(Minghui.org) پس از کاهش مرگ‌ومیرهای مربوط به همه‌گیری در سال ۲۰۲۲، موج دیگری از آن در اواخر سال ۲۰۲۳ در چین آغاز شد. حزب کمونیست چین علاوه‌بر گمراه‌کردن مردم، ازطریق اعلام مایکوپلاسما بهعنوان عامل ذات‌الریه موج جدید، به متخصصان پزشکی نیز دستور داد که از استفاده از کووید۱۹ بهعنوان علت مرگ اجتناب کنند. این با یک اطلاعیه چاپی در بخش اورژانس بیمارستان تأیید شد که به کووید۱۹ اشاره نشود. رویترز در ۱۷ژانویه۲۰۲۳، در مقاله‌ای با عنوان «بینش: در چین، پزشکان می‌گویند جرئت ندارند در گواهی فوت به کووید اشاره کنند» آورده است: «درعوض اگر متوفی یک بیماری زمینه‌ای داشته باشد، طبق این اطلاعیه باید از آن بهعنوان عامل اصلی مرگ نام برده شود.»
در این گزارش آمده است: «اگر پزشکان معتقدند که مرگ تنها به‌دلیل ذات‌الریه کووید۱۹ رخ داده است، باید به مافوق‌های خود گزارش دهند و آن‌ها قبل از تأیید مرگ ناشی از کووید، دو سطح "مشاوره تخصصی" را ترتیب خواهند داد.» «شش پزشک در بیمارستان‌های دولتی سراسر چین به رویترز گفتند که یا دستورالعمل‌های شفاهی مشابهی دریافت کرده‌اند که آن‌ها را از نسبت دادن مرگ‌ها به کووید منصرف می‌کند یا آگاهند که بیمارستانشان چنین سیاستی دارد.»
گزارش کردن موارد، کمتر از تعداد واقعی
درحالی‌که تعداد موارد مرگ ناشی از کووید همچنان افزایش می‌یافت، ح.ک.چ قادر به محدود کردن کامل اطلاعات نبود و شروع به گزارش موارد جداگانه کرد. سی‌دی‌سی چین در ۱۲دسامبر۲۰۲۳ گزارش داد که چین ۱۳۵ مورد شدید کووید۱۹ و ۸ مورد مرگ ناشی از این بیماری داشته است. در همین حین، مقامات چینی تعداد زیادی واکسن جدید کووید۱۹ را تولید کردند و از شهروندان خواستند که آن‌ها را دریافت کنند، گرچه هنوز اثربخشی آن‌ها تأیید نشده است. واکسن‌های چینی قبلی به‌دلیل عوارض جانبی نامطلوبشان کاملاً بدنام بودند.
وضعیت در چین همچنین باعث نگرانی متخصصان پزشکی در خارج از چین شد. در مقاله‌ای با عنوان «چقدر باید درخصوص شیوع ذات‌الریه در چین، نگران باشیم؟» در ۲۶نوامبر۲۰۲۳، در کانورزِیشِن، سی رِینا مک‌اینتایر و سایر اپیدمیولوژیست‌ها نوشتند: «گزارش‌ها درباره افزایش بیماری‌های شبیه ذات‌الریه که عمدتاً بر کودکان در شمال چین تأثیر می‌گذارد توجه ما را به خود جلب کرده است. آخرین باری که درمورد یک شیوع مرموز تنفسی که منجر به ازدحام بیش از حد جمعیت در بیمارستان‌ها شد شنیدیم، شروع همه‌گیری کووید بود، بنابراین اصلاً جای تعجب نیست که این جریان برایمان یک هشدار تلقی می‌شود.»
این مقاله همچنین به مطلبی از اریک فیگل-دینگ، اپیدمیولوژیست و رئیس کارگروه ویژه کووید در مؤسسه سیستم‌های پیچیده نیو انگلند، در ایکس (توئیتر سابق) اشاره کرد. اریک فیگل-دینگ همراه با ویدئویی که افزایش موارد ابتلا را در بیمارستان اطفال پکن نشان می‌داد نوشت: «از بسیاری از افراد داخلی می‌شنوم که مقامات دولتی چین به پزشکان چینی گفته‌اند که هیچ رقمی را گزارش نکنند و بیماران را آزمایش نکنند و هیچ آزمایشی را گزارش نکنند. این به‌طور وحشتناکی آشناست.»
