(Minghui.org) حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در 30 نوامبر اعلام کرد که رهبر سابق آن جیانگ زمین درگذشت. به‌دلیل سانسور و مسدودیت در انتشار اطلاعات تحت حاکمیت ح.ک.چ، شهروندان عادی در چین ممکن است شاهد ارزیابی بی‌طرفانه‌ای از جیانگ نباشند. بلکه فقط تبلیغات ح.ک.چ را خواهند دید که او را تحسین می‌کنند. اما جیانگ دقیقاً چه کسی بود؟
در فرهنگ سنتی چین، فرد با ارزش‌های اخلاقی‌اش تعریف می‌شود. در دا شوئه (آموزش کبیر) در کتاب کلاسیک آئین کنفوسیوس لی جی (کتاب آداب) آمده است: «فردی که ذهنی صالح و درست دارد می‌تواند خصوصیات اخلاقی خود را بهبود بخشد؛ وقتی خصوصیات اخلاقی بهبود می‌یابد، هماهنگی در خانواده دست‌یافتنی است، که متعاقباً منجر به کشوری با حاکمیت درست می‌شود و آن نیز به‌نوبه خود منجر به ایجاد جامعه‌ای صلح‌آمیز خواهد شد.»
انقلاب فرهنگی ح.ک.چ (1966-1976) در تلاش برای شستشوی مغزی مردم با ایدئولوژی کمونیستی‌اش، بسیاری از عناصر سنتی را از بین برد. پس از پایان این انقلاب، ح.ک.چ برای جلب اعتماد مردم، ابتکارات و کمپین‌های مختلفی را برای ترویج مدنیت آغاز کرد. گرچه چنین تبلیغاتی تحت تأثیر فرهنگ حزبی ح.ک.چ بود، اما تا حدی به حفظ معیارهای اخلاقی کمک کرد و هنوز بین اعضای خانواده، همسایگان، اقوام و دوستان اعتماد وجود داشت.
وضعیتی از فساد
همه این‌ها در دهه 1990، پس از اینکه جیانگ با سرکوب جنبش دموکراتیک در سال 1989 به بالاترین سمت در حزب رسید، تغییر کرد. به‌خاطر قتل‌عام میدان تیان‌آنمن، شهروندان چینی درکل امید خود را به کمونیسم از دست داده‌اند. اما ازآنجاکه ح.ک.چ فرهنگ سنتی چین را نابود کرده و سیستم‌های باوری سنتی را از بین برده بود، خلأ معنوی‌ای که تعداد بسیار زیادی از مردم آن را حس می‌کردند با وسوسۀ به‌سرعت ثروتمند شدن پر شد. درنتیجه ثروت به معیار اصلی برای تعریف یک فرد تبدیل شد.
ازآنجاکه جیانگ ازطریق خون ریخته‌شدۀ مدافعان دموکراسی و دانشجویان ترفیع گرفت، مردم به او اعتمادی نداشتند. او برای جلب وفاداری مقامات ح.ک.چ، عناوین و ترفیعاتی را صادر کرد و به برخی از مقامات امتیازات ویژه‌ای اعطا کرد.
با گذشت زمان، این مقامات فاسدتر و فاسدتر می‌شدند، اما مادامی که از جیانگ پیروی می‌کردند، جیانگ اهمیتی نمی‌داد. کاربران اینترنت در چین به جیانگ لقب «سرمربی فساد» را داده‌اند.عادات کاری او، «جمع‌آوری ثروت بدون سروصدا» بود.
ازآنجاکه جیانگ و زیردستانش از نفوذ سیاسی خود برای پر کردن جیبشان استفاده می‌کردند، شهروندان عادی نیز به این درک رسیدند که باید به هر قیمتی پول درآورند و کسب درآمد کنند. متعاقباً پدیده‌های شایعِ محصولات تقلبی، آلودگی افسارگسیخته و خشونت فزاینده نگران‌کننده شد.
