(Minghui.org) ایمان یا شین یانگ در چینی، سابقهای طولانی دارد. همچنین در شکلدادن به فرهنگ جامعه امروز نقش مهمی ایفا میکند.
سنت توماس آکویناس (1125 - 1274)، کشیشی بزرگ در ایتالیا، گفت که خداوند منبع عقل و ایمان فطری است. او نوشت: «ایمان یک ویژگی است، زیرا یک فضیلت است، یعنی کیفیت خوب ذهن....ایمان عادتی در ذهن است که توسط آن زندگی جاودانه در ما آغاز میشود، عادتی که باعث میشود عقل چیزهایی را بپذیرد که در سطح ظاهری نیستند.»
ویلیام جیمز، معروف به پدر روانشناسی آمریکایی، معتقد بود ایمان بخشی از جامعه ماست. او در مقالهای باعنوان اراده به داشتن باور در سال 1896 مینویسد: «یک ارگانیسم اجتماعی از هر نوع، چه بزرگ و چه کوچک، همان چیزی است که هست، زیرا هر یک از اعضا با این اطمینان که سایر اعضا بهطور همزمان وظایف خود را انجام خواهند داد، به وظایف خود عمل میکنند. هر جا که با همکاری بسیاری از افراد مستقل به نتیجه مطلوبی دست مییابد، وجود آن بهعنوان یک واقعیت، نتیجه محض ایمان پیشفرض به یکدیگر ازسوی کسانی است که بلافاصله درگیر شدند.»
در چین، اصطلاح شین یانگ (ایمان) در اصل از بودیسم سانسکریت آمده است. این بدون شک به «باور و تحسین بودا، دارما، و سانگه (جامعه بودایی) اشاره دارد.» درواقع، چین دارای تاریخ غنی درخصوص ایمان است. علاوه بر بودیسم، دارای دائوئیسم، کنفوسیوس و سایر نظامهای اعتقادی است. برای هزاران سال، این نظامهای اعتقادی راهنمایی معنوی و مبنای اخلاقی را برای مردم از هر طبقهای فراهم کردند.
چهارراه فرهنگها
سؤالِ «ما کی هستیم»، پرسشی ابدی بوده که بشر به آن فکر کرده است. افلاطون گفت: «روح انسان فناناپذیر و جاودانه است. او توضیح داد: «خداوند برای اینکه انسان در زندگی موفق شود دو وسیله تربیت و فعالیت جسمی را در اختیار او قرار داده است. نه جدا از هم - یکی برای روح و دیگری برای بدن - بلکه برای این دو با هم. با این وسایل انسان میتواند به کمال برسد.».
در شرق، حکیمان باستانی نه تنها فرهنگ چینی را پرورش دادند، بلکه بر تمدنهای دیگر نیز تأثیر گذاشتند. یکی از نمونهها تائو ته چینگ اثر لائوزی (همچنین به نام لائو تزو شناخته میشود) بود. ویگو مورتنسن، نویسنده و تهیهکننده آمریکایی، در نقدی در نیویورک تایمز در سال 2017 نوشت: «برای من، این کتاب به همان اندازه که کار افلاطون از نظر اخلاقیات شخصی مهم است، یک راهنمای مهم است.
«روی دیگر همان سکه. درسهای جاودانهای که میتوان از افلاطون و لائوتسه گرفت، از بسیاری جهات یکدیگر را تقویت میکنند.»
درواقع، تائو ته چینگ در قرن شانزدهم در آلمان به خوبی شناخته شده بود. پس از اینکه اولین ترجمه آلمانی در سال 1870 در دسترس قرار گرفت، تنها 102 ترجمه به زبان آلمانی وجود داشت. بهعنوان مثال، فیلسوف آلمانی جورج ویلهلم فردریش هگل (1770 - 1831)، بهشدت تحت تأثیر لائوزی بود. تائو ته چینگ با مجموع صدها نسخه ترجمه، در ادبیات تاریخ بشر، به یکی از کتابهایی تبدیل شد که بیشترین ترجمه از آن ارائه شده است.
گوتفرید ویلهلم لایب نیتس (1646 - 1716)، ریاضیدان آلمانی که حساب دیفرانسیل و انتگرال را مستقل از اسحاق نیوتن توسعه داد، علاقه زیادی به فرهنگ چینی داشت. هنگامی که ترجمه لاتین هتو (نقشه رودخانه زرد) و لوشو (کتیبه رودخانه لو) را دید، بهتزده شد و فریاد زد که این راز عمیقی از جهان هستی است. او با الهام از آی چینگ، دیالکتیک (بررسی عقاید از راه استدلال و منطق و معمولاً از طریق پرسش و پاسخ) را توسعه داد و سیستم اعداد مزدوج را اختراع کرد که در سیستم کامپیوتری امروزی استفاده میشود.
در واقع، مردم از تمام فرهنگها به دنبال معنای زندگی و خوشبختی ابدی بودهاند. نظام های اعتقادی درست نه تنها مردم را در مسیر درست هدایت میکنند، بلکه آنها را با ارزشهای اخلاقی بالاتر و رفتار بهتر در جامعه راهنمایی میکنند.
فقدان ایمان در کمونیسم
طبق آمار منتشرشده در سال 2018، حدود 2.3 میلیارد پیرو مسیحی وجود دارد که حدود 32 درصد از جمعیت جهان را تشکیل میدهند. چهارصد میلیون نفر، 7 درصد از جمعیت جهان، به بودیسم اعتقاد داشتند. دادههای بهروزشده در سال 2022 نشان میدهد که 80 درصد از جمعیت جهان از برخی سیستمهای اعتقادی پیروی میکنند. در میان آنها مسیحیان، بوداییها، یهودیان و دائوئیستها حدود نیمی از جمعیت جهان را تشکیل میدهند. افراد بیشتری در سراسر جهان از طریق سیستمهای اعتقادی خود معانی زندگی را یافتهاند.
اما همه کشورها مثل هم نیستند. بهعنوان مثال، در چین کمونیستی، تنها 7 درصد از جمعیت دارای سیستم اعتقادی هستند. همانطور که کنفوسیوس گفت: «کسانی که دید بلندمدتی ندارند با نگرانیهای کوتاهمدت روبرو خواهند شد.» فیلسوفان غربی نیز به این وضعیت پی بردند. آرتور شوپنهاور فیلسوف آلمانی مینویسد: «در وهله اول، هیچکسی خوشحال نیست، اما هرکسی در طول زندگی خود برای خوشبختی ادعاشده تلاش میکند که به ندرت به دست میآید، و حتی پس از آن فقط او را ناامید میکند.
در نتیجه، بسیاری از مردم در چین مدرن هیچ ایمانی ندارند و در عوض به دنبال پول و شهوت هستند که اغلب به قیمت آسیبرساندن به دیگران است. این نه تنها چین را تضعیف کرده، بلکه جهان را نیز به خطر انداخته است.
پیروی از سنتها
هفت درصد از جمعیت چینی دارای سیستمهای ایمانی هستند، ازجمله تمرینکنندگان فالون دافا، سیستمی معنوی که به نام فالون دافا نیز شناخته میشود و بر اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری استوار است. این تمرین در سال 1992 توسط آقای لی هنگجی به عموم معرفی شد و از آن زمان تاکنون حدود 100 میلیون تمرینکننده از همه اقشار جامعه را به خود جذب کرده است. تمرینکنندگان فالون گونگ با پیروی از اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری تلاش میکنند تا شهروندان خوبی باشند. حتی پس از اینکه حزب کمونیست چین (حکچ) به دلیل محبوبیت آن، کمپین سراسری را علیه فالون گونگ راهاندازی کرد، تمرینکنندگان در ایمان درست خود آرام و مصمم باقی ماندهاند.
یکی از مقالههای امسال از مجموعه «جشن روز جهانی فالون دافا» توضیح میدهد که چگونه فالون دافا یک دختر سرکش را تغییر داد و به همسری تبدیل کرد که همیشه مراقب دیگران است. ازآنجاکه او به همه، ازجمله اعضای خانواده، همکاران و همسایگانش احساسی حاکی از شفقت پیدا کرد، اطرافیانش عمیقاً از تغییراتی که در او میدیدند تحت تأثیر قرار گرفتند. برادرزادهاش به شوهرش گفت: «من به عمهام (اشاره به تمرینکننده) بهعنوان یک تمرینکننده فالون گونگ افتخار میکنم. او با همه بهخوبی رفتار میکند. تمرینکنندگان فالون گونگ بهترین افراد هستند.»
آنتوان آگوستین کورنو، فیلسوف، ریاضیدان و اقتصاددان فرانسوی، که معتقد بود کنجکاوی ما درباره ماوراءطبیعت و معجزه که زندگی میبخشد، گفت: ایمان است که ما را زنده میکند. یعنی در حقیقت ما در آرزوی زندگی هستیم.
این گفته توضیح میدهد که چرا تمرینکنندگان فالون گونگ با وجود 23 سال آزار و شکنجه وحشیانه به دست حکچ، در ایمان خود مصمم هستند. با این اوصاف، جهان ما به حقیقت، نیکخواهی، بردباری نیاز دارد.
دیدگاههای ارائهشده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وبسایت دارای حق انحصاری کپیرایت برای وبسایت مینگهویی است. مینگهویی بهطور منظم و در مناسبتهای خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه نظرات و دیدگاهها