(Minghui.org) جیانگ زمین، رهبر ارشد سابق حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، در 30نوامبر2022 درگذشت، اما آزار و شکنجه فالون گونگ را که در ژوئیه 1999 آغاز کرد، ادامه دارد. بسیاری از مردم بر این باورند که سرکوب به این دلیل آغاز شد که رژیم کمونیستی که براساس ایدئولوژی اصلی دروغ، شرارت و مبارزه طبقاتی اداره می‌شد، نمی‌توانست اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری فالون گونگ را تحمل کند. علاوه بر این، جیانگ شخصاً به محبوبیت فالون گونگ حسادت می‌کرد و از اینکه کنترل بر مردم را از دست بدهد، می‌ترسید. همه اینها به نقض حقوق بشر علیه ده‌ها میلیون تمرین‌کننده فالون گونگ کمک کرد.
قربانیان به تمرین‌کنندگان و خانواده‌هایشان محدود نمی‌شوند. با نگاهی به جامعه چین در حال حاضر، احتمالاً متوجه می‌شوید که ح.ک.چ بسیاری از تاکتیک‌های اعمال شده علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به عموم مردم گسترش داده است.
نظارت دیجیتال برای همه
بسیاری از مردم جامعه غربی ممکن است ندانند که رسانه‌های اجتماعی محبوب مانند فیس بوک و توییتر به همراه جستجوهای گوگل در چین ممنوع شده‌اند. این بخشی از سیستم سانسور و کنترل اطلاعات توسط ح.ک.چ است.
منابع مختلف نشان می‌دهد که چین بیش از نیم میلیارد دوربین مداربسته دارد. نظارت بر شهروندان در منطقه پاندمی بدتر شده است. مقامات به نام مبارزه با پاندمی، نصب برنامه‌های کد سلامت (سبز، زرد و قرمز) را بر روی همه تلفن‌های همراه اجباری کردند. این اپلیکیشن که به سیستم نظارت گسترده‌تر متصل است، اساساً به یک پابند الکترونیکی تبدیل شده است که آزادی شهروندان را محدود می‌کند.
ممکن است بسیاری ندانند که مدت‌ها پیش چنین سیستم نظارتی دقیقی برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ اعمال شده بود.
پس از اینکه جیانگ در ژوئیه1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، به دولت دستور داد تمرین‌کنندگان را به‌دقت تحت‌نظر داشته باشد و از ارسال اطلاعات مربوط به فالون گونگ در اینترنت جلوگیری کند. یکی از دوستانم در یک شرکت فناوری اطلاعات در ژونگ‌گوان‌کون پکن (منطقه‌ای که اغلب به‌عنوان «سیلیکون ولی چین» شناخته می‌شود) کار می‌کرد. او گفت که اداره پلیس پکن قبلاً در سال 2000 با شرکت او برای تولید و توسعۀ دوربین‌های فیلمبرداری کوچک کار می‌کرد. آنها به اندازه یک سوراخ سوزن یا میخ در کنار ورودی خانه تمرین‌کنندگان فالون گونگ نصب شدند. پلیس می‌توانست هر کسی را که وارد و خارج می‌شد زیر نظر بگیرد و افراد متوجه دوربین‌ها نشوند.
علاوه بر این، جیانگ زمین همچنین از پسرش جیانگ میانهنگ خواست تا پروژه سپر طلایی را رهبری کند، که فایروال موجود را با قابلیت‌های بیشتر برای مسدود کردن وب‌سایت‌ها، نظارت بر اینترنت، ارسال ویروس‌های تروجان، انجام تشخیص چهره و شنود تلفن‌ها تقویت کرد.
اردوگاه‌های کار اجباری
در سه سال گذشته، موارد زیادی وجود داشته است که اعضای خانواده به زور از هم جدا شده و به مراکز مختلف فانگ‌کانگ (بیمارستان‌های صحرایی مورد استفاده برای قرنطینه) فرستاده شده‌اند. چنین بیمارستان‌های صحرایی به‌خاطر وضعیت ضعیف غذا، بهداشت و مراقبت‌های پزشکی بدنام هستند و مردم قرنطینه‌شده در آنجا اغلب آنها را به اردوگاه‌های کار اجباری تشبیه می‌کردند.
