(Minghui.org) لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که هیچ درمان شناخته‌شده‌ای برای آن وجود ندارد. این بیماری باعث می‌شود که سیستم ایمنی آنتی‌بادی‌هایی تولید کند که به سلول‌ها و بافت‌های خودش حمله می‌کند و منجر به آسیب به اندام‌های داخلی و عوارض بعدی می‌شود.
مبتلایان به لوپوس فارغ از سن، با وضعیت تهدیدکننده زندگی روبرو هستند و باید تا پایان عمرشان دارو مصرف کنند.
اما، برخی از افراد مبتلابه لوپوس به اندازه کافی خوش‌شانس بوده‌اند که پس از تمرین فالون دافا، یک روش معنوی سنتی چینی برای بهبود ذهن و بدن، از این بیماری بهبود یافته‌اند. در اینجا تعدادی از ماجراهایشان آورده شده است.
(ادامه از قسمت 3)
گزارشگر شاهد قدرت شفابخشی معجزه‌آسای دافا می‌شود
خانم شو شیوهویی
خانم شو شیوهویی، اهل تایوان، به مدت سه سال در ایالات متحده کار کرده است. او اکنون به‌عنوان گزارشگر برای اپک تایمز در لس آنجلس کار می‌کند.
هنگامی که قصد داشت تحصیلات تکمیلی خود را در تایوان به پایان برساند، یکی از بهترین دوستانش، خانم زِنگ یونینگ، مشکلاتی در وضعیت سلامتی‌اش داشت: در ابتدا موهایش خرد و شکسته می‌شدند ؛ سپس چند لکه روی پوستش ایجاد شد که به تدریج به زخم‌های قرمزرنگ تبدیل شدند؛ سپس مایع زرد رنگ از لکه‌ها خارج می‌شد. او برای معاینه به بسیاری از بیمارستان‌ها مراجعه کرد و همه پزشکان به او گفتند که ممکن است لوپوس باشد، اما تشخیص آن به‌خصوص در مراحل اولیه دشوار بود.
حدود شش ماه بعد، مفاصل خانم زِنگ داغ، متورم و دردناک شد. شب‌ها به‌سختی می‌توانست بخوابد. وقتی خانم شو دست‌هایش را لمس کرد، می‌توانست سفتی و تغییر‌شکل را حس کند. سلامتی خانم زِنگ رو به نزول بود و با احتمال فلج‌شدن روبرو شد.
خانم شو برای خانم زِنگ بسیار نگران بود و به او کمک کرد تا همه جا را برای درمان جستجو کند. اما لوپوس به‌عنوان بیماری غیرقابل درمان شناخته شده است.
آنها در اواخر سال 2010، درباره اثر شفابخشی فالون دافا شنیدند. بنابراین شروع به جستجوی محل تمرین محلی کردند. در کمال تعجب، یکی را در شهر کوچک‌شان پیدا کردند و تمرین‌کنندگان زیادی هم در آنجا بودند!
زمستان بود و تمرینات گروهی از ساعت 4:20 صبح شروع می‌شد، خانم شو برای کمک به دوستش، خانم زِنگ را تا محل تمرین همراهی کرد.
طولی نکشید که بی‌خوابی خانم زنگ بهبود یافت، درحالی‌که قبل از آن به‌دلیل درد در به‌خواب‌رفتن مشکل داشت. در عرض دو هفته، علائم او یکی یکی ناپدید شدند: ریزش موهایش متوقف شد و مفاصلش دیگر متورم یا سفت نبود. سپس داروها را قطع کرد. خانم شو گفت: «فالون دافا شگفت‌انگیز است!»
به‌خاطر این تجربه، خانم شو نیز تمرین‌کننده فالون دافا شد.
بیمار مبتلا به لوپوس پس از خواندن دو عبارت بهبود یافت
خانم لیو، ساکن شهر چانگچون، استان جیلین، 53 ساله است. هنگامی که 35 ساله بود، دچار بیماری لوپوس شد، همان بیماری که باعث شد مادرش را در جوانی از دست بدهد. او تقریباً به تمام بیمارستان‌های شهر مراجعه کرد اما هیچ یک از پزشکان نتوانستند او را درمان کنند. وضعیت او مدام بدتر می‌شد و تقریباً میل به ادامۀ زندگی را از دست داد.
شوهر خانم لیو دوستی داشت که همسرش مئی (نام مستعار) تمرین‌کننده فالون دافا است. در سال 2005، مئی درحالی‌که خانم لیو در بیمارستان بود به ملاقاتش رفت. مئی از او خواست که ح.ک.چ و سازمان‌های مرتبط با آن را ترک کند. خانم لیو با خوشحالی موافقت کرد زیرا او حادثه 4ژوئن1999 را زمانی که در کالج بود تجربه کرد و می‌دانست که حزب کمونیست چین چقدر شرور است.
مئی همچنین به خانم لیو یک نشان یادبود فالون دافا داد. خانم لیو همیشه آن را با خود حمل می‌کرد. او به فالون دافا اعتقاد داشت و صمیمانه این عبارات خوش‌یمن را خواند: «فالون دافا خوب است. حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است.» در کمال تعجب، اندکی بعد بهبود یافت و تمرین فالون دافا را نیز شروع کرد.
