(Minghui.org) تدروس آدهانوم قبریسوس، دبیر کل سازمان جهانی بهداشت در 30 ژانویه اعلام کرد که کووید19 همچنان یک وضعیت اضطراری سلامت جهانی است. این تصمیم براساس بحث‌های چهاردهمین جلسه کمیته اضطراری مقررات بین‌المللی بهداشت(IHR) در 27 ژانویه اتخاذ شد. این جلسه مخصوصاً به این نتیجه رسید که «ارزیابی سریع خطر اخیر، همچنان خطر جهانیِ کووید19 برای سلامتی انسان و انتقال بالای درحال‌وقوعش را مشخص می‌کند.»

قبریسوس افزود: «شکی نیست که این ویروس در آیندۀ قابل‌پیش‌بینی یک پاتوژن پذیرفته‌شده دائمی در انسان و حیوانات باقی خواهد ماند.» وی گفت که نیمی از مرگ‌ومیرهایی که اخیراً گزارش شده‌اند از چین هستند.

تمام شدن کاغذِ مخصوص گواهی فوت

درحالی‌که موارد ابتلا به کووید در اواخر سال 2022 به‌سرعت افزایش می‌یافت، حزب کمونیست چین (ح‌.ک‌.چ) در 7 دسامبر ناگهان به سیاست حذف کامل کووید خود پایان داد و وضعیت پاندمی را بدتر کرد. تعداد عفونت‌ها، بیماران شدیداً بیمار، و مرگ‌ومیرها به حالت انفجار رسید و ظرفیت بیمارستان‌ها و مراکز ‌سوزاندن اجساد پر شد.

پزشکی از یک بیمارستان دولتی در جنوب چین به ساوت چاینا مورنینگ پست گفت که به‌دلیل آمار بالای مرگ‌و میر اخیر، کاغذ مخصوص گواهی فوتشان تمام شده است. او گفت: «هرگز در گذشته شاهد چنین کمبودی درخصوص تجهیزات پزشکی نبودم. ما طی یک هفته نزدیک به 80 گواهی فوت صادر کردیم، درحالی‌که در گذشته معمولاً یک یا دو گواهی فوت در ماه صادر می‌کردیم.»

ویدئوهای منتشر‌شده در فضای مجازی نشان می‌دهند که بیمارستان‌های شاندونگ، لیائونینگ، چونگ‌چینگ، جیانگسو، هیلونگ‌جیانگ، جیلین و سایر استان‌ها همگی قبل و در طول سال نو چینی (22 ژانویه) مملو از بیمار بودند. مردی در جنوب چین چیزی را شرح داد که هنگام شرکت در مراسم تشییع جنازه یکی از بستگانش، در یک مرکز سوزاندن اجساد در صبح 8 ژانویه دیده بود. او گفت که از 1 تا 5 بامداد آنجا بود و در طول آن مدت نزدیک به 100 جسد را برای سوزاندن به آن مرکز آوردند. حتی درحین قدم زدن در آنجا با جسدی برخورد کرد. «آنقدر تکان‌دهنده بود که نمی‌خواستید نگاهی به اطراف بیندازید. اما چاره‌ای نداشتید، زیرا افرادی در اطرافتان بودند که در صف سوزاندن جسد بودند. تعداد بسیار زیادی از مردم با تعداد زیادی جسد. واقعاً افسرده‌کننده و ناامیدکننده بود.»

«تمام مدت از طلوع تا غروب آفتاب، موسیقی تدفین در خیابان شنیده می‌شد»

به گزارش صدای آمریکا، کمبود دارو در مناطق دورافتاده، و کوتاهی مسئولان روستا در انجام وظایفشان نیز در افزایش آمار مرگ‌ومیر سالمندان مؤثر بوده است. سال نوی چینی معمولاً مهم‌ترین و شادترین زمان سال است، اما امسال «تمام مدت، از طلوع تا غروب آفتاب، موسیقی تدفین در خیابان شنیده می‌شد.»

