بانوی 56ساله اهل لیائونینگ که از 4 سال شکنجه در زندان جان سالم به در برده بود در روز آزادی به پلیس تحویل داده شد و برای مدت کوتاهی بازداشت شد

خانه > آزار و شکنجه > شرح آزار و شکنجه

15 دسامبر 2023 | همکار مینگهویی در استان لیائونینگ (چین)

(Minghui.org) در 3دسامبر2023 که خانم جین هونگ یک دوره چهارساله زندان را به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ به پایان رساند، خانواده‌اش نتوانستند فوراً او را به خانه ببرند؛ فالون گونگ یک تمرین تزکیه ذهن و جسم است که از ژوئیه1999، توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. او را درعوض به پلیس تحویل دادند، پلیس او را به ایستگاه برد تا مراحل اداری را انجام دهد و بعداً در همان روز رهایش کردند.

خلاصه‌ای از پرونده خانم جین

خانم جین، 56ساله، در منطقه تیِشی در شهر شنیانگ (استان لیائونینگ) زندگی می‌کند. او در 4دسامبر2019، به‌دلیل توزیع تقویم‌هایی حاوی اطلاعات مربوط به فالون گونگ دستگیر شد. دادگاه منطقه تیِشی او را در سپتامبر2020، به چهار سال حبس محکوم کرد و وی در 18مارس2021 به زندان شماره 2 زنان استان لیائونینگ منتقل شد.

خانم جین به‌دلیل رها نکردن ایمانش، شکنجه‌های فجیعی را در زندان متحمل و پایش به‌شدت مجروح شد. درخواست‌های خانواده‌اش برای پاسخگویی عاملان، داشتن نسخه‌ای از گزارش ارزیابی جراحات او و ملاقات با او در زندان بارها رد شد. وی پس از ورود به زندان، فقط اجازه یافت چهار ملاقات حضوری و دو تماس تلفنی با خانواده‌اش داشته باشد.

به‌رغم شکنجه‌های بی‌امان، خانم جین هرگز در طول دوره زندانش، در ایمانش دچار تزلزل نشد. بنابراین وقتی دوره زندان او در 3دسامبر2023 به پایان رسید، کمیته امور سیاسی و حقوقی منطقه تیشی (PLAC) (نهادی فراقضایی که وظیفه نظارت بر آزار و شکنجه فالون گونگ را برعهده دارد) به زندان دستور داد که او را به ایستگاه پلیس شینگ‌گونگ، که مسئول دستگیری او در سال 2019 بود، تحویل دهد. با وجود اعتراض شدید خانواده خانم جین، کارکنان پلیس دست به دست هم دادند تا این انتقال را تضمین کنند.

خانم جین پس از اینکه به ایستگاه پلیس منتقل شد از نوشتن اظهاریه‌ای برای انکار فالون گونگ اجتناب کرد. او گفت که به‌دنبال عدالت خواهد بود، زیرا از ابتدا نباید به‌خاطر ایمانش زندانی می‌شد. او همچنین حق شکایت از پلیس و PLAC، به‌خاطر دستگیری‌ وی در روز آزادی‌اش، را برای خود محفوظ می‌دانست.

نبرد بین خانواده خانم جین و پلیس

عزیزان و دوستان خانم جین قبل از ساعت 9 صبح 3دسامبر2023 به زندان رفتند و مشتاق بودند او را پس از چهار سال طولانی جدایی، همراه خود به خانه ببرند.

وقتی ساعت 9 شد، یک ماشین پلیس ناگهان بیرون دروازه اصلی ترمز کرد و به پهلو پارک کرد. سه مرد و یک زن بیرون پریدند و از درب کناری به داخل زندان رفتند.

خانواده خانم جین دیدند که چهار نفر با نگهبانان صحبت می‌کنند، اما نمی‌توانستند بفهمند که آن‌ها چه می‌گویند. سپس آن چهار نفر بیرون آمدند و کنار ماشینشان ایستادند.