برخی فکر می‌کنند که مراکز فانگ‌کانگ ادامۀ مراکز و تأسیساتی است که قبلاً در استان شین‌جیانگ (سین‌کیانگ) به نام «اردوگاه‌های بازآموزی» یا «مدارس آموزش حرفه‌ای» وجود داشت. تنها تفاوت بین این دو این است که هیچ شستشوی مغزی یا سوء‌رفتار فیزیکی در تأسیسات فانگ‌کانگ وجود نداشت.
چیزی که بسیاری متوجه نشدند این است که اردوگاه‌های بازآموزی در سین‌جینگ الگوبرداری از اردوگاه‌های کار و مراکز شستشوی مغزی است که برای بازداشت و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌شدند. پس از اینکه جیانگ شروع به آزار و شکنجه فالون گونگ کرد، تعداد زیادی اردوگاه کار و مراکز شستشوی مغزی ایجاد کرد. بسیاری از آنها در خارج به‌عنوان «مراکز آموزش حقوقی» شناخته می‌شدند.
اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط مینگهویی نشان می‌دهد که این اردوگاه‌های کار و مراکز شستشوی مغزی اساساً زندان‌های سیاهی بودند که تمرین‌کنندگان در آنجا به‌طور وحشیانه شکنجه می‌شدند و زندانیان برای شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ پاداش دریافت می‌کردند.
تعرض جنسی
برخی از زنانی که از اردوگاه‌های کار اجباری در شین‌جیانگ فرار کردند، فاش کردند که در آنجا مورد تعرض جنسی قرار گرفته‌اند. آنها تنها قربانیان تجاوز جنسی در بازداشتگاه‌های چین نبوده‌اند. تمرین‌کنندگان زن فالون گونگ مدت‌هاست که مورد تجاوز جنسی و سایر اشکال آزار جنسی قرار گرفته‌اند.
روزنامه‌نگار دو بین در سال 2014 با انتشار «کمای واژینال» جنایات رخ داده در اردوگاه کار ماسانجیا را فاش کرد. به‌عنوان یک انسان، هیچ دلیل یا توجیهی برای تحمل جنایات رخ‌داده در «اردوگاه کار زنان ماسانجیا» وجود ندارد، از جمله استفاده طولانی‌مدت از دستگاه اتساع رحم به‌عنوان لولۀ تغذیه زنان، واداشتن زنان به دراز کشیدن در فضولات خود. بستن چند مسواک و چرخاندن آنها در واژن زنان، ریختن پودر فلفل در واژن زنان، ضربه زدن به سینه و واژن زنان با باتوم الکتریکی و قرار دادن زنان در سلول‌های مردان.
خانم یین لیپینگ شهادت داد که او و 17 تمرین‌کننده زن دیگر در سلول‌های مردان اردوگاه کار ماسانجیا قرار گرفتند. این حادثه به حدی هولناک بود که برخی از زنان دچار اختلالات روانی شدند.
داروها
مقامات ح.ک.چ بسیاری از مخالفان را با وجود وضعیت خوب سلامتی به بیمارستان‌های روانی فرستاده‌اند. قربانیان شامل دونگ یائوچیونگ، که جوهر روی تصویر یکی از رهبران ح.ک.چ ریخت، و سونگ جنی و لی تیانتیان، دو معلمی هستند که تبلیغات ح.ک.چ را زیر سؤال بردند.
در واقع، بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ مدت‌هاست که به‌دلیل حمایت از ایمانشان برچسب «بیمار روانی» می‌خورده‌اند. داروهای آسیب‌رسان به اعصاب به آنها تزریق می‌شود یا آب یا غذایشان را با این داروها آغشته می‌کرند. در نتیجه برخی دچار اختلالات روانی شدند و حتی جان خود را از دست دادند.