تشخیص بیماری در مرحله پایانی، 28 سال پیش
در سال 1994، خانم ژو لوشین 29 ساله بود و در هنگ کنگ کار می‌کرد. یک روز خارش دردناکی روی صورتش احساس کرد و چند لکه قرمز تازه ظاهر شدند. لکه‌ها در عرض دو ماه تغییر رنگ دادند و به سرعت در بدنش پخش شدند. هر جا که خودش را می‌خاراند، تاول‌ها ظاهر می‌شدند. در نهایت پوستی قرمز تیره و متورم در سرتاسر بدنش داشت که خارش و سوزن‌سوزن‌شدن غیرقابل تحملی را ایجاد می‌کرد. او نزد یک پزشک طب سنتی چینی و یک پزشک غربی رفت که هر دو تشخیص دادند که مبتلا به لوپوس اریتماتوز است.
در آن زمان، مجبور بود روزانه بیش از 100 دلار هنگ کنگ برای دارو خرج کند. دستمزد او به سختی هزینه را پوشش می‌داد. اما تنها دو ساعت پس از مصرف دارو، خارش دوباره شروع می‌شد و حتی بدتر از قبل بود. زمانی که 30 ساله بود، فقط دست‌ها و پوست زیر زانوهایش طبیعی بودند. او در مراحل بعدی بیماری خود قادر به کار نبود. شش ماه بعد، تقریباً به‌طور کامل ایمنی‌اش را از دست داد.
هر از گاهی به پزشکان محلی مراجعه و نسخه‌های خاص یا درمان‌های دیگری را امتحان می‌کرد. او به یاد آورد: «من به تازگی مادرم را از دست داده بودم و بیماری لاعلاجی داشتم. زندگی واقعاً غیرقابل پیش‌بینی است. انسان بودن واقعاً رنج‌بردن است. امیدوار بودم که فرصتی برای تمرین تزکیه داشته باشم که بتواند به من کمک کند از [چرخه] زندگی و مرگ خارج شوم.»
بهبودی کامل پس از تمرین فالون دافا
در اواسط دسامبر 1994، استاد لی هنگجی، بنیانگذار فالون دافا، آخرین سری سخنرانی‌ها را در چین در سالن ورزشی شهر گوانگژو در استان گوانگدونگ برگزار کرد. انجمن تحقیقات بدن انسان گوانگژو میزبان این رویداد بود و حدود شش هزار نفر از سراسر چین در آن شرکت کردند.
خانم ژو در آن زمان در شهر گوانگژو بود. یکی از دوستانش دو بلیت خرید و از او دعوت کرد که شرکت کند و گفت که این یک تمرین چی‌گونگ در مدرسه بودا است که بسیار خوب است و تهیه بلیت سخت است.
خانم ژو فکر می‌کرد که ازآنجاکه زندگی او در چنین وضعیتی است، گوش‌دادن به سخنرانی‌ها ضرری ندارد. اما انتظار نداشت که این مهمترین نقطه عطف زندگی او باشد.
«زمانی که در کلاس بودم، هیچ درد یا خارشی نداشتم. بعد از جلسه پنجم وقتی در خانه لباس عوض می‌کردم، متوجه شدم پوستم به اندازه پوست سالم صاف است و اصلاً خارش ندارد. بیماری‌ام بدون هیچ درمانی شفا پیدا کرد! می‌دانستم که این استاد لی بودند که جانم را نجات دادند. در آن لحظه در سکوت گفتم: »سپاسگزارم، استاد!"»
او به سر کار بازگشت و توانست یک زندگی عادی داشته باشد. پس از بهبودی، به سمت دستیار مدیر کل توزیع‌کننده چینی نینتندو ژاپن ارتقا یافت.
خانم ژو لوشین (سمت چپ) در رویدادی در فنلاند درباره فالون گونگ با مردم صحبت می‌کند
به‌خاطر اعتقادش هشت سال زندانی شد
اما، پس از آغاز آزار و شکنجه توسط رژیم کمونیستی در سال 1999، خانم ژو به‌خاطر اعتقادش هدف قرار گرفت. قبل از اینکه در 3دسامبر2002 دستگیر شود، پلیس گوانگژو جایزه‌ای 100 هزار یوآنی برای افرادی در نظر گرفت تا محل اختفای او را گزارش کنند. او بعداً به هشت سال زندان محکوم شد.
او دو سال و ده ماه را در سلول انفرادی گذراند و تحت شستشوی مغزی شدید قرار گرفت. از برقراری تماس با کسی یا دریافت اطلاعات از خارج از زندان ممنوع بود. شکنجه‌های طولانی او را در آستانه مرگ قرار داد. یک بار با غل و زنجیر 18 کیلوگرمی به مدت 14 روز روی زمین افتاده بود و وقتی غل و زنجیر برداشته شد نمی‌توانست راه برود.
خانم ژو با کمک تمرین‌کنندگان خارج از چین، در 26ژانویه2012 به هلسینکی، فنلاند پرواز کرد تا به همسرش، آقای وو ژیپینگ ملحق شود که او نیز تمرین‌کننده فالون گونگ است. تا آن زمان، 11 سال بود که او را ندیده بود.
خانم ژو و همسرش آقای وو ژیپینگ در کنفرانس حقوق بشر ژنو در سال 2013
(ادامه دارد.)
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه مزایای سلامتی
