(Minghui.org) (ادامه قسمت اول)
داستانهای زیادی درباره یو بزرگ، پادشاه افسانهای در چین باستان، وجود دارد که بهخاطر کنترل آب مشهور است. بهگفته هوآینانزی، یو بزرگ زمانی به یک خرس غولپیکر تبدیل شد تا از میان کوه شوآنیوآن عبور کند. وقتی یو کبیر درحال بررسی جنوب چین بود، با قایق درحال عبور از رودخانهای بود که اژدهای زردی ظاهر شد. سایرین در قایق، تا سرحد مرگ ترسیده بودند، اما یو بزرگ گفت: «با توجه به مأموریت الهی، من سخت کار کردهام تا به مردم خدمت کنم. حضور در اینجا به من زمان میدهد تا رسالتم را انجام دهم و مرگ یعنی بازگشت به جایی که از آنجا آمدهام. چیزی وجود ندارد که بتواند ذهن مرا پریشان کند.» سپس اژدها رفت.
تعداد زیادی از داستانها و آثار فرهنگی مرتبط با اژدها در سراسر فرهنگ چین یافت میشود. تصاویری از اژدها در همهجا وجود دارد، از مجسمهها گرفته تا نقاشیها، از ظروف تا تزئینات و بنرها. درحالیکه برخی از مردم اژدها را بهعنوان موجودات خیالی در اساطیر میپندارند، شگفتانگیز است که چگونه باستانیان چنین تصویر واضح و منسجمی از اژدها به دست آوردهاند.
آثار 6000ساله
مدتها پیش درحین ساختوساز پروژه مسیریابی مجدد آب، یک الگوی اژدها به طول هفت متر در روستایی در شهرستان هوانگمِی در استان هوبی کشف شد.
این الگوی سنگفرششده اژدهایی است با چهار پنجه، شبیه قیلین (موجودی افسانهای که به کرین نیز معروف است)، یک جفت شاخ مانند آهو، فلس و دم. این الگو بسیار واضح بود و توجه باستانشناسان و نیز زیستشناسان را به خود جلب کرد. تخمین زده میشود که این الگو دستکم 6000 سال پیش ایجاد شده بود.
فرهنگ هونگشان
نمونه دیگر فرهنگ هونگشان در شهر چیفنگ در مغولستان داخلی بود. در سال 1971، یک اژدهای یشمی کشف شد. آن قدیمیترین اژدهای یشمی بود که باستانشناسان تا آن زمان پیدا کرده بودند.
طول این اثر هنری 60 سانتیمتر (حدود 24 اینچ) و قطر آن 2.3 سانتیمتر (حدود یک اینچ) است. سر دارای چشمها، بینی، دهان و ریش است. یال پشت اژدها حتی با وضوح بیشتری تزئین شده است. تعداد دیگری از آثار هنری یشم که به سبکی مشابه ساخته شدهاند در مغولستان داخلی و استان لیائونینگ، در نزدیکی آن، کشف شدهاند.
درحالیکه یافتههای بالا درمورد آثار باستانی هستند، حوادث زیر از چین مدرن ممکن است بینش بیشتری درمورد وجود اژدها ارائه دهد.
اژدهای سقوطکرده
در تابستان سال 1934، حادثهای در شهر یینگکو در استان لیائونینگ رخ داد. بیش از یک ماه بود که باران میبارید و یک برکه پر از نی به زیر آب رفت. یکی از ساکنان محلی بوی عجیبی را در برکه احساس کرد. وقتی او و دیگران بررسی کردند، موجودی غولپیکر را کشف کردند که بهنظر میرسید درحال مرگ است.
شیائو یوچین، بانوی مسنی در یینگکو، در آن زمان فقط 9 سال داشت. در سال 2004 او به یاد آورد که وقتی این موجود را دید بر پشت اسبی ایستاده بود که پدرش افسارش را در دست داشت. او دید که چشمان اژدها نیمهبسته و دمش فر بود. 2 پنجه در جلو داشت، درست مانند تصویری که مردم معمولاً از یک اژدها شرح میدهند.
مردم محلی با درنظر گرفتن اژدها بهعنوان یک موجود فرخنده، سعی کردند آن را نجات دهند. برخی سایبان ساختند تا در برابر نور خورشید از او محافظت کنند، درحالیکه برخی دیگر مدام روی اژدها آب میریختند. این وضعیت چند روز ادامه داشت تا اینکه این موجود بهطور مرموزی ناپدید شد. اما با گذشت بیش از سه هفته، مردم اژدها را در جایی در یینگکو یافتند که مرده بود.
فرد مسن دیگری به نام یانگ شونیی در سال 2004، آنچه را که در آن زمان دیده بود به ادارۀ تاریخ یینگکو گفت. او حتی به مقامات نشان داد که اژدها کجا مرده بود. استخوانهای مثلثیشکل زیادی روی زمین وجود داشت، بیش از 100 عدد. این موجود یک یا دو شاخ هم داشت.
مردم محلی در آن زمان بر این باور بودند که آن یک اژدهای سقوطکرده است، که ممکن است آسمان آن را مجازات کرده و قبل از سقوط در برکه، با صاعقه به آن ضربه زده باشد.
طبق مقالهای با عنوان «اژدها بهدلیل کمآبی میمیرد» در شنگجینگ تایمز در 14اوت1934، استخوانهای اژدها به استان هبی منتقل شد و در معرض دید عموم قرار گرفت. افراد زیادی به آن علاقهمند بودند.
