(Minghui.org) سو شی (1037 - 1101) در دوران سلسله سونگ به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌ها در ادبیات کلاسیک چین در نظر گرفته می‌شد. او زمانی نوشت: «در دوران باستان، خصوصیات اخلاقی یک مرد برجسته آنقدر استثنایی بود که می‌توانست چیزی را تحمل کند که مردم عادی قادر به تحملش نبودند. کسی را که در هنگام شنیدن توهین شمشیرش را برای جنگیدن می‌کشد، نمی‌توان جنگجو نامید (زیرا او فقط شجاعت دارد اما خرد ندارد). یک جنگجوی واقعی در مواقع اضطراری وحشت نمی‌کند و وقتی بی‌دلیل به او توهین می‌شود عصبانی نمی‌شود. چون او بلندهمت است.»

فرض کنید شخصی مورد توهین یا فحاشی قرار گرفته است. تا زمانی که موضوع اساسی این نیست که چه کسی مقصر و حق با چه کسی است، تحمل آن بدون عصبانیت کار عاقلانه‌ای است. اگر کسی بتواند شرمساری را تحمل کند و با اختلافات با آرامش و خونسردی برخورد کند، می‌تواند مشکل را به‌خوبی حل کند. افراد اگر بتوانند در هنگام مواجهه با یک اختلاف یک گام به عقب بردارند، معمولاً راه حل بهتری پیدا می‌کنند.

بردباری شیوه‌ای عالی برای اجتناب از بلایا و کسب موهبت است. انجام این کار ممکن است دشوار باشد، اما هنگام مواجهه با شکست و تحقیر، یک واکنش آرام، سخاوتمندانه و منطقی اغلب همه چیز را تغییر می‌دهد.

تحمل توهین

لو شید (630-699)، وزیر دو نسل از سلسله تانگ، به‌دلیل مصلحت‌اندیشی و بردباری شهرت داشت.

برادر کوچکتر لو شید به‌عنوان فرماندار استان دای منصوب شد. لو شید وقتی آماده رفتن و تصدی پست خود شد، نگرانی ظریفی را مطرح کرد: «من صدراعظم هستم و تو اکنون به‌عنوان فرماندار خدمت می‌کنی. مناصب شریفی که ما داریم ممکن است باعث حسادت مردم به خانواده ما شود. چگونه باید از تبدیل شدن به هدف آنها اجتناب کنیم؟» برادرش گفت: «در آینده، حتی اگر یکی به صورتم آب دهان بیندازد، تلافی نمی‌کنم. فقط آن را پاک می‌کنم. لطفاً نگران من نباشید.»

لو شید گفت: «دقیقاً به همین دلیل است که نگران هستم. مردم آب دهان به صورتت می‌اندازند چون از دستت عصبانی هستند. با پاک کردن آب دهان، به آن‌ها می‌گویید که ناراحت شده‌ای، که آنها را عصبانی‌تر می‌کند. باید آن را با لبخند بپذیری، بگذارید آب دهان خود به خود خشک شود و آن را پاک نکنی.

بعداً برای توصیف فردی که وقتی به او توهین می‌شود، می‌تواند با ذهن باز آن را تحمل کند، عبارت «آب دهان خودش خشک می‌شود» استفاده شد.

لو شید توصیه کرده بود که دی رنجی صدراعظم شود، اما دی چیزی در مورد آن نمی‌دانست. در عوض، لو را کنار گذاشت و او را مجبور کرد پایتخت را ترک و در جای دیگری خدمت کند.

ملکه آن زمان، وو زتیان، یک بار از دی پرسید که آیا به نظر او لو شید خردمند است؟ دی گفت: «زمانی که ژنرال بود، خردمند بود و وظایفش را انجام می‌داد. خردمند بود یا نه، نمی‌دانم.»

سپس ملکه از دی پرسید که آیا فکر می‌کند لو شید در تشخیص استعدادها خوب است یا خیر؟ دی گفت: «من در گذشته با او کار کردم و هرگز نشنیده‌ام که او در تشخیص استعدادها خوب باشد.»

ملکه گفت: «دلیل اینکه تو را به صدراعظمی منصوب کردم این بود که لو شید تو را توصیه کرد. به نظر می‌رسد که او مردم را می‌شناسد.»

سپس امپراتور توصیه‌نامه‌هایی که لو نوشته بود را به دی نشان داد. دی شرمنده آهی کشید: «لو بسیار با فضیلت است. او با من بسیار مدارا کرد. من در مقایسه با او کسی نیستم!»

چنگ یی، محقق و مربی مشهور در سلسله سونگ (1033-1107)، گفت: «تحمل کنید آنچه دیگران نمی‌توانند تحمل کنند، ببخشید آنچه دیگران نمی‌توانند ببخشند. فقط افرادی که خرد و ذهن فوق‌العاده وسیعی دارند می‌توانند این کار را انجام دهند.»

لو شید بردبار و سخاوتمند بود. او آنقدر بردبار بود که «آب دهان به خودی خود خشک شد». به‌عنوان صدراعظم و یک ژنرال مشهور در سلسله تانگ، شخصیت شریف، مصلحت‌اندیش و بردباری لو در کتاب‌های تاریخ برای نسل‌های آینده ثبت شد.

(ادامه دارد)

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.