(Minghui.org) کمیسیون اجرایی کنگره ایالات متحده دربارۀ چین (CECC) گزارش سالانه خود را در 14 نوامبر2022 منتشر کرد. این گزارش بیان کرد که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) به سرکوب پیروان بودیسم تبتی، مسلمانان، تمرین‌کنندگان فالون گونگ، و سایر گروه‌های اقلیت ادامه داده است.
در این گزارش آمده است: «پیروان فالون گونگ با سختی‌های بی‌رحمانه، از جمله مرگ‌های مرتبط با حبس، محکومیت به حبس‌های طولانی‌مدت و آزار و شکنجه مواجه بوده‌اند و یک مطالعه ارزیابی‌شده تأیید کرد که گزارش‌های وحشتناکی از اعدام زندانیان فالون گونگ از طریق برداشت اجباری اعضای بدنشان، طی این سالها وجود دارد.»
آزار و شکنجه ناشی از مقررات و سیاست‌ها
عبارت «فالون گونگ» ۶۵ بار در گزارش 37۶ صفحه‌ای آمده است. در بخش آزادی مذهب این گزارش آمده است که پلیس و مقامات قضایی چین با استفاده از ماده 300 قانون کیفری، که «فرقه‌های خرافی» و «جوامع مخفی» را هدف قرار می‌دهد، به سرکوب فالون گونگ و سایر گروه‌های مذهبی ادامه داده‌اند، درحالیکه فالون گونگ یک سیستم مدیتیشن برای عموم مردم است که ذهن و جسم را بهبود می‌بخشد.
در این گزارش آمده است: «نویسندگانِ یک تحقیق در سال 2022 که در مجله آمریکایی مربوط به پیوند عضو منتشر شد، به این نتیجه رسیدند که به احتمال زیاد جراحان پیوند عضو در چین در اعدام زندانیان «از طریق پیوند عضو» تا سال 201۵ مشارکت داشتند. آنها همچنین با شواهد و نمونه‌های «روایتی و متنی» قبلی ارائه شده توسط سازمان‌های وابسته به فالون گونگ مبنی بر برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی همخوانی داشتند.»
این موضوع در بخش اختصاص‌یافته به فالون گونگ بیشتر توضیح داده شد. در این گزارش آمده است که مقامات چینی بر اساس ماده 300 قانون کیفری جمهوری خلق چین که «سازماندهی و عضویت در فرقه به‌منظور تضعیف اجرای قانون» را جرم می‌داند، به آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ ادامه داده‌اند. مینگهویی وب‌سایت وابسته به فالون گونگ، مرگ ده‌ها تمرین‌کننده فالون گونگ را به‌دلیل بدرفتاری در حین بازداشت و صدها مورد محکومیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط مقامات، ظاهراً به‌دلیل ارتباطشان با فالون گونگ را گزارش کرده است.
چند مورد مستند شده
در این گزارش به چند مورد آزار و شکنجه از منابع مختلف از جمله وب‌سایت مینگهویی استناد شده است.
در این گزارش آمده است: «در نوامبر2021، دادگاه منطقه شیانگ‌یانگ در شهر مهم جیاموسی، استان هیلونگ‌جیانگ، تمرین‌کننده فالون گونگ و معلم سابق لیو لیجیه را به ۳ سال و ۶ ماه زندان محکوم کرد. لیو در اکتبر2020 بازداشت و بعداً به قید وثیقه آزاد شد. اما در سال 2021، بدون هیچگونه نمایندگی قانونی محاکمه و محکوم شد. پس از رد درخواست تجدیدنظر او، در 12ژانویه2022 بازداشت شد.
برخی از این موارد مربوط به سانسور ح.ک.چ دربارۀ اطلاعات پاندمی بود. یازده تمرین‌کننده فالون گونگ دستگیرشده در سال 2020 به‌دلیل به‌اشتراک‌گذاری مطالب مرتبط با کووید19 با منابع خارج از کشور توسط مقامات در 16ژانویه2022 محکوم شدند. در این گزارش آمده است: «مسئولین شهر پکن هنرمند شو نا را به ۲۰ هزار یوان (3000 دلار آمریکا) جریمه و هشت سال حبس محکوم کردند. عکس‌هایی که شو با منابع خارجی به اشتراک گذاشته است «پکن در روزهای اولیه شیوع کووید19 در چین» را نمایش می‌دهد.
نظام قضایی به‌عنوان ابزاری سیاسی
در این گزارش در بخش «حکومت قانون در سیستم عدالت» توضیح داده شده که سیستم عدالت کیفری به‌عنوان ابزاری سیاسی باقی مانده است که برای حفظ نظم اجتماعی در پیشبرد حکومت استبدادی حزب کمونیست چین استفاده می‌شود. چند نوع بازداشت فراقانونی شامل سربه نیست‌کردن، زندان‌های سیاه، مراکز روانپزشکی، بازداشت اداری، و اردوگاه‌های بازداشت گروهی بود.
