(Minghui.org) تاریخ ۲۵آوریل یکی از تاریخ‌هایی است که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) بیش از هر چیزی از آن می‌ترسد. هر سال در همین زمان، رژیم منابع عظیمی را صرف نظارت دقیق بر تمرین‌کنندگان فالون گونگ می‌کند.
اما چرا ح.ک.چ تا این حد از این تاریخ می‌ترسد؟ این به یک دادخواهی تاریخی در ۲۴ سال پیش برمی‌گردد که با حضور ۱۰هزار تمرین‌کننده فالون گونگ در بیرون اداره استیناف ملی شورای کشور برگزار شد.
من درواقع یکی از تمرین‌کنندگانی بودم که در ۲۵آوریل۱۹۹۹ به آن دادخواهی پیوستم. درخواست‌های ما کاملاً ساده بود: ازآنجاکه ۴۵ تمرین‌کننده فالون گونگ به‌اشتباه در نزدیکی شهر تیانجین دستگیر شده بودند، امیدوار بودیم دولت آن‌ها را بلافاصله آزاد کند. درک کند که فالون گونگ تمرینی عالی و درست است. ما می‌خواستیم دولت بداند که چگونه تمرین فالون گونگ ذهن و بدن را بهبود می‌بخشد، درحالی‌که به‌طور کلی به نفع جامعه است.
تمرین‌کنندگان فالون گونگ که از تمام اقشار جامعه هستند، شهروندانی عادی هستند. آن‌ها با پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری، دانش‌آموزان و دانشجویانی خوب، کارکنانی سخت‌کوش، اعضای دلسوز خانواده و اعضای مسئولیت‌پذیر جامعه هستند. آن روز، جو در اطراف اداره استیناف صلح‌آمیز بود. تمرین‌کنندگان متواضع بودند و ما بنری نداشتیم و شعار نمی‌دادیم. بی‌سروصدا در پیاده‌رو ایستاده بودیم و منتظر بازخورد مسئولان بودیم.
نمایندگان تمرین‌کننده بعداً به محوطه دولت مرکزی دعوت شدند. آن‌ها سه درخواست داشتند: آزادی تمرین‌کنندگانی که به‌طور غیرقانونی در تیانجین دستگیر شده بودند، به تمرین‌کنندگان محیطی آزاد برای تمرین فالون گونگ اعطا کنند، و اجازه انتشار کتاب‌های فالون گونگ مانند جوآن فالون را بدهند. هیچ خواسته سیاسی‌ای وجود نداشت.
پس چرا ح.ک.چ این‌قدر نگران آن دادخواهی است؟ همان‌طور که در زیر بررسی می‌شود، این به دلیل ماهیت وحشیانه و فریبنده آن است که از هر راهی برای کنترل مردم استفاده می‌کند و اجازه هیچ تفکر مستقلی را نمی‌دهد.
اصولی که نیاز داریم
برخی از مردم اظهار داشتند که تمرین‌کنندگان در مقابله با ح.ک.چ، از نظر سیاسی بیش از حد ساده‌لوح بودند. اما اگر زمینه رویداد را در نظر بگیریم، درک بهتری از مسائل زیربنایی به دست می‌آوریم.
برای هزاران سال، مردم چین از ارزش‌های سنتی پیروی می‌کنند که الهام‌بخش تمدنی باشکوه است. اما پس از اینکه ح.ک.چ ده‌ها سال پیش قدرت را به دست گرفت، رژیم ازطریق مبارزات سیاسی متعدد خود، به‌طور سیستماتیک فرهنگ سنتی را نابود کرد. درنتیجه، مردم تفکر مستقل خود را از دست دادند و کورکورانه در برابر ح.ک.چ سر تعظیم فرود آوردند.
خوشبختانه، فالون گونگ و اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری، ارزش‌های سنتی را به شهروندان چینی بازگردانده است. بسیاری از تمرین‌کنندگان خشونت‌های انقلاب فرهنگی (۱۹۶۶-۱۹۷۶) و کشتار میدان تیان‌آنمن (۱۹۸۹) را تجربه کرده‌اند. اما در قلب خود اهمیت صداقت و درستکاری را می‌دانند. به همین دلیل است که بدون توجه به فشار خارجی، به‌شدت به این اصول اساسی پایبند هستند.
انتخاب یک مسیر
معنویت چیزی است که ح.ک.چ بیشتر از همه از آن می‌ترسد، زیرا نمی‌تواند ذهن افراد معنوی را کنترل کند. ح.ک.چ در تبلیغات شستشوی مغزی سیستماتیک خود همواره ادعا می‌کرد که توسط خود مردم چین انتخاب شده است. اما با نگاهی به تاریخ اتحاد جماهیر شوروی و چین کمونیستی، متوجه می‌شویم که ایدئولوژی کمونیستی همیشه به‌زور به مردم تحمیل می‌شود و متعاقباً با بی‌رحمی و دروغ همراه است.
یک بار با مرد محترمی صحبت کردم که در سال ۱۹۴۹ به‌دنبال کومینتانگ به تایوان رفت. مردم با شنیدن اینکه قرار است ح.ک.چ بیاید، به انواع‌واقسام راه‌ها برای فرار روی آوردند، زیرا می‌دانستند ح.ک.چ برای سرکوب بی‌رحمانه مردم، ممکن است دست به هر کاری بزند. انبوهی از مردم منتظر بودند تا سوار کشتی‌های بزرگی شوند که به تایوان می‌رفتند. برخی از افراد مسن، فرزندان بزرگسال خود را به خارج از کشور می‌فرستادند، حتی گرچه پیامدش این می‌بود که دیگر هرگز یکدیگر را نمی‌دیدند.
ازسوی دیگر، برخی از روشنفکران به‌دلیل افکار واهی‌شان درخصوص ح.ک.چ، ماندن در چین را انتخاب کردند. اما با گذشت زمان، بیشتر آن‌ها قربانی مبارزات سیاسی ح.ک.چ شدند. برای مثال، اردوگاه کار اجباری جیابیانگو در صحرای گوبی در شمال غربی چین، با بادهای شدید و سرمای شدید، واقع شده بود. اما در طول جنبش‌های ضد راست‌گرا و جهش بزرگ رو به جلو، بیش از ۳۰۰۰ روشنفکر به آنجا فرستاده شدند تا محصولات کشاورزی تولید و سعی کنند برای خودشان غذا تهیه کنند. آن‌ها پس از تمام شدن غذا، به خوردن علف، موش، مارمولک و حتی فضولات انسانی روی آوردند و برخی حتی به آدم‌خواری روی آوردند. تا سال ۱۹۶۰، کمتر از ۱۰۰۰ نفر هنوز در آنجا زنده بودند.
رعب و وحشتی که همه را تهدید می‌کند
شستشوی مغزی سیستماتیک توسط ح.ک.چ به‌قدری کامل بوده است که برخی از این روشنفکران بیدار نشدند. دادخواهی مسالمت‌آمیز تمرین‌کنندگان فالون گونگ در آوریل۱۹۹۹، برای اولین بار به وحشیگری و دروغ‌های ح.ک.چ رخنه کرد و کرامت و امید را به مردم نشان داد.
گرچه ح.ک.چ سرکوب سراسری فالون گونگ را در ژوئیه۱۹۹۹، سه ماه پس از دادخواهی صلح‌آمیز، آغاز کرد، اما رژیم خیلی زودتر از آن، این گروه را مورد آزار و اذیت قرار داده بود. در سال ۱۹۹۶، انتشار کتاب‌های فالون گونگ را ممنوع کرد. سپس به پلیس در سراسر چین دستور داد مدارکی را برای منزوی و محدودکردن این تمرین جمع‌آوری کنند. بعداً به پلیس دستور داد با تمرین‌کنندگان در محل‌های تمرین گروهی مداخله کند.
چنین بدرفتاری‌ای پس از شروع آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، به سطح جدیدی رسید. پلیس شروع به دستگیری و بازداشت تمرین‌کنندگان در سراسر چین کرد. در سال ۲۰۰۱، «حادثه خودسوزی» را در میدان تیان‌آنمن صحنه‌سازی کرد تا به فالون گونگ تهمت بزند. درصد زیادی از جمعیت چین فریب خوردند و درنتیجه به مخالفت با فالون گونگ و اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباریِ آن برخاستند.
درحال‌حاضر ح.ک.چ تاکتیک‌های مورداستفاده علیه فالون گونگ را درخصوص سایر گروه‌های اقلیت نیز به کار گرفته است. این شامل برداشت اجباری اعضای بدن اویغورها و حتی عموم مردم است. هر کسی که علیه ح.ک.چ صحبت کند، ازجمله وکلای حقوق بشر، اویغورها، مدافعان دموکراسی، ناراضیانی که برای حقوق قانونی خود دادخواهی می‌کنند، و شهروندروزنامه‌نگارانی که حقایق درباره پاندمی را فاش کردند، یکی‌یکی مورد حمله قرار گرفته‌اند.
ح.ک.چ با هزینه‌های نجومیِ «حفظ ثبات»، بزرگ‌ترین نیروی پلیس را دارد که ازطریق سانسور، نظارت بر اینترنت، دوربین‌های نظارتی و کنترل کلان‌داده‌ها، شهروندان را کنترل می‌کند.
این روند چین را به یک دولت پلیسی تبدیل کرده است که شهروندان را هم در داخل چین و هم در خارج از کشور تهدید می‌کند. طرد کردن ح.ک.چ و پیروی از وجدانمان، تنها راه خروج از این باتلاق و پیش رفتن به‌سوی آینده‌ای بهتر است.
دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
