درگذشت زن و شوهری به فاصله یک سال درنتیجه آزار و اذیت به‌خاطر ایمان مشترکشان

(Minghui.org) نام به چینی: 管凤霞جنسیت: مؤنثسن: ۶۰شهر: داچینگاستان: هیلونگ‌جیانگشغل: نامشخصتاریخ مرگ: ۵مارس۲۰۲۱تاریخ آخرین دستگیری: ۲۸دسامبر۲۰۰۰آخرین محل بازداشت: اردوگاه کار اجباری زنان شوانگهی نام به چینی: 代志东جنسیت: مذکرسن: ۶۰شهر: داچینگاستان: هیلونگ‌جیانگشغل: نامشخصتاریخ مرگ: ۱۱فوریه۲۰۲۲تاریخ آخرین دستگیری: ۸ژانویه۲۰۲۲آخرین محل بازداشت: اداره پلیس شهرستان لینداین

کمتر از یک سال پس از اینکه خانم گوان فنگشیا درنتیجه سال‌ها آزار و اذیت به‌خاطر تمرین فالون گونگ درگذشت، شوهرش، آقای دای ژیدونگ، نیز یک ماه پس از آخرین دستگیری‌اش به‌خاطر ایمان مشترکش درگذشت.

فالون گونگ که با نام فالون دافا نیز شناخته می‌شود، تمرینی معنوی است که از سال ۱۹۹۹ توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

خانم گوان فنگشیا

خانم گوان، از شهر داچینگ، استان هیلونگ‌جیانگ، در سال ۱۹۹۵ تمرین فالون گونگ را شروع کرد. آقای دای پس از مشاهده اینکه همسرش چگونه به فردی بسیار بهتر تبدیل شد، یک سال بعد شروع به تمرین فالون گونگ کرد و بسیار خوشحال شد وقتی مشاهده کرد که بسیاری از بیماری‌هایش بدون درمان پزشکی ناپدید شدند.

آقای دای گفت: «تمرین فالون گونگ نه تنها مرا از رنج بیماری رها کرد، بلکه روحم را نیز نجات داد. اکنون می‌دانم که چگونه می‌توانم انسان خوبی باشم.»

زندگی شاد آنها زیاد طول نکشید. در ژوئیه ۱۹۹۹، جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست چین، به دلیل محبوبیت بسیار زیاد فالون گونگ در چین، دستور ریشه‌کنی آن را صادر کرد. از آن زمان، این زوج دائماً مورد دستگیری، آزار و اذیت و بازداشت قرار گرفتند که درنهایت جان هر دوی آنها را گرفت.

آزار و شکنجه خانم گوان

خانم گوان قبلاً در بخش صندوق بلیط ایستگاه راه‌آهن سارتو کار می‌کرد. ازآنجاکه از تمرین فالون گونگ دست برنداشت، دو بار دستگیر شد و دو جلسه شستشوی مغزی بین سپتامبر۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ برایش برگزار شد. او به‌طور شبانه‌روزی تحت نظر بود و مجبورش می‌کردند ویدئوهای تبلیغاتی در تهمت و توهین به به فالون گونگ را تماشا کند.

پس از آزادی، کار معمولش را او گرفتند به او دستور دادند که کار نظافت را انجام دهد. او به مدت پنج ماه اجازه نداشت به خانه برود و در ایستگاه قطار ماند. در همان زمان، آقای دای نیز بازداشت شد و پسر ۱۲ ساله آنها مجبور بود به‌تنهایی از خودش مراقبت کند.

پس از آزادی این زوج، آنها با پسرشان در ۱۸ژوئن۲۰۰۰ به پکن رفتند تا برای حق تمرین فالون گونگ درخواست تجدید نظر کنند، اما در قطار نزدیک پکن دستگیر شدند. دست‌اندرکاران آنها را در ۲۱ژوئن به داچینگ بازگرداندند و خانم گوان را ۴۵ روز تحت بازداشت قرار دادند.

