(Minghui.org) تاریخ ۲۰ژوئیه۲۰۲۳، بیست‌وچهارمین سالی است که حزب کمونیست چین (ح‌.ک.چ) شروع به سرکوب فالون گونگ کرد. تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۴۴ کشور فهرست دیگری از مجرمان را به دولت‌های مربوطه خود ارسال کردند و از آن‌ها خواستند که این افراد را برای آزار و شکنجه فالون گونگ در چین پاسخگو بدانند. تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود خواستند که مجرمان و اعضای خانواده‌شان را از ورود منع کنند و دارایی‌های آن‌ها را در خارج از کشور مسدود کنند.

در میان فهرست اسامی عاملان ذکر شده، نام دونگ کاید، معاون اجرایی کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر شن یانگ به چشم می‌خورد.

اطلاعات مجرم

نام کامل عامل: دونگ (نام خانوادگی) کاید (نام) (چینی 董开德)جنسیت: مذکرتاریخ/سال تولد: اکتبر۱۹۶۵

دونگ کاید

عنوان و منصب

۲۰۰۴ - مارس۲۰۱۰: معاون مدیر اداره ۶۱۰ شهرداری شنیانگ

آوریل۲۰۱۰ - مارس۲۰۱۳: معاون دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی شنیانگ، مدیر کمیته شهرداری برای مدیریت جامع امنیت عمومی

مارس۲۰۱۳ - دسامبر۲۰۱۹: مدیر اداره دادگستری شهرداری شنیانگ و مدیر اداره زندان

۲۰۲۰ - اکنون: معاون اجرایی دبیر کمیته سیاسی و حقوقی شنیانگ

جنایات عمده

از سال ۱۹۹۹، به دنبال سیاست آزار و اذیت جیانگ زمین، رهبر سابق ح‌.ک.‌چ، کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرداری شنیانگ استان لیائونینگ با تمامی سطوح سازمان‌های دولتی و همچنین امنیت عمومی، دادستانی، بخش قضایی و دپارتمان‌های تبلیغات تبانی کرده است تا سیستم عملیات جامعی را برای هدف قراردادن تمرین‌کنندگان فالون گونگ تشکیل دهد.

در طی دو دهه گذشته، شهر شنیانگ یکی از مناطقی بوده است که شدیدترین آزار و شکنجه را در چین داشته است. حتی ح.‌ک.‌چ از آن به‌عنوان «شهر نمونه» برای آزار و شکنجه فالون گونگ نام برد. اردوگاه بدنام کار اجباری و بیمارستان ماسانجیا که برای اولین بار به‌خاطر برداشت اجباری اعضای بدن در منطقه سوجیاتون در معرض دید عموم قرار گرفت، در شنیانگ واقع شده است.

در طول تصدی دونگ به‌عنوان معاون مدیر اداره ۶۱۰ شهرداری شنیانگ از سال ۲۰۰۴ تا مارس۲۰۱۰، دست‌کم ۴۷ تمرین‌کننده فالون گونگ تا حد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند. او به‌خاطر تسهیل آزار و شکنجه در طی بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن، مدال روز کارگر را در شهر شنیانگ دریافت کرد.

درحالی‌که دونگ از آوریل۲۰۱۰ تا مارس۲۰۱۳ به‌عنوان معاون دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی شنیانگ مشغول به کار بود، دست‌کم پنج تمرین‌کننده فالون گونگ در شنیانگ تا حد مرگ تحت آزار و اذیت قرار گرفتند.

بین مارس۲۰۱۳ و دسامبر۲۰۱۹، زمانی که دونگ مدیر اداره دادگستری شهرداری شنیانگ و مدیر اداره زندان بود، دست‌کم شش تمرین‌کننده فالون گونگ یا در بازداشت یا اندکی پس از آزادی از زندان درگذشتند. آن‌ها جین جونبو، هو لین، ژائو چنگلین، شائو مینگانگ، ژو چوانیه و یون ژنگچون بودند.

پس از شیوع پاندمی کووید، به‌ویژه پس از اینکه دونگ در سال ۲۰۲۰ نقش معاون اجرایی دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی شنیانگ را برعهده گرفت، مقامات در شنیانگ به آزار و شکنجه فعالانه تمرین‌کنندگان ادامه می‌دهند.

در سال ۲۰۲۰، چهار مورد مرگ ثبت شد. دست‌کم ۷۰ تمرین‌کننده دستگیر شدند (ازجمله شش تمرین‌کننده ۸۰ساله)، ۳۷ نفر مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند و ۱۱ نفر به زندان محکوم شدند.