در همین راستا، اخیراً بسیاری از مطالب منتشرشده در رسانه‌های اجتماعی، مرگ تعداد زیادی از افراد مشهور مانند ستارگان سینما را گزارش کرده‌اند. برخی از آن‌ها فقط حدود ۴۰ و حتی حدود ۳۰ سال داشتند و به‌طور ناگهانی فوت کردند.
ح.ک.چ آمار واقعی کووید۱۹ را منتشر نمی‌کند. اما نهاد‌های دولتی معمولاً به‌دنبال مرگ مقامات کلیدی ازجمله متخصصان، استادان، مأموران پلیس و افسران نظامی، آگهی‌های ترحیم منتشر می‌کنند. این ارقام در سال ۲۰۲۳ نگران‌کننده بود. از نیمه دوم سال ۲۰۲۳، دست‌کم ۲۶ مقام در رده فرماندهی سپاه یا بالاتر، که همگی از اعضای ح.ک.چ بودند، براثر بیماری جان خود را از دست دادند. آن‌ها عبارتند از: یو ژنوو (دریابد و فرمانده سابق نیروی هوایی)، وِن جی (مدیر سابق دپارتمان توپخانه ستاد نظامی)، وانگ تونگژو (معاون سابق کمیسر سیاسی و دبیر کمیسیون بازرسی انضباطی منطقه نظامی گوانگژو)، شن بین‌یی (معاون سابق فرمانده نیروی دریایی)، لینگ یونگشون (آکادمیسین آکادمی مهندسی و استاد دانشگاه ملی فناوری دفاع) و دیگران.
فقط در سال ۲۰۲۳، دست‌کم ۶۶ مقام ارشد در سطح استانی و وزارتی جان باختند. در میان آن‌ها، ۵۸ نفر (یا ۸۷.۹٪) عضو ح.ک.چ بودند. درواقع کسانی که عضو ح.ک.چ نبودند، خط‌مشی حزب را از نزدیک دنبال می‌کردند. در ماه‌های اکتبر و نوامبر، دست‌کم ۱۲ آکادمیسین آکادمی علوم چین و آکادمی مهندسی چین درگذشتند. برخی از مأموران پلیس جوان که تقریباً همگی از اعضای ح.ک.چ بودند نیز براثر بیماری جان باختند.
به نظر می‌رسد که همه‌گیری در چین واقعاً تمام نشده است. درعوض شدت و مرگ‌ومیر توسط مقامات ح.ک.چ کمتر از واقعیت گزارش شده است.
علت فاجعه
چرا این بیماری عفونی کشنده همچنان چین را ویران می‌کند؟ فرهنگ سنتی چین ممکن است نکاتی را در این خصوص ارائه دهد. امپراتور وو از سلسله هان یک بار از محقق مشهور دونگ ژونگشو پرسید که چه چیزی باعث بلایا شد. دونگ پاسخ داد که وقتی ملتی ارزش‌های اخلاقی خود را از دست می‌داد، خداوند بلایا را بهعنوان یک هشدار نازل می‌کرد. اگر وضعیت ادامه می‌یافت و اشتباهات اصلاح‌نشده باقی می‌ماند، انواع‌واقسام هرج‌ومرج در ادامه رخ می‌داد تا اینکه آن سلسله فرومی‌پاشید. این جریان در بسیاری از سلسله‌ها تکرار شد، به‌ویژه زمانی که ارزش‌های اخلاقی نادیده گرفته شد و برای بدرفتاری با افراد بی‌گناه، از قوانین سوءاستفاده شد.
این دقیقاً همان چیزی است که در چین امروزی اتفاق می‌افتد. مجله فارین پالیسی اخیراً گزارش داد که ح.ک.چ مخالفان را به‌وسیله وزارت امنیت عمومی و شرکت‌های فناوری پیشرفته، ازطریق ردیابی و اشتراک‌گذاری فوری داده‌ها، هدف قرار داده است. این مخالفان شامل تمرین‌کنندگان فالون گونگ، روزنامه‌نگاران و کسانی هستند که علیه بدرفتاری‌های رسمی دادخواهی کردند.
