از دست رفتن قدرت تکلم مرد اهل آنهویی پس از شش تزریق سمی چند هفته‌ قبل از آزادی از حبس

(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر هفی، استان آنهویی، یک ماه قبل از اتمام دوران محکومیتش به‌دلیل تمرین فالون گونگ، پس از تزریق آمپول‌های سمی، توانایی صحبت کردنش را از دست داد.

فالون گونگ که با نام فالون دافا نیز شناخته می‌شود، یک روش معنوی است که از سال 1999 توسط حکومت کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

آقای پنگ یوشین، ۵۵ ساله، کارمند سابق اداره آمار استان آنهویی، در 24آوریل2020 در محله خود توسط مأموران اداره پلیس شینلین دستگیر شد. چهار مأمور بدون نشان دادن هیچ گونه کارت شناسایی، حکم تفتیش یا افشای نامشان به منزلش حمله کردند. لپ‌تاپ، دو چاپگر، ۵۰ کتاب فالون گونگ و ۵۰۰ یوان پول نقد وی توقیف شد. آقای پنگ سعی کرد حقایق مربوط به فالون گونگ را برای پلیس روشن کند و استدلال کرد که غارت کردن خانه او غیرقانونی است، اما مأموران گوش نکردند. او حدود ساعت 11 شب آزاد شد.

آقای پنگ در ماه می2020 برای درخواست بازگرداندن وسایل شخصی‌اش به اداره پلیس رفت و سپس دستگیر و در بازداشتگاه شهر هفی نگهداری شد. او بعداً به‌طور مخفیانه به زندان محکوم شد که احتمالاً حبس ۱.۵ ساله بود.

یک ماه قبل از آزادی، آقای پنگ در مجموع شش بار برای تزریق مواد سمی از بازداشتگاه محلی خارج شد. پس از آزادی، تقریباً تمام توانایی خود را برای صحبت کردن یا سازماندهی گفتار منسجم از دست داده بود. فقط گهگاه می‌توانست چند کلمه به زبان بیاورد. وقتی از او پرسیدند که آیا به او آمپول سمی تزریق شده است یا خیر، سر تکان داد. درک و شناخت کلی او نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. او نتوانست آدرس خود را بنویسد. اما وقتی دیگران چند آدرس برایش نوشتند، او توانست آدرس صحیح را تشخیص دهد. با توجه به وضعیت کلی او، مشخص نیست که آیا آقای پنگ در حین بازداشت شکنجه‌های دیگری را متحمل شده است یا خیر.

اگرچه هیچ مورد کووید-19 در هفی گزارش نشده است، اما ساختمان محل سکونت آقای پنگ در مجتمع همچنان مقررات بسیار سخت‌گیرانه‌ای را اعمال می‌کند. ساکنان محلی برای ورود به داخل باید کدهای کیوآر را اسکن کرده و آزمایش‌ منفی کوید۱۹ که 72 ساعته قبل انجام شده را ارائه دهند، در حالی که سایر ساختمان‌ها در مجتمع چنین الزاماتی را ندارند. از آنجایی که آقای پنگ به تنهایی زندگی می‌کند و پدر و مادرش هر دو فوت کرده‌اند، دوستانش بسیار نگرانش هستند. آزار و شکنجه قبلی

آقای پنگ قبل از آخرین محکومیتش، چند بار به‌دلیل تمرین فالون گونگ هدف قرار گرفته است.

به‌دلیل خواندن مطالب فالون گونگ هنگام سوار شدن به قطار در سپتامبر 2008، توسط مأموران امنیت قطار دستگیر شد. پس از پیاده شدن از قطار، او را به اداره پلیس بردند و سپس به مدت یک ماه در بازداشتگاه شماره 1 شهر هفی نگه داشته شد. او توسط نگهبانان مورد ضرب و شتم قرار گرفت و مجبور به انجام کار بدون مزد در آن حبس شد. آزار جسمی باعث شد که او برای مدت طولانی نتواند صحبت کند.

