بانویی ۶۹ساله اهل سیچوان مخفیانه به ۳ سال زندان محکوم شد

(Minghui.org) اخیراً اطلاع داده شد که خانمی ۶۹ساله در شهر نانچونگ، استان سیچوان، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ مخفیانه به سه سال زندان محکوم شده است. این تمرین تزکیه ذهن و بدن از ژوئیه ۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

خانواده خانم ژائو چانگبی تازه در ۳۰سپتامبر۲۰۲۳ متوجه شدند که او در زندانی در چونگ‌چینگ پذیرش شده است، اما دقیقاً نمی‌دانند که او در کدام زندان محبوس است یا چه زمانی او را محکوم کرده‌اند.

محکومیت خانم ژائو که در روستای بائوشامیائو، شهر لیدو، منطقه جیالینگ، شهر نانچونگ زندگی می‌کند، ناشی از یورش پلیس به خانه او در ۲۴نوامبر۲۰۲۱ بود. او در آن روز مشغول مراقبت از دکه لباس‌فروشی‌اش بود که مأمور فنگ زیانگ از اداره امنیت داخلی منطقه جیالینگ، مدیر لین هونگ از شهر لیدو و چند مأمور از اداره پلیس هانتانگ ناگهان حاضر شدند و کلید خانه‌اش را خواستند.

او حاضر به همکاری نشد و آن‌ها دو مقام از دهکده بائوشامیائو، ازجمله منشی هو شیائوجوان و دنگ دونگلین را فراخواندند تا آن‌ها را با یک قفل‌ساز به خانه‌اش ببرند. آن‌ها وارد خانه خانم ژائو شدند و تعداد زیادی اشیای قیمتی، ازجمله تصویری از بنیانگذار فالون گونگ، بسیاری از کتاب‌های فالون گونگ، ۱۳۰۰ یوان پول نقد، دو چاپگر، دو لپ تاپ، ده‌ها شیشه جوهر، کاغذ چاپ، یک دستگاه برش کاغذ، سه دستگاه منگنه، یک دستگاه پخش موسیقی، دو فلش و دوبیتی‌های تزئینی را مصادره کردند.

پسر ۱۵ساله او درحال چرت‌زدن بود که پلیس وارد شد. آن‌ها او را مجبور کردند تا لیست اقلام مصادره شده را امضا و انگشت‌نگاری کند، اما بدون اینکه به او اجازه شمارش اقلام را بدهند.

پلیس در ۸دسامبر۲۰۲۱ به دکه لباس‌فروشی خانم ژائو بازگشت و او را دستگیر کرد. او به بازداشتگاه شهر نانچونگ منتقل شد. خانواده‌اش از آن زمان تاکنون هیچ‌گونه اطلاعات رسمی جدیدی درباره وضعیت پرونده او دریافت نکرده‌اند. درحالی‌که اخیراً از حکم زندان او مطلع شده‌اند، هنوز از جزئیات کیفرخواست، محاکمه یا محکومیت او چیزی نمی‌دانند.

این اولین بار نیست که خانم ژائو به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ هدف قرار می‌گیرد. او در سال ۲۰۱۵ بیان کرد که چگونه فالون گونگ زندگی او را متحول کرد، اما در گذشته چهار بار دستگیر شد و یک سال کار اجباری را سپری کرد.

احیای دوباره زندگی از طریق تمرین فالون گونگ

خانم ژائو قبلاً از کم‌خونی شدید (با تعداد هموگلوبین ۷ گرم در دسی‌لیتر که محدوده طبیعی برای زنان ۱۶-۱۲ گرم در دسی‌لیتر است)، شانه یخ‌زده، التهاب مری و سایر بیماری‌ها رنج می‌برد. او بارها در بیمارستان بستری شد و هزینه‌های زیادی را برای مراقبت‌های پزشکی خرج کرد، اما هیچ‌کدام فایده‌ای نداشتند. زندگی برای او دردناک و عذاب‌آور بود.

سرنوشت او در فوریه۱۹۹۷ تغییر کرد، زمانی که به توصیه یکی از دوستانش تمرین فالون گونگ را شروع کرد. علائم او فقط در عرض چند ماه ناپدید شد و او دیگر فردی رقابت‌طلب، تندخو یا سرسخت نبود. از سرزنش شوهر و فرزندش دست کشید و همسر و مادری مهربان‌تر شد.

