(Minghui.org) ژو شینگ و لای جونچن از مأموران پلیس مخفی در سلسله تانگ در دوره وو ژو بودند. هر دوی آنها هنگام بازجویی از قربانیان از شکنجه آنها لذت میبردند و بسیاری از افراد بیگناه به جنایاتی که مرتکب نشده بودند اعتراف کردند و اعدام شدند.
بعداً شخصی گزارش داد که ژو در جنایتی دست داشته است و ملکه، وو زتیان، به لای دستور داد تا درباره آن تحقیق کند. لای ژو را برای نوشیدنی دعوت کرد و از او پرسید: «من چند جنایتکار را دیدهام که بسیار حیلهگر بودند. انواع و اقسام مختلف شکنجه را امتحان کردم، اما آنها اعتراف نکردند. تو چه کاری انجام خواهی داد؟»
ژو پاسخ داد: «این آسان است. یک کوزه یا خمره بزرگ پیدا کنید، آن را روی سطحی از زغال گرم کنید و مجرم را در آن بگذارید. هیچکسی نمیتوانست در مقابل آن مقاومت کند.»
لای دستورات ژو را اجرا کرد و سپس با ژو تماس گرفت: «ملکه از من خواست تا درباره تو تحقیق کنم. داخل خمره شو.»
ژو وحشتزده اعتراف کرد. در راه تبعید، دشمنانش او را کشتند.
این نمونهای کلاسیک از جنایتکاری است که به سرنوشت قربانی خود دچار شده است. متأسفانه، بسیاری از مردم به این درس توجه نکردهاند، مانند کسانی که در آزار و شکنجه فالون گونگ دست دارند که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در ژوئیه1999 به راه انداخت.
با وجود اینکه بسیاری از مردم میدانند فالون گونگ تمرین صلحآمیزی است که ذهن و بدن را بهبود میبخشد، همچنان با رژیم کمونیستی همراهی میکنند تا علیه تمرینکنندگان آن تبعیض قائل شوند و با آنها بدرفتاری کنند. این موضوع بهویژه درخصوص مقامات قوه قضائیه و مجریان قانون صادق است. آنها با استناد به دستورات مافوقشان، تمرینکنندگان را خودسرانه برای منافع سیاسی خود بازداشت و شکنجه میکنند، که منجر به تراژدیهای بیشماری شده است.
آزار و شکنجه
روغن خردل
آقای ژانگ یونگ، تمرینکننده فالون گونگ در شهر جیلین، استان جیلین، در سال ۲۰۱۹ بهخاطر آویزانکردن پوستری حاوی اطلاعاتی درباره فالون گونگ دستگیر شد. مأموران لباس شخصی او را در یک اتاق مخفی با 14 ابزار شکنجه در «جعبه ابزار ویژه» به اضافه وسایل آویزانکردن و یکنیمکت ببر، شکنجه کردند.
آنها آقای ژانگ را به یک صندلی فلزی دستبند زدند و دهانش را با نوارچسب بستند و سپس دو سیگار روشن را در سوراخ بینیاش فرو کردند.
یکی از مأموران گفت: «امروز میخواهم تو را تا حد مرگ شکنجه کنم. افراد مافوقم به من دستور دادند که این کار را انجام دهم.» او و سایر افراد مسئول، روغن خردل را روی صورت، بینی و چشمهای آقای ژانگ اسپری کردند. درد ناشی از آن را نمیتوان با کلام توصیف کرد.
«هیچکسی به تو اهمیت نمیدهد»
در 12اوت2021، خانم ون یوفی، تمرینکننده فالون گونگ، برای گذراندن یک دوره حبس دو ساله به زندان زنان استان هیلونگجیانگ منتقل شد. او حاضر به انکار عقیدهاش نشد و تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. زندانیان لی بینگ و وانگ فنگچون او را کتک زدند، مورد آزار و اذیت قرار دادند و نیشگون گرفتند. آنها همچنین او را مجبور کردند که از ساعت 4 صبح تا 10 شب بدون حرکت روی چهارپایهای کوچک بنشیند که باعث عفونت باسن او شد.
