آزار و شکنجه صاحب سالن زیبایی، سالن بسته شد و او ۱۲ سال پشت میله‌های زندان جای گرفت

25 دسامبر 2023 | همکار مینگهویی

(Minghui.org) خانم شیائو یوشیا، ۶۰ساله ساکن شهر کونمینگ، استان یوننان، پس از مشاهده تغییرات مثبت در همسرش، آقای تانگ ونشیانگ، در سال ۱۹۹۷ شروع به تمرین فالون گونگ کرد. طولی نکشید که وضعیت سلامتی‌اش بهبود یافت. او دیگر بداخلاقی نمی‌کرد و رابطه‌اش با مادرشوهر و خواهرشوهرش هماهنگ شد.

ازآنجاکه خانم شیائو و آقای تانگ پس از دستور رژیم کمونیستی چین برای آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹ بر ایمان خود ثابت‌قدم ماندند، مکرراً دستگیر و بازداشت شدند. خانم شیائو به‌مدت سه سال در اردوگاه کار اجباری و دو بار حبس مجموعاً ۹ سال محکومیت را سپری کرد. او پس از محکومیت پنج‌ساله در سال ۲۰۱۲ مجبور شد سالن زیبایی‌اش را تعطیل کند که باعث شد خسارت مالی زیادی به خانواده‌اش وارد شود. او بعداً پس از دستگیری در سال ۲۰۱۹ دوباره به زندان (چهار سال) محکوم شد. مقامات پس از آزادی‌اش در سپتامبر۲۰۲۳ به آزار و اذیت او ادامه دادند.

در زیر جزئیات آخرین بازداشت و دومین حکم زندان او را مشاهده می‌کنید.

آخرین دستگیری

هشت مأمور لباس‌شخصی در ساعت ۹ صبح روز ۶سپتامبر۲۰۱۹، زمانی که تنها او و دو خواهرزاده‌اش در خانه بودند، وارد منزل خانم شیائو شدند.

دو مأمور خانم شیائو را روی مبل نگه داشتند درحالی‌که بقیه خانه او را تفتیش کردند. آن‌ها اول کتاب‌های فالون گونگ، پرتره بنیان‌گذار فالون گونگ، کامپیوتر، تبلت و سایر مطالب فالون گونگ را در کف اتاق‌نشیمن گذاشتند و بعد به او دستور دادند به اقلام اشاره کند تا از او عکس بگیرند. او حاضر به همکاری نشد.

پلیس خانم شیائو را به دو محل سکونت دیگرش ازجمله یکی که دخترش در آن زندگی می‌کرد و یک ملک اجاره‌ای دیگر برد. وقتی پلیس رسید دخترش آنجا نبود. آن‌ها با کلیدی که از خانم شیائو گرفته بودند وارد خانه شدند. به اطراف نگاه کردند و رفتند. در محل سکونت دیگر، پلیس در زد اما وقتی کسی جواب نداد، آنجا را ترک کرد.

خانم شیائو به اداره پلیس جوهوا برده شد و توسط مأموری از اداره پلیس منطقه گواندو تحت بازجویی قرار گرفت. او به هیچ سؤالی پاسخ نداد.

پلیس حوالی ساعت ۱ بعدازظهر به خانه خانم شیائو بازگشت و شوهرش را دستگیر کرد. آن‌ها او را به سه بیمارستان مختلف بردند، که همه تشخیص دادند دچار مشکل پزشکی است و برای بازداشت نامناسب دانستند. پلیس اما همچنان بازداشتگاه ناحیه گواندو را مجبور کرد که روز بعد (۷سپتامبر) او را بپذیرد. به‌محض پذیرش، بازداشتگاه او را به بیمارستان ناحیه گواندو وابسته به پلیس فرستاد، که به مدت ده روز در آنجا تحت بازداشت بود و سپس در ۳۰سپتامبر۲۰۱۹ به قید وثیقه آزاد شد.

