(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر بائوجی، استان شانشی، شکنجه بی‌امان نیمکت ببر، تجویز دارو، و ساعت‌های طولانی ایستادن را تحمل کرد، زیرا فالون گونگ را رها نکرد. فالون گونگ تمرینی برای تزکیه ذهن و جسم است که از سال 1999توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار وشکنجه قرار گرفته است.

خانم گائو شیائووی در 21نوامبر2018 دستگیر و کتاب‌های فالون گونگ وی مصادره شد. او در طول یک شب به یک نیمکت ببر بسته و بعدازظهر روز بعد برای بازداشت به هتل لینگیون منتقل شد. پلیس 18 روز دیگر او را روی نیمکت ببر شکنجه کرد و سپس او را به بازداشتگاه منتقل کرد. او به چهار سال حبس محکوم شد و پس از انتقال به زندان همچنان تحت شکنجه قرارگرفت.

18 روز روی نیمکت ببر

تصویر شکنجه: نیمکت ببر

در اتاق هتل که تبدیل به اتاق شکنجه شده بود، خانم گائو به مدت 18 روز به یک نیمکت ببر دستبند زده شد و مورد بازجویی قرار گرفت. پلیس در تلاش برای وادار کردن خانم گائو به ارائه اطلاعات در مورد سایر تمرین‌کنندگان، آب آشامیدنی او را محدود کرد و باعث شد که مدفوعش خونی شود. دو یا سه باری که به او اجازه داده می‌شد از دستشویی در طول روز استفاده کند، تنها زمان‌هایی بود که او می‌توانست بلند شود و کمی بدنش را حرکت دهد. در زمان صرف غذا، پلیس او را روی نیمکت ببر نگه می‌داشت و یکی از دستانش را باز می‌کرد تا غذا بخورد. شب‌ها همیشه قبل از خواب دستبندهایش را محکم می‌کردند.

هر یکشنبه که مأمور پلیس ژانگ شیائوجون در حال انجام وظیفه بود، فقط یک وعده غذایی برای خانم گائو و سایر تمرین‌کنندگان فراهم می‌کرد. وقتی می‌خواستند از توالت استفاده کنند، می‌گفت کلید ندارد.

این شکنجه باعث شد که پاهای خانم گائو متورم شود و باسن و ران‌های او خونریزی کند. او همچنین به دلیل فشار خون بالا (190/140 میلی متر جیوه) احساس سرگیجه کرد. هجده روز بعد، او به بازداشتگاه شماره 2 شهر بائوجی منتقل شد. او پس از یک سال بازداشت، توسط دادگاه منطقه وی‌بین به چهار سال حبس در زندان زنان استان شانشی محکوم شد.

شکنجه در زندان در حین گذراندن حبس چهار ساله

خانم گائو در زندان مورد شکنجه جسمی و روانی قرار گرفت. زندانیان با تحریک نگهبانان او را مورد ضرب و شتم قرار دادند، از جمله سیلی زدن به صورتش، کشیدن موهایش، شکستن سرش با کتاب و مجبور کردن او به ایستادن از ساعت 4:50 صبح تا 11 شب. در یک دوره شش ماهه گاهی اوقات مجبور می‌شد تا ساعت 2 بامداد بی‌حرکت یا بدون صحبت با دیگران بایستد.

خانم گائو همچنین از خوردن، نوشیدن و استفاده از دستشویی منع شد. آزار و شکنجه باعث شد که خانم گائو مجدداً مدفوعش خونی شود. او همچنین خون استفراغ کرد و احساس سرگیجه داشت. بعداً پس از آزمایش‌های خونی متعدد تشخیص داده شد که او دچار کم‌خونی شدید است. پس از مصرف داروهایی که پزشک برای کم‌خونی تجویز کرده بود، دچار تپش قلب و تنگی نفس شد. سپس زندانی یک قرص سفید را به داروهای روزانه او اضافه کرد که باعث می‌شد در سرش احساس ناراحتی کند، گویی توسط یک جسم سنگین تحت فشار قرار می‌گرفت.

خانم گائو ناراحتی خود را به زندانی گزارش کرد، اما زندانی به او گفت که او فقط دستورات دکتر را دنبال می‌کند. بعد از اینکه خانم گائو به مصرف دارو ادامه داد، دچار ترس‌های غیرقابل توضیح مکرر و از دست دادن شدید حافظه شد. حتی انجام کار ساده روزانه شستن ظروف و تمیز کردن سرویس بهداشتی برای او دشوار بود. او یک بار در حال شستن یک بشقاب برای بیش از ده دقیقه دیده شد. او احساس می‌کرد که در آستانه سقوط است.

خانم گائو بعد از بیش از یک ماه درخواست کرد مصرف قرص‌ها را متوقف کند. نگهبان موافقت کرد و از او خواست که برگه معافیت از مسئولیت را امضا کند. پس از قطع قرص‌ها به تدریج بهبود یافت.

به‌دلیل شکنجه‌های طولانی مدت، وضعیت پاهای خانم گائو از تورم به سفت و بی‌حس شدن تغییر کرد. بدنش هم بی‌حس شد و نمی‌توانست انگشتانش را خم کند. او نمی‌توانست هنگام استفاده از سرویس بهداشتی چمباتمه بزند و از دیوار کمک می‌گرفت. سپس زندانیان بر سر او فریاد می‌زدند و از او می‌خواستند که عجله کند. خانم گائو به دلیل بی‌حسی پاهایش اغلب هنگام راه رفتن زمین می‌خورد. یکبار پس از زمین خوردن و بازگشت به سلول، زندانی به او فحش داد و گفت: چرا از زمین خوردن نمردی؟

ده ماه پس از اینکه خانم گائو از تیم ورودی به بند عادی منتقل شد، پاهای او متورم و سفت باقی ماندند. او نمی‌توانست به‌طور عادی راه برود و باید از نرده کمک می‌گرفت یا کسی به او کمک  می‌کرد.

زندان زنان استان شانشی

زندان زنان استان شانشی، که به‌عنوان زندان زنان شیان نیز شناخته می‌شود، تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ را که به تازگی پذیرفته شده‌اند، حداقل به‌مدت شش ماه، گاهی تا یک سال، در تیم ورودی خود نگه می‌دارد تا آنها را به بخش‌های معمولی اختصاص دهد. هر کس از دست کشیدن از ایمانش امتناع کند در آنجا شکنجه می‌شود.

روش‌های شکنجه‌ای که برای تمرین‌کنندگان استفاده می‌شود شامل ضرب و شتم، پوشیدن جلیقه، ساعت‌های طولانی ایستادن، شوک الکتریکی، خوراندن اجباری، تزریق با داروهای نامعلوم، شستشوی مغزی شدید، و محرومیت از خواب و استفاده از دستشویی است.

خانم شیونگ جیو، از شهر هانژونگ، در 16آوریل2016، اندکی پس از آزادی مشروط پزشکی پس از اینکه به‌دلیل شکنجه در زندان در وضعیت وخیمی قرار گرفت، درگذشت.

گزارش مرتبط:

آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ تازه‌پذیرش‌شده در گروه ورودی زندانیان ناحیه شانشی

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.