سان لی، رئیس بند هشتم، چشمش را به روی شکنجههایی که خانم ون متحمل شد بست. زندانی وانگ به خانم ون گفت: «ببین، نگهبان به تو توجه کرد؟ هیچکسی به تو اهمیت نمیدهد. در واقع، ما هم نمیخواهیم این کار را انجام دهیم. این مسئولان زندان هستند که ما را مجبور به انجام این کار کردند.»
«این دستور مدیر اردوگاه کار است»
آقای یو چونهای، تمرینکننده فالون گونگ در شهر یوشو، استان جیلین، مورد ضربوشتم و لگد قرار گرفت، با ته سیگار سوزانده شد و بهمدت 24 ساعت در اردوگاه کار اجباری چائویانگگو از خواب محروم شد.
شو هویی، فردی معتاد به مواد مخدر، یک بار با تختهای به طول بیش از 1 متر و عرض 20 سانتیمتر دهها بار به آقای یو ضربه زد و باسن او را کبود و خونآلود کرد. شو گفت: «نگهبانان به ما گفتند که این کار را انجام دهیم.» «این دستور مدیر اردوگاه کار است.» آقای یو درنتیجه شکنجه در 10مارس2007 در 32 سالگی درگذشت.
«قدرت حزب جایگزین قانون برای سرکوب فالون گونگ میشود»
آقای ژانگ چونچیو، تمرینکنندهای در شهر ییانگ، در استان هونان، در سال 2001 دستگیر و به هشت سال زندان محکوم شد. قاضی به او گفت: «اکنون که قدرت حزب جایگزین قانون برای سرکوب فالون گونگ میشود، ما فقط مراحل را طی کرده و تشریفات را دنبال میکنیم. انتخابی دیگری نداریم و شما نمیتوانید مرا سرزنش کنید.»
شهروند سالم 11 سال در بیمارستان روانی بستری شد
خانم گو مین در شعبه شهرک شیما اداره مالیات ملی شهرستان شیشوی، استان هوبی کار میکرد. در مارس2000 گزارش شد که او در ایستگاه راه آهن هانگژو در استان ژجیانگ کتابهای فالون گونگ را حمل میکند. به همین دلیل، بهمدت 11 سال در بیمارستان روانی بازداشت و مجبور به مصرف داروهایی شد که به سیستم عصبی مرکزی او آسیب رساند. او در 4اوت2011 در 38 سالگی درگذشت.
در طول سالها، خانواده خانم گو میتوانستند سعی کنند او را از آنجا بیرون بیاورند. اما بهخاطر اینکه میترسیدند درگیر شوند و همچنین تحت تأثیر تبلیغات رژیم درخصوص شیطانی جلوهدادن فالون گونگ بودند، از بردن او به خانه خودداری کردند.
24 قرص آسیبرسان اعصاب در روز
خانم لو هونگفنگ معاون سابق و مدیر امور تحصیلی یک مدرسه ابتدایی در شهر لینگوو، نینگشیا بود. او خودش را وقف کارش میکرد و کارمندی برجسته بود.
در طول کنفرانسهای ملی رژیم کمونیستی در مارس2000، دفتر آموزش شهر خانم لو را بهخاطر امضای نامه سرگشادهای به کنگره ملی خلق که خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه فالون گونگ شده بود، تعلیق و برکنار کرد.
شوهرش، چین یوهوان، بهجای محافظت از او، گروهی از مردم را برای دستگیریاش جمع کرد. آنها او را به بیمارستان روانی لینگوو بردند، درآنجا خانم لو را به تخت بستند و میزان بسیار بالایی از داروهای آسیبرساننده اعصاب را تزریق کردند و به زور به او خوراندند.
به گفته یکی از پزشکان بیمارستان، یک قرص حاوی داروی خاص وارداتی از آلمان، فرد را به مدت سه روز به اغما میبرد. به خانم لو روزانه 24 قرص برای بیش از 50 روز داده شد.
