداشت حبس است. نام مادرم سوری ترسان است. ازآنجاکه در ترکیه تحصیل کرده و زندگی میکنم، دولت چین او را در یک اردوگاه بازداشت به سبک نازیها، در چین حبس کرده است. سعی میکنم تا آنجا که میتوانم با دوستانم که قربانی رژیم چین هستند صدایم را به گوش سایرین برسانم تا مادرم آزاد شود و از آن اردوگاه مرگ فرار کند.»
تمرینکنندگان در طول آن روز در شلوغترین خیابان استانبول، بزرگترین شهر ترکیه، نزدیک به یکصد امضا جمعآوری کردند.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وبسایت مینگهویی منتشر میشوند، توسط وبسایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپیرایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامیاست.
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.