لیو شیهویی، وکیلی از روستای شیشان در حوزه اداری هارچین در شهر چیفنگ (مغولستان داخلی)، در 23 ژانویه (یک روز پس از سال نو چینی) با خانواده‌اش تماس گرفت و متوجه شد که بیش از 20 نفر (عمدتاً مسن) در هر یک از دو روستای مجاور (روستای یوجیایینگزی در غرب و روستای شیائوووژومِیچین در جنوب روستای شیشان) جان خود را از دست داده‌اند. او گفت: «واقعاً تکان‌دهنده بود، زیرا ازدست دادن یک یا دو نفر در زمستان طبیعی است، اما معمولاً بیش از سه یا پنج نفر نبود. حالا در هر روستا بیش از 20 نفر مرده بودند.»

جی لیجیان، فعال حقوق بشر از حومه استان شاندونگ، به صدای آمریکا گفت که دست‌کم 20 تن از ساکنان مسن در زادگاهش، روستای گائوژایزی در شهرستان گائوتانگ، براثر ابتلا به کووید جان باختند. یکی از آن‌ها خویشاوندی حدوداً 60ساله بود که پس از ابتلای تمام خانواده‌اش درگذشت. این خویشاوند ذات‌الریه داشت. پس از ابتلا به این ویروس، بی‌وقفه سرفه می‌کرد و تب شدیدی داشت و حوالی نیمه‌شب فوت کرد.

مکان‌های متروکه در پاندمی

منطقه خودمختار لیانگشان یی منطقه‌ای دورافتاده در استان سیچوان است که گروه قومی یی حدود نیمی از 4.7میلیون ساکنش را تشکیل می‌دهد. به گزارش صدای آمریکا در 30 ژانویه، آخرین موج کووید لیانگشان را در سکوت درنوردید. یکی از پزشکان بیمارستان شهرستان شیده گفت که بسیاری از ساکنان سالخورده در این منطقه دقیقاً نمی‌دانستند کووید چیست و فکر می‌کردند که فقط یک سرماخوردگی است. برای سه روز متوالی (10 تا 13 ژانویه)، این بیمارستان هر روز بیش از 150 بیمار داشت که برای کمک به تشخیص و مدیریت کووید، سی‌تی‌اسکن می‌شدند. هیچ تخت خالی‌ای وجود نداشت. یک مرکز سالمندان محلی به‌تنهایی 30 تا 40 سالمند را به این بیمارستان فرستاد که آزمایششان مثبت بود. همچنین از هر 10 کارمند پزشکی، 9 نفر مبتلا شده بودند.

ژو بین، یک مسیحی که از طرف ساکنان لیانگشان خواستار اهدای دارو شد، از این منطقه به‌عنوان «مکانی فراموش‌شده و رها‌شده در فاجعه کووید» یاد کرد. برخی از ساکنان محلی جرئت نداشتند بخوابند، زیرا می‌ترسیدند دیگر هرگز از خواب بیدار نشوند.

شهرستان جیا (استان شانشی)، حدود 2000 کیلومتر دورتر از لیانگشان، با وضعیت مشابهی روبه‌رو است. دو جینلیان، ساکن روستای ونتونگ، گفت که اکثر مردم در بخش 2 روستا بین اواخر نوامبر و اوایل دسامبر آلوده شده‌اند. دو اشتهای خود را از دست داد و بیش از 10 روز سردرد داشت، اما از کووید جان سالم به در برد. هرچند همه آنقدر خوش‌اقبال نبودند. وی افزود: «شش تن از ساکنان سالخورده این روستا در دسامبر جان باختند. دبیر حزب روستا می‌دانست که اوضاع وخیم است، اما کاری نکرد. هیچ‌کس به فکر ما نیست.»

