(Minghui.org) بیستم ژوئیه ۲۰۲۲، مصادف با گذشت ۲۳ سال از آغاز سرکوب فالون گونگ توسط حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در سال ۱۹۹۹ است. در حول و حوش این تاریخ، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۳۸ کشور فهرست به‌روزرسانی‌شده‌ای از مرتکبین، ازجمله افراد مجری قانون، و شعبه‌های قضائی و همچنین کمیته امور سیاسی و حقوقی را به دولت‌های متبوع خود ارائه، تأکید کردند که افراد در لیست (و اعضای خانواده آنها) از ورود به این کشورها منع شده و دارایی‌های آنها مسدود شود.
این ۳۸ کشور عبارتند از: ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، بلژیک، سوئد، اتریش، ایرلند، دانمارک، فنلاند، جمهوری چک، پرتغال، یونان. مجارستان، اسلواکی، لوکزامبورگ، کرواسی، اسلوونی، لتونی، استونی، قبرس، مالت، ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن اشتاین، مکزیک، شیلی، و دومینیکا.
لطفاً برای جزئیات به «ارسال فهرست جدید مجرمان به ۳۸ دولت در بیست وسومین سالگرد آزار و شکنجه فالون گونگ» مراجعه کنید.
ژنگ ژوئه و یو یونشیا، اعضای اداره ۶۱۰ زندان زنان گوانگدونگ در این لیست هستند.
اطلاعات مجرم
نام کامل مجرم: ژنگ (نام خانوادگی) ژوئه (نام) (郑珠娥)جنسیت: مؤنثکشور: چینتاریخ/سال تولد: ۲۹سپتامبر۱۹۷۳محل تولد: نامشخص
ژنگ ژوئه
نام کامل مجرم: یو (نام خانوادگی) یونشیا (نام) (于云霞)جنسیت: مؤنثکشور: چینتاریخ/سال تولد: ۱۹مارس۱۹۷۳محل تولد: استان هنان
یو یونشیا
عنوان یا موقعیت
ژنگ ژوئه، ۲۰۰۲- اکنون: معاون و مدیر اداره ۶۱۰ زندان زنان گوانگدونگ
یو یونشیا - عضو اداره۶۱۰ زندان زنان گوانگدونگ - معاون رئیس ناحیه نظارت ویژه برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ
جنایات اصلی
زندان زنان گوانگدونگ به‌خاطر آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ از ژوئیه۱۹۹۹ به بدنامی مشهور است. صدها تمرین‌کننده که در اینجا زندانی شده‌اند مورد شکنجه شدید جسمی و روانی قرار گرفته‌اند. اداره ۶۱۰ شعبه‌ای در زندان دارد و بند ویژه‌ای نیز برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان در آن ایجاد شده است.
از سال ۲۰۰۲، ژنگ ژوئه به‌عنوان معاون و مدیر اداره۶۱۰ زندان زنان گوانگدونگ کار کرده است. او به نگهبانان و زندانیان دستور داد تا تمرین‌کنندگانی را که حاضر به دست کشیدن از عقاید خود نیستند، شکنجه کنند. تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان جان باختند. تعداد بیشتری از نظر جسمی یا ذهنی معلول شدند.
از زمانی که آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹ شروع شد، یو یونشیا در خط مقدم قرار داشت تا تمرین‌کنندگان را وادار به دست کشیدن از اعتقادات خود کند و به یک متخصص با بیش از ۲۰ سال تجربه در شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان تبدیل شد. او در سال ۲۰۱۷ نشان ملی زنان را دریافت کرد.
یو اغلب نفرت را علیه تمرین‌کنندگان در میان زندانیان برمی‌انگیخت تا فشار ذهنی بر تمرین‌کنندگان را افزایش دهد. او همچنین زندانیان را به شکنجه آنها تحریک می‌کرد. همچنین برای تهمت‌زدن به فالون گونگ در سالن زندان سخنرانی می‌کرد تا زندانیان و نگهبانان را نیز شستشوی مغزی دهد.
وسایل آزار و شکنجه
۱. «آموزش ورودی»
هنگامی که تمرین‌کنندگان را به زندان می‌بردند، ابتدا در بند چهارم برای «آموزش ورودی» نگهداری می‌شدند. نگهبانان آنجا به‌طور ویژه انتخاب شده بودند. اکثر آنها از دانشکده‌های حقوق فارغ‌التحصیل شدند و به ویژه در متقاعدکردن مردم مهارت داشتند. یو یونشیا یکی از آنها بود. طبق دستور مقامات زندان «تبدیل»» تمرین‌کنندگان به میزان ۱۰۰درصد الزامی بود.
