(Minghui.org) بیستم ژوئیه ۲۰۲۲، مصادف با گذشت ۲۳ سال از آغاز سرکوب فالون گونگ توسط حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در سال ۱۹۹۹ است. در حول و حوش این تاریخ، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۳۸ کشور فهرست به‌روزرسانی‌شده‌ای از مرتکبین، ازجمله افراد مجری قانون، و شعبه‌های قضائی و همچنین کمیته امور سیاسی و حقوقی را به دولت‌های متبوع خود ارائه، تأکید کردند که افراد در لیست (و اعضای خانواده آنها) از ورود به این کشورها منع شده و دارایی‌های آنها مسدود شود.
این ۳۸ کشور عبارتند از: ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، بلژیک، سوئد، اتریش، ایرلند، دانمارک، فنلاند، جمهوری چک، پرتغال، یونان. مجارستان، اسلواکی، لوکزامبورگ، کرواسی، اسلوونی، لتونی، استونی، قبرس، مالت، ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن اشتاین، مکزیک، شیلی، و دومینیکا.
لطفاً برای جزئیات به «ارسال فهرست جدید مجرمان به ۳۸ دولت در بیست وسومین سالگرد آزار و شکنجه فالون گونگ» مراجعه کنید.
نام فنگ گانگ، مدیر اداره زندان استان جیلین، در این لیست است.
اطلاعات مجرم
نام کامل مرتکب: فنگ (نام خانوادگی) گانگ (نام) (冯刚)جنسیت: مذکرکشور: چینتاریخ/سال تولد: دسامبر ۱۹۶۷محل تولد: شهر دونهوا، استان جیلین
فنگ گانگ
عنوان یا موقعیت
ژوئن ۲۰۱۸ - اکنون: معاون اداره دادگستری استان جیلین
ژوئن ۲۰۱۵ - تا کنون: عضو کمیته حزب در اداره دادگستری استان جیلین، دبیر کمیته حزب و مدیر دفتر اداره زندان استان
آوریل ۲۰۱۲ - ژوئن ۲۰۱۵: عضو کمیته حزب و کمیسر سیاسی اداره زندان استان جیلین
قبل از آوریل ۲۰۱۲: عضو کمیته دائمی کمیته حزب شهرداری تومن، دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی استان جیلین، دبیر کمیته حزب و مدیر اداره امنیت عمومی شهرداری، مدیر اداره مالی تجهیزات، و مدیر اداره امنیت پلیس اداره امنیت عمومی استان جیلین
جنایات اصلی
استان جیلین یکی از استان‌هایی است که شدیدترین آزار و شکنجه فالون گونگ را دارد. براساس اطلاعات جمع‌آوری شده توسط وب‌سایت مینگهویی، در سال ۲۰۱۶، دست‌کم ۱۰۹ زندان در چین درگیر حبس و شکنجه تمرین‌کنندگان بودند، از جمله پنج زندان از جیلین. آنها زندان شماره ۲ جیلین، زندان زنان جیلین، زندان سیپینگ، زندان گونگژولینگ و زندان تیبی هستند. نگهبانان زندان، زندانیان را تشویق به شکنجه و شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان کردند.
از زمانی که فنگ گنگ از ژوئن ۲۰۱۵ دبیر و مدیر اداره زندان استانی شد، سیاست آزار و اذیت فالون گونگ را به‌شدت اجرا کرد. دست‌کم ۱۴ تمرین‌کننده در دوران تصدی او در زندان‌ها جان باختند، ازجمله هشت نفر در زندان زنان جیلین و شش تمرین‌کننده در زندان گونگژولینگ.
یکی از روش‌های شکنجه که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گرفت این بود که تمرین‌کنندگان را از مچ دست و مچ پا به چهار گوشه چارچوب تخت می‌بستند و بدنشان را در هوا معلق می‌کردند.