دیده‌بان حقوق بشر در سال ۲۰۱۷ دریافت که پلیس برای انجام نظارت به هیچ نوع حکم دادگاه نیاز ندارد. علاوه‌بر این، اداره پلیس ملزم به گزارش فعالیت‌های نظارتی خود به هیچ سازمان دولتی دیگر یا افشای عمومی این اطلاعات نیست.
این وضعیت به‌ویژه درمورد تمرین‌کنندگان فالون گونگ که به‌دلیل اعتقادشان به اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری، از ژوئیه۱۹۹۹ هدف ح.ک.چ قرار گرفته‌اند صدق می‌کند. طبق گزارش‌های وب‌سایت مینگهویی، مقامات از کلان‌داده‌ها و فناوری‌های ابری برای نظارت، ردیابی و محدود کردن آزادی تمرین‌کنندگان استفاده کرده‌اند.
به‌طور دقیق‌تر، دستگاه‌های ردیابی و موقعیت‌یابی جهانی الکترونیکی روی اتومبیل، دوچرخه، تلفن همراه و حتی در جیب تمرین‌کنندگان فالون گونگ نصب شدند. سایر اقدامات شامل نصب دوربین‌های نظارتی در نزدیکی خانه تمرین‌کنندگان، جمع‌آوری داده‌های شخصی (درباره چهره، اثر انگشت، نحوه راه رفتن و صدا)، عدم ارائه گذرنامه و ممنوع‌الخروج کردنشان از چین است. تمرین‌کنندگان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، تعقیب می‌شوند، زندانی می‌شوند، دستگیر می‌شوند، شکنجه می‌شوند و حتی به‌طور خودسرانه به‌خاطر اعضای بدنشان کشته می‌شوند.
براساس خلاصه «ربع قرن آزار و شکنجه، بیش از ۵۰۰۰ مرگ تأییدشده تمرین‌کنندگان فالون گونگ»، تأیید شده است که دست‌کم ۵۰۱۰ تمرین‌کننده فالون گونگ به‌دلیل سرکوب توسط ح.ک.چ، جان خود را از دست داده‌اند.
در این گزارش آمده است: «با برچسب زدن به فالون گونگ بهعنوان "دشمن دولت" از سوی ح.ک.چ، مقامات دولتی در هر سطحی در سراسر کشور بسیج شدند تا این آزار و شکنجه را براساس سه سیاست جیانگ زمین، رئیس سابق ح.ک.چ، اجرا کنند: "اعتبار آن‌ها [تمرین‌کنندگان فالون گونگ] را از بین ببرید. آن‌ها را به لحاظ مالی ورشکسته کنید و از نظر جسمی نابودشان کنید."» «در نتیجۀ این سیاست ریشه‌کنی افراطی، مرگ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در هریک از ۲۲ استان، ۴ شهر مهم و ۵ منطقه خودمختار چین گزارش شده است.»
ده استان (یا شهر استانی) برتر که تمرین‌کنندگان فالون گونگ در آن مکان‌‌ها جان باختند عبارتند از: استان هیلونگ‌جیانگ (۶۴۶)، استان لیائونینگ (۶۲۹)، استان هبی (۵۶۰)، استان جیلین (۵۳۰)، استان شاندونگ (۴۶۴)، استان سیچوان (۳۲۰)، استان هوبی (۲۳۳)، استان هنان (۱۹۰)، استان هونان (۱۷۴)، و شهر پکن (۱۴۷).