خانواده خانم جین نگران شدند و از آن چهار نفر پرسیدند که کیستند. معلوم شد که دو نفر از آن‌ها، لیو شین و وانگ یونگگان، از ایستگاه پلیس شینگ‌گونگ، بودند. مرد سوم، گائو لینزه، دبیر انجمن هوآبِی، محل زندگی خانم جین، بود؛ و آن زن وانگ لی از دفتر استیناف کمیته خیابان شینگهوا بود.

درحالی‌که مأمور وانگ یونگ‌گانگ مسئول امنیت عمومی در محله خانم جین بود، به لیو اجازه داد تا صحبت کند. لیو گفت آن‌ها آنجا هستند تا خانم جین را ببرند. شوهرش نمی‌توانست آنچه را که می‌شنود باور کند. او با عصبانیت پرسید: «توجیه شما برای بردن همسر من چیست؟ شکایت‌های زیادی علیه پلیس و زندان به‌خاطر دستگیری و شکنجه او تنظیم کرده‌ام. چطور می‌توانید به اینجا بیایید، بدون اینکه اول به خانواده‌ ما اطلاع دهید؟»

لیو اصرار داشت که خانم جین باید با آن‌ها برود. شوهرش تأییدیه‌ای از سازمان‌های دولتی مختلف را به او نشان داد که در آن شکایت‌هایی که علیه عاملان آزار و اذیت خانم جین ثبت شده بود تأیید شده بود. لیو او را کنار زد و گفت: «نیازی نیست این‌ها را به من نشان دهی. فایده‌ای ندارد. هرجا دوست داری از من شکایت کن.»

وانگ با صدای بلند گفت: «امروز باید او را ببریم.»

سپس شوهر خانم جین از این دو مأمور پرسید که چرا هنگام اجرای قانون یونیفورم پلیس را به تن ندارند. لیو پاسخ داد که بردن خانم جین اجرای قانون نیست.

شوهر خانم جین درخواست کرد که کارت شناسایی این مأموران را ببیند. لیو اعتراف کرد که او درواقع فقط یک مأمور کمکی در ایستگاه پلیس شینگ‌گونگ است. وانگ کارت شناسایی‌اش را بیرون آورد و همین که شوهر خانم جین خواست آن را ببیند، آن را عقب کشید و در جیبش گذاشت.

شوهر خانم جین خواست که بداند پلیس بر چه مبنای قانونی‌ای همسرش را دستگیر می‌کند، درحالی‌که وی دوره حبسش را به پایان رسانده بود. لیو گوشی خود را بیرون آورد تا صفحه‌ای درمورد ماده 300 قانون کیفری را نشان دهد که تصریح می‌کند هرکسی که از یک سازمان فرقه‌ای برای تضعیف اجرای قانون استفاده می‌کند باید تا حد امکان تحت پیگرد قانونی قرار گیرد. او گفت که این برای بردن خانم جین کافی است.

شوهرش استدلال کرد که هیچ قانونی فالون گونگ را جرم نمی‌داند یا آن را یک فرقه نمی‌داند. به‌علاوه، وقتی خانم جین هنوز در زندان بود، چگونه می‌توانست اجرای قانون را تضعیف کند؟ او از لیو، وانگ و دو نفر دیگر خواست که دوباره خانم جین را تحت آزار و اذیت قرار ندهند، زیرا او به‌سختی از چهار سال شکنجه جان سالم به در برده بود و جراحات شدیدی را متحمل شده بود.

او به آن‌ها التماس کرد که اجازه دهند همسرش با او به خانه برود. لیو هنوز اصرار داشت که خانم جین باید به ایستگاه پلیس برود.

شوهر خانم جین درنهایت تصمیم گرفت که تسلیم شود، زیرا نمی‌خواست اوضاع بدتر شود.

برنامه دقیق زندان برای اطمینان از انتقال خانم جین به پلیس

طبق قوانین زندان، زندانیانی که مدت محکومیت آن‌ها در یک روز خاص تمام شده است، باید همه با هم در ساعت 9:30 صبح همان روز آزاد شوند، اما در 3دسامبر2023، زندان تمام زندانیان واجدشرایط دیگر را در ساعت 8:30 صبح آزاد کرد، درحالی‌که خانم جین را در داخل نگه داشته بود تا سایر زندانیان متوجه انتقال او به ایستگاه پلیس نشوند.

