بانوی اهل سیچوان درنتیجه شکنجه طولانی‌مدت در زندان، دومین دوره محکومیت ۳ساله‌اش را با جراحات شدید کمر به پایان رساند

خانه > آزار و شکنجه > شکنجه > شکنجه زنان

8 ژانویه 2024 | همکار مینگهویی در استان سیچوان چین

(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر شیچانگ، استان سیچوان، دومین دوره محکومیت سه‌ساله زندانش را در ۴نوامبر۲۰۲۳ با صدمات شدید کمر ناشی از آزار و شکنجه طولانی مدت در زندان به پایان رساند. پزشک زندان به او هشدار داد که در خطر فلج شدن است.

آخرین حکم زندان خانم ژائو جون ناشی از دستگیری او در ۲۳ژوئیه۲۰۱۹ به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ است. فالون گونگ، تمرینی برای تزکیه ذهن و بدن است که از ژوئیه۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. او در ۲۱اوت۲۰۱۹ با قید وثیقه آزاد و در حوالی نوامبر۲۰۲۰ مجدداً بازداشت شد. او در دسامبر۲۰۲۰ به سه سال زندان محکوم و در ۲۷آوریل۲۰۲۲ از بازداشتگاه شهر شیچانگ به زندان زنان شهر چنگدو منتقل شد.

خانم ژائو در طول ۱۸ ماه زندانش اجازه نداشت با دیگران صحبت کند مگر زمانی که نگهبانان یا زندانیانی که برای نظارت بر او گماشته شده بودند از او سؤال می‌پرسیدند. هر زمان که به آزار و اذیت اعتراض می‌کرد، او را تهدید می‌کردند که مدت زندانش را افزایش می‌دهند. علاوه‌بر این، او را به‌مدت ۱۵ ماه تحت «مدیریت سخت‌گیرانه» قرار دادند. هدف از «مدیریت سخت‌گیرانه» شکستن اراده تمرین‌کنندگان فالون گونگ مورد هدف از طریق قراردادن آن‌ها در معرض اشکال مختلف آزار و شکنجه بود، ازجمله نشستن روی یک چهارپایه کوچک، یا ایستادن، برای مدتی طولانی، محرومیت از خواب، محرومیت از دوش‌گرفتن برای مدتی طولانی، و خرید محدود مایحتاج روزانه.

خانم ژائو قبل از آخرین محنت خود، به‌خاطر تمرین فالون گونگ سه سال دیگر (نوامبر۲۰۱۰ تا نوامبر۲۰۱۳) را در زندان سپری کرد و در آنجا همچنین به‌طرز وحشیانه‌ای تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. مادرش که برای مراقبت به خانم ژائو متکی بود، در طی دومین دوره زندانش درگذشت.

چهار ماه اول تحت مدیریت سخت‌گیرانه (۵مه۲۰۲۲ تا ۲۸اوت۲۰۲۲)

در ۲۸آوریل۲۰۲۲، یک روز پس از پذیرش خانم ژائو در بند شش زندان زنان شهر چنگدو، نگهبانان به او دستور دادند که بیانیه‌هایی برای انکار و محکوم‌کردن فالون گونگ بنویسد. او نپذیرفت و آن‌ها او را در ۵مه۲۰۲۲ تحت «مدیریت سخت‌گیرانه» قرار دادند و تا ۱۹سپتامبر همان سال آن را لغو نکردند.

در طول چهار ماه اول مدیریت سخت‌گیرانه، خانم ژائو مجبور شد در تمام طول روز، به جز زمان صرف غذا و خواب، در یک موقعیت خاص بنشیند یا بایستد. او باید ۳۰ دقیقه قبل از سایر زندانیان بیدار می‌شد و یک ساعت دیرتر از بقیه به رختخواب می‌رفت. هر روز فقط ۵ تا ۱۰ دقیقه به او فرصت می‌دادند تا دندان‌هایش را مسواک بزند و صورتش را بشوید. فقط یک بار در هفته می‌توانست دوش بگیرد و لباس بشوید. تابستان سال ۲۰۲۲ در چنگدو هوا بسیار گرم بود و سایر زندانیان حتی با دوش‌گرفتن یک بار در روز، از احساس ناراحتی‌شان شکایت داشتند. خانم ژائو که فقط یک بار در هفته می‌توانست دوش بگیرد، شب‌ها نمی‌توانست بخوابد زیرا لباس‌هایش خیس از عرق می‌شدند.