ارزش‌های اصلی ح.ک.چ یعنی نفرت، وحشیگری، و دروغ با ارزش‌های سنتی مانند آموزه‌های فالون گونگ در تضاد است. درنتیجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ از همه اقشار جامعه، ازجمله مقامات دولتی، دانشمندان، کارگران و کشاورزان، به‌خاطر ایمانشان هدف قرار گرفتند. گرچه جیانگ در نوامبر۲۰۲۲ درگذشت، اما این آزار و شکنجه همچنان ادامه داشته است. در سال ۲۰۲۳، مرگ ۲۰۹ تمرین‌کننده و محکومیت ۱۱۹۰ تمرین‌کننده فالون گونگ و همچنین دستگیری ۳۶۲۹ تمرین‌کننده و ۲۸۸۵ مورد آزار و اذیت گزارش شد.
خلاصه
گزارش مینگهویی در سال ۲۰۲۱، «موارد ابتلا به ویروس کرونا در مکان‌هایی که فالون گونگ به بدترین حد مورد آزار و شکنجه قرار دارد افزایش یافت»، ارتباط بالایی را بین شدت آزار و شکنجه و مرگ ناشی از همه‌گیری یافت. براساس این مقاله: «همین مطالعه همچنین گزارش داد که سه استان شمال شرقی (هیلونگ‌جیانگ، لیائونینگ، جیلین) و همچنین هبی، شاندونگ و سیچوان نیز با بیشترین تعداد موارد آزار و شکنجه مرتبط هستند. براساس اطلاعات دریافتی توسط وب‌سایت مینگهویی، دست‌کم ۴۹۹ تمرین‌کننده فالون گونگ فقط در استان جیلین در نتیجه آزار و شکنجه ایمان خود، طی دو دهه گذشته جان باخته‌اند. در طول همه‌گیری ویروس کرونا، این استان‌ها هستند که بدترین وضعیت را در مقایسه با سایر نقاط چین داشته‌اند. این وضعیت می‌تواند اشاره‌ای به این باشد که هرجا آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان بی‌گناه فالون گونگ بیداد می‌کند، ممکن است عواقب وخیمی مانند یک همه‌گیری یا بدبختی‌های دیگر به همراه داشته باشد.»
با توجه به پاسخ دونگ که در بالا ذکر شد، تراژدی‌ها در چین می‌تواند به وحشیگری ح.ک.چ مرتبط باشد. بنابراین هر کسی که در این سرکوب غیرقانونی مشارکت یا کورکورانه از ح.ک.چ پیروی کند، احتمالاً در خطر خواهد بود.
آقای لی هنگجی، بنیانگذار فالون دافا، در مارس۲۰۲۰ که همه‌گیری تازه شروع شده بود، نوشتند: «اما درحال‌حاضر، بیماری همه‌گیری مانند ویروس ح.ک.چ (یا "ویروس ووهان") با هدفی آمده است و نشانه‌گیری خود را دارد. آن اینجاست تا اعضای حزب و آن‌هایی را که در کنارش هستند ازبین ببرد.» («خردمند بمانید»)
در همین مقاله، آقای لی همچنین نوشتند: «مردم باید از ح.ک.چ فاصله بگیرند و همراهی با آن را متوقف کنند. در پشت آن، شیطانِ سرخ نهفته است، درحالی‌که در ظاهر شبیه تبهکاران عمل می‌کند و از هیچ شرارتی فروگذار نمی‌کند. پس حالا که خدایان شروع کردند آن را نابود کنند، همۀ آن‌هایی که هنوز در کنار آن هستند باید نابود شوند.» «آنچه مردم باید انجام دهند این است که در کمال خلوص در پیشگاه الهی توبه کنند، اشتباهات خود را بپذیرند و دعا کنند که فرصتی باشد تا شیوه‌های خود را تغییر دهند. راه‌حل فقط همین است و علاج کار فقط این است.»
به‌رغم آزار و شکنجه درحال‌وقوع، تمرین‌کنندگان فالون گونگ طی ۲۴ سال گذشته سخت تلاش کرده‌اند تا به مردم بگویند این تمرین چگونه به مردم سود رسانده است، چگونه ح.ک.چ در کمپین‌های سیاسی خود به مردم آسیب می‌رساند، و چگونه با گرامی داشتن تقوا درحین رد کردن ح.ک.چ، ایمن بمانیم. صمیمانه امیدواریم که افراد بیشتری دست به انتخابی درست بزنند و ایمن بمانند.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه ویروس ووهان
