(Minghui.org) یک شهروند 55 ساله شهر داچینگ، ساکن استان هیلونگ‌جیانگ، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ با آزار و شکنجه مواجه شد. این روش معنوی از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
خانم تانگ زنگیه، 55 ساله، در ساعت 4 صبح روز 12ژوئیه2022 در خانه دستگیر و کتاب‌های فالون گونگ او توقیف شد. او پس از انتقال به بازداشتگاه شماره 2 داچینگ دست به اعتصاب غذا زد. نگهبانان به زور به او آب‌نمک غلیظ دادند. باوجود حال وخیمش، نگهبانان از آزادی او خودداری کرده‌اند.
سابقه آزار و شکنجه خانم تانگ قبلاً به‌عنوان حسابدار در کارخانه شماره 3 تولیدات نفتی داچینگ کار می‌کرد. او چند بار برای حفظ ایمانش دستگیر شد و تحت شکنجه‌های بی امان قرار گرفت.
دستگیری به‌دلیل درخواست تجدید نظر تمرین فالون گونگ خانم تانگ در اول مارس2000 به پکن رفت تا برای تمرین فالون گونگ دادخواهی کند. او دستگیر و به داچینگ بازگردانده شد. پس از دو ماه بازداشت، پلیس تلاش کرد او را وادار کند که در ازای آزادی، بیانیه‌ای مبنی بر انکار فالون گونگ بنویسد. او از انجام آن امتناع کرد. سپس پلیس خانواده او را مجبور کرد که از طرف او بیانیه‌ای بنویسند. آنها همچنین قبل از آزادی ده هزار یوآن از خانواده‌اش اخاذی کردند.
خانم تانگ در 18ژوئن2000 به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ در خارج از دفتر شرکت نفت داچینگ دستگیر و در بازداشتگاه شهر داچینگ نگهداری شد. پلیس 600 یوآن او را مصادره و او را مجبور کرد در حالی‌که دست‌هایش را از پشت بالا کشیده بود کنار دیوار بایستد. او بعداً به‌مدت 52 روز در بازداشتگاه تایکانگ و سپس به‌مدت 8 روز در بازداشتگاه منطقه سارتو نگهداری شد.
تصویر شکنجه: خم‌نگه‌داشتن کمر به سمت دیوار با دستان بالا کشیده شده از پشت خانم تانگ در اواخر اکتبر2000 برای تجدید نظرخواهی به پکن بازگشت. او در میدان تیان‌آنمن دستگیر و توسط مقامات دولتی مورد ضرب و شتم قرار گرفت. اگرچه او در حین بازگرداندن به داچینگ فرار کرد، اما وقتی در راه بازگشت به پکن بود، در 30دسامبر2000 در قطار دستگیر شد.
خانم تانگ و بیست تمرین‌کننده دیگر که برای درخواست تجدیدنظر به پکن رفته بودند به اتاقی تاریک و مرطوب منتقل شدند. پلیس به کسانی که از افشای نام خود امتناع می‌کردند دستبند زد، به‌طوری که یکی از دست‌ها از روی شانه کشیده تا با دست دیگر در پشت بسته شود. (به بازآفرینی شکنجه در زیر توجه کنید). دستبندها مچ دست تمرین‌کنندگان را بریده و باعث درد شدید می‌شد.
بازآفرینی شکنجه: دستبند از پشت پلیس خانم تانگ را از مچ دست آویزان کرد، سر او را با ژاکتش پوشاند و به پاهایش لگد زد. آنها بر سر او فریاد زدند: «اگر (اسم خود) را به ما نگویی، تو را تا سر حد مرگ شکنجه می‌کنیم. هیچ‌کسی پاسخگو نخواهد بود و مرگت را به‌عنوان خودکشی گزارش می‌کنیم. جسدت را مثل موش بیرون می‌اندازیم و هیچکس خبر نخواهد داشت.»
شکنجه وحشیانه در بازداشتگاه پلیس بعداً نام خانم تانگ را فهمید و او را به داچینگ برد. او دوباره فرار کرد و مجبور شد آواره شود.
هفت ماه بعد، در شامگاه 3 ژوئیه 2001، خانم تانگ بار دیگر دستگیر شد. او یک شب در اداره پلیس فوچیانگ مورد ضرب و شتم و بازجویی قرار گرفت. او عصر روز بعد به بازداشتگاه شهر داچینگ منتقل شد. از آنجایی که او تمرینات فالون گونگ را انجام می‌داد، برای یک روز مورد ضرب و شتم قرار گرفت و از مچ دست آویزان شد. چهار روز بعد، پلیس او را به یک صندلی فلزی زنجیر کرد و به‌نوبت از او بازجویی کردند.
خانم تانگ برای اعتراض دست به اعتصاب غذا زد و تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. او هر بار خون استفراغ می‌کرد. دکتری که به زور به او غذا می‌داد با قیچی به صورتش می‌زد و او را از اعتصاب غذا می‌ترساند.
