(Minghui.org) خانم ژو یوچین اهل شهر هگانگ، استان هیلونگجیانگ، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ محکوم و به زندان زنان هیلونگجیانگ منتقل شد. اکنون به‌خاطر دست نکشیدن از ایمانش تحت شکنجه است. به‌دلیل سانسور شدید اطلاعاتی، جزئیات مربوط به محکومیت و مدت آن در زمان نگارش این مقاله مشخص نیست. این روش معنوی از ژوئیه 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.
دستگیری به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ
خانم ژو در 8 آوریل 2020 پس از گزارش شدن به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد. در طول بازداشت 15 روزه‌اش در بازداشتگاه شهر هگانگ، برای خوابیدن بالشی به او ندادند. توالت در گوشه سلول به دو دوربین مداربسته مجهز بود که بیشتر توسط نگهبانان مرد نظارت می‌شد.
خانم ژو دوباره بین 11 تا 13 دسامبر 2020 دستگیر و همچنین در بازداشتگاه شهر هگانگ نگهداری شد. چند روز بعد، پلیس او و سایر تمرین‌کنندگان را برای معاینات جسمی از جمله نوار قلب، آزمایش خون، آزمایش ادرار، اندازه‌گیری فشار خون، معاینه قفسه سینه و همچنین سونوگرافی به بیمارستان امنیت عمومی هگانگ برد. پلیس فقط فشار خون تمرین‌کنندگان را به آنها اعلام کرد و سایر نتایج آزمایش‌ها را مخفی نگه داشت.
زمانی که خانم ژو در بازداشت بود، چند روز پس از آن که فریاد زد: «رژیم کمونیستی فالون گونگ را بدنام کرد، فالون گونگ یک تمرین راستین است.» به غل و زنجیر کشیده شد.
تصویر شکنجه: غل و زنجیر
فیلم‌ها و فایل‌های صوتی افتراآمیز به فالون گونگ از تاریخ 12 دسامبر 2020 هر روز در بازداشتگاه شهر هگانگ پخش می‌شد. تمرین‌کنندگان به انجام ورزش پروانه مجبور می‌شدند. زندانیانی که در یک سلول با تمرین‌کنندگان می‌ماندند، اگر تمرین‌کنندگان ایمانشان را ترک نمی‌کردند، آنها هم مثل همان تمرین‌کنندگان از خرید غذا یا مایحتاج روزانه منع می‌شدند.
شکنجه در زندان زنان هیلونگجیانگ
خانم ژو بعداً در ژوئن 2022 محکوم شد و به گروه 17، بخش 8 در زندان زنان هیلونگجیانگ منتقل شد. زندانیان او را کتک زدند و مجبورش کردند برای مدت طولانی روی یک چهارپایه کوچک بنشیند و تحقیرش کردند.
هنگامی که زندانیان تمرین‌کنندگان را شکنجه می‌کردند، نگهبانان هرگز مداخله نمی‌کردند، حتی با وجود اینکه می‌توانستند همه چیز را از طریق دوربین‌های نظارتی ببینند. درعوض، زندانیانی که تمرین‌کنندگان را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند، پاداش می‌گرفتند، امتیاز بیشتری به دست می‌آوردند یا دورۀ محکومیتشان کاهش می‌یافت. همچنین به آنها زمان و پول بیشتری برای برقراری تماس تلفنی یا خرج کردن و تأمین مایحتاج روزانه داده می‌شد و همچنین از غذای بیشتر و آزادی راه رفتن در اطراف سلول برخوردار می‌شدند. برخی حتی می‌توانستند اعضای خانواده خود را برای ملاقات به سلول‌شان دعوت کنند.