لغو هرروزۀ تعداد زیادی ثبت‌نام خانوار

یک مأمور ثبت‌نام خانوار از یک ایستگاه پلیس در شهر مودانجیانگ (استان هیلونگ‌جیانگ) گفت که بین 20 تا 31 دسامبر، به‌دلیل مرگ‌ومیرها، روزانه به‌طور متوسط کار بیش از 100 لغو ثبت‌نام خانوار را انجام داده است. منطقه کلان‌شهری مودانجیانگ حدود 900هزار نفر جمعیت با بیش از 30 ایستگاه پلیس دارد. بنابراین تعداد مرگ‌ومیر روزانه می‌تواند بیش از 3000 نفر در روز باشد که به 30هزار مرگ (یا حدود 3 درصد از جمعیت) در 10 روز تعبیر می‌شود. البته همه مرگ‌ومیرها ناشی از کووید نبوده، اما تعداد معمول مرگ‌ومیر (قبل از کووید) نیز هرگز به این میزان نبوده است.

چن هِیانگ، ساکن منطقه هوانگپی در ووهان (استان هوبی)، آنچه را که از یکی از دوستانش (شاغل در دفتر امور مدنی) شنیده بود، با رادیو آسیای آزاد (RFA) به اشتراک گذاشت. به‌گفته این دوست، از زمان پایان سیاست حذف کامل کووید در اوایل دسامبر، حدود 5000 نفر در این منطقه جان خود را از دست داده‌اند. هوانگپی حدود 900هزار نفر جمعیت دارد و تعداد مرگ‌ومیرها نگران‌کننده است، زیرا چند برابر بیشتر از حد معمول است. چن گفت: «به‌تازگی، گورهای زیادی در اطراف، در مناطق حومه شهر، ساخته شده است، تعداد زیادی.»

بسیاری از اعضا و پیروان ح‌.ک‌.چ براثر کووید جان خود را از دست داده‌اند

بسیاری از اعضای و پیروان ح.‌ک.‌چ به‌تازگی براثر ابتلا به ویروس کرونا (که به‌عنوان ویروس ح.ک.چ نیز معروف است) جان خود را از دست داده‌اند.

ای هونگ‌بینگ، گروهبان اول ایستگاه پلیس بایشاژوجیه در ووهان، در روز 22 ژانویه، روز سال نو چینی، در ورودی خانه‌اش نقش زمین شد. او روز بعد در 55سالگی به‌دلیل سکته قلبی، یک علامت مرتبط با کووید، درگذشت. چن لیان، یکی از اعضای ح‌.ک‌.چ و رئیس سابق مؤسسه هنرهای زیبای هوبی، در 25 ژانویه درگذشت. دو هنرمند در همان مؤسسه، دونگ لی، متخصص در نقاشی رنگ روغن، و نیه گان‌یین، متخصص در نقاشی چینی، نیز جان خود را از دست داده‌اند.

چن زی‌یو، رئیس سابق گروه فیزیک و دانشیار سابق دانشکده فیزیکِ دانشگاه هوانوردی و فضانوردی پکن، در روز سال نوی چینی (22 ژانویه) در 63سالگی درگذشت. جیا چینگ‌جون، دانشیار رسانه از دانشگاه نینگبو در استان ژجیانگ روز بعد در 48سالگی درگذشت. یانگ کانچانگ، رئیس سابق ادبیات دانشگاه عادی شاندونگ و نیز نویسنده چند کتاب درباره مارکسیسم در ادبیات، در 26 ژانویه، در 60سالگی در شهر جینان (استان شاندونگ) درگذشت. وانگ یو، عضو آکادمی علوم چین، همان روز در پکن درگذشت.

نامه‌ای داخلی از شهر نانجینگ (استان جیانگسو) بیان می‌کرد که تعداد اجساد سوزانده‌شده در این شهر بین 1 دسامبر 2022 تا 2 ژانویه 2023 حدود 6 تا 7 برابر بیشتر از حد معمول بوده است. برای مثال، 493 جسد در 4 ژانویه سوزانده شد، یعنی 6 برابر تعداد اجساد سوزانده‌شده در چنین روزی در سال قبل.

دانشگاه جنگلداری نانجینگ به‌تازگی تعداد زیادی آگهی فوت منتشر کرد، دست‌کم 23 آگهی بین 4 دسامبر 2022 تا 13 ژانویه 2023. این رقم نزدیک به تعداد کل 26 مرگ اعلام‌شده بین ژانویه تا نوامبر 2022 بود.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.