گردانده شدن در خیابان‌ها پس از اولین دستگیری

خانم ژائو در ۲۶سپتامبر۲۰۰۰ برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت و به‌محض رسیدن به آنجا دستگیر شد. او به‌مدت هفت روز در یک چایخانه در پکن نگه داشته شد و در این مدت شبانه‌روز تحت‌نظر بود و حتی یک بار هم اجازه خروج از آنجا را نداشت. او باید هر شب روی زمین می‌خوابید و روزها شکنجه می‌‌شد.

هو شیائوپینگ مقام رسمی دولت در شهر لیدو، و همچنین رئیس کو یو و مأمور دنگ یان از اداره پلیس هانتانگ، خانم ژائو را در روز هشتم تحویل گرفتند. دنگ بیش از ۲۰۰ یوان از او ضبط کرد، اما هرگز رسیدی صادر نکرد و بعداً پول را پس نداد.

خانم ژائو و یکی دیگر از تمرین‌کنندگان نانچونگ که برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به پکن رفته بودند، در ۳اکتبر۲۰۰۰ سوار قطاری شدند تا به نانچونگ برگردانده شوند. در طول سفر دو روزه با قطار، دست‌های دو تمرین‌کننده را در تمام مدت شبانه‌روز به هم بسته بودند. وقتی یکی باید از توالت استفاده می‌کرد، دیگری باید همراهش می‌رفت.

پس از ورود به نانچونگ، خانم ژائو مستقیماً به اداره پلیس منطقه جیالینگ منتقل شد و مدت کوتاهی بعد برای گذراندن ۱۲ روز بازداشت به بازداشتگاه شهر نانچونگ منتقل شد. مدیر بازداشتگاه و رئیس بخش به یک زندانی دستور دادند که خانم ژائو را بازرسی کند و بیش از ۱۰۰۰ یوان پول نقدی را که او هنوز همراه داشت مصادره کند. آ‌‌ن‌ها حدود ۸۰۰ یوان را صرف خرید غذا برای خودشان کردند. مشخص نیست که آیا ۲۰۰ یوان باقی‌مانده را به خانم ژائو پس دادند یا خیر.

در طول بازداشت، مقام رسمی هو و رئیس کو گروهی از مأموران را برای یورش به خانه او اعزام کردند و اثاثیه و تلویزیون او را مصادره کردند. همچنین شوهرش و برخی دیگر از روستائیان را مجبور کردند که سکویی را در مکانی خاص در شهر لیدو بسازند.

سپس خانم ژائو را از بازداشتگاه خارج کردند تا در خیابان‌ها راه برود و بعد روی سکو بایستد. سپس برخی از مردم محلی را تحریک کردند تا او را به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، تحقیر کنند و به‌طور لفظی مورد حمله قرار دهند.

پس از آزادی، خانم ژائو مجبور شد ۳۰۰ یوان بپردازد و در جلسات اداره شهر لودو شرکت کند تا به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ توبیخ شود. پلیس هرگز تلویزیون و اثاثیه او را پس نداد. آن‌ها همراه با مقامات دولتی و کارگران کمیته‌های خیابانی محلی، بارها او را مورد آزار و اذیت قرار دادند و به وی دستور دادند که اگر هر زمان بخواهد به دیدن خانواده یا دوستانش برود، باید از آن‌ها اجازه بگیرد.

بازداشت به‌مدت ۵۷ روز پس از دستگیری دوم

مأمور فنگ از اداره امنیت داخلی منطقه جیالینگ که اخیراً خانم ژائو را دستگیر کرد، او را در گذشته درحالی که هنوز در اداره پلیس هانتانگ مشغول به کار بود دستگیر کرد. در ۲۱ژانویه۲۰۰۱، او را فریب داد تا برای «جلسه‌ای» به اداره شهر لیدو برود، اما توسط یان سونگ و چند مأمور دیگر از اداره پلیس منطقه جیالینگ، که بر اداره امنیت داخلی منطقه جیالینگ نظارت دارد، دستگیر شد.

خانم ژائو به بازداشتگاه ناحیه جیالینگ منتقل و به‌مدت ۵۷ روز در آنجا نگهداری شد. به او دستور داده شد که هر روز قوانین بازداشتگاه را بخواند و بیانیه‌هایی مبنی بر کنارگذاشتن ایمانش بنویسد. نگهبانان همچنین به‌عنوان تنبیه از او خواستند که زمین را تمیز و توالت را نظافت کند. خانواده‌اش حتی یک بار هم اجازه ملاقات با او را نداشتند.