پلیس دولتی
طبق گزارش وب‌سایت مینگهویی، ح.ک.چ در چند سال اول آزار و شکنجه فالون گونگ، حدود یک‌چهارم تولید ناخالص داخلی چین را صرف آزار و شکنجه کرد. تا سال 2012، بودجه اختصاص یافته به سیستم کمیته امور سیاسی و حقوقی (PLAC) برای «کنترل ثبات» از بودجه دفاع ملی فراتر رفته بود. PLAC سازمانی فراقضایی است که وظیفه اجرای آزار و شکنجه را بر عهده دارد. بودجه «کنترل ثبات» آن اغلب برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌شد.
سرکوب اعتراضات مسالمت‌آمیز با نیروهای پلیس مسلح نیز از آزار و شکنجه فالون گونگ آغاز شد. در 20ژوئیه 1999، روزی که آزار و شکنجه آغاز شد، بسیاری از تمرین‌کنندگان در پکن دستگیر و در استادیوم شیجیانگشان نگهداری شدند. مأموران پلیس مسلح برای تماشا و شکنجه آنها اعزام شدند. مرکز آموزش حقوقی پکن که به‌عنوان اردوگاه کار تیانتانگهه نیز شناخته می‌شود، توسط پلیس مسلح 2۴ ساعت شبانه‌روز محافظت می‌شد و تمرین‌کنندگان تحت شکنجه فیزیکی و آزار روانی قرار داشتند.
ح.ک.چ با کسب تجربه در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ، به راحتی ترفندهای مشابهی را در مورد سایر گروه‌هایی که تهدیدی برای حکومتش تلقی می‌شوند، به کار برده است. جای تعجب نیست که لهاسا (پایتخت تبت) و اورومچی (مرکز استان سین کیانگ) اساساً به شهرهای پلیس تبدیل شده‌اند.
بدون قانون و نظم هیچ کجا به‌دنبال عدالت نمی توان بود
بسیاری از مردم به‌دلیل تبلیغات افتراآمیز ح.ک.چ، آزار و شکنجه شدید علیه فالون گونگ را نادیده گرفتند و حتی برای انجام شرارت به رژیم پیوستند. اما از آنجایی که ح.ک.چ برای اجرای آزار و شکنجه فالون گونگ مجریان قانون، دادستان‌ها و دادگاه‌ها را به ماشین امضا تبدیل کرد، دیگر قانون و نظمی به‌منظور حفظ عدالت برای عموم مردم وجود ندارد.
بسیاری از دادخواهان خواه خانواده‌هایی که به اجبار جابجا شده‌اند، کارگران مهاجر بدون حقوق، یا قربانیان رسوایی مالی، دریافتند که جایی برای اعتراض به بی‌عدالتی در حقشان وجود ندارد، زیرا اغلب در راه رسیدن به دفاتر تجدیدنظر استانی یا مرکزی، رهگیری و دستگیر می‌شوند. این چندان غیرمنتظره نیست، زیرا پلیس در رهگیری تمرین‌کنندگان فالون گونگ در مسیر پکن برای دادخواست تجدیدنظر، بسیار «تجربه» کرده است.
امروزه، وکلای حقوق بشر و دگراندیشان اغلب به اتهام «تحریک به خرابکاری» یا «ایجاد نزاع و مشکل» زندانی می‌شوند. مدت‌ها قبل از آن، دادگاه‌های چین صدها هزار تمرین‌کننده بی‌گناه فالون گونگ را بدون هیچ مبنای قانونی محکوم کرده‌اند.
امروزه، مأموران پلیس اغلب عابران پیاده یا رانندگان را سرخود متوقف می‌کنند تا کیفشان را بازرسی کنند و تلفنشان را چک کنند یا همینطوری به خانه شخصی یورش می‌برند تا مردم را کتک بزنند و دستگیر کنند. در 23 سال گذشته همین اتفاق برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ افتاده است.