نگهبانان ادعا می‌کردند که در چهار ماه اول مدیریت سخت‌گیرانه بسیار ملایم هستند زیرا می‌خواستند به او فرصتی بدهند تا «قلبش را تغییر دهد.» خانم ژائو بر ایمانش ثابت‌قدم ماند و نگهبانان از ۲۹اوت۲۰۲۲ به تاکتیک‌های سخت‌تر متوسل شدند.

مدیریت سخت‌گیرانه ۲۲ روزه (۲۹اوت۲۰۲۲ تا ۱۹سپتامبر۲۰۲۲)

در ۲۹اوت ۲۰۲۲، نگهبانان قبل از اینکه به خانم ژائو اجازه نوشیدن آب یا استفاده از سرویس بهداشتی داده شود، دستور دادند تا اعتراف کند که یک جنایتکار است. او امتناع کرد زیرا هیچ قانونی را در تمرین فالون گونگ زیر پا نگذاشته بود. پس از آن نگهبانان در تمام آن روز به او اجازه ندادند که آب بنوشد یا از توالت استفاده کند.

سپس نگهبانان خانم ژائو را به بند دو فرستادند. به‌مدت سه روز در آنجا، اجازه شستن کاسه برنجش را نداشت و همچنان به استفاده از آن ادامه می‌داد، حتی بااینکه استخوان و باقی‌مانده غذای قبلی در آن وجود داشت. همچنین به او دستمال توالت یا دستمال کاغذی برای استفاده داده نمی‌شد. او اجازه داشت شش ساعت بخوابد و بقیه روز را مجبورش می‌کردند روی یک چهارپایه کوچک بنشیند. خانم ژائو درحالی‌که در بازداشتگاه شهر شیچانگ نگهداری می‌شد به پشت پرت شد و ستون فقراتش از حالت تراز طبیعی خارج شد. نشستن طولانی‌مدت روی چهارپایه کوچک زندان باعث تشدید کمردرد او شد. روز سوم، درحالی‌که روی چهارپایه کوچک نشسته بود، زندانی ناگهان شانه‌های او را گرفت و با زانویش سه بار به کمرش ضربه زد. درد طاقت‌فرسا بود. با این وجود، خانم ژائو بر ایمانش ثابت‌قدم بود و فالون گونگ را انکار نکرد.

خانم ژائو در روز ششم به بخش شش بازگردانده شد. او در ۱۵سپتامبر۲۰۲۲ به بند چهار برده شد، جایی که مورد آزار و شکنجه مشابه قرار گرفت. کمردرد او دو روز بعد غیرقابل تحمل شد و درخواست کرد که به پزشک مراجعه کند.

دو نگهبان و سه زندانی او را تا بیمارستان زندان همراهی کردند. او یک صندلی را دید و خواست روی آن بنشیند تا کمی استراحت کند. اما زندانیان اجازه ندادند. به‌سختی به سمت اتاق معاینه رفت. یک پزشک گفت که اگر تحت درمان قرار نگیرد به احتمال زیاد فلج می‌شود. او از شنیدن آن شوکه شد و تقریباً هشیاری‌اش را از دست داد. التماس کرد که بنشیند، اما زندانیان همچنان گفتند که نمی‌تواند بنشیند. دکتر چهار قرص به او داد و حتی یک روز استعلاجی را تأیید نکرد. او به سلولش برگشت و غش کرد و روی زمین افتاد. یک زندانی ۳۰ دقیقه بعد او را با تکانی شدید برگرداند.