ترویج فساد توسط جیانگ کاملاً برخلاف ارزش‌های سنتی چین بود. او به‌جای اینکه شخصیت خود را بهبود ببخشد، در بی‌بندوباری پیشرو شد. او به‌جای هماهنگ کردن خانواده، به اعضای خانواده‌اش اجازه داد با استفاده از قدرت سیاسی او، دارایی‌های نجومی برای خود بیندوزند. به‌جای اینکه کشور را به‌خوبی اداره کند، به‌اصطلاح «حفظ ثبات» را برای تشدید سرکوب شهروندان عادی آغاز کرد. به‌جای ترویج محیطی پاک و بازار درست، منابع طبیعی (آب، خاک و هوا) را نابود و کالاهای تقلبی را تبلیغ کرد.
جیانگ برای پیشبرد چنین اهدافی، نیاز داشت ارزش‌های سنتی و بنیان اخلاقی جامعه را کنار بگذارد. به همین دلیل بود که نتوانست سیستم مدیتیشن صلح‌آمیز فالون گونگ را تاب آورد.
سرزمین پاکی که تهدید می‌شود
فالون گونگ که توسط آقای لی هنگجی در سال 1992 به عموم معرفی شد، به شاگردانش آموزش می‌دهد براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری زندگی کنند و فرد خوبی باشند، و از این طریق سلامت جسمی و خصوصیات اخلاقی‌شان را بهبود می‌بخشد.
قدرت معجزه‌آسای فالون گونگ در حفظ سلامتی و ارتقاء خصوصیات اخلاقی، تعداد زیادی از مردم را به‌سرعت جذب خود کرد. قبل از اینکه جیانگ در سال 1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کند، تقریباً به‌ازای هر 10 شهروند یک تمرین‌کننده وجود داشت. وقتی فردی بیمار می‌شود، ممکن است کسی پیشنهاد کند: «چرا فالون گونگ را امتحان نکنیم؟» وقتی کسی کار بدی انجام می‌دهد، ممکن است کسی بگوید: «چرا به نحوه رفتار تمرین‌کنندگان فالون گونگ نگاه نمی‌کنید.» چیائو شی، رئیس سابق کمیته دائمی کنگره ملی خلق چین (اِن‌پی‌سی)، براساس نتایج یک نظرسنجی گسترده به این نتیجه رسید که «فالون گونگ برای کشور و مردممان فوق‌العاده مفید است، بدون اینکه هیچ آسیبی وارد کند.»
جیانگ که پیرو ایدئولوژی کمونیسم، «دروغ، شرارت و مبارزه طبقاتی» بود، نمی‌توانست فالون گونگ و اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری را تاب آورد. حتی گرچه اکثر اعضای دیگر پولیت‌بوروی مرکزی با ایده آزار و شکنجه این روش مخالف بودند، جیانگ پیش رفت و این سرکوب سراسری را آغاز کرد. او اعلام کرد: «هرکسی که در آزار و شکنجه فالون گونگ فعال باشد، ترفیع خواهد گرفت.»
جیانگ برای اطمینان از اجرای آزار و شکنجه‌ای نظام‌مند، نهاد فراقانونیِ معروف به اداره 610 را تأسیس کرد. اداره 610 از کمیته مرکزی ح.ک.چ به پایین، تا نهادهای پایین‌تردر همه سطوح، در تمام دستگاه‌های دولتی، به‌ویژه دستگاه‌های اجرای قانون، دادگاه‌ها و دادستانی‌ها نفوذ دارد. جیانگ بین ژوئن 1989 و مارس 2002 و سپس از سال 2003 تا 2012 کنترل شدیدی بر سیستم کمیته امور سیاسی و حقوقی (پی‌اِل‌اِی‌سی) داشت. رژیم وحشی او نیروی تاریکی بود که در آن زمان بر چین تسلط داشت.