به‌محض پذیرش تمرین‌کنندگان در زندان، آنها از تمام نیازهای روزانه محروم و از ارتباط یا ملاقات با خانواده‌هایشان محروم می‌شدند، مگر اینکه اظهاریه‌ای برای انکار فالون گونگ بنویسند.
تمرین‌کنندگان به‌شدت تحت کنترل و نظارت مستمر زندانیان بودند، ازجمله زمانی که دوش می‌گرفتند یا از دستشویی استفاده می‌کردند. زندانیان هرچه می‌گفتند و می‌کردند به نگهبانان گزارش می‌دادند. چنین کنترل شدیدی از روز اول شروع می‌شد و تا زمان آزادی آنها ادامه داشت.
اگر یک تمرین‌کننده فالون گونگ را رها می‌کرد، زندانیان به‌خاطر شرکت در آزار و شکنجه، پاداش یا تخفیف در مدت محکومیت دریافت می‌کردند. پاداش‌ها به صورت ماهانه بررسی می‌شد. برخی از زندانیان از انجام کار اجباری نیز معاف می‌شدند.
۲. شستشوی مغزی اجباری
هدف از شستشوی مغزی این است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را وادار به دست کشیدن از باورهای خود کنند. برای دستیابی به این هدف، زندانبانان سعی می‌کردند تمرین‌کنندگان را با قضاوت درست در مقابل باطل گیج کنند.
روش‌های شستشوی مغزی شامل مجبورکردن مکرر تمرین‌کنندگان برای تماشای ویدئوهای تبلیغاتی در بدنام‌کردن فالون گونگ، نوشتن گزارش‌های فکری در هر روز و همچنین انجام کارهای سخت است. تمرین‌کنندگان مجبور می‌شدند برخلاف میل خود «اظهاریه تضمین» بنویسند تا به شرط تبدیل ۱۰۰ درصدی دست یابند.
موارد منتخب مرگ
۱. خانم هوانگ دینگیو در کمتر طی از یک ماه پس از آزادی از زندان براثر سرطان خون درگذشت
خانم هوانگ دینگیو در سال ۲۰۰۳ دستگیر و به پنج سال زندان در زندان زنان استان گوانگدونگ محکوم شد. پزشکان زندان اغلب به بهانه بررسی سلامتی‌اش از او خون و مغز استخوان می‌گرفتند. او مجبور به مصرف داروهای نامعلوم در مقادیر زیاد شد.
در ژوئیه ۲۰۰۷، دست‌اندرکاران زندان به‌طور ناگهانی به خانواده‌اش اطلاع دادند تا او را ببرند. خانواده‌اش پس از اینکه او را به خانه آوردند، متوجه شدند که خانم هوانگ، که قبل از زندانی‌شدن کاملاً سالم بود، مبتلا به سرطان خون است. آنها همچنین متوجه شدند که او در مدتی که در زندان بود تحت نظر زندانیان بوده و سال‌ها اجازه صحبت نداشته است. بعد از اینکه به خانه آمد، دیگر نمی‌دانست چگونه صحبت کند. او در ۸اوت۲۰۰۷، کمتر از یک ماه پس از آزادی از دنیا رفت.
خانم هوانگ دینگیو
۲. درگذشت خانم ژائو پینگ پس از گذراندن سه سال زندان درنتیجه آزار و شکنجه
خانم ژائو پینگ، مدرس سابق کالج در کادر مدیریت امنیت عمومی گوانگژو، بازرس سطح دوم پلیس و یک وکیل، به‌خاطر تمرین فالون گونگ به مدت ۱۷ سال در زندان بود. او دوباره در اوت۲۰۰۸ در جریان بازی‌های المپیک پکن دستگیر شد و بعداً به سه سال حبس در زندان زنان استان گوانگدونگ محکوم شد.
خانم ژائو یک بار گفت که در زندان تحت شستشوی مغزی غیرانسانی و کار بدون مزد قرار گرفته است. او نوشت: «در فضای بسیار باریکی که از آزادی محروم بودم، ۲۴ ساعت شبانه‌روز تحت نظر زندانیان تعیین‌شده بودم. هر حرکت من می‌توانست در هر زمان گزارش شود. نمی‌توانستم با کسی صحبت کنم یا به تنهایی کاری انجام دهم، از جمله شستن لباس، دوش گرفتن یا استفاده از دستشویی. از لحظه ورود من به زندان«کنترل شدید» شروع شد و تا زمانی که از آنجا خارج شدم به پایان نرسید. چنین «زندانی در داخل زندانی دیگر خفه‌کننده و برای ایجاد فروپاشی روانی کافی بود.
