(Minghui.org)

ای پادشاهی میانه، سرزمینی که دوستش دارم-
تو همان جایی هستی که رویش فرود آمدم و بزرگ شدم.

فرهنگ پربارت برایم گرانمایه است،
خرد متبلورشده پنج‌هزارساله.

صبح بیدار می‌شویم، بعد از غروب استراحت می‌کنیم،
در بهار هلو‌ها جوانه می‌زنند، در پاییز گل‌های داوودی می‌شکفند.
مردانمان درحال کار در مزرعه، زنان بافندگی می‌کنند،
کودکان درحال بازی‌کردن، مهربانی همه چیزهای خوب را شکوفا می‌کند.

خانه‌هایمان تمیز و مطبوع، لباسمان ساده و مرتب؛
احترام زوج‌های ما را متعهد می‌کند، فرزندانشان را راهنمایی می‌کنند.
با شطرنج، موسیقی، نقاشی، اوقات فراغت خود را پر می‌کنیم،
در زیر ابرهایی که به‌نرمی حرکت می‌کنند، در آلاچیق‌های کنار دریاچه.

مردان ژرف‌اندیش ما متواضع و عادل هستند.
به پیشینیان احترام می‌گذارند، به آسمان و تقدیر توجه دارند،
خانواده‌ها را مرتب و کشورها را در آرامش نگه می‌دارند.
در هنر و جنگ، راه را دنبال می‌کنند.

ای پادشاهی میانه، وطن الهی من-
داستان‌های روزهای گذشته‌ات تو را در ذهنم نگه می‌دارند.

ای پادشاهی میانه، ما آرزوی تو را داریم-
منش تو برای بسیاری از انسان‌های خردمند، الهام‌بخش است.

زمان مانند اسب سفید چابک می‌تازد،
با جابجایی تپه‌ها و جویبارها، ستاره‌ها به‌سوی آسمان می‌چرخند،
جنگل‌ها، بی‌پایان، در سراسر زمین طلایی،
درحالی‌که خانه‌های دوستان قدیمی‌مان هنوز ایستاده و پابرجاست.

آداب ساده و ناب ما اکنون خاطره‌ای مبهم است.
بین همسفران، فقط شبحی از گرما باقی مانده است.
مردم ما زمانی نام مایتریا را مقدس می‌دانستند،
اکنون دافا به آسمان منتهی می‌شود، اما مردم ما نمی‌بینند.

برج‌های شی‌آن، دیوارهای کاخ باستانی-
اما تانگ تایزونگ که زمانی در این تالار‌ها پرسه می‌زد کجاست؟
معابد پکن، عبادتگاه‌های دائوهای بزرگ-
زندگی، مرگ، تولد دوباره را چه کسی درک کرده است؟

ای پادشاهی میانه، یا دشت مرکزی وسیع-
هزاران مسافر از مرزهایت عبور کرده‌اند.

ای پادشاهی میانه، خانه یک گم‌گشته-
شروع همه سفرها، پایان سرگردانی ما است.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.