(Minghui.org) پس از اینکه جیانگ زمین، رئیس سابق رژیم کمونیستی چین، در سال 1999 دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، کل جامعه ازجمله مجریان قانون، دادستان‌ها، دادگاه‌ها، بازداشتگاه‌ها، مدارس و مشاغل را بسیج کرد تا سیاست ریشه‌کنی خود برای «نابودی جسمی آن‌ها [تمرین‌کنندگان فالون گونگ]، ازبین بردن اعتبارشان و ورشکسته کردنشان» را اجرا کند.

جیانگ زمانی به مجریان قانون و نگهبانان در مراکز مختلف بازداشت (ازجمله اردوگاه‌های کار اجباری، بازداشتگاه‌ها، زندان‌ها و مراکز شستشوی مغزی) دستور داد که می‌توانند مرگ‌های ناشی از شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به‌عنوان خودکشی گزارش کنند. مأموران پلیس، نگهبانان و زندانیانی که تمرین‌کنندگان را کتک می‌زدند، به‌جای اینکه بابت این کار خود مجبور به پاسخگویی شوند، با ترفیع شغلی یا کاهش دوره محکومیت روبرو می‌شدند.

درنتیجه، پلیس و نگهبانان زندان در شکنجه تمرین‌کنندگان حتی آشکارتر عمل کردند. برخی علناً ادعا می‌کردند که قاتل استخدامی رژیم هستند و برخی می‌گفتند که در کتک زدن تمرین‌کنندگان از رژیم پیروی می‌کنند.

در نمونه اخیر، آقای پنگ شومینگ، یک پزشک طب چینی در شهر لیائوچنگ (استان شاندونگ)، دچار تورم در ناحیه چشم‌ها، خونریزی بینی و درد در ناحیه دنده‌هایش شد که تا سه هفته پس از کتک خوردنش توسط نگهبانان بازداشتگاه ادامه داشت. وقتی وکیلش نگهبانان را به‌خاطر ضرب‌وشتم او زیر سؤال برد، آن‌ها پاسخ دادند: «مگر بهبود نیافته است؟»

درحالی‌که آقای پنگ از شکنجه جان سالم به در برد، درخصوص بسیاری از تمرین‌کنندگان دیگر این‌گونه نبود. مقامات به‌عنوان راهی برای سرپوش گذاشتن بر این جنایت، گاهی ادعا می‌کردند که تمرین‌کنندگان دراثر حمله قلبی یا سکته مغزی فوت کرده‌اند. بسیاری از خانواده‌ها از دیدن جسد عزیزِ تمرین‌کنندۀ‌ خود یا دیدن فیلم‌ دوربین‌های نظارتی مربوط به روزهای پایانی عزیزشان محروم می‌شدند. جسد برخی از تمرین‌کنندگان نیز بدون رضایت خانواده‌شان به‌زور سوزانده می‌شد.

وب‌سایت Minghui.org مرگ 4884 تمرین‌کننده فالون گونگ را در 14 دسامبر 2022 تأیید و مستند کرده است. بااین‌حال با توجه به سانسور شدید اطلاعات در چین، اعتقاد بر این است که تعداد واقعی کشته‌ها بسیار بیشتر از آن چیزی است که مینگهویی قادر به تأیید آن بوده است.

در زیر گزیده‌ای از موارد مرگ ناشی از شکنجه که در طول دو دهه گذشته رخ داده، ارائه شده است.

آقای ژانگ جیانهوا

زمانی که آقای ژانگ جیانهوا در زندان جیلین درحال گذراندن دوران محکومیت خود بود، درحالی‌که بدنش در هوا معلق بود او را به تخت کشش بستند. دست‌ها و پاهایش متحمل درد طاقت‌فرسایی شد. در همین حین نگهبانان او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند. چون از همکاری امتناع می‌کرد، نگهبانان به زندانیان دستور دادند که او را با پتو بپوشانند و کتکش بزنند. درنتیجه سینه و شکمش متورم شد. با وجود شرایطش، نگهبانان همچنان او را به تخت کشش ‌بستند و تمام بدنش را تکان ‌دادند. او را تمام شب در حالت بسته نگه داشتند. روز بعد در 22 ژانویه 2004 که زندانیان او را بررسی کردند، مدت‌ها بود که از دنیا رفته بود.

بازآفرینی شکنجه: کشش شدید

آقای وانگ چیبو

آقای وانگ چیبو که او نیز اهل استان جیلین است، در 13 ژوئیه 2002 دستگیر و سپس به هفت سال حبس در زندان جیلین محکوم شد. زندانیان او را به‌صورت شبانه‌روزی تحت‌نظر داشتند و مجبورش می‌کردند دست‌کم 14 ساعت در روز بدون حرکت روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند. در همین حین به پشتش لگد و با نوارهای بامبو به دستانش ضربه می‌زدند. در 28 مارس 2007، زندان ادعا کرد که آقای وانگ دچار سکته مغزی ناگهانی شده است و به خانواده‌اش دستور داد که برای دیدن او به زندان بیایند.

به‌گفته خانواده‌اش، مردمک‌های آقای وانگ گشاد شده بود. در دهان و بینی و نیز روی لباسش خون بود. او ساعاتی بعد در 47سالگی دار فانی را وداع گفت. زندان به خانواده‌اش اجازه عکس گرفتن از جسدش را نداد و جسد را به‌ میل خود سوزاند.

