(Minghui.org) از ژوئیه1999 که حزب کمونیست چین آزار و شکنجه تمرین معنوی باستانی فالون گونگ را آغاز کرد، از زندان زنان استان جیلین، واقع در دهکده لانجیا در شهر چانگچون، برای زندانی کردن تمرین‌کنندگان خانم فالون گونگ استفاده کرده است.

براساس اطلاعات موجود جمع‌آوری‌شده توسط وب‌سایت مینگهویی، دست‌کم 29 تمرین‌کننده اهل جیلین در نتیجه آزار و اذیتی که در این زندان متحمل شدند جان خود را از دست دادند و بسیاری دیگر هر روز مورد آزار فیزیکی و کلامی قرار می‌گیرند.

مدیریت زندان به زندانیان اجازه و این اختیار را می‌دهد که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مورد ضرب‌وشتم قرار دهند، بدون اینکه پیامدی برایشان داشته باشد. زندانیان برای کاهش دوره محکومیتشان و دریافت سایر پاداش‌ها، اغلب تمرین‌کنندگان را شکنجه می‌کنند تا آن‌ها را وادار به رها کردن ایمانشان کنند. آن‌ها به تمرین‌کنندگان گرسنگی می‌دهند، آن‌ها را در سرمای یخبندان قرار می‌دهند، کتکشان می‌زنند، از خواب محرومشان می‌کنند، اجازه نمی‌دهند خود را بشویند و مجبورشان می‌کنند برای مدتی طولانی، بدون حرکت روی چارپایه‌ای کوچک بنشینند.

آخرین اطلاعات به‌دست‌آمده توسط وب‌سایت مینگهویی نشان می‌دهد که مقامات زندان همچنان تمرین‌کنندگان را شکنجه می‌کنند. در آوریل2023، مدیریت این زندان تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کند ساخت اکستنشن مژه را به‌صورت دستی انجام دهند، که کاری بسیار سخت است. اگر یک تمرین‌کننده نتواند مقدار کار تعیین‌شده را به پایان برساند، مجبور می‌شود همان شب روی چارپایه‌ای کوچک بی‌حرکت بنشیند.

کارکنان زندان برای اینکه بعد از وعده‌های غذایی هیچ غذایی باقی نماند، به کسانی که جلوی صف می‌ایستند مقدار زیادی غذا می‌دهند و اگر آن‌ها نتوانند آن غذا را تمام کنند مجازات می‌شوند. به کسانی که در پشت صف هستند غذای کمی داده می‌شود و اغلب گرسنه می‌مانند.

نی شیائوهونگ نگهبانی است که در شکنجه تمرین‌کنندگان و وادار کردن آن‌ها به رها کردن ایمانشان بسیار باتجربه است. او گهگاه برای کمک به آزار و شکنجه به بند هشتم می‌رود، جایی که اکثر تمرین‌کنندگان در آنجا زندانی و شکنجه می‌شوند. او فردی را، که سابقاً تمرین‌کننده دافا بود و در ازای آزادی از ایمانش دست کشید، استخدام کرد تا از 17آوریل تا 17مه2023 در بخش هشتم کار کند و تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم را شستشوی مغزی دهد. به این تمرین‌کنندگان دستور داده می‌شد اظهاریه‌هایی در بدنام کردن فالون گونگ بنویسند. اگر تمرین‌کننده‌ای گزارش خود را برای رضایت نگهبان نمی‌نوشت، مورد آزار جسمی قرار می‌گرفت و باید به نوشتن گزارش فکری ادامه می‌داد تا نگهبانان راضی شوند.

خانم جین مین، ساکن شهر جیلین در استان جیلین، در 28اوت2022، به‌دلیل تمرین فالون گونگ به شش سال حبس محکوم شد. او به‌شدت شکنجه شد و توانایی صحبت کردنش را از دست داد. یک نگهبان هنگام دادن دارو به او، با چراغ قوه به دهانش ضربه زد و او را متهم کرد که تظاهر به لال بودن کرده است. ازآنجاکه او از امضای اظهاریه‌های انکار ایمانش امتناع کرد، زندانیان او را مجبور کردند تمام روز روی چارپایه کوچکی بی‌حرکت بنشیند. در آن زمان او از یک بیماری پوستی شدید رنج می‌برد که باعث خارش سراسر بدنش شده بود و اجازه درمان نداشت.

خانم جین در 11سپتامبر2020 دستگیر شد، زیرا درمورد آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست رژیم کمونیستی، به یک راننده تاکسی گفت. خانواده او سرانجام در 22مارس2023، دو سال و نیم پس از دستگیری او، اجازه یافتند با او ملاقات کنند. آن‌ها خواستار آزادی مشروط او به‌دلیل بیماری‌های مختلفش شدند، اما این درخواست رد شد. پس از اینکه یکی از