خانم شیائو در ۷سپتامبر۲۰۱۹ به بازداشتگاه شهر کونمینگ منتقل شد. او را مجبور کردند در سلول موقت برای زندانیان تازه پذیرفته‌شده با ۲۴ زندانی دیگر در یک تخت غول‌پیکر سهیم شود. آنقدر شلوغ بود که وقتی می‌خوابیدند هیچ‌کسی نمی‌توانست حرکت کند. اگر کسی برای استفاده از سرویس بهداشتی بلند می‌شد، جای خود را از دست می‌داد.

در طول هفت روز اول در آنجا، خانم شیائو هر روز توسط نگهبان ژو یون بازجویی می‌شد، درحالی‌که روی یک نیمکت ببر نگه داشته می‌شد. پس از بیش از ۲۰ روز در سلول موقت، به سلول شماره ۶ منتقل شد که بیش از ۲۰ زندانی در آن سهیم بودند. نگهبانان ژو یون، یانگ جوان و شیائو (نام نامشخص) مسئول سلول بودند.

محکومیت به چهار سال حبس

دادستانی ناحیه ووهوا دستگیری خانم شیائو را در ۳۰سپتامبر۲۰۱۹ تأیید کرد. دادستان‌ها ژائو شینگیو و هائو ییدا در نوامبر۲۰۱۹ علیه او کیفرخواست صادر کردند. دادگاه منطقه ووهوا جلسه رسیدگی به پرونده او را برای ژانویه۲۰۲۰ برنامه‌ریزی کرد، اما آن را به علت شیوع کووید - 19 تا ۱۸نوامبر به تعویق انداخت.

روز جلسه، به خانم شیائو دستور داده شد که ساعت ۶ صبح، یک ساعت زودتر از معمول، بیدار شود. نگهبانان قبل از اینکه روپوشی را به او بپوشانند، او را با دستبند و زنجیر بستند. او را با کاروانی متشکل از سه خودرو پلیس به دادگاه بردند.

همسر و دختر خانم شیائو تنها دو نفر از خانواده‌اش بودند که اجازه حضور در جلسه دادرسی او را گرفتند. اما، قاضی رئیس دادگاه، چین شیائویینگ، مدتی پس از شروع جلسه، آن‌ها را از اتاق دادگاه خارج کرد، به این بهانه که آن‌ها به‌عنوان شاهدان پرونده خانم شیائو معرفی شده‌ بودند.

وکیل خانم شیائو برای او ادعای بی‌گناهی کرد. خانم شیائو نیز در دفاع از خودش شهادت داد. او گفت که وقتی پلیس برای دستگیری او وارد خانه‌اش شد، هیچ‌یک از آن‌ها لباس پلیس به تن نداشتند یا کارت شناسایی یا حکم بازرسی ارائه نکردند. وکیلش افزود که تجاوز پلیس به یک محل سکونت شخصی و تفتیش محل بدون مدارک مناسب، نقض جدی رویه قانونی است.

در مرحله بازجویی متقابل شواهد، وکیل خانم شیائو خواستار مشاهده اسنادی شد که شواهد دادستانی علیه او را تأیید می‌کرد. اما قاضی چین با این بهانه که اسناد محرمانه است، درخواست او را رد کرد. وکیل درخواست کرد مبنای قانونی طبقه‌بندی اسناد به‌عنوان «محرمانه» را بداند، اما چینگ او را نادیده گرفت. وکیل در اعتراض به نقض آشکار قانون، از وکالت خانم شیائو در دادگاه استعفا داد و جلسه دادگاه به تعویق افتاد.