در روز دوم پس از بردن خانم ژو به زندان، زندانی دونگ شیائوفنگ به او دستور داد برای معاینه جسمی به بیمارستان زندان برود اما او نپذیرفت. سپس دونگ و سایر زندانیان خانم ژو را به راهروی بیرون سلول کشاندند و در حضور 20 زندانی و چند تمرین‌کننده فالون گونگ با مشت و فحاشی او را مورد آزار و اذیت قرار دادند. دونگ خانم ژو را روی زمین هل داد و او را لگدکوب کرد. در حالی که خانم ژو تلاش می‌کرد بلند شود، دونگ به فحاشی ادامه داد. دونگ سپس خانم ژو را با ضربات لگد تا ورودی بخش در راهرو روی زمین کشاند.
از آنجایی که خانم ژو از تبدیل یا نوشتن اظهارنامه امتناع کرد، دونگ و سایر زندانیان او را کتک زدند و مجبورش کردند روی یک چهارپایه کوچک بنشیند. او همچنین از خواب محروم شد، اجازه نوشیدن آب نداشت و از استفاده از توالت محروم شد. دونگ او را مجبور کرد که در یک لگن در سلول اجابت مزاج کند، اما به او اجازه نداد که فضولات را تخلیه کند تا باعث ایجاد نفرت در بین سایر زندانیان نسبت به فالون گونگ شود.
در طول تابستان، در اتاقی کوچک حدود 15 نفر مشغول ساخت مژه‌مصنوعی بود. همه به‌خاطر بو و گرمای هوا به‌سختی نفس می‌کشیدند. در هر اتاق که باز می‌شد بو در راهرو و سلول می‌پیچید. کسانی که کمی وجدان داشتند، اقدام دونگ را محکوم کردند.
خانم ژو زمانی که در گروه 17 بود مجبور می‌شد روی یک چهارپایه کوچک بنشیند و هر روز توسط دونگ و سایر زندانیان مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت. گاهی اوقات، خانم ژو در ساعت 2 بامداد هنوز روی چهارپایه کوچک نشسته بود. سایر تمرین‌کنندگان نیز گاهی مورد ضرب و شتم یا سرزنش قرار می‌گرفتند.
بازآفرینی شکنجه: ضرب و شتم
یک چرخ‌دستی پر از پتوهای کپک‌زده در سال 2022 به بخش 8 منتقل شد. این بو باعث شد بسیاری دچار سردرد و حالت تهوع شوند. نگهبانان پتوها را به تمرین‌کنندگان و زندانیان تازه‌وارد دادند. این کار پس از مدتی متوقف شد، اما دونگ پتوهای جدیدی که به تمرین‌کنندگان تازه‌وارد داده بودند را برداشت و به سایر زندانیان داد. سپس پتوهای کپک‌زده که توسط سایر زندانیان استفاده شده بود به این تمرین‌کنندگان داده شد.
تمرین‌کنندگان تازه‌وارد یا آنهایی که ایمانشان را ترک نکرده بودند، برای شکنجه اغلب به اتاق آب، توالت یا انبار برده می‌شدند.
همه تمرین‌کنندگان در طبقه ششم مجبور می‌شوند هر روز از صبح تا شب ویدیوهای افتراآمیز به فالون گونگ تماشا کنند یا به سایر سخنرانی‌های سمینارهای مذهبی گوش دهند. هر روز وادار می‌شوند روی یک چهارپایه کوچک کاملاً صاف بنشینند و اگر چشمانشان را ببندند مورد سرزنش قرار می‌گیرند.
تمرین‌کنندگان علاوه بر شکنجه جسمی، از ملاقات خانوادگی نیز محروم هستند و اجازه صحبت یا نگاه کردن به سایر تمرین‌کنندگان را ندارند. گاهی اوقات زندانیانی که برای نظارت بر تمرین‌کنندگان تعیین شده‌اند نیز در صورت عدم رعایت قوانین زندان توسط تمرین‌کنندگان، مجازات می‌شوند.