زمانی که خانم لو آزاد شد، دچار اختلال روانی و بهشدت ضعیف شده بود. در خانه، شوهرش همچنان به زور به او دارو میداد و او را شکنجه فیزیکی میکرد. شش ماه بعد در 6سپتامبر2000 درگذشت. او 37 سال داشت.
هر گفته یا عمل عاقبت به صاحبش برمیگردد
همانطور که در بالا نشان داده شد، آزار و شکنجه وحشتناک است، درحالیکه ممکن است عاملان فعلاً در دام آن گیر نیفتند، مجازات کارمایی گریبان بسیاری از آنها را گرفته است. درس سختی است.
رئیس اداره امنیت داخلی شهرستان لانگلین در استان گوانگشی بر اثر کووید درگذشت
لی شاوون،رئیس دفتر امنیت داخلی شهرستان لانگلین در استان گوانگشی، در 4ژانویه2023 بر اثر ابتلا به کووید درگذشت. او در طول مسئولیت خود، بهطور فعال دستورات صادره از استان گوانگشی و شهر بایس (که بر شهرستان لانگلین نظارت دارد) را برای آزار و اذیت تمرینکنندگان فالون گونگ اجرا میکرد.
وقتی تمرینکنندگان سعی کردند حقایقی را درباره فالون گونگ به او بگویند و توضیح دهند که آزادی عقیده توسط قانون اساسی تضمین شده است، لی آنها را نادیده گرفت. او اغلب میگفت: «اگر تمرین فالون گونگ را رها نکنید، پشیمان خواهید شد. من به عقوبت اعتقادی ندارم - این مزخرف است!» او هرگز از آزار و اذیت تمرینکنندگان دست برنداشت. یکی از آنها، خانم چن پیژو، که دارای معلولیت است، در سال 2006 به چهار سال زندان محکوم شد.
لی بعداً به سرطان بینی و گلو مبتلا شد. بسیار دردناک بود و با وجود مراجعه به بیمارستانهای بزرگتر در شهرهای بزرگ، هیچ کمکی به بهبود او نکرد. او لاغر و نحیف شد و رنج زیادی کشید. او میخواست بازنشسته شود اما به او اجازه ندادند. اخیراً به کووید مبتلا شد و درگذشت.
روی صندلی چرخدار با تومور مغزی
یانگ لیانجیانگ، رئیس اداره امنیت داخلی منطقه داشینگ در پکن، سالها تمرینکنندگان فالون گونگ را مورد آزار و اذیت قرار داده بود. او مسئول مستقیم دستگیری، بازداشت و زندانیکردن بسیاری از تمرینکنندگان در ناحیه داشینگ بود.
بسیاری از تمرینکنندگان سعی کردند به او بگویند که فالون گونگ خوب است و نباید مورد آزار و اذیت قرار گیرد، اما یانگ گوش نکرد. یانگ اخیراً به تومور مغزی مبتلا شده است و نمیتواند سمت چپ بدنش را حرکت دهد. او روی صندلی چرخدار است و به دو نفر برای مراقبت نیاز دارد.
چندی پیش، یانگ در جلسهای در اداره پلیس داشینگ حضور داشت که دیگر نتوانست روی صندلی چرخدارش بنشیند و زیر میز لیز خورد. مجبور شدند او را سریعاً به بیمارستان منتقل کنند. او از آزار و شکنجه فالون گونگ دست برنداشت و وضعیت تومورش جدیتر شد.
به همین دلیل، یانگ جرئت ملاقات با کسی را نداشته و از همه بازدیدکنندگان اجتناب میکند. او همچنین به کسانی که میشناسد گفت که هیچ اطلاعاتی درباره وضعیت سلامتیاش را به اشتراک نگذارند.
دیدگاههای ارائهشده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وبسایت دارای حق انحصاری کپیرایت برای وبسایت مینگهویی است. مینگهویی بهطور منظم و در مناسبتهای خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.