در ۱۸سپتامبر۲۰۲۲، زندانیان درحال نظارت بر خانم ژائو همچنان به او دستور می‌دادند که روی یک چهارپایه کوچک بنشیند یا بایستد. کمرش به‌شدت درد می‌کرد، اما زندانیان یا او را وادار می‌کردند بنشیند یا او را بلند می‌کردند تا بایستد. او روی زمین ‌افتاد، فقط برای اینکه دوباره بنشیند یا چمباتمه بزند. نگهبانی وارد شد و متوجه شد که خانم ژائو همچنان از نوشتن بیانیه‌ای برای انکار فالون گونگ خودداری می‌کند. او یکی از زندانیان را فراخواند و زندانی به سلول بازگشت تا اعلام کند که خانم ژائو اجازه استفاده از توالت را ندارد.

خانم ژائو همان شب به بخش شش بازگردانده شد. چند نفر از زندانیان او را مورد آزار و اذیت قرار دادند و یکی از آن‌ها او را نیمه‌شب دو بار به‌شدت تکان داد تا بیدارش کند.

در ۱۹سپتامبر۲۰۲۲، خانم ژائو دوباره به بخش چهار منتقل شد. او دوباره درخواست کرد از دستشویی استفاده کند. نگهبانان دوباره از او خواستند که ابتدا اظهاراتی بنویسد تا فالون گونگ را کنار بگذارد. خانم ژائو گریه می‌کرد و قلبش جریحه‌دار شد. فالون گونگ او را از فلاکت ناشی از بیماری نجات داد و او هرگز به میل خود به آن خیانت نمی‌کرد. اما، اگر مدام با آزار و شکنجه مواجه و معلول می‌شد، نگران بود که چه کسی قرار است از مادر پیرش مراقبت کند و دختر و شوهرش چگونه با آن کنار بیایند.

او برخلاف میل خود اظهارات لازم را برای انکار فالون گونگ را نوشت و نگهبانان آن روز مدیریت سخت‌گیرانه را برداشتند.

سه ماه بدون مدیریت سخت‌گیرانه

زندانیان در ۲۰سپتامبر۲۰۲۲ به خانم ژائو دستور دادند که برای انتقاد از فالون گونگ اظهاراتی بنویسد. او قاطعانه نپذیرفت. نگهبانان بعداً با او صحبت کردند و او گفت که ایمانش به فالون گونگ هرگز تغییر نکرده است.

در دسامبر۲۰۲۲، خانم ژائو یک «گزارش فکری» نوشت که در آن تمام اظهاراتی را که قبلاً مجبور به نوشتن برای انکار فالون گونگ شده بود، باطل اعلام کرد.

سپس نگهبانان او را از اول ژانویه۲۰۲۳ دوباره تحت مدیریت سخت‌گیرانه قرار دادند.

تحت مدیریت سخت‌گیرانه در طول مدت باقیمانده زندان (۱ژانویه۲۰۲۳ - ۴نوامبر۲۰۲۳)

از ژانویه تا مه۲۰۲۳، خانم ژائو فقط سه بار (در اوایل ماه مارس، اواسط آوریل و اواسط مه) مجاز به شستشوی خود بود. از اوایل ژوئن، اجازه داشت هر دو هفته یک بار خود را بشوید. هر بار فقط یک لگن کوچک آب به او می‌دادند تا ظرف پنج دقیقه خودش را تمیز کند.

به‌دلیل محرومیت از دوش‌گرفتن، خانم ژائو در ۴نوامبر۲۰۲۳ به اگزما مبتلا شد و زمانی که در ۴ نوامبر ۲۰۲۳ آزاد شد، هنوز بثورات پوستی داشت.

به جز انجام کارهای سخت، خوردن یا خوابیدن، خانم ژائو مجبور شد از ۱ تا ۲۱ژانویه۲۰۲۳ هر روز به مدت ۱۷ ساعت بنشیند. بنابراین باسن و کمر او آسیب‌های داخلی شدیدی را متحمل شدند. از ۲۲ژانویه۲۰۲۳، مجبور شد بیشتر روز را بایستد. تا ژوئن ۲۰۲۳، ران‌ها و پاهایش به‌شدت متورم شده بودند و کمردرد او غیرقابل تحمل شده بود. تنها پس از آن بود که نگهبانان زمان ایستادن او را کوتاه کردند، اما محدودیت‌های مربوط به دوش‌گرفتن همچنان اعمال می‌شد.