«گروهی از زندانیان برای شکنجه ما انتخاب و آموزش داده شدند. شخصیت آنها باید ظالم و شرور می‌بود و باید مقداری تحصیلات عالی می‌داشتند. مدیریت زندان جوایز یا تخفیف‌هایشان را مستقیماً به تعداد زیادی از ما که فالون گونگ را انکار کنیم مرتبط کرد. آنها می‌توانستند از هر روش نفرت‌انگیزی برای مجبورکردن ما استفاده کنند.»
به‌خاطر صحبت‌های خانم ژائو درباره شکنجه در زندان پس از آزادی، او و خانواده‌اش دائما مورد آزار و اذیت و تهدید قرار می‌گرفتند. این آزار و اذیت در سال ۲۰۱۵ پس از طرح شکایت جنایی او علیه جیانگ زمین، رئیس سابق رژیم کمونیستی که دستور آزار و شکنجه را صادر کرد، تشدید شد. او در ۱۴مه۲۰۱۶ درگذشت. او ۵۸ سال داشت.
۳. درگذشت خانم چن ژنگرونگ در اثر تجویز داروی مشکوک
خانم چن ژنگرونگ، از شهر شنژن، در ۲۹مه۲۰۱۰ دستگیر شد. او به چهار سال حبس در زندان زنان گوانگدونگ محکوم شد. او در ۱۱دسامبر۲۰۱۳، کمی بیش از دو ماه پس از آزادی در ۲۸سپتامبر درگذشت. او در دهه ۶۰ زندگی خود بود. آثاری از جای سوزن روی بازویش داشت و خانواده‌اش مشکوک هستند که قبل از آزادی به او داروهای سمی تزریق شده است.
۴. درگذشت خانم لین شائونا پس از ابتلا به سرطان در زندان
خانم لین شائونا، از شهر جی‌یانگ، استان گوانگدونگ، به‌خاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر و به سه سال حبس در زندان زنان گوانگدونگ محکوم شد. شکنجه در زندان باعث شد که وضعیت سلامتی او به‌سرعت رو به وخامت گذاشته و به سرطان سینه مبتلا شود.
زندان از آزادی مشروط پزشکی او امتناع کرد و او را مجبور به انجام عمل جراحی و چند جلسه شیمی درمانی کرد، حتی اگرچه پزشک معالج معتقد بود که وضعیت او برای جراحی مناسب نیست. پس از دو سال زندانی‌کردن او، سرانجام زندان به او «آزادی مشروط پزشکی» داد. او پس از بازگشت به خانه هرگز بهبود نیافت و در ۲۶ژوئن۲۰۱۳ درگذشت.
۵. درگذشت خانم پنگ ونشیو پس از بیش از یک سال حبس
خانم پنگ ونشیو در ژوئن۲۰۱۴ به‌خاطر توزیع مطالب فالون گونگ دستگیر شد. او شش ماه بعد به چهار سال حبس در زندان زنان گوانگژو محکوم شد. در اثر شکنجه‌های جسمی و روحی در زندان، دندان‌های خود را از دست داده و درنتیجه نمی‌توانست غذا بخورد. او یک سال بعد در ۲۴دسامبر۲۰۱۵ در ۶۰ سالگی درگذشت.
۶. خانم لی سونگ فانگ دراثر بیماری‌هایی در مرحله پیشرفته ایجادشده در زندان درگذشت
خانم لی سونگ فانگ در ۲۰فوریه۲۰۰۸ به‌خاطر ارائه اطلاعات درباره فالون گونگ دستگیر شد. او مخفیانه به چهار سال حبس در زندان زنان استان گوانگدونگ محکوم شد. وقتی شوهرش حکم را دریافت کرد، چنان شوکه شد که دچار بیماری روانی شده و به بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان فرستاده شد.
