(Minghui.org) یکی از ساکنان لس آنجلس (کالیفرنیا) و حامیانش در 6ژوئن2023 تجمعی را مقابل کنسولگری چین در لس آنجلس برگزار کردند و خواهان آزادی فوری خواهر و دو خواهرزاده او شدند که به‌دلیل ایمانشان به فالون گونگ در چین بازداشت شده‌اند. فالون گونگ روشی معنوی است که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

خانم کانگ شوژی (کارن) از جامعه بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری نیز خواست که به نجات خواهرزاده‌اش آقای ژانگ گو 33ساله، مادر او (خواهر کوچک‌تر کارن)، خانم کانگ شومی 60ساله، و پسرخاله 52ساله او، آقای هو لیجون (که مادرش، خواهر بزرگ‌تر کارن، در سال 2020 پس از گذراندن 11 سال زندان به‌دلیل تمرین فالون گونگ درگذشت)، کمک کنند. هر سه آن‌ها در شهر تیانیوان (استان شانشی) زندگی می‌کنند.

خانم کانگ شوژی (وسط) خواستار آزادی فوری خواهرزاده‌اش آقای هو لیجون، خواهرش خانم کانگ شومِی و پسر او، آقای ژانگ گو، است.

آقای ژانگ و مادرش خانم کانگ شومی در 31اکتبر2022 دستگیر شدند. وسایل شخصی آن‌ها، ازجمله یک وسیله نقلیه، یک کامپیوتر و یک چاپگر، نیز توقیف شد.

خانم کانگ شومی درحال‌حاضر در بازداشتگاه شماره 4 شهر گوجیائو و آقای ژانگ در بازداشتگاه شماره 1 شهر تای‌یوان حبس هستند. آن‌ها هردو از ملاقات با خانواده محرومند. دستگیری و بازداشت آن‌ها پدر 94ساله خواهران کانگ را در وضعیت وخیمی قرار داد، زیرا او برای مراقبت از خودش به خانم کانگ و آقای ژانگ متکی بود.

آقای هو 6 ماه پس از دستگیری خاله و پسرخاله‌اش، در ۲۵آوریل۲۰۲۳ دستگیر و در بازداشتگاه شماره ۱ شهر تای‌یوان حبس شد. دستگیری او پس از آن صورت گرفت که بیش از 20 سال را در آوارگی گذراند تا به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ مورد آزار و اذیت قرار نگیرد.

آقای هو مدت کوتاهی پس از بازداشت، دست به اعتصاب غذا زد که تا 13ژوئن به‌مدت 48 روز ادامه داشته است. او هر روز تحت خوراندن اجباری قرار گرفته و تاکنون وزنش 25 کیلوگرم (55 پوند) کاهش یافته است و اکنون در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.

قاضی گائو آیپینگ از منطقه وانبولین، آقای هو را اندکی پس از دستگیری، به 10 سال زندان محکوم کرد. پیگرد سریع آقای هو قرار بود به‌سرعت پرونده او را که مربوط به بیش از 20 سال پیش بود، ببندد، یعنی زمانی که او پس از دستگیری گروهی در 1اکتبر2002، از بازداشت پلیس فرار کرد.

آقای هو به دادگاه میانی شهر تای‌یوان اعتراض کرد و دادگاه رأی به تأیید حکم اولیه او داد. او به زندان شهرستان چی منتقل شده است و در آنجا در اعتراض به آزار و شکنجه، همچنان در اعتصاب غذاست.

کارن گفت: «ایستگاه پلیس شیائوجینگیو را به‌خاطر دستگیری خواهرزاده‌ام هو لیجون به‌شدت محکوم می‌کنم. شدیداً خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط او هستم. همچنین به‌شدت از اداره پلیس شهر گوجیائو تقاضا دارم که خواهرم کانگ شومی و پسرش ژانگ گو را فوراً و بدون قید و شرط آزاد کند.»

کارن گفت که پس از دستگیری آقای هو، پلیس محلی هیچ سند رسمی‌ای در مورد دستگیری یا بازداشت او صادر نکرد یا به خانواده‌اش اجازه ملاقات با او را نداد. وی گفت که نگهبانان بازداشتگاه شماره 1 شهر تای‌یوان 3 بار در روز به‌زور به آقای هو غذا می‌خوراندند. ازآنجاکه غذا دادن اجباری بسیار وحشیانه و دردآور است، او خیلی نگران آقای هو است.