خانم گوان بین اوت و دسامبر ۲۰۰۰ بار دیگر اجازه نداشت به خانه برود و مجبورش کردند در ایستگاه قطار زندگی کند. خانواده‌اش بعداً ۲۰۰۰ یوآن به مسئولان پرداخت کردند تا بگذارند او به خانه بیاید.

چند روز بعد، در ۲۸ دسامبر، یک بار دیگر به پکن عزیمت کرد و دوباره دستگیر شد. این بار به یک دوره حبس دو ساله در اردوگاه کار اجباری زنان شوانگهی در چی‌چی‌هار محکوم شد.

نگهبانان اردوگاه کار اغلب به او دستور می‌دادند که فالون گونگ را کنار بگذارد، او را کتک می‌زدند و مورد تحقیر قرار می‌دادند. اجازه نداشت بخوابد و مجبورش می‌کردند ویدئوهایی را تماشا کند که فالون گونگ را شیطانی جلوه می‌دادند. او اغلب در سلول انفرادی نگهداری می‌شد و گاهی اوقات نگهبانان داروهای نامعلومی را در غذا و آب او می‌ریختند.

او علاوه‌بر شکنجه‌های فیزیکی، همچنین مجبور به بسته‌بندی آفت‌کش‌ها بدون دستمزد شد. بدون اینکه تجهیزات محافظت مناسبی داشته باشد، اغلب تنفس در فضایی که پودرها را بسته‌بندی می‌کرد باعث سرفه شدید او می‌شد.

وقتی دو سال بعد به خانه بازگشت، با فهمیدن اینکه آقای دای به هفت سال حبس در زندان داچینگ محکوم شد، بسیار ناراحت شد. مجبور بود برای مراقبت از پسرشان به تنهایی تلاش کند.

گرچه خانم گوان متعاقباً دوباره دستگیر نشد، دست‌اندرکاران مرتباً برای آزار و اذیت او برمی‌گشتند و به او دستور می‌دادند که فالون گونگ را کنار بگذارد. آزار و شکنجه مداوم بر وضعیت سلامتی او تأثیر گذاشت. خانم گوان دچار فیبروم رحم شد و خونریزی نامنظم داشت. او قادر به خوردن نبود و لاغر شد. در ۵مارس۲۰۲۱ در ۶۰ سالگی درگذشت.

آزار و شکنجه آقای دای

آقای دای، کارمند سابق شرکت پمپ زیردریایی تحت اداره نفت داچینگ، در دسامبر۱۹۹۹، زمانی که سرپرستش در محل کار متوجه شد که او قصد دارد به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ به پکن برود، ابتدا ۳۰۰۰ یوآن از او اخاذی شد و تحت نظارت دقیق قرار گرفت.

آقای دای در آوریل۲۰۰۰ پس از آنکه او را فریب دادند که به اداره پلیس برود دستگیر شد و ۳۰ روز تحت بازداشت قرار گرفت. همچنین هنگامی که به محل کارش بازگشت به‌شدت تحت نظر بود.

پلیس روزها بعد در 12مه یک بار دیگر او را دستگیر و ۱۵ روز بازداشت کرد.

او و خانم گوان در ۱۸ژوئن به‌منظور درخواست تجدیدنظر برای فالون گونگ به پکن رفتند و هنگامی که قطار در حال ورود به پکن بود توسط پرسنل امنیتی قطار دستگیر شدند. او پس از اینکه به داچینگ بازگردانده شد و مجبورش کردند ۵۰۰ یوآن برای غذا بپردازد، ۷۵ روز تحت بازداشت قرار گرفت، به‌علاوه ۴۰۰۰ یوآن دیگر به اداره ۶۱۰ پرداخت کرد، سازمانی غیرقانونی که به‌طور خاص برای آزار و شکنجه فالون گونگ ایجاد شده است،

محل کارش او را به مدت یک سال تعلیق کرد و هر ماه ۱۰۰ یوآن به او می‌داد. سرپرستش پنج ماه بعد در ماه نوامبر تصمیم گرفت او را اخراج کند.