یک جامعۀ درحال فروپاشی
نفوذ سمی جیانگ به عواقب بدی منجر شد. پس از مرگ جیانگ، برخی از رسانه‌های خارجی اظهار کردند که او در دوران تصدی خود، دست‌کم رشد اقتصادی را تضمین کرد، اما نیو وِنیوان، اقتصاددان، مشاور شورای دولتی چین، گفت که پشت ارقام تولید ناخالص داخلی قربانی‌شدن نسل‌های بعدی نهفته است. برای مثال، چین در سال 2003 به کمتر از 4 درصد از اقتصاد جهان کمک کرد، اما یک‌سوم منابع ازجمله زغال سنگ، فولاد و سیمان را مصرف کرد.
شی ژنهوا، رئیس اداره حفاظت از محیط زیست دولت چین، به داده‌های بانک جهانی استناد کرد که نشان می‌دهد خسارات ناشی از آلودگی هوا و آب حدود 8 درصد از تولید ناخالص داخلی را در سال 1995 به خود اختصاص داد. آکادمی علوم چین تخمین زد که خسارات زیست‌محیطی و بومی در سال 2003، مقدار 15 درصد از تولید ناخالص داخلی آن سال را به خود اختصاص داد.
مردم چین در سال 1980 به‌طور سرانه حدود 2 مو (یا 0.33 هکتار) زمین داشتند. به‌دنبال گسترده شدن فساد بزرگ پس از سال 1990، زمین تا حد زیادی نادیده گرفته شد که باعث بیابان‌زایی و فرسایش خاک شد. تا سال 2003، فقط حدود 1.4 مو (یا 0.23 هکتار) زمین برای هر فرد وجود داشت.
کمبود زمین با افزایش آلودگی همراه بود. میزان کادمیم در خاک از 0.097 میلی‌گرم بر کیلوگرم در سال 1990 به 0.3 میلی‌گرم بر کیلوگرم در سال 2014 افزایش یافت. گزارشی از دانشکده بهداشت عمومیِ دانشگاه کلمبیا نشان می‌دهد که میزان سرب، کادمیم و جیوه در مهاجران چینی در ایالات متحده بسیار بالاتر از سایر قومیت‌ها بود. برای مثال، میزان کادمیم در خونِ مهاجران چینی 69 درصد بیشتر از سایر گروه‌هاست.
یکی دیگر از سیاست‌های مخرب جیانگ، سیاست سختگیرانه تک‌فرزندی بود. جیانگ سیستم وتوی تک‌وظیفه‌ای را در اجرای سیاست تک‌فرزندی الزامی کرد، به این معنی که اگر حتی یک وظیفه درخصوص سیاست تک‌فرزندی مطابق با معیارهای تعیین‌شده نباشد، عملکرد مقامات نامطلوب تلقی می‌شود. با توجه به چنین سیستمی، مقامات در سطوح مختلف، هر کاری را که لازم بود انجام دادند تا زنان را از داشتن فرزند دوم بازدارند. نرخ باروری از 2.3 برای هر زن در سال 1990 به 0.22 در سال 2000 کاهش یافت. با چنین نرخ باروری پایینی، سیاست تک‌فرزندی باید در سال 2000 لغو می‌شد، اما جیانگ همچنان قانون جمعیت و تنظیم خانواده را در سال 2001 وضع کرد تا سیاست تک‌فرزندی ادامه یابد. این منجر به کاهش جمعیت و به هم خوردن عمده توازن جنسیتی (جمعیت بسیار بیشتر مردان نسبت به زنان) شد.
ذهن‌های آلوده
جیانگ همچنین باعث انحطاط اخلاقی چین در زمینه‌های فرهنگ و سرگرمی شد. تحت نظارت او، صنعت بی‌بندوباری جنسی در ارتش، ازجمله ادارات ستاد کل، تدارکات عمومی و اداره کل رونق گرفت. فقط در سال 1995، شعبه ستاد کل 15 مورد از این قبیل مراکز داشت. این مراکز 476 زن جوان را استخدام کردند که خدمات «کاملی» ارائه می‌کردند. این وضعیت به‌سرعت به شهرها و شهرستان‌های سراسر چین گسترش یافت.