خانم شیائو برای آزمایش کووید - ۱۹ به بیمارستان منتقل و به اتاق کوچکی در دادگاه بازگردانده شد. قاضی چین تلاش کرد برای او وکیلی تعیین کند، اما خانم شیائو اصرار داشت که وکیل خودش از او دفاع کند. چین مستقیماً به او پاسخ نداد اما از او خواست که در دفاع از خودش شهادت دهد. او گفت که به وکیل خودش نیز برای دفاع نیاز دارد. چین تسلیم شد و از او خواست که بیانیه‌ای را امضا کند مبنی بر اینکه همچنان وکیلش از او دفاع کند.

خانم شیائو پس از یک بعدازظهر کامل انتظار در ساعت ۶:۳۰ بعدازظهر به دادگاه بازگردانده شد. علاوه بر قاضی‌های متعددی که پشت سر او ایستاده بودند، تنها شش نفر ازجمله قاضی رئیس دادگاه، چین، دو قاضی دستیار، وی کان و ژانگ لی، منشی دادگاه شو جینلین، و دادستان‌ها ژائو و هائو حضور داشتند. وکیل او هیچ جا دیده نشد. مشخص نیست که آیا وکیلش هرگز از ادامه جلسه مطلع نشده است یا او همچنان به نقض رویه‌های قانونی توسط چین اعتراض می‌کند.

قاضی چین قبلاً به خانواده خانم شیائو گفته بود که قصد دارد جلسه را بعدازظهر ادامه دهد، اما زمان را اعلام نکرد و به تماس‌های تلفنی آن‌ها پاسخ نداد. خانواده بعداً رفتند. به آن‌ها گفته نشد جلسه دادگاه در ساعت ۶:۳۰ بعدازظهر از سر گرفته خواهد شد.

به‌محض اینکه خانم شیائو گفت: «فالون دافا خوب است»، قاضی چین جلسه را دوباره به تعویق انداخت. ساعت ۸:۳۰ شب بود که خانم شیائو به بازداشتگاه بازگردانده شد.

قاضی خانم شیائو را در تاریخ ۲۳نوامبر۲۰۲۰ به چهار سال زندان و پرداخت ۶۰۰۰ یوان جریمه محکوم کرد. او به دادگاه میانی شهر کونمینگ اعتراض کرد که در ۸فوریه۲۰۲۱ حکم اصلی را تأیید کرد. فان لی، قاضی، معاون قاضی، ژائو. یونگ و ژائو جون‌ون و زو یه منشی دادگاه از دادگاه تجدیدنظر این حکم را امضا کردند.

در زندان دوم زنان استان یوننان شکنجه شد

خانم شیائو در ۲۷مارس۲۰۲۱ به دومین زندان زنان استان یوننان منتقل شد. او ابتدا در بند هشتم در قرنطینه ۱۵روزه قرار گرفت. سرنگهبان، ران تائو، به او دستور داد که بیانیه‌ای بنویسد تا گناهکاربودنش را بپذیرد. او حاضر به همکاری نشد.

پانزده روز بعد، خانم شیائو به تیم سه در بخش نهم منتقل شد. نگهبان لیو تینگ زندانیان لو شوانگ‌پینگ و وانگ پینگ را مأمور نظارت بر او کرد. او همچنین تحت مدیریت سخت‌گیرانه سطح اول قرار گرفت، که فقط چهار بار در روز اجازه استفاده از توالت را به او می‌داد. هنگامی او با عدم شرکت در تمرینات آموزشی به محدودیت اعتراض کرد، زندانیان به او فحاشی و توهین کردند، اما نگهبانان برای یک ماه آینده چند بار دیگر استفاده از توالت را تصویب کردند. نگهبان چن ناپینگ یک ماه بعد مسئولیت را برعهده گرفت و استفاده خانم شیائو از دستشویی را به چهار بار در روز تغییر داد.