زندانیان مشارکت‌کننده در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ
وانگ مین 60ساله و اهل چیچیهار، به اتهام جرایم اقتصادی به 14 سال زندان محکوم شد. این زن به‌عنوان فرمانده و مسئول آزار و شکنجه تمرین‌کنندگانی که حاضر به تبدیل نبودند یا تازه‌وارد بودند منصوب شد. روش‌های شکنجه او شامل محرومیت از خواب و توالت و ضرب و شتم و تحقیر بود.
یوان جینگ فانگ 40ساله به‌دلیل کلاهبرداری به حبس ابد محکوم شد. او مأمور آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان نبود، اما به‌تنهایی به‌صورت فعال در آزار و شکنجه شرکت کرد. او گاهی برای فریب افراد تازه‌وارد وانمود می‌کرد که از خانواده تمرین‌کنندگان است. پس از اینکه تمرین‌کنندگان تحت شکنجه قرار می‌گرفتند و از خواب محروم می‌شدند، یوان آنها را به مکانی می‌برد و می‌گفت: «مادربزرگ من هم فالون گونگ را تمرین می‌کند. او اغلب برای توزیع فلایر بیرون می‌رود و حتی چند روز پیش 10 هزار یوان برای کمک به تمرین‌کنندگان اینجا برداشت کرد. من هم کتاب‌های دافا را می‌خوانم و می‌دانم که به شما ظلم شده است. دیدم که توسط دیگران شکنجه شدید. شما اینجا نمی‌توانید برنده شوید، پس چرا همه اینها را تحمل کنید؟ می‌بینم که دیگر نمی‌توانی تحمل کنی پس صدایت کردم به اینجا بیایی. نگذار آنها بفهمند. چرا فقط یک اظهارنامه انکار فالون گونگ نمی‌نویسی و بعد از آزادی بیانیه‌ای رسمی برای باطل کردن اظهارنامه‌ات بنویسی؟ بادقت در مورد آن فکر کن. آنچه که گفتم به دیگران نگو.» برخی از تمرین‌کنندگان حرفهایش را باور کردند و اظهارنامه نوشتند. گاهی اوقات یوان نیز اظهارنامه‌ها را برای امضای تمرین‌کنندگان آماده می‌کرد. او سپس اظهارنامه‌ها را به نگهبانان می‌داد تا پاداش خود را دریافت کند.
فن شیومئی، 55ساله، به جرم قتل محکوم شد. او مسئول آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان است و تمرین‌کنندگان را مورد ضرب و شتم، تحقیر و آزار قرار داده است. حتی برخی از زندانیان عادی از او می‌ترسند.
دونگ شیائوفنگ، 61ساله، به‌دلیل کلاهبرداری به اعدام با مهلت محکوم شد. او فعالانه در آزار و اذیت تمرین‌کنندگان شرکت کرده و تمرین‌کنندگان را مورد ضرب و شتم، تحقیر و آزار قرار داده است. او همچنین تمرین‌کنندگان را مجبور به شرکت در جلسات شستشوی مغزی کرده است.
ژانگ یانجی 62ساله اهل هاربین به دلیل کلاهبرداری به حبس ابد محکوم شد. او فعالانه در آزار و اذیت تمرین‌کنندگان شرکت داشته است. او چند سال پیش مسئول نظافت سرویس بهداشتی بود و به تمرین‌کنندگان اجازه نمی‌داد آزادانه از توالت استفاده کنند. برای جلوگیری از گفتگوی تمرین‌کنندگان با یکدیگر، زندانیان ترتیبی دادند تا تمرین‌کنندگان در زمان‌های مختلف به توالت بروند.
مخصوصاً تمرین‌کنندگان مسن هنگام صبح نیاز به استفاده از دستشویی داشتند، اما ژانگ عمداً دستشویی را آن موقع تمیز می‌کرد تا از رفتن آنها به توالت جلوگیری کند. او همچنین با متهم کردن آنها به داشتن گِل در کف کفش، پاشیدن آب روی زمین یا استفاده طولانی مدت از توالت، به آنها ایراد می‌گرفت. او گاهی این موضوع را به سرپرست گروه گزارش می‌داد تا او تمرین‌کنندگان را تنبیه کند.