خانم لی پس از سه سال شکنجه و شستشوی مغزی در زندان، به‌شدت بیمار شد. او به سرطان رحم، افزایش اوره خون و خونریزی معده در مراحل پیشرفته مبتلا شد. مقامات زندان در ۱۸مارس۲۰۱۱ هنگامی که او در آستانه مرگ بود به خانواده‌اش اطلاع دادند تا او را تحویل بگیرند. او برای مداوا به بیمارستان منتقل شد، اما در ۳مه از دنیا رفت. او ۵۰ ساله بود. مواردی که تمرین‌کنندگان درنتیجه شکنجه به بیماری روانی مبتلا شده‌اند
خانم وو ژوجون در سال ۲۰۰۷ به چهار سال زندان محکوم شد. او در زندان تحت شکنجه قرار گرفت و داروهای نامعلومی به او تزریق شد. درنتیجه به بیماری روانی مبتلا شد و نمی‌توانست به تنهایی غذا بخورد یا صحبت کند. او در سال ۲۰۱۲ آزاد شد. حتی اکنون نیز سلامت روانی او بهبود نیافته است. او نمی‌تواند تجربیاتش درخصوص آزار و اذیت در زندان را به یاد بیاورد.
خانم لیو مولان، تمرین‌کننده از ووهان، استان هوبی، در ۱۰ژانویه۲۰۱۲ به بند چهارم زندان زنان گوانگدونگ منتقل شد. سلامت روانی و جسمی‌اش در عرض چند ماه به شدت بدتر شد. ازآنجاکه حاضر به ترک فالون گونگ نشد، مقامات زندان ادعا کردند که او «فشار خون بالا» دارد و او را مجبور کردند که هر روز داروهای نامعلومی را مصرف کند. این داروها باعث شدند که خانم لیو دچار اختلال روانی، توهم، تاری دید و کاهش وزن سریع شود. پاهایش ورم کرده بود و در تکلم مشکل داشت.
خانم شی کانشیانگ، افسر پلیس سابق، در سال ۲۰۰۵ به ۳ سال و شش ماه زندان محکوم شد. او درنتیجه شکنجه در زندان زنان استان گوانگدونگ دچار اختلال روانی شد. با وجود این وضعیت، زندانبانان چند بار به زور از او نمونه خون گرفتند و داروهای نامعلومی را به او تزریق کردند.
خانم یانگ شیائولان از دسامبر۲۰۰۴ تا اکتبر ۲۰۰۶ در زندان زنان استان گوانگدونگ زندانی بود. نگهبانان موهای او را به زور کوتاه و او را مجبور کردند که لباس زندانی را بپوشد. آنها همچنین او را مجبور کردند بدون دستمزد کار کند، ساعت‌های طولانی رو به دیوار بایستد و با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال کردند. او یک بار روی زمین سیمانی کشیده شد که درنتیجه آن پاهایش به‌شدت زخمی شده بودند.
زندانیان نیازهای روزانه او را درخصوص استفاده از نوار بهداشتی، مواد شوینده لباسشویی و دستمال توالت محدود کردند. هنگامی که در برابر آزار و شکنجه مقاومت کرد، مجبورش کردند برای مدتی طولانی بدون حرکت روی یک چهارپایه کوچک بنشیند و به او داروهای سمی تزریق کردند. درنتیجه دچار صرع و بیماری روانی شد. موارد شکنجه بیشتر
خانم سو گوئینگ، اهل شهر ژانجیانگ، استان گوانگدونگ، در ۳۱اوت۲۰۱۶ دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد. او در زندان مورد ضرب و شتم، ایستادن طولانی مدت، قرار گرفتن در معرض آفتاب سوزان به مدت طولانی، محرومیت از استفاده از توالت و محرومیت از خواب قرار گرفت. نگهبانان همچنین با خلال دندان پلک‌های او را آماج ضربه قرار می‌دادند، آب سرد یا جوش روی او می‌ریختند، او را نیشگون می‌گرفتند و بخش خصوصی‌اش را با مسواک‌زدن مورد آسیب قرار می‌دادند. او همچنین در یک بیمارستان روانی بستری و داروهای نامعلومی به او تزریق شد.
خانم لی میپینگ قاضی دادگاه ناحیه میجیانگ در شهر میژو بود. او در ۱۰نوامبر۲۰۰۴ به‌خاطر توزیع مطالب فالون گونگ دستگیر شد. بعداً به پنج سال زندان محکوم شد. نگهبانان زندان داروهای نامعلومی را به واژن او تزریق کردند. او دو ماه خونریزی واژینال و آمنوره داشت. بعداً به‌سختی از جای خود بلند می‌شد و درد شدیدی در قسمت بالایی بدنش به‌خصوص کمرش داشت.
خانم لیو پیژن، از شهر شنژن، در آوریل۲۰۰۶ به هشت سال حبس در زندان زنان استان گوانگژو محکوم شد. او درنتیجه شکنجه، تقریباً به‌طور کامل نابینا شد و نمی‌توانست چیزی بخواند یا از خودش مراقبت کند.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