علاوه‌بر صنعت بی‌بندوباری جنسی، قمار نیز به‌طور تصاعدی رشد کرد. یک آهنگ فولکلور وجود داشت که می‌گفت: «از بین یک‌میلیارد چینی، 900میلیون نفر قمار می‌کنند و بقیه تماشا می‌کنند.»
علاوه بر رابطه جنسی و قمار، افزایش مصرف مواد مخدر نیز نگران‌کننده است. تعداد معتادان به مواد مخدر حتی براساس آمار رسمی ح.ک.چ به‌سرعت افزایش یافت:
70هزار نفر در 1989
148هزار نفر در 1991
520هزار نفر در 1995
681هزار نفر در 1999
860هزار نفر در 2000
1میلیون نفر در 2002
1.05میلیون نفر در 2003
1.14میلیون نفر در 2004
1.34میلیون نفر در 2009
اما این‌ها فقط اعداد گزارش‌شده است. تخمین زده می‌شود که از هر 7 معتاد به مواد مخدر، فقط یک نفر به‌طور معمول گزارش می‌شد، به این معنی که در سال 2009 حدود 10میلیون مصرف‌کننده مواد مخدر وجود داشت.
نهایت افول
درحالی‌که جیانگ کل جامعه را فاسد می‌کرد، درحال آزار و شکنجه بی‌امان فالون گونگ نیز بود. براساس گزارش مینگهویی: آزار و شکنجه 20ساله فالون گونگ در چین، دست‌کم 2.5 تا 3میلیون تمرین‌کننده فالون گونگ بین سال‌های 1999 تا 2019 دستگیر شدند. این شهروندان بی‌گناه چینی به‌دلیل اعتقادشان به فالون گونگ بازداشت و جریمه شدند، اموال شخصی‌شان توقیف شد، از شغل خود اخراج شدند، به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شدند و زندانی شدند. بسیاری از آن‌ها مورد شکنجه، کار اجباری، آزارواذیت روانی و حتی برداشت اجباری اعضای بدن قرار گرفتند.
آزار و شکنجه فالون گونگ تقریباً همه شهروندان را قربانی کرده است. برای مثال، برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به اویغورها، سایر گروه‌های اقلیت و حتی به شهروندان عادی گسترش یافته است. بسیاری از نوجوانان ناپدید شده‌اند و اعضای خانواده‌شان بر این گمان هستند که شاید آن‌ها قربانی برداشت اعضای بدن شده باشند.
کمیسیون اجرایی کنگره ایالات متحده درباره چین (سی‌ای‌سی‌سی) گزارش سالانه خود را در 14 نوامبر 2022 منتشر کرد. در چکیده این گزارش آمده است: «پیروان فالون گونگ با سختی‌های بی‌رحمانه، ازجمله مرگ‌های مرتبط با حبس، محکومیت به حبس‌های طولانی‌مدت و آزار و اذیت مواجه بوده‌اند و یک مطالعه ارزیابی‌شده، گزارش‌های وحشتناک از اعدام زندانیان فالون گونگ ازطریق برداشت اجباری اعضای بدنشان در طول این سال‌ها را تأیید کرد.»
دادگاه چین، یک دادگاه مردمی مستقل، قضاوتی را صادر کرد که در آن بیان شده است: «اعضای این دادگاه به‌اتفاق آرا و بدون شک و تردید معقول، مطمئن هستند که در چین برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی برای مدت چشمگیری صورت گرفته و تعداد قربانیان این جنایت بسیار قابل‌توجه است.»
در ادامه این قضاوت آمده است: «برداشت اجباری اعضای بدن سال‌ها در سراسر چین در مقیاسی قابل‌توجه صورت گرفته است و تمرین‌کنندگان فالون گونگ یکی، و احتمالاً اصلی‌ترین منبع تأمین اعضای بدن بوده‌اند.»
اکنون زمان بررسی فجایعی است که جیانگ و ح.ک.چ بانی‌اش بوده‌اند. با طرد این رژیم، پذیرش ارزش‌های سنتی، و کمک به تمرین‌کنندگان بی‌گناه فالون گونگ، به مسیر درست باز خواهیم گشت.
دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