لی میائو 40ساله به جرم قاچاق تنباکو به پنج سال حبس محکوم شد. او پس از انتقال از گروه 19 به طبقه پنجم ساختمان جدید، سرپرست سلول 510 شد.
چی شین 30ساله به‌دلیل کلاهبرداری به 13 سال زندان محکوم شد. او ابتدا از گروه 10 بود اما در سال 2021 به گروه 15 منتقل و سرپرست شد. چی همیشه در آزار و اذیت تمرین‌کنندگان نقش داشته است. وقتی او در گروه 10 بود، اغلب گزارش تمرین‌کنندگان را می‌داد تا آنها را تنبیه کنند. او یک بار دو تمرین‌کننده را دید که در لابی با یکدیگر احوالپرسی می‌کنند و با صدای بلند فریاد زد که دو تمرین‌کننده با هم صحبت کردند. تمرین‌کنندگان در حضور همه مورد سرزنش قرار گرفتند و پس از بازگشت به سلول‌های خود دوباره توسط سرپرست‌های مربوطه سرزنش شدند.
شائو ژیوپینگ 55ساله به جرم قتل به حبس ابد محکوم شد. او پس از انتقال زندان به ساختمان جدید، سرپرست سلول 612 شد.
آزار و شکنجه قبلی خانم ژو
خانم ژو در شهر هگانگ، استان هیلونگجیانگ زندگی می‌کند. او پس از تمرین فالون گونگ، تلاش کرد تا بر اساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری زندگی کند و عادت بد خود در سرزنش مردم را تغییر داد. اما او بارها دستگیر و به‌دلیل دست نکشیدن از ایمانش بازداشت شد.
پلیس خانم ژو را در 15 اوت2011 در خانه‌اش دستگیر کرد و او را به مرکز شستشوی مغزی برد. معاون مدیر ژانگ زیلونگ روی او نشست، وحشیانه او را مورد ضرب و شتم قرار داد، با باتوم الکتریکی به چشمانش و داخل ران‌ها و اندام خصوصی وی شوک اعمال کرد، در حالی که مأمور دیگری از پشت به او لگد می‌زد. او گفت که اگر خانم ژو حاضر نشود از اعتقادش به فالون گونگ دست بکشد، به دو مرد دستور می‌دهد که لباس‌های او را درآورند.
تصویر شکنجه: اعمال شوک با باتوم‌های الکتریکی متعدد
تمرین‌کنندگانی که در مرکز شستشوی مغزی شهر هگانگ نگهداری می‌شدند مجبور بودند سه بار در روز ویدیوهای افتراآمیز به فالون گونگ را تماشا کنند و سپس گزارش‌های فکری بنویسند. اگر گزارش‌های فکری الزامات نگهبانان را برآورده نمی‌کرد، تمرین‌کنندگان به صورتش سیلی می‌زدند، با باتوم الکتریکی شوک می‌دادند و شکنجه می‌کردند. نگهبانان بی‌وجدان به تمرین‌کنندگان می‌گفتند که هیچ حقوق بشری در مرکز شستشوی مغزی وجود ندارد. نگهبانان همچنین از تمرین‌کنندگانی که با انکار فالون گونگ موافقت می‌کردند، فیلم می‌گرفتند و سپس از این ویدئوها برای شستشوی مغزی سایر تمرین‌کنندگان استفاده کردند.
خانم ژو در 20 اکتبر 2016 هنگام توزیع تقویم‌های حاوی اطلاعات فالون گونگ گزارش و متعاقباً دستگیر شد. او به مدت 15 روز در ادارۀ پلیس جیفنگلو بازداشت شد.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