در سال ۲۰۲۱، تأیید شد که شش تمرین‌کننده در طی این آزار و شکنجه جان باختند، ۶۲ نفر دستگیر شدند، ۷۰ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و ۱۵ نفر محکوم شدند.

در سال ۲۰۲۲، دست‌کم هشت تمرین‌کننده درنتیجه آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند، ۲۲ تمرین‌کننده دستگیر شدند، یازده نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، دوازده تمرین‌کننده تحت تعقیب اقتصادی قرار گرفتند و ۱۳ نفر محکوم شدند.

موارد منتخب آزار و شکنجه

مورد ۱: خانم گائو رونگرونگ دستگیر، چهرا‌ش در اثر شکنجه ازشکل‌ افتاد و کشته شد

خانم گائو رونگرونگ، که در آکادمی هنرهای زیبای لوکشن در شهر شنیانگ کار می‌کرد، به‌خاطر اعتقادش به فالون گونگ چند بار به کار اجباری محکوم شد.

در ۷مه۲۰۰۴، خانم گائو توسط نگهبانان اردوگاه کار اجباری لانگشان در شنیانگ به مدت ۶ تا ۷ ساعت با باتوم‌های الکتریکی تحت شوک قرار گرفت و چهره‌اش به‌شدت متلاشی شد و از شکل افتاد. او درحالی‌که در بیمارستان بستری بود، چند تمرین کننده وارد شدند و از چهره او عکس گرفتند. ماجرای او توسط رسانه‌های بین‌المللی منتشر شد. خانم گائو از بیمارستان فرار کرد و مخفی شد.

اعضای ارشد ح‌.ک.‌چ، از جمله رهبر سابق جیانگ زمین و همدستانش لوئو گان و ژو یونگ‌کانگ، از اینکه خانم گائو چین را ترک کند می‌ترسیدند. یک گروه ویژه برای ردیابی او تشکیل شد. شو وِن‌یو، رئیس سابق بخش تحقیقات جنایی در اداره امنیت عمومی استان لیائونینگ، مسئول مستقیم دستگیری خانم گائو بود. پس از نزدیک به شش ماه، خانم گائو دوباره در ساعات اولیه صبح ۶مارس۲۰۰۵ دستگیر شد. چند تمرین‌کننده که به نجات او کمک کردند نیز دستگیر شدند. در ۱۶ژوئن۲۰۰۵، خانم گائو که صورتش با زخم‌های ناشی از اعمال شوک باتوم‌های الکتریکی پوشیده شده بود، در بازداشت کشته شد. او ۳۷ سال داشت.

مادر خانم گائو، خانم ژانگ سوکون هم تمرین‌کننده فالون گونگ بود. پس از مرگ خانم گائو، به‌طور مداوم توسط مأموران اداره ۶۱۰ و پلیس تحت نظارت و آزار و اذیت قرار گرفت. او پنج سال بعد در ۱۶ژوئیه۲۰۱۰ درگذشت.

خانم گائو رونگرونگ قبل از آزار و شکنجه

خانم گائو رونگرونگ پس از شکنجه و ازشکل‌افتادن چهره‌اش 

مورد ۲: ضرب‌وشتم خانم چن یومی تا حد مرگ

خانم چن یومی از شهر شنیانگ در ۳ژوئیه۲۰۰۸ توسط پلیس مورد ضرب‌وشتم پلیس قرار گرفت. ضربه شدیدی به سرش وارد کردند که باعث شد هشیاری‌اش را از دست بدهد. تلاش‌ها برای نجات او بی‌فایده بود و خانم چن عصر روز بعد، چهارم ژوئیه، در بیمارستان درگذشت. او ۴۸ساله بود.

مورد ۳: شکنجه آقای ژنگ شوجون تا حد مرگ

آقای ژنگ شوجون در ۱۶فوریه۲۰۰۶ هنگام توزیع مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ دستگیر شد. سر او به‌دلیل ضرب‌وشتم در بازداشتگاه شهرستان لیائوژونگ به‌شدت آسیب دید. بیش از دو سال به خانواده‌اش درباره وضعیت او چیزی گفته نشد. او مخفیانه محکوم و در زندان دانگلینگ پذیرش شد.