وقتی آقای پنگ بازداشت شد، پلیس خانه او را بازرسی کرد و کتاب‌های فالون گونگ، ۵۰۰۰ یوان پول نقد و سایر وسایل شخصی او را توقیف کرد. وقتی مدت بازداشتش تمام شد، مقامات به جای آزادی او، آقای پنگ را به یک مرکز شستشوی مغزی بردند و به مدت دو هفته دیگر در آنجا نگه داشتند تا او را مجبور به انکار فالون گونگ کنند.

در 2 ژانویه2010 در حین سفر به شهر هوانگشان، آقای پنگ قصد داشت به هتلی مراجعه کند که پلیس سررسید و او را جستجو کرد. با یافتن مطالب فالون گونگ در چمدانش، او را دستگیر کرد و به مدت یازده ماه در بازداشتگاه شهرستان یی نگه داشت. نگهبانان به زور به او غذا می‌دادند و مدام او را کتک می‌زدند. یک نگهبان یک بار آقای پنگ را به مدت سه روز در زمستان به یک صندلی فلزی زنجیر کرد، بدون اینکه به او غذا بدهد. گاهی از مچ او را آویزان می‌کردند. یکی دیگر از نگهبانان، بعد از یک نیمه شب مشروب خواری و عیاشی، با ترکۀ چوبی به انگشتانش زد.

آقای پنگ بعداً در دادگاه شهرستان یی به چهار سال حبس محکوم شد. از آنجا که در زندان سوژو به انجام تمرینات فالون گونگ اصرار داشت، مجبور شد برای چند ماه تمام روز، هر روز رو به دیوار بایستد. گاهی اوقات به او اجازه نمی‌دادند تا ساعت 2 بامداد بخوابد، بلکه نگهبانان مجبورش می‌کردند که ساعت ۵ صبح از خواب بیدار شود تا یک روز دیگر ایستاده را شروع کند. هیچ وقفه‌ای در این بین وجود نداشت، به جز چند دقیقه در زمان صرف غذا یا زمانی که او نیاز به استفاده از توالت داشت.

آقای پنگ در سه نوبت در سلول انفرادی نگهداری شد. برای هر وعده غذایی فقط دو نان بخارپز کوچک و آب به او می دادند که باعث می‌شد دائماً گرسنه بماند. وقتی دو ماه بعد از حبس بیرون آمد، پوست و استخوان شده بود.

سلول انفرادی دوم نیز دو ماه طول کشید. دو زندانی به نوبت به صورتش سیلی زدند و با غلتک لاستیکی روی پاهایش می‌کشیدند. پوستش کنده و پاهایش خونی شد. بعداً، زندانیان دست‌ها و پاهای او را به زنجیر بستند که باعث شد قادر به ایستادن یا دراز کشیدن برای خواب شبانه نباشد. گاهی او را به حلقه فلزی روی دیوار نیز دستبند می‌زدند.

زندانی پانگ جیان‌بینگ اغلب آقای پنگ را کتک می‌زند و یک بار به او گفت: «من خودم نمی‌خواهم تو را کتک بزنم. اما اگر این کار را نکنم، توسط نگهبانان کتک خواهم خورد.» چند زندانی دیگر نیز همین مطلب را به آقای پنگ می‌گویم. یکی دیگر از زندانیان به او گفت که گرفتن پست مدیریتی برای او آسان نیست (به جای انجام کار اجباری، او را زیر نظر بگیرد) و مجبور شد برای این کار چند هزار یوان به نگهبانان بپردازد.

سومین باری که آقای پنگ را در سلول انفرادی نگه داشتند، نگهبانان او را به مدت یک ماه در آنجا نگه داشتند، زیرا مدت حبس وی در شرف پایان بود. او مشکوک بود که زندان نمی‌خواهد دیگران ببینند که او در حبس چقدر شکنجه شده است.

مدت کوتاهی پس از آزادی آقای پنگ، او توسط محل کارش اخراج شد. او در آن زمان فقط 40 سال داشت.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.