هنگامی که عزیزان خانم جین با پلیس در بیرون بحث می‌کردند، زندان چند نگهبان لباس‌شخصی را بیرون فرستاد تا قاطی جمعیت شوند و وانمود کنند که دوستان خانم جین هستند. آن‌ها فریاد می‌زدند: «بیایید فقط با پلیس همکاری کنیم!» چند نگهبان لباس‌شخصی دیگر نیز از زندان خارج شدند و با فاصله دومتری پشت جمعیت ایستادند.

وقتی دروازه اصلی درنهایت به روی خانم جین باز شد، بیش از 20 نگهبان و چهار مأمور مسلح با عجله بیرون آمدند و پس از آن خانم جین، که چند نگهبان دیگر در کنار او بودند، بیرون آمد. فقط شوهر و پسرش اجازه یافتند سلام کوتاهی به او کنند، درحالی‌که بقیه خانواده و دوستانش دور نگه داشته شدند.

به‌‌رغم درخواست‌های مکرر شوهر خانم جین برای داشتن نسخه‌ای از گزارش ارزیابی آسیب‌دیدگی‌ وی در چند سال گذشته، پس از خروج او از زندان، نگهبان‌ها به‌سرعت گزارش را بدون دادن نسخه‌ای از آن، به او نشان دادندو سپس آن را پس گرفتند.

به پسر خانم جین اجازه داده شد او را در ماشین پلیس همراهی کند. سپس خانواده‌اش دیدند که یک نگهبان فریاد می‌زند: «بیا همه داخل برویم!» همه نگهبانانِ بدون یونیفرم و با لباس‌شخصی به داخل زندان رفتند.

خانم جین در ایستگاه پلیس، بر بی‌گناهی خود تأکید می‌کند

خانم جین درحالی که سوار ماشین پلیس بود، گرمش بود و تشنه بود. او همچنین بیماری حرکتی داشت. وقتی می‌خواست از ماشین پیاده شود تا خنک شود و کمی آب بنوشد، مأمور وانگ در سمت راست و منشی گائو در سمت چپ جلویش را گرفتند. او پرسید که چه جرمی مرتکب شده است که او را از پیاده شدن از ماشین بازمی‌دارند. وانگ به دروغ گفت که درهای مسافر شکسته است، اما وقتی وی اصرار کرد وانگ تسلیم شد. به‌محض خروج او، وانگ و سایرین بیرون پریدند و او را زیر نظر داشتند تا از فرار او جلوگیری کنند.

وقتی خانم جین تمایلی به بازگشت به داخل ماشین نداشت، وانگ او را تهدید کرد: «مهم نیست چقدر استراحت می‌کنی، امروز باید به ایستگاه پلیس بروی.»

خانم جین همکاری کرد. به‌محض ورود به ایستگاه پلیس، وانگ ناپدید شد. لیو شکایت کرد که وانگ وظیفه «کار کردن» روی خانم جین را به او، یک مأمور کمکی، محول کرده است.

لیو سپس به خانم جین دستور داد اظهاریه‌ای بنویسد و ایمان خود را انکار کند و گفت که تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ که به‌تازگی آزاد شده‌اند، قبل از اینکه بتوانند به خانه بروند، تشریفات مشابهی را پشت سر گذاشته‌اند. خانم جین نوشت: «من هیچ قانونی را زیر پا نگذاشتم، اما توسط دادگاه منطقه تیشی به چهار سال حبس محکوم شدم. در زندان شماره 2 استان لیائونینگ به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه و تحقیر شدم. هر کاری که لازم باشد انجام خواهم داد تا عاملان آن را مجبور به پاسخگویی کنم.» پسرش به لیو هشدار داد که دیگر او و خانواده‌شان را اذیت نکند.