صبح روز ۱۹اوت۲۰۰۸، ناگهان زندان با همسرش تماس تلفنی گرفت و گفت که آقای ژنگ در ۶اوت به آنجا برده شده و درحال مرگ است. او و دخترش سریعاً به بیمارستان زندان رفتند و فقط جسد آقای ژنگ را دیدند. سرش متورم شده و تغییر شکل داده بود. شکمش نفخ کرده و دستانش را محکم به هم گره کرده بود. معلوم بود که او به‌طور ‌شدیدی مورد ضرب‌وشتم و آزار و شکنجه قرار گرفته بود.

مورد ۴: دستگیری‌های دسته‌جمعی قبل از بازی‌های المپیک تابستانی پکن در اوت ۲۰۰۸

دستگیری دسته‌جمعی ۳۰ تمرین‌کننده در شنیانگ بین ۲۴ تا ۲۶مه۲۰۰۸ انجام شد. چهار تمرین‌کننده بعداً به حبس‌های سنگین محکوم شدند: آقای شی چانگهای به ۱۱ سال، خانم وانگ سومی به ۱۰ سال، خانم سان یوشو به ۸ سال و آقای هو دفو به ۶ سال زندان محکوم شدند.

مورد ۵: درگذشت آقای چیو چینگهوا در سال ۲۰۱۱ پس از تحمل رنج در زندان

آقای چیو چینگهوا در ژانویه۲۰۰۶ هنگام توزیع مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ دستگیر شد. او درحالی‌که در مرکز شستشوی مغزی ژانگشی در شنیانگ نگهداری می‌شد، در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. به تلافی، یکی از کارکنان آب سرد را در گوش آقای چیو ریخت و باعث عفونتِ منجر به مننژیت شد. آقای چیو زمانی که در آستانه مرگ بود با قرار وثیقه آزاد شد. او پس از انجام تمرینات فالون گونگ و خواندن آموزه‌ها بهبود یافت.

در ژوئیه ۲۰۰۹، یک ماه قبل از المپیک پکن، آقای چیو دستگیر شد و پلیس به او دستور داد فالون گونگ را کنار بگذارد. ازآنجاکه از اجرای این دستور امتناع کرد، به چهار سال زندان محکوم و به زندان دابی در شنیانگ منتقل شد. پس از ۲.۵ سال تحمل آزار و شکنجه به دیابت و سل مبتلا شد. مقامات از ترس مرگ او در زندان، او را در اوت۲۰۱۱ آزاد کردند. او دو ماه بعد در ۱۲اکتبر درگذشت. او ۴۸ساله بود.

مورد ۶: آزار و شکنجه مهندس هواپیمایی تا حد مرگ

آقای هو لین مهندس هواپیمایی بود. او در ۲۳مه۲۰۱۹ دستگیر و به بازداشتگاه شهرستان فاکو منتقل شد. در آنجا اغلب مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گرفت. او در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. نگهبانان دست و پاهای او را در حالت عقابی با بال‌های گسترده به تخت دو طبقه بستند. همچنین او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند و لوله تغذیه را در معده‌اش جا گذاشتند.

آقای هو در ۲۰ژوئن۲۰۱۹ به دو سال حبس محکوم شد. با وجود اینکه در شرایط بحرانی قرار داشت، دادگاه در ۳۰اکتبر۲۰۱۹ دستور انتقال او به زندان کانگجیاشان را صادر کرد. او لاغر و تکیده شد و حتی قدرت چرخیدن در رختخواب را نداشت. مسئولین زندان از آزادی او خودداری کردند و هیچ‌گونه مداوایی برایش ارائه نکردند. آن‌ها ادعا کردند که او را آزاد نخواهند کرد، حتی اگر بمیرد، زیرا از انکار فالون گونگ امتناع کرد. آقای هو در ۱۶فوریه۲۰۲۰ درگذشت.

مورد ۷: مرگ مردی ۷۴ساله در حین بازداشت به‌خاطر تمرین فالون گونگ

در ۲۴آوریل۲۰۲۲، در ساعت ۸:۲۵ بعدازظهر از بازداشتگاه ناحیه لیائوژونگ در استان لیائونینگ با خانواده آقای لیو چینگفی تماس گرفتند. به آن‌ها گفته شد که این شهروند ۷۴ساله شهر شنیانگ، استان لیائونینگ، در وضعیتی ناگهانی و حاد افتاده و به‌رغم تلاش برای احیای او در بیمارستان فوت کرده است.