نمونه‌های دیگری نیز وجود دارد. مقامات ح.ک.چ اکنون به زور مجسمه‌های بودا و صلیب‌های مسیحی را از میان برمی‌دارند. این گسترش و ادامۀ آزار و شکنجه فالون گونگ است که در آن کتاب‌های فالون گونگ نابود شدند. علاوه بر این، قبل از اجرای سیاست کووید صفر توسط ح.ک.چ ، قول جیانگ مبنی بر «فالون گونگ را در عرض سه ماه از بین ببرد» بود، وقتی در سال 1999 آزار و شکنجه را آغاز کرد.
برداشت اجباری اعضای بدن
در سال‌های اخیر موارد زیادی وجود داشته است که دانشجویان و حتی نوجوانان به‌طور ناگهانی مفقود شده‌اند. برخی گمان می‌کنند که این افراد قربانی برداشت اجباری اعضای ح.ک.چ شده‌اند.
وقتی جرم برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ برای اولین بار در سال 2006 افشا شد، بسیاری از مردم آن را باور نکردند. بعداً تأیید شد که بو شیلای، وزیر سابق بازرگانی، و بای شوژونگ، وزیر سابق بهداشت اداره کل لجستیک ارتش آزادیبخش خلق چین (PLA) اعتراف کردند که برداشت اجباری اعضای بدن دستور جیانگ بوده است.
هنگامی که جیانگ در ژوئیه1999 آزار و شکنجه را آغاز کرد، او همچنین دستور داد تا "شهرت [تمرین‌کنندگان] را لکه‌دار کنید، آنها را از نظر مالی ورشکست کنید و آنها را از نظر فیزیکی نابود کنید.» علاوه بر این، او گفت: «کتک زدن [تمرین‌کنندگان] تا حد مرگ، خودکشی محسوب می‌شود. جسد را مستقیماً بدون احراز هویت برای سوزاندن بفرستید.»
درنتیجه، ارتش و پلیس مسلح و بیمارستان‌های ح.ک.چ، یک زنجیره وحشتناک برای تأمین برداشت اعضای بدن بر مبنای کشتن در صورت وجود تقاضا تشکیل داده‌اند. و اکنون، زنجیره تأمین به دانش‌آموزان نوجوان گسترش یافته است.
زوال اخلاقیات
جیانگ و ح.ک.چ با هم به‌دلیل آزار و اذیت فالون گونگ، چین را از نظر اجتماعی و اخلاقی ویران کرده‌اند.
مقامات ح.ک.چ به‌منظور تشویق مشارکت در آزار و شکنجه، به مأموران پلیسی که تمرین‌کنندگان را دستگیر می‌کردند و خبرچینانی که اطلاعات تمرین‌کنندگان را ارائه می‌کردند، جوایز نقدی می‌دادند.
جیانگ همچنین عملکرد مقامات را پاداششان را به تعهد آنها به سرکوب مرتبط کرد. هرکسی که سیاست آزار و شکنجه را تنگاتنگ دنبال می‌کرد، پاداش یا ترفیع دریافت می‌کرد.
تمرین‌کنندگان در بازداشتگاه‌ها، اردوگاه‌های کار، و زندان‌ها، به‌خاطر رعایت اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری شکنجه می‌شدند، در حالی که عاملان شکنجۀ آنها اغلب مورد تحسین و پاداش قرار می‌گرفتند.
وقتی این همه هرج و مرج بررسی و کنترل نشود، بنیان اخلاقی جامعه دیر یا زود فرو خواهد ریخت. به این معنا که وقتی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر ایمان درستشان محافظت نمی‌کنیم، جامعه را به سمت بلاتکلیفی سوق می‌دهیم، جایی که هیچ‌کس ایمن نیست.
آزار و شکنجه فالون گونگ توسط جیانگ و ح.ک.چ فصل تاریکی در تاریخ چین و جهان است. قبل از اینکه دیر شود باید آن را اصلاح کنیم. انقلاب اخیر کاغذ سفید در چین را می‌توان یکی از ابتکارات برای مخالفت با رژیم مستبد ح.ک.چ در نظر گرفت. و ح.ک.چ زمانی به تاریخ تبدیل می‌شود که چینی‌های بیشتری از سازمان‌های ح.ک.چ خارج شوند و شهروندان بیشتری از کشورهای دیگر رژیم را رد کنند.
دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