گزارش درمورد اژدها در شنگجینگ تایمز در 14اوت1934
استخوانهای اسرارآمیز اژدها
در 16ژوئن2004، سون ژنگرن، 81ساله، از یینگکو جعبهای با 5 تکه استخوان به ادارۀ تاریخ یینگکو آورد. او گفت که این استخوانها استخوانهای اژدها هستند که در سال 1934 در 11سالگی جمع کرده بود.
هان شیائودونگ، معاون مدیر اداره و سایر کارکنان آنقدر کنجکاو بودند که بهدنبال مقاله 14اوت1934 شنگجینگ تایمز درباره آن اژدها گشتند و پیدایش کردند.
شنگجینگ تایمز نیز گزارش داد که این اژدها 2 شاخ روی سر و 4 پنجه داشت. اژدها گودالی به طول 17 متر (حدود 56 فوت) و عرض 7 متر (حدود 23 فوت) برای خود حفر کرده بود. علامتهای بهجامانده از خراشیدن توسط پنجهها بهوضوح دیده میشد. ظاهراً اژدها قبل از مرگش، تقلا کرده بود.
این گزارش همچنین به لی بینشنگ، کاریکاتوریست اهل پکن، اشاره داشت که میگفت او و 2 خواهر و برادرش در آن زمان اژدها را دیدند. او درباره آن روزها گفت: «در آن زمان 10ساله بودم و این موجود توسط لنگرها و طنابهایی احاطه شده بود تا از نزدیک شدن بازدیدکنندگان به آن جلوگیری شود. طول آن حدود 10 متر بود. ستون فقراتش از وسط خمیده شد، نه مثل ماهی. روی سرش شاخهایی بود که متفاوت از هر موجود دریایی دیگر بود.»
هنگامی که این حادثه در تلویزیون ملی گزارش شد، سیسیتیوی ادعا کرد که استخوانهایی که سون آورده است، استخوانهای نهنگ بوده است، اما 3 فرد مسن دیگر از یینگکو به نامهای کای شوکانگ، هوانگ ژنفو و ژانگ شونشی که همگی اژدها را از نزدیک دیده بودند، بلافاصله با این ادعا مخالفت کردند.
کای گفت در آن زمان 9ساله بود و در نزدیکی برکه نی که اژدها در آن پیدا شد زندگی میکرد. علاوهبر این، او و دوستانش یک بار در یک روزِ ابری در سال 1934، یک اژدها را برای حدود 15 ثانیه در آسمان دیدند. این اژدها خاکستری بود و مانند یک مار در آسمان حرکت میکرد. آن شبیه به تصاویر آشنا از اژدهاها بود: 2 شاخ مستقیم روی سر، ریش، و چشمهای برآمده. طول اژدها بیش از 10 متر بود با فلس، 4 پنجه شبیه تمساح و دمی شبیه کپور.
کای، هوانگ و ژانگ همگی گفتند این اشتباه است که سیسیتیوی ادعا میکند اژدها یک نهنگ بود. کای هم به سیسیتیوی و هم به باغ وحش پکن نامه نوشت، اما هرگز پاسخی دریافت نکرد.
سیسیتیوی در سال 2005 یک برنامه پیگیری ساخت. درحالیکه بهطور مشخص وجود اژدها را نمیپذیرفت، اما دیگر اصرار نداشت که موجود سقوطکرده یک نهنگ بود.
فرهنگ گمشده
تصاویر اژدها در تمدنهای دیگر نیز ظاهر شده است. در معبد کوکولکان در سایت باستانشناسی چیچن ایتزا در مکزیک، 2 مجسمه از چاک، خدای باران، در گوشه شمالی هرم وجود دارد. آنها بسیار شبیه به اژدها هستند، که با این باور در فرهنگ چینی که اژدهاها مسئول باران هستند، همخوانی دارد.
تمدن مایا نیز مانند فرهنگ چین باستان، بسیار پیشرفته بود. هرم کوکولکان حدود 30 متر ارتفاع و 91 پله در هر طرف داشت. با اضافه کردن آنها به آخرین پله در بالا، درمجموع 365 پله وجود داشت که نشاندهنده تعداد روزهای یک سال است.
شباهت بین چاک، خدای باران مایا، و اژدهای چینی که مسئول باران نیز هست، گواهی بر رشتهای مشترک در میان فرهنگهاست. یکی دیگر از باورهای رایج در تمدنهای مختلف این است که تمدنهای ماقبلتاریخی زمانی دراثر سیل نابود شدند و مردم این تمدنها منتظر نجات توسط آفریدگار هستند.
برخی از دانشمندان بزرگ اهمیت ذهن باز را تصدیق کردهاند. برای مثال، آلبرت اینشتین زمانی اشاره کرد که علم مدرن فقط میتواند وجود چیزی را اثبات کند و نمیتواند وجودنداشتن چیزی را اثبات کند. او همچنین گفت: «ما جهانی را میبینیم که بهطرز شگفتانگیزی نظم و ترتیب داده شده است و از قوانین خاصی پیروی میکند، اما ما این قوانین را فقط بهطور ضعیفی درک میکنیم.»
آیا بشر هرگز قادر به دیدن مجدد اژدهاها و اشارات از دنیای الهی خواهد بود؟ زمان نشان خواهد داد.
(پایان)
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وبسایت دارای حق انحصاری کپیرایت برای وبسایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همانطور که وبسایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه فرهنگ سنتی