وقتی خانواده سریع به بیمارستان رفتند، چشم و دهان آقای لیو باز بود. چشمانش هنوز فروغ داشت و شبیه چشمان مرده نبود. آن‌ها بدنش را لمس کردند و متوجه شدند که هنوز گرم است. از نگهبانان بازداشتگاهی که آنجا بودند پرسیدند: «چرا وقتی هنوز زنده است، دکتر تلاش برای احیای او را متوقف کرد؟»

نگهبانان ادعا کردند که آقای لیو در ساعت ۶:۳۹ بعدازظهر از یک وضعیت حاد رنج می‌برد. با بیمارستان تماس گرفتند و ۲۰ دقیقه بعد آمبولانس آمد. آقای لیو در ساعت ۷:۰۸ بعدازظهر مرده اعلام شد. مشخص نیست که او تا ساعت ۷:۰۸ بعدازظهر در بیمارستان بوده است یا خیر. همچنین مشخص نیست که چه کسی او را کشته است و چرا نگهبانان بازداشتگاه برای اطلاع به خانواده‌اش تا ساعت ۲۰:۲۵ صبر کردند.

با اصرار خانواده، دکتر سعی کرد آقای لیو را احیا کند، اما او لحظاتی بعد درگذشت.

آقای لیو در ۲۸اوت۲۰۲۱ در خانه‌اش دستگیر شد. پلیس با این ادعا که برای ارائه واکسن کووید-۱۹ در آنجاست، وارد خانه او شد. آقای لیو در حین بازداشت مورد بازجویی قرار گرفت و یک روز پس از دستگیری دچار حمله قلبی شد. او در انتظار محاکمه توسط دادگاه منطقه لیائوژونگ بود که درگذشت.

خانواده آقای لیو درخصوص مرگ او مشکوک به جنایت قتل هستند. آن‌ها جسد او را در مرکز تدفین نگه می‌دارند و در تلاش برای اجرای عدالت در این زمینه هستند.

مورد ۸: ضرب‌وشتم وحشیانه خانم لو یان به‌دست پلیس

در ۱۲فوریه۲۰۲۰، خانم لو یان، آقای فانگ فوچیانگ و آقای ژانگ شو درحال رانندگی به سمت شهر شنیانگ بودند که در خروجی بزرگراه متوقف و دستگیر شدند. خانم لو ۷۷ روز در بازداشت بود و در طی این مدت شکنجه شد.

خانم لو در ۱۴فوریه تحت شکنجه قرار گرفت و علائم صرع را تجربه کرد. هنگامی که از توضیح درباره دلیل رفتن به شهر شنیانگ خودداری کرد، عاملان آزار و اذیت به صورتش سیلی و  بهپیشانی‌اش ضرباتی زدند که درنتیجه برجستگی‌ای به اندازه تخم‌مرغ روی پیشانی‌اش ایجاد شد. مأمور هان پینگ بعداً با چنان قدرتی دوباره به خانم لو سیلی زد که از ناحیه گوش چپش کر شد.

پس از حدود ۱۰ روز بازداشت خانم لو را مجبورکردند روی صندلی آهنی بنشیند. شکنجه تنها زمانی متوقف شد و دیگر در غل و زنجیر قرار نگرفت که باسن او چرکی و پاهایش متورم و سفت شد.

خانم لو پس از حدود دو ماه بازداشت، لاغر و تکیده شد. هر روز سرفه می‌کرد، گاهی اوقات سرفه‌ها چهار تا پنج ساعت بدون توقف، همراه با استفراغ خلط، خون و صفرا ادامه داشت. او در نهایت برای آزادی‌اش دست به اعتصاب غذا زد.

خانم لو در طول اعتصاب غذا سه بار تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. پلیس درحالی‌که فرنی داخل دهانش می‌ریخت، گونه‌هایش را نیشگون می‌گرفت. درنتیجه خوراندن اجباری، خون استفراغ کرد و پوست گونه‌هایش زخمی شد.

خانم لو طی ۷۸ روزی که تحت بازداشت بود اجازه حمام‌کردن نداشت. درنتیجه آزار و شکنجه، به‌سختی نفس می‌کشید و مجبور می‌شد بارها روی زمین دراز بکشد. پلیس در شیفت شب مجبور بود همیشه او را زیر نظر داشته باشد زیرا می‌ترسیدند خانم لو هر لحظه بمیرد.

در ۲۹ آوریل، زمانی که خانم لو درحال مرگ بود، او را به شهر آنشان بازگرداندند. پلیس از بازگرداندن ۶۰ هزار یوان پول نقدی که در حین دستگیری از او ضبط شده بود، خودداری کرد.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.