درک اینکه سختی چیز خوبی است

(Minghui.org) من از سال ۱۹۹۷ فالون دافا را تمرین کرده‌ام. ازطریق آموزه‌ها (فا) می‌دانم که سختی چیز خوبی است. اما در گذشته، وقتی موقعیت‌های چالش‌برانگیز را تجربه می‌کردم، می‌ترسیدم و حتی از ابزارهای بشری برای کاهش یا اجتناب از سختی استفاده می‌کردم.

مثلاً وقتی در کار احساس خستگی می‌کردم، کار را متوقف و استراحت می‌کردم. احساس آرامش می‌کردم، به جای اینکه به یاد آورم: «... سختی‌ها را با شادمانی و مسرت تحمل می‌کند.» («قلمروها»، نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر)

ازآنجاکه تمایلی به تحمل سختی نداشتم و به‌طور جدی براساس استانداردهای دافا الزامات را برآورده نمی‌کردم، وقتی علائم بیماری در من ایجاد شد گیج شدم و حتی اعتماد به تزکیه را از دست دادم. افکاری بسیار منفی داشتم و احساس می‌کردم که هر لحظه ممکن است این دنیا را ترک کنم. فقط پس از اینکه استاد نیک‌خواه به من کمک کردند بر محنت کارمای بیماری غلبه کنم، آگاه شدم و از اینکه به‌خوبی عمل نکردم پشیمان شدم. من به استاد و فا باور کامل نداشتم.

اخیراً نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر را خوانده‌ام. اصول فا مرا آگاه کرد. واقعاً فهمیدم که سختی چیز خوبی است. قبل از اینکه تمرین کنم، به‌خاطر سلامتی ضعیفم، به دیگران تکیه می‌کردم، بنابراین شکننده شدم، و این عادت من شد که به‌دنبال راه آسان باشم. اما این ترس همیشگی از سختی به سدی در مسیر تزکیه‌ام تبدیل شد، که مانع پیشرفتم می‌شد و با جذب ‌شدن من در فا مداخله می‌کرد. آزمایش‌ها و محنت‌های زیادی را یکی پس از دیگری تجربه کردم. از خودم پرسیدم: «بیش از ۲۰ سال تمرین کرده‌ام، اما آیا واقعاً درحال تزکیه بودم؟»

رحمت بی‌کران استاد قلبم را تکان داد. فقط با نگاه‌ به درون، متوجه شدم که به‌طور محکم تزکیه نکرده‌ام، که فا را به‌طور منطقی درک نکرده‌ام. به سطح فایی که باید صعود می‌کردم نرسیده بودم، بنابراین همیشه براساس منطق بشری عمل می‌کردم و در میان سختی به‌دنبال راحتی بودم. فراموش می‌کردم که تمرین‌کننده هستم و نمی‌توانستم از سطح بشری خارج شوم.

با نگاه بیشتر به درون متوجه شدم که فا را نیز به‌طور نظام‌مند نخوانده‌ام، که کاستی بزرگی بود. استاد «قلمروها» را بیش از ۲۰ سال پیش منتشر کردند، چرا صرفاً الان درباره آن آگاه شدم؟ هر روز جوآن فالون، کتاب اصلی فالون دافا، را می‌خواندم و در طول فصل شلوغ کشاورزی، هر روز به سخنرانی‌های استاد گوش می‌دادم. فکر می‌کردم که این مطالعه فا است. سایر مقالات و سخنرانی‌های استاد را نمی‌خواندم، و به‌ندرت نکات اصلی برای پیشرفت بیشتررا مطالعه می‌کردم.

ما در گذر طولانی تاریخ، بارها و بارها بازپیدا شده‌ایم. پر از کارما هستیم. استاد مقدار بسیار زیادی از آن را برای ما متحمل شده‌اند، اما ما باید بخشی از آن را خودمان تحمل کنیم. فقط با تحمل سختی‌ها می‌توانیم کارما را از بین ببریم. کارما می‌تواند ازطریق تحمل سختی، به تقوا تبدیل شود. استاد از این تقوا به‌منظور تکامل گونگ برای ما استفاده می‌کنند. پس سختی چیز خوبی است.

سرانجام متوجه شدم: تزکیه واقعی چیست؟ انسان باید بتواند رنج را تحمل کند و از سختی نترسد. اگر واقعاً بتوانیم این کار را انجام دهیم، می‌توانیم کارمایی را که در طول زندگی گذشته‌مان به‌خاطر جهل و توهم جمع کرده‌ایم، از بین ببریم. ازبین ‌بردن کارما دردناک است. چگونه می‌توانیم کارما را بدون سختی از بین ببریم؟ چگونه استاد می‌توانند گونگ را برای ما افزایش دهند؟ قدرت استاد بی‌نهایت است، اما ما نیز باید تزکیه کنیم!

استاد بیان کردند:

«فرد فقط نیاز دارد در تزکیه خود تلاش کند و بقیه مسائل را استادش اداره می‌کند.» (سخنرانی اول، جوآن فالون)

استاد این اصل را برای ما توضیح داده‌اند. پس از سال‌ها تمرین، سرانجام و واقعاً معنای عمیق این اصل را درک کردم، شرمسارم که سال‌ها پیش آن را نفهمیدم.

از لطف استاد سپاسگزارم که من، کسی که جدی و کوشا نبود و در طی این مدت طولانی از تحمل سختی می‌ترسید، را آگاه کردند.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این و/ب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری،برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.