پس از مدیریت سخت‌گیرانه اولیه، برنامه روزانه خانم شیائو به شرح زیر بود: او باید ساعت ۵:۴۰ صبح بیدار می‌شد و خود را می‌شست. سپس تا ساعت ۱۰ شب روی یک چهارپایه کوچک بی‌حرکت می‌نشست. همچنان اجازه چهار بار استفاده از توالت به او داده شد، ازجمله یک بار بعد از بیدارشدن، یکی در ساعت ۱۰:۳۰ صبح و یکی در ساعت ۴ بعدازظهر. و یکی قبل از رفتن به رختخواب. هر روز فقط چهار فنجان آب به او می‌دادند. محدودیت‌ها باعث شد که دچار یبوست شدید شود. در شب، همچنین باید یک شیفت امنیتی ۱.۵ ساعته را درحالی‌که نشسته بود پوشش می‌داد. او اجازه ایستادن یا کشش بدنش را نداشت.

هر هفته به او پنج دقیقه فرصت می‌دادند تا دوش بگیرد و لباس زیرش را بشوید. اغلب اوقات، به‌محض اینکه صابون روی خود می‌مالید، زندانی کشیک می‌گفت که زمان تمام شده و آب را قطع می‌کرد. او فقط اجازه داشت روزانه صورتش را بشوید و در لگنی در سلولش دندان‌هایش را مسواک بزند.

هر دو ماه یکبار، می‌توانست برای شستن ملافه‌هایش درخواست دهد، اما به شرطی که گناهکار‌بودنش را بپذیرد. مشخص نیست که آیا او این کار را کرده است یا خیر.

محدودیت دیگر، سقف ۱۰۰ یوان برای خرید ماهانه مایحتاج روزانه او بود. در اولین ماه حضور خانم شیائو در زندان، نگهبان لیو تینگ به‌طور خودسرانه سقف مخارج او را به ۳۷ یوان کاهش داد که حتی برای خرید دستمال توالت پول کافی نداشت.

اکثر تمرین‌کنندگانی که تحت مدیریت سخت‌گیرانه قرار دارند، اجازه ملاقات با خانواده یا تماس با خانواده‌هایشان را ندارند. اما گاهی اوقات، زندان به خانواده‌ها اجازه ملاقات می‌دهد، مشروط بر اینکه به نگهبانان کمک کنند تا روی تمرین‌کنندگان «کار کنند.»

علاوه بر آزار و اذیت فیزیکی، خانم شیائو مجبور می‌شد که کار نخ‌کردن مهره‌ها را انجام دهد. اگر نمی‌توانست سهمیه روزانه را تمام کند، تنبیه می‌شد و مجبورش می‌کردند توالت را تمیز کند.

در آوریل ۲۰۲۳، شش ماه قبل از آزادی خانم شیائو، نگهبانان کمپین تبدیل دیگری برای او راه‌اندازی کردند. او نه تنها وادار می‌شد ساعت‌های طولانی هر روز روی یک چهارپایه کوچک بنشیند، بلکه مجبورش می‌کردند هفت ساعت ویدئوهای تبلیغاتی حاوی مضامین افتراآمیز به فالون گونگ را تماشا کند. نگهبان لیو تینگ همچنین خانواده‌اش را مجبور کرد که از نوه‌هایش فیلمبرداری کنند تا از محبت او به بچه‌ها برای تزلزل در اراده او استفاده کنند.

وقتی خانم شیائو در ۶سپتامبر۲۰۲۳ آزاد شد، پلیس و خانواده‌اش بیرون از زندان منتظر ماندند. پلیس سعی کرد او را به اداره پلیس ببرد تا کارهای اداری را انجام دهد، اما وقتی که خانم شیائو نپذیرفت، تسلیم شد.

آزار و اذیت پس از آزادی از زندان

یک هفته پس از آزادی خانم شیائو، مأمورران اداره پلیس جوهوا با دخترش تماس گرفتند و پرسیدند که خانم شیائو در خانه چه می‌کند. کارکنان کمیته خیابان ووجینگ و کمیته مسکونی وولی نیز دو هفته دیگر خانم شیائو را در خانه مورد آزار و اذیت قرار دادند.