آزار و اذیت آقای هو

پس از اینکه حزب کمونیست چین در 20ژوئیه1999 دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، تعداد بی‌شماری از تمرین‌کنندگان و خانواده‌هایشان ازجمله خانواده کانگ با دستگیری‌، آزار و اذیت، بازداشت و شکنجه بی‌وقفه مواجه بوده‌اند. در میان آن‌ها، آقای هو و مادرش، خانم کانگ شوچین، شدیدترین آزار و شکنجه را متحمل شدند.

آقای هو که قبلاً در بانک صنعت و تجارت تای‌یوان به‌عنوان نگهبان کار می‌کرد، اولین بار در 21ژوئیه1999 که به‌منظور دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ به دولت استانی رفته بود، دستگیر شد. او در بازداشتگاه منطقه بیچنگ حبس شد.

آقای هو در ژانویه2000 که به‌منظور دادخواهی به پکن رفته بود دوباره دستگیر شد. وی پس از یک ماه حبس در بازداشتگاه منطقه نانچنگ، به تای‌یوان بازگردانده شد و به‌مدت 2 سال در اردوگاه کار اجباری حبس شد.

نگهبانان برای اینکه آقای هو را مجبور کنند فالون گونگ را رها کند، فقط به او اجازه می‌دادند هر شب 2 ساعت بخوابد و زندانیان را مأمور نظارت بر او می‌کردند. همچنین موهایش را می‌سوزاندند، او را مورد ضرب‌وشتم و آزار و اذیت لفظی قرار می‌دادند و او را مجبور به انجام کار بدون دستمزد می‌کردند. او فقط در عرض چند روز، لاغر و نحیف شد.

آقای هو و مادرش در جریان دستگیری گروهی 64 تمرین‌کننده محلی در 1اکتبر2002 دستگیر شدند. در میان آن‌ها، 23 تمرین‌کننده به زندان و بسیاری دیگر به حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شدند. خانم کانگ به 11 سال حبس محکوم شد. او و 5 تمرین‌کننده دیگر بعداً در نتیجه آزار و شکنجه جان باختند.

لیانگ ژیفنگ و چین فنگ از اداره پلیس وانبولین، آقای هو را در صبح 20اکتبر2002 به دفتر خود بردند. آن‌ها دستانش را در پشتش دستبند زدند. سپس او را بلند کردند و محکم روی زمین سیمانی انداختند.

آقای هو در 20اکتبر2002 دست به اعتصاب غذا زد. 6 روز بعد، مأموران پلیس ژنگ یونگ‌شنگ، چانگ بینلی و ژانگ جیانگانگ با باطوم‌‌های برقی با ولتاژ 180هزار ولت، مدتی طولانی به او شوک وارد کردند. شو فوگوئو از اداره پلیس وانبولین نیز در این شکنجه مشارکت داشت.

کارن درباره آن روزها گفت: «مأموران لباس‌های خواهرزاده‌ام را درآوردند، او را محکم روی زمین سیمانی فشردند و 3 صندلی روی او گذاشتند تا مطمئن شوند که حرکت نمی‌کند. سپس بی‌وقفه از سر تا پا به او شوک وارد کردند، ازجمله به آلت تناسلی‌اش. مأمور لیانگ ژیچیانگ فریاد زد: "به چشمانش شوک وارد کنید و او را کور کنید!"»

سر و صورت آقای هو به‌خاطر شوک الکتریکی، پر از تاول شده بود. از زخم‌های سرش خون می‌آمد. سمت چپ صورتش به‌شدت سوخته بود. تا چند روز بعد مدام مایع زردی از تاول‌ها و زخم‌هایش تراوش می‌شد. سر و صورتش هم تغییر شکل داده بود. آنقدر ضعیف بود که نمی‌توانست بایستد. کم‌کم هشیاری‌اش را از دست داد. تمام اتاق پر از بوی تند گوشت سوخته شده بود.