مقامات دولتی شهر لیدو، پلیس و کارگران کمیته خیابانی پس از آزادی خانم ژائو، مدام او را مورد آزار و اذیت قرار دادند.

یک سال کار اجباری پس از دستگیری سوم

خانم ژائو در ۳۰آوریل۲۰۰۱ برای نصب بروشورهای فالون گونگ به شهر لیدو رفت و درباره‌اش گزارش شد. هو، رئیس کو و مأمور فنگ او را در ۴مه همان سال در خانه‌اش، قبل از اینکه فرصتی برای صرف شام داشته باشد دستگیر کردند. آن‌ها چند ساعت او را در اداره پلیس هانتانگ بازجویی کردند بدون اینکه به او آب و غذا بدهند. سپس او را در حدود ساعت ۱ بامداد به اداره پلیس منطقه جیالینگ بردند. او تا ساعت ۴ بامداد با بازجویی‌های بیشتری روبرو شد. مأموری به صورت او سیلی زد.

در ساعت ۸ صبح روز ۱مه۲۰۰۱، خانم ژائو به بازداشتگاه ناحیه جیالینگ منتقل شد و در آنجا مجدداً به او دستور دادند که ایمانش را ترک کند، قوانین بازداشتگاه را بخواند، زمین را تمیز ، توالت را نظافت کند و کارهای کشاورزی انجام دهد. غذایش بسیار ناچیز و غیربهداشتی بود. طولی نکشید که خانم ژائو به‌دلیل سوءتغذیه و سوءاستفاده لاغر و تکیده شد.

پلیس در تاریخی نامعلوم او را به یک سال کار اجباری محکوم کرد بدون اینکه به او اجازه درخواست تجدیدنظر بدهد.

خانم ژائو در ۵ اوت۲۰۰۱ به اردوگاه کار زنان نانموسی در شهرستان زیژونگ، استان سیچوان منتقل شد. هر روز مجبورش می‌کردند ویدئوهایی علیه فالون گونگ را تماشا کند و اجازه صحبت با دیگران یا انجام تمرینات فالون گونگ را نداشت. تماس‌های تلفنی او با خانواده‌اش از نزدیک تحت‌نظر بود. به‌دلیل بدرفتاری‌ها برخی از بیماری‌های قدیمی‌اش عود کرد.

خانم ژائو پس از آزادی دائما با آزار و اذیت مواجه می‌شد. یک روز در طول بازی‌های المپیک ۲۰۰۸، هفت مأمور ازجمله فنگ وارد شدند و به درِ جلویی و پشتی خانه‌اش کوبیدند. پسرش که در آن زمان نوزادی شیرخوار بود، وحشت کرده بود و بی‌وقفه گریه می‌کرد. پلیس یک کتاب فالون گونگ را مصادره کرد و بدون دستگیری او محل را ترک کرد.

دستگیری برای چهارمین بار در طول مسیر به استان چینگهای

خانم ژائو در ۲۵مه۲۰۱۵ سوار قطاری به سمت استان چینگهای شد، زیرا قصد داشت کارهای متفرقه در آنجا انجام دهد. هنگامی که قطار در شهر گوانگیوان، استان سیچوان توقف کرد، پلیس راه‌آهن در حین انجام بررسی‌های امنیتی مسافران، کارت شناسایی، چمدان، تلفن همراه، پول نقد، کتاب‌های فالون گونگ، دو دستگاه‌ پخش‌کننده موسیقی او را مصادره کرد. آن‌ها او را بیش از ده ساعت در اداره پلیس ایستگاه قطار نگه داشتند و در این مدت او را روی صندلی فلزی نشاندند و اجازه نداشت غذا بخورد یا از توالت استفاده کند.

دو مأمور از شهر لیدو آمدند و قبل از اینکه او را به لیدو برگردانند ساعت‌ها از او بازجویی کردند. در تمام طول سفر به او دستبند زدند تا اینکه به اداره پلیس شهر هاندو رسیدند. در آن زمان مچ دست او بسیار متورم شده بود.

پلیس گوانگیوان هرگز اقلام ضبط‌شده را به خانم ژائو پس نداد.او بدون داشتن کارت شناسایی، تلاش کرد تا فقط یک زندگی عادی داشته باشد. مقامات محلی در سال‌های بعد مدام او را مورد آزار و اذیت قرار دادند. او و خانواده‌اش در ترس زندگی می‌کردند.