آقای دای یک بار دیگر در دسامبر۲۰۰۰ دستگیر شد. او از اداره پلیس فرار کرد و مجبور شد دور از خانه زندگی کند. هفته‌ها بعد، محل کارش به او اطلاع داد که برای دریافت مبلغ ۷۰هزار یوآن مراجعه کند. سرپرستش از دادن پول به خانواده‌اش امتناع کرد، اما اصرار کرد که خودش باید آن را دریافت کند. آقای دای از ترس دستگیر‌شدن از پول صرفنظر کرد.

آقای دای در ۲ ژانویه ۲۰۰۱ درحالی‌که به دنبال کار در نزدیکی شهر هاربین بود دستگیر شد و ۱۸ روز در بازداشتگاه منطقه تایپینگ نگه داشته شد. پلیس ۲۰۰۰ یوآن از او اخاذی کرد و بازداشتگاه او را به پرداخت ۳۰۰ یوآن به‌عنوان هزینه غذا مجبور کرد.

پس از بازگرداندن او به داچینگ، پلیس دستان او را از پشت دستبند زد و هفت ساعت او را مورد بازجویی قرار داد. آقای دای از پاسخ به سؤالات آنها خودداری و دوباره فرار کرد.

آقای دای پس از بیش از یک سال زندگی در آوارگی، در ۲۲آوریل۲۰۰۲ در خانه یک تمرین‌کننده دستگیر شد. پلیس او تحت تحت شکنجه خوراندن اجباری محلول فلفل قرار داد و او را در بازداشتگاه شهر داچینگ محبوس کرد. او در اعتراض به آزار و شکنجه ۶۴ روز اعتصاب غذا کرد و تحت خوراندن اجباری قرار گرفت.

پس از صدمه به مری او توسط پرستار درحالی‌که لوله تغذیه را وارد معده‌اش می‌کرد، خون استفراغ کرد. وقتی خانواده‌اش در بیمارستان به ملاقاتش رفتند، روی صندلی قرار داشت و دستانش با دستبند بسته شده بودند. دهانش پر از خون، صورتش پژمرده و بینی‌اش کبود شده بود. ازآنجاکه خانواده‌اش توانایی پرداخت هزینه‌های پزشکی را نداشتند، پلیس او را به بازداشتگاه بازگرداند.

آقای دای در ۴ژوئیه۲۰۰۲ توسط دادستانی ناحیه رانگولو متهم شناخته شد. او در ۱۵اوت۲۰۰۲ توسط دادگاه منطقه رانگولو محاکمه و در ۶سپتامبر به هفت سال حبس در زندان داچینگ محکوم شد.

ازآنجاکه حاضر نشد فالون گونگ را کنار بگذارد، لباس زندانی را بپوشد، یا کار بدون دستمزد انجام دهد، نگهبانان و زندانیان مدام او را کتک می‌زدند، روی او آب سرد می‌ریختند و او را در هوای سرد قرار دادند. یانگ یولونگ زندانی با مجبورکردن او به خرید مایحتاج روزانه‌اش بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ یوان، از او اخاذی می‌کرد.

دوازده زندانی به نوبت آقای دای را به‌طور شبانه‌روزی زیر نظر می‌گرفتند. او فقط بین ساعت ۲ تا ۴ صبح اجازه داشت بخوابد و به او دستور داده شد ساعت‌های طولانی بدون حرکت روی یک چهارپایه کوچک بنشیند.

در ژانویه۲۰۰۳، به مدت سه روز از خواب محروم شد. نگهبانان لباس‌های او را درآوردند، او را روی کف زمین نگه داشتند و آب سرد روی کف زمین ریختند. آنها همچنین پنجره را باز کردند تا هوای یخبندان زمستانی بر او بوزد. او پس از شکنجه قادر به بلندشدن نبود.

نگهبانان در سال ۲۰۰۵ دوباره او را از خواب محروم کردند.

در مارس۲۰۰۶، زندانیان او را کتک زدند تا اینکه هشیاری‌اش را از دست داد. آنها دوباره او را در ۱۹مه کتک زدند و مجبورش کردند که لباس زندانی را بپوشد. آقای دای لباس زندانی را درآورد و روی زمین انداخت. نگهبانان او را تهدید به ضرب‌وشتم کردند.