خانم تانگ سی روز بعد به بازداشتگاه منطقه سارتو برده شد. او سه هفته دیگر اعتصاب غذا کرد و تقریباً هر روز با خشونت به او غذا می‌دادند. از آنجایی که او مدام مقادیر زیادی خون استفراغ می‌کرد، پلیس از ترس اینکه ممکن است در آنجا بمیرد، آزادش کرد.
تنها دو روز پس از آزادی‌اش، نظر پلیس تغییر کرد و او را دوباره به بازداشتگاه بازگردانند. اما به‌دلیل اعتصاب غذا طولانی‌مدت در ماه‌های گذشته، هم از سوی مرکز بازپروری هاربین و هم در معاینه پزشکی رد شد، بنابراین پلیس مجبور شد او را آزاد کند.
برای اجتناب از آزار و اذیت، خانم تانگ دوباره آواره شد.
سه سال کار اجباری خانم تانگ در 14آوریل2002 هنگامی‌که در حال توزیع مطالب فالون گونگ در اتوبوس بود توسط یک مأمور لباس شخصی دستگیر شد. مأمورکیف، تلفن همراه، بلندگو و بیش از 1000 یوآن پول نقد او را مصادره کرد. ادارۀ پلیس ناحیه سارتو یک گروه ویژه برای رسیدگی به پرونده او تشکیل داد. پلیس او را از مچ دستش از لوله بخاری آویزان و کتکش زد. درنتیجه این عمل خون استفراغ کرد.
خانم تانگ روز بعد به بازداشتگاه منطقه سارتو منتقل و دو روز بعد به مرکز بازپروری هاربین منتقل شد تا سه سال کار اجباری را بگذراند.
خانم تانگ در سلول انفرادی در مرکز بازپروری نگهداری می‌شد. او تحت شکنجه‌های مداوم از جمله شوک الکتریکی، ایستادن در وضعیت‌های طاقت‌فرسا و تزریق اجباری دارو قرار داشت. هنگامی که اعتصاب غذا می‌کرد، نگهبانان به زور به او غذا می‌دادند. اغلب بدنش پس از تغذیه اجباری با خون پوشیده می‌شد. بعداً، نگهبانان حتی او را به بخش ویژه پزشکی نمی‌بردند و مستقیماً او را روی زمین نگه می‌داشتند تا به زور به او غذا بدهند یا او را به سمت دستشویی می‌کشاندند تا بعد از غذا دادن به او تمیز کردن راحت‌تر باشد.
نگهبان ژائو یک بار با باتوم برقی به صورتش شوک اعمال کرد، در حالی‌که او را تهدید کرد: «کنجکاو هستم ببینم آیا جرئت داری دوباره اعتصاب غذا کنی.»
یکبار دیگر، نگهبانان تانگ میگوانگ و وانگ ینگهویی خانم تانگ را مجبور به ایستادن برای ساعات طولانی کردند و او را از استفاده از توالت محروم کردند. او اعتراض کرد و فریاد زد: «چرا به من اجازه نمی‌دهی به توالت بروم؟» نگهبانان او را بیرون کشیدند، به صندلی فلزی بستند، جوراب‌هایش را درآوردند و در دهانش فرو کردند. وقتی بالاخره جوراب‌ها را برداشتند، به خون آغشته بود.
مسئولین از ترس اینکه ممکن است خانم تانگ در بازداشت بمیرد، او را با آزادی مشروط پزشکی آزاد کردند و ۷ هزار یوآن از خانواده او اخاذی کردند.
آزار و اذیت بی‌وقفه برای ایمانش در دو دهه بعد، خانم تانگ به‌دلیل حفظ ایمانش به‌طور مداوم با آزار و شکنجه روبرو شد و چند بار دیگر، از جمله یک بار در 6 مارس2004 به‌دلیل شرکت در مراسم تشییع جنازه یک تمرین‌کننده، بار دیگر در 23سپتامبر2005 در جریان عملیات پلیس و دوباره در 2آوریل2006 به‌دلیل برگزاری کلاس نقاشی در خانه‌اش دستگیر شد.
پس از دستگیری‌اش در سپتامبر2005، نگهبانان او را به یک صندلی فلزی زنجیر و پنجره را باز کردند تا درمعرض باد سرد و باران قرار بگیرد. او در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد به زور به او غذا خوراندند و به صورتش سیلی زدند. یک زندانی همچنین با یک لگن فلزی که برای تغذیه اجباری استفاده می‌شد به سر او ضربه زد. ازشدت ضرب و شتم خون استفراغ کرد.
او دو بار دیگر در تاریخ‌های 26 فوریه2010 و 9 نوامبر 2018 دستگیر شد و هر دو بار مورد بازجویی و ضرب و شتم قرار گرفت.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