خانم ژانگ دژن و خانم لیو شوفن

خانم ژانگ دژن معلم زیست‌شناسی در مدرسه راهنمایی شماره شش شهرستان منگیین در استان شاندونگ بود. او در 19 سپتامبر 2002 دستگیر و در بازداشتگاه منگیین حبس شد. نگهبانان او را لگد و با باطوم‌های لاستیکی کتکش زدند. وقتی در اعتراض دست به اعتصاب غذا زد، او را تحت خوراندن اجباری نیز قرار دادند.

خانم ژانگ براثر تزریق داروهای سمی در 29 ژانویه 2003 درگذشت. به‌گفته برادرش ژانگ دِوِن، بدنش جمع شده و پر از کبودی و جراحات بود. او به‌شدت لاغر شده بود. وقتی برادرش از امضای قرارداد سوزاندن جسد او خودداری کرد، پلیس کتکش زد تا تسلیم خواسته آن‌ها شود.

یک تمرین‌کننده دیگر، خانم لیو شوفن، نیز در همان روز در بازداشتگاه مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. اداره 610 خانواده‌اش را تهدید کرد و گفت که هیچ راهی در هیچ ‌کجایی برای دادخواهی‌شان وجود ندارد.

دکتر وانگ شوکون

به دکتر وانگ شوکون، پزشک 66ساله در شهر هاینینگ (استان هیلونگ‌جیانگ)، در اواخر ژوئن 2020 دستور دادند که تمرین فالون گونگ را کنار بگذارد. ازآنجاکه او از همکاری امتناع کرد، پلیس ساعت‌ها او را مورد ضرب‌وشتم قرار داد. او دچار پادردی شدید شد و به مأموران التماس کرد که او را رها کنند. آن‌ها موافقت کردند، اما تهدید کردند که چند روز بعد دوباره به‌ سراغش خواهند آمد.

دکتر وانگ برای رفتن به آپارتمانش در حالت خزیده از پله‌ها بالا رفت. شوهرش اشاره کرد که روی بدنش کبودی‌هایی بود. کاسه زانویش شکسته و خیس عرق شده بود. او در بعدازظهر اول ژوئیه دچار خونریزی درون‌جمجمه‌ای شد. متعاقباً دچار سرگیجه شدید و حالت تهوع شد و حوالی ساعت 4:25 صبح 2 ژوئیه درگذشت.

آقای لو گوانرو

آقای لو گوانرو از شهر داچینگ در استان هیلونگ‌جیانگ، در 9 نوامبر 2018 دستگیر شد. درحالی‌که در بازداشتگاه شهر داچینگ حبس بود، پلیس از او بازجویی و مجبورش کرد ساعات طولانی در غل و زنجیر بایستد. وقتی آقای لو در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد، نگهبانان او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند که باعث شد خون بالا بیاورد و دچار نارسایی قلبی شود. او چند بار در آستانه مرگ قرار گرفت و مجبور شد تحت درمان اورژانسی در بیمارستان قرار بگیرد.

آقای لو در تاریخ 1 ژوئیه 2019 به هفت سال زندان و 40هزار یوان جریمه محکوم و در نوامبر 2019 به زندان تایلای منتقل شد. زندان دستور اداره سخت‌گیرانه او را صادر و او را یک ماه در سلول انفرادی حبس کرد. او در 4 آوریل 2021 در 69سالگی درگذشت.

آقای گونگ پیچی

آقای گونگ پیچی معاون سابق ستاد لشکر ذخیره توپخانه ضد هوایی در استان شاندونگ بود. او در 20 ژوئیه 2018 به هفت سال و نیم حبس در زندان شاندونگ در جینان محکوم شد.

زندان شاندونگ به‌دلیل شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ بدنام است. بسیاری از تمرین‌کنندگان در آنجا کشته، ناتوان و مجروح شده‌اند. برخی از زندانیان که توسط نگهبانان برای شکنجه تمرین‌کنندگان تحریک شده بودند، گفتند: «به ما گفته شده است که شما را نکشیم، بلکه زندگی‌تان را تبدیل به جهنم کنیم، به‌طوری که ترجیح بدهید بمیرید تا زنده بمانید.»

آقای گونگ براثر فشار روانی بسیار زیاد ناشی از آزار و شکنجه، به فشار خون بسیار بالا (260/100 میلی‌متر جیوه) مبتلا شد. گاهی فشار خونش آنقدر بالا می‌رفت که دیگر قابل‌اندازه‌گیری نبود. همچنین از استفاده از توالت محروم شد و مجبور بود ساعات طولانی روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند. نگهبانان او را گرسنه نگه داشتند و سپس نگذاشتند غذایی برای خودش بخرد. در این میان مجبور شد ساعات طولانی ویدئوهای تبلیغاتی را نیز با بالاترین صدا تماشا کند.

آقای گونگ در 12 آوریل 2021 در 66سالگی در زندان درگذشت. خانواده‌اش متوجه زخم‌هایی روی سر او شدند، درحالی که سرش خیس و متورم نیز بود. از گوشش هم خون می‌چکید.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.