دو نمونه گائو ژی‌شنگ و تانگ جیتیتان هستند که هر دو تمرین‌کنندۀ فالون گونگ و از حقوق قانونی‌شان دفاع کرده‌اند. این گزارش می‌نویسد: «گائو ژی‌شنگ، وکیل حقوق بشر از زمان ناپدید شدنش در اوت۲۰۱۷، پس از نوشتن کتابی که جزئیات تجربه‌اش از شکنجه و دیدگاهش درباره دموکراسی‌سازی در چین را نوشته بود، تا فوریه۲۰۲۲، همچنان مفقود بوده است.»
به‌طور مشابه، مقامات تانگ را در دسامبر2021 بازداشت کردند، قبل از شرکت وی در یک رویداد حقوق بشری سازماندهی‌شده توسط اتحادیه اروپا که از قبل برنامه‌ریزی شده بود. محل بازداشت تانگ تا ژوئن2022 نامعلوم باقی ماند و «براساس گزارش‌ها به‌دلیل وخامت وضعیت سلامتی‌اش بیهوش شد، و این نگرانی‌ها را ایجاد کرد که در دوران بازداشتش مورد بدرفتاری قرار گرفته بود.»
مواردی از این دست نیز زیاد است. در این گزارش آمده است: «در دسامبر2021، مقامات اداره دادگستری پکن، وکیل اصلیِ
شو نا، لیانگ شیائوجون را تا حدی به‌دلیل پست‌هایش در رسانه‌های اجتماعی که از حقوق تمرین‌کنندگان فالون گونگ دفاع می‌کرد، از حق وکالت محروم کردند.»
برداشت اجباری اعضای بدن
در گزارش CECC آمده است:«در مطالعه بررسی‌شده‌ای که در مجله آمریکایی پیوندعضو منتشر شد، نویسندگان یافته‌هایشان را از «بررسی 2838 مقاله توسط پزشکی قانونی که برگرفته از مجموعه داده‌هایی از 124770 نشریه پیوندعضو به زبان چینی» بود را به اشتراک گذاشتند که بین سال‌های 1980 تا 201۵ منتشر شده است.
با توجه به استفاده رایج از زندانیان محکوم به اعدام در چین برای برداشت‌عضو در طی این دوره، نویسندگان این تحقیق به این نتیجه رسیدند که به احتمال زیاد جراحان پیوندعضو در چین «از طریق برداشت عضو» در اعدام زندانیان مشارکت داشته‌اند، که نقض «قانون اهداکنندۀ عضو شخص مرده» در حوزه پزشکی است. آنها همچنین یافته‌های خود را مطابق با شواهد و نمونه‌های «روایتی و متنی» قبلی توصیف کردند که توسط سازمان‌های وابسته به فالون گونگ در رابطه با برداشت اعضای بدنِ زندانیان عقیدتی ارائه شده است.»
علاوه بر این، طبق یافته‌های این مقاله سایر اقلیت‌های گروهی نیز هدف برداشت اجباری اعضای بدن قرار گرفته‌اند.
پاسخگوکردن عاملان جنایت
این گزارش همچنین حاوی بیانیه‌ای از سناتور جیمز لنکفورد، یکی از اعضای CECC است. او نوشت: «هیچ تهدیدی بزرگتر از ح.ک.چ برای ایالات متحده و آرمان آزادی وجود ندارد. ضروری است که ما بر جدی‌ترین و فاحش‌ترین موارد نقض حقوق بشر، مانند نسل‌کشی مداوم، جنایات علیه بشریت و برداشت اعضای بدن تمرکز کنیم.»
علاوه بر گروه‌های اقلیت مختلف، ح.ک.چ مرتکب «جنایت‌های غیرقابل توصیف» علیه «روزنامه‌نگاران، وکلای مدافع و سایر افرادی نیز شده است که به‌خاطر سیاست‌های همگون‌سازی اجباری چین متحمل بدرفتاری‌های شدید شده‌اند.»
درنتیجه، این گزارش از دولت چین خواستار تضمین آزادی مذهب برای همه شهروندان مطابق با تعهدات بین‌المللی حقوق بشر و قوانین جمهوری خلق چین است. به‌طور مشخص‌تر، «خواستار آزادی رهبران مذهبی و تمرین‌کنندگانی است که مقامات چینی آنها را به‌دلیل دنبال‌کردن صلح‌‌آمیز عقاید دینی‌شان محبوس، بازداشت یا زندانی کرده‌اند.» این امر در مورد گروه‌های مذهبی مختلف مانند «تمرین‌کنندگان فالون گونگ شو نا و ژو دیونگ و همچنین افرادی که به‌دلیل ارتباط با آن شهروندان در حبس، بازداشت یا زندانی هستند، صدق می‌کند».
این گزارش همچنین از دولت ایالات متحده خواستار استفاده از قوانین موجود برای «پاسخگو کردن مقامات دولتی چین و سایر افراد دخیل در محدودیت‌های شدید آزادی مذهبی» شد. آنها شامل تحریم‌های موجود در قانون مسئولیت‌پذیری جهانی حقوق بشر مگنیتسکی (قانون عمومی شماره 328 - 114) و قانون بین‌المللی آزادی مذهبی 1998 (قانون عمومی شماره 292- 10۵) هستند.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