پلیس پس از تاریک شدن هوا، دست و پای آقای هو را به یک صندلی فلزی بست و او را در نیمه‌های شب به بازداشتگاه ناحیه وانبولین برد. به‌دلیل شدت جراحات وارده، نگهبانان در ابتدا از پذیرش او خودداری کردند. پلیس سپس به بازداشتگاه دستور داد قبل از اینکه نگهبانان با پذیرش او موافقت کنند، وضعیت آقای هو را ثبت و خود را از مسئولیت جراحاتش مبرا کنند. وقتی آقای هو را به سلول بردند، هم‌سلولی‌هایش از شدت جراحات او شوکه شدند.

کارن اظهار کرد: «خواهرزاده‌ام از آن به بعد درد شدیدی در کلیه‌هایش داشت. پزشک می‌گفت که نارسایی قلب و کلیه دارد و دو اخطار وضعیت وخیم برای او صادر کرد.»

آقای هو پس از 105 روز اعتصاب غذا، به‌طور معجزه آسایی فرصتی برای فرار از بازداشتگاه پیدا کرد و تا 20 سال بعد، قبل از دستگیری اخیر، در آوارگی زندگی می‌کرد.

مرگ خانم کانگ شوچین

مادر آقای هو، خانم کانگ شوچین، معلم مدرسه راهنمایی شماره 45 شهر تای‌یوان بود. او در اوقات فراغت خود هماهنگ‌کننده داوطلب برای محل تمرین در تای‌یوان نیز بود. پس از شروع آزار و شکنجه، او 3 بار بازداشت شد و قبل از آخرین دستگیری‌اش در اکتبر2002، به یک سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد.

درحالی‌که آقای هو در سال 2002 از بازداشت فرار کرد، خانم کانگ به 11 سال حبس در زندان زنان استان شانشی محکوم شد، جایی که با باطوم برقی به او شوک وارد کردند، از خواب محرومش کردند و تحت خوراندن اجباری دارو قرار گرفت.

پاهای خانم کانگ به‌دلیل شکنجه‌های طولانی‌مدت، به‌شدت متورم شده بود و نمی‌توانست خم شود و درنتیجه در راه رفتن دچار مشکل شد. زندانیان برای افزایش رنج او، در زمستان پنجره را باز می‌کردند تا باد سرد و سوزناک به داخل بوزد. همچنین به‌مدتی طولانی گرسنگی ‌کشید.

وقتی خانم کانگ پس از زنده ماندن از 11 سال حبس جهنمی، بالاخره آزاد شد، پلیس به نظارت بر زندگی روزمره او ادامه داد. آن‌ها نه‌تنها کارکنان اجتماعی را به نظارت بر او گماردند، بلکه دستگاه‌های شنودی را نیز در خانه او نصب کردند.

سان چونیان، مدیر مدرسه راهنمایی شماره ۴۵ شهر تای‌یوان، و مدیر مدرسه، ژانگ شیائوبین، حقوق بازنشستگی خانم کانگ را برای بیش از 10 سال به حالت تعلیق درآوردند و او و خانواده‌اش را در شرایط مالی وخیمی قرار دادند.

خانم کانگ در سال 2020 تسلیم این آزار و شکنجه شد و درگذشت. مرگ او ضربه سختی به شوهرش وارد کرد که باعث شد سکته کند و دچار ناتوانی شود.

کارن گفت: «در طول تاریخ، عدالت همیشه پیروز شده است. افرادی که مردم خوب را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند دیر یا زود محاکمه خواهند شد. از همه مأموران پلیس و ادارات قضایی می‌خواهم که فوراً از مشارکت در آزار و شکنجه دست بردارند و این سه عضو خانواده‌ام را آزاد کنند.»

اطلاعات تماس عاملان آزار و شکنجه:

یانگ چونشنگ (杨春生)، مدیر بند پانزدهم زندان جینژو: 15303545699-86+

ژانگ ژیمینگ (张志明)، دبیر سیاسی زندان جینژو

گائو آیپینگ (高爱平)، قاضی دادگاه منطقه وانبولین: 13835853588-86+

اطلاعات تماس تعداد بیشتری از عاملان آزار و اذیت، در مقاله چینی به زبان اصلی موجود است.

گزارش مرتبط:

دستگیری مردی اهل شانشی پس از 20 سال آوارگی، اعتصاب غذای او برای بیش از یک ماه

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.