تصویر شکنجه: کشش شدید
روش‌های دیگر شامل آویزان‌کردن تمرین‌کنندگان از مچ دست یا پاها برای مدتی طولانی، کتک زدن، غوطه‌ورکردن در آب سرد در زمستان، نشستن روی چهارپایه کوچک برای ساعات طولانی، و شکنجه با شوک الکتریکی، به‌ویژه در قسمت‌های حساس بود. بسیاری از تمرین‌کنندگان درنتیجه دچار اختلالات روانی و آسیب‌های دائمی شدند. زندان زنان جیلین
از ماه مه۲۰۱۸، زندان زنان جیلین «کمپین فشرده ۱۰۰ روزه» را با هدف تغییردادن تمرین‌کنندگان انجام داد. نگهبانان تمرین‌کنندگان را در واحدهای «مدیریت سختگیرانه» نگه داشتند و از ارتباط آنها با خانواده‌شان خودداری کردند. تمرین‌کنندگان مجاز به خرید غذا نبودند و فقط اجازه داشتند ۲۰ یوآن در ماه برای مایحتاج روزانه خرج کنند. آنها از ساعت ۵ صبح تا ۹ شب، مجبور می‌شوند روی چهارپایه‌های کوچک با سطح ناهموار بنشینند. سایر روش‌های شکنجه که در آن زمان مورد استفاده قرار می‌گرفت شامل خوراندن اجباری، خم کردن انگشتان با اشیاء و ضربه واردکردن به صورت با اجسام تیز بود. این زندان به‌دلیل مشارکت فعال در آزار و شکنجه ازسوی مقامات استانی و وزارت دادگستری به‌عنوان الگوی برتر تلقی شد.
زندان جیلین
زندان جیلین طیف وسیعی از روش‌های شکنجه را روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ به کار می‌برد. این موارد شامل مجبورکردن تمرین‌کنندگان به نشستن طولانی مدت روی تخته سخت، ضرب و شتم، شوک الکتریکی، سلول انفرادی، قراردادن تحت کشش در موقعیت‌های شدید برای مدتی طولانی، فروکردن سوزن، بستن دهان با پارچه‌های کثیف، سوزاندن با آب جوش، ضربه واردکردن به کره چشم و بیضه‌ها، خوراندن اجباری و محرومیت از خواب بود.
نگهبانان در شکنجه تمرین‌کنندگان با دوره‌های طولانی تخصص دارند، به‌ویژه کسانی که حاضر به دست کشیدن از اعتقادات خود نبودند. پس از اینکه تمرین‌کنندگان در بازداشت مجروح می‌شدند یا از کار می‌افتادند، به‌جای درمان مناسب، برای آزار بیشتر به بیمارستان زندان فرستاده می‌شدند. به بسیاری از آنها به‌زور داروهای نامعلوم تزریق می‌شد که منجر به آسیت (شرایطی که در آن مایعات در شکم جمع می‌شوند) می‌شد. تمرین‌کنندگان مبتلا به این عارضه به نظر می‌رسید که هفت یا هشت ماهه باردار هستند، اما با کاهش وزن بدن و ضعف عمومی همراه بود. برخی دیگر به سل و فاسدشدن سلول‌های ریه مبتلا شدند.
زندان گونگژولینگ
زندان گونگژولینگ دارای سلول‌های زیادی برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ بود، ازجمله سلول انفرادی ویژه‌ای که برای شکنجه تمرین‌کنندگانی که حاضر به انکار اعتقادات خود نبودند، اختصاص داشت.
زمین این اتاق حبس حدود یک متر پایین‌تر از زمین بیرون سلول است. فضای داخلی به‌شدت تاریک و مرطوب است و دمای داخل به دمای غیرقابل تحمل پایین در زمستان می‌رسد. پنجره‌ها با پرده‌های سیاه پوشانده شده‌اند در حالی که دیوارها و کف‌ها به عایق صدا مجهز هستند، بنابراین سر و صدای ناشی از شکنجه در اتاق توسط افراد بیرون شنیده نمی‌شود.
در داخل سلول، تخت‌های مرگ وجود دارد که دارای زنجیر برای بستن مچ دست و مچ پا هستند برای تحت کشش قرار دادن تمرین‌کنندگان در وضعیت عقاب با بالهای گسترده استفاده می‌شوند. تمرین‌کنندگانی که از تبدیل خودداری می‌کنند، روی این تخت‌های مرگ مهار می‌شوند و تا زمانی که قادر به حرکت نیستند تحت کشش قرار می‌گیرند. اگر باز هم از انکار عقاید خود امتناع کنند، همزمان با چند باتوم الکتریکی به آنها شوک اعمال می‌شود. دهان آنها با نوارچسب بسته می‌شود تا رهگذران صدای فریاد آنها را نشنوند.
سایر روش‌های شکنجه مورد استفاده در گونگژولینگ شامل شکنجه با شوک الکتریکی، ضرب و شتم، محرومیت از خواب، سلول انفرادی و ساعات طولانی کار اجباری است.
در ادامه برخی از موارد آزار و شکنجه که در دوران تصدی فنگ رخ داده، آورده شده است و فقط تعداد کمی از تمرین‌کنندگان را نشان می‌دهد که در این مدت شکنجه شده‌اند.
۱. آقای یانگ بائوسن در شرایط بحرانی آزاد شد، یک ماه بعد درگذشت
آقای یانگ بائوسن از شهر سونگ‌یوان در استان جیلین به ۱۰ سال زندان محکوم شد. پس از تحمل نزدیک به ۹ سال شکنجه در زندان گونگژولینگ، در ۲۷فوریه۲۰۱۸ برای احیا به بیمارستان منتقل شد.
آقای یانگ در ۳مارس سی‌تی اسکن از قفسه سینه انجام داد و مشخص شد که عفونت شدید ریه داشته و حفرات و تجمع مایعات در ریه‌هایش وجود دارد. او قادر به خوردن نبود و فقط می‌توانست غذای مایع را به صورت داخل وریدی تزریق کند.
مقامات در ابتدا برای او آزادی مشروط پزشکی در ۵ مارس را برنامه‌ریزی کردند، اما او تا ۷مارس اجازه نداشت به خانه برود. قادر به راه‌رفتن نبود و به هنگام آزادی در صحبت‌کردن مشکل داشت. باوجود وضعیت او، مقامات همچنان برای آزار او می‌آمدند. او در ساعت ۳ بامداد روز ۷آوریل چشم از جهان فرو بست و ۶۱ سال داشت.
۲. خانم لیو شویان در زندان زنان جیلین تا سرحد مرگ شکنجه شد
خانم لیو شویان، از شهر یوشو، در ۲۶نوامبر۲۰۱۵ دستگیر و سپس به سه سال زندان محکوم شد. او پس از انتقال به زندان زنان جیلین در ۷ژوئیه۲۰۱۶ به مدت ۱۲ روز دست به اعتصاب غذا زد و تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار گرفت.
او درنتیجه شکنجه‌های طولانی مدت، در ۲۰آوریل۲۰۱۷ برای احیا به بیمارستان منتقل شد. وقتی خانواده‌اش او را دیدند، بیهوش بود، نبضش ضعیف بود و به‌سختی نفس می‌کشید. او در همان روز با آزادی مشروط پزشکی آزاد شد و روز بعد درگذشت. او ۶۱ ساله بود.
۳. آقای ژانگ زیو در زندان گونگژولینگ تا سرحد مرگ شکنجه شد
آقای ژانگ زیو، از شهر چانگچون، در ۱۴آوریل۲۰۱۷ دستگیر شد. او در ۱نوامبر۲۰۱۷ در دادگاه منطقه توسعه صنعتی پیشرفته به شش سال زندان محکوم و در ۲۲نوامبر به زندان گونگژولینگ منتقل شد. او سکته کرد و معلوم شد که دیابت دارد. نمی‌توانست از خودش مراقبت کند یا حتی به‌تنهایی راه برود. خانواده‌اش درخواست آزادی مشروط پزشکی برای او کردند، اما زندان بارها درخواست‌های آنها را رد کرد و آشکارا اعتراف کرد که همه اینها فقط به این دلیل بود که آقای ژانگ تمرین فالون گونگ را رها نکرد.
آقای ژانگ پس از سه سال و ده روز حبس، در ۱۳دسامبر۲۰۲۰ در زندان درگذشت. او ۶۸ سال داشت.
۴. خانم هو رونژی کمتر از دو ماه پس از آزادی مشروط پزشکی درگذشت.
خانم هو رونژی زمانی که با آمبولانس زندان به خانه برده شد، نامفهوم حرف می‌زد و پوشیده از آثار کبودی شده بود. او هر روز از درد فریاد می‌زد و کمتر از دو ماه بعد از دنیا رفت.
این ساکن شهرستان نونگان در مارس۲۰۱۶ به‌خاطر امتناع از انکار فالون گونگ دستگیر شدطولی نکشید که به سه سال حبس در زندان زنان استان جیلین محکوم شد، جایی که مورد آزار و اذیت‌های مختلف جسمی و روانی قرار گرفت. او را چنان کتک زدند که در تمام بدنش جراحت دیده می‌شد و تمام دندان‌هایش لق شدند. او همچنین به فشار خون بالا و بعداً به سرطان روده بزرگ ابتلا پیدا کرد.
زندان تا اواخر آوریل۲۰۱۷ به خانواده خانم هو درخصوص تشخیص سرطان روده بزرگ اطلاع نداد. پسر خانم هو چند هفته بعد با او در زندان ملاقات کرد و از او خواسته شد که از طرف مادرش درخواست آزادی مشروط پزشکی ارائه دهد. نگهبانی به او گفت که نمی‌خواهند ببینند که مادرش در زندان می‌میرد.
اما، درخواست آزادی مشروط با یک شرط همراه بود: خانم هو باید اظهاراتی را امضا کند که براساس آن قول می‌دهد فالون گونگ را کنار بگذارد. وقتی او از دادن امضا خودداری کرد، نگهبانان دست او را گرفتند و به زور نام او را روی برگه نوشتند.
خانم هودر ۱۶اوت به خانه برده شد و در ۱۴نوامبر درگذشت. او ۷۲ سال داشت.
۵. خانم لیو جیانینگ باوجود شرایط بحرانی از آزادی مشروط محروم شد، یک ماه بعد درگذشت
خانم لیو جیانیینگ، ساکن شهر دیهویی، در ۱۵ژوئیه۲۰۱۸ به‌خاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد و در مارس۲۰۱۹ در دادگاه شهر دیهوی به ۲.۵ سال حبس در زندان زنان استان جیلین محکوم شد.
به‌خاطر اعتراض به آزار و شکنجه، او را در زندان تحت خوراندن اجباری قرار دادند. او همچنین در بلع غذا مشکل داشت و وزنش مدام کاهش می‌یافت. او آنقدر ضعیف شد که نمی‌توانست برای ملاقات با خانواده خود به اتاق ملاقات برود. در نوامبر۲۰۱۹، زندان به خانواده او اجازه ویژه داد تا وارد سلول او شوند و با او ملاقات کنند، مشروط بر اینکه تلاش کنند او را متقاعد کنند که فالون گونگ را رها کند. خانواده‌اش متوجه شدند که او دو دندان جلویی خود را از دست داده است و نگهبانی گفت که به‌خاطر این است که نمی‌تواند تعادل خود را حفظ کند و سقوط کرد.
خانواده خانم لیو مدت کوتاهی پس از ملاقات درخواست آزادی مشروط پزشکی برای او کردند. مقامات زندان این درخواست را رد کردند، حتی پس از آنکه به او اعلام شد که وضعیتش وخیم است.
خانم لیو در ۳۰دسامبر۲۰۱۹ در ۵۷ سالگی در زندان درگذشت. مقامات روز بعد برخلاف میل خانواده‌اش و بدون انجام کالبد‌شکافی جسد او را سوزاندند.
۶. خانم لی یوانمی به‌خاطر شکنجه در زندان دچار فروپاشی روانی شده است
خانم لی یوانمی در اکتبر۲۰۱۳ در دادگاه شهر جیان به سه سال زندان محکوم شد. او در ۴دسامبر۲۰۱۳ به زندان زنان جیلین منتقل شد.
در ۶ژانویه۲۰۱۶، پس از اینکه خانم لی «بیانیه ضمانت» قبلی خود را (که تحت فشار نوشته شده بود) برای رهاکردن فالون گونگ باطل اعلام کرد، نی شیائوونگ، رئیس بخش شماره ۸، او را در سلول انفرادی حبس کرد. نی به پنج زندانی ازجمله قاتل محکوم لی مینگهوا دستور داد تا خانم لی را کتک بزنند. صدای کتک‌زدن و توهین و گریه از دور به گوش می‌رسید. درنهایت، خانم لی دچار فروپاشی روانی شد. وقتی خانواده‌اش در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۶ برای بردن او به زندان رفتند، او دیگر آنها را نمی‌شناخت. مات و سر در گم بود، اندام‌هایش ضعیف بودند، و نمی‌توانست از خودش مراقبت کند.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