آقای دای در اواسط ماه اوت دچار درد معده شد و نتوانست از رختخواب بلند شود. نگهبان که دید لباس زندانی را به تن ندارد، او را مورد ضرب‌وشتم قرار داد و لباس‌هایش را درآورد و به زور لباس زندانی را بر تن او کرد.

درنتیجه ضرب و شتم مکرر و سیلی‌زدن به صورت بین مارس و مه۲۰۰۷، آقای دای به مدت نیم سال در گوش‌های خود احساس درد داشت. او همچنین دچار کم‌شنوایی شدیدی شد. یک بار ضرب‌وشتم باعث شد که به مدت دو هفته قادر به حرکت آزادانه نباشد.

او دوباره در ۴اوت۲۰۰۷ به‌خاطر امتناع از پوشیدن لباس زندانیان مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. نگهبانان به دو زندانی دستور دادند که او را روی زمین بیاندازند و با گرفتن پایش بیش از ۱۰۰ متر او را روی زمین بکشند. ژاکتش پاره و پوست در ناحیه پشتش زخمی شده بود.

موردی مشابه بار دیگر، در ۲۴ اوت رخ داد. نگهبانان لباس‌های او را درآوردند و به زور لباس زندانی را بر تن او کردند. چشمانش براثر ضرب‌وشتم کبود شده بود و پس از آن در راه رفتن مشکل داشت.

آقای دای در ۲۰مه۲۰۰۸ به دلیل انجام تمرینات فالون گونگ مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت و هشیاری‌اش را از دست داد. سرش ورم کرده و چشمانش دوباره کبود شده بود.

پس از جان سالم به در بردن از هفت سال جهنمی آکنده از شکنجه و آزار، آقای دای در ۲۱آوریل۲۰۰۹ آزاد شد، اما به‌طور منظم مورد آزار و اذیت قرار گرفت. او که شغلی نداشت، با محل کار قبلی‌اش تماس گرفت و درخواست کرد کار را در آنجا از سر بگیرد. سرپرستش او را تهدید کرد که باید اظهارنامه‌ای را امضا کند و در آن قول دهد دیگر فالون گونگ را تمرین نکند. آقای دای که از همکاری در این زمینه امتناع کرد، مجبور شد کارهای متفرقه انجام دهد تا زندگی‌اش را تأمین کند.

آزار و اذیت در دو سال گذشته طی کمپین «حذف کامل» تشدید شد، زیرا افراد دست‌اندرکار هر تمرین‌کننده‌ای را که در فهرستشان بود هدف گرفتند و سعی کردند آنها را مجبور به انکار فالون گونگ کنند.

آخرین دستگیری آقای دای در ۸ژانویه۲۰۲۲ بود، پس از اینکه درباره او و یک تمرین‌کننده دیگر به‌خاطر دادن جزوه‌ای حاوی اطلاعات فالون گونگ در پمپ بنزین گزارش داده شد. پلیس خانه‌اش را غارت کرد و ۱۰هزار یوآن وثیقه از او گرفت و سپس او را به قید وثیقه آزاد کرد.

آقای دای با جدیدترین دور از آزار و شکنجه مالی تحت فشار شدیدی قرار داشت، زیرا هنوز در تقلا برای پرداخت صورتحساب پزشکی خانم گوان بود. درحالی‌که پلیس تنها ۵۰۰۰ یوآن پول نقد او را مصادره کرد و پسرش وثیقه ۱۰۰۰۰ یوآنی را برای او پرداخت کرد، او نگران بود که چه زمانی بتواند همه بدهی‌ها را بپردازد. در همین حال، پلیس او را تهدید کرد که این آزار و شکنجه را به وب‌سایت مینگهویی گزارش نکند. فشار روانی بر سلامتی او تأثیر گذاشت و در 11فوریه2022 در ۶۰ سالگی از دنیا رفت.

گزارش مرتبط:

درگذشت کارگر تحویل ۳۵ روز پس از دستگیری به‌دلیل توزیع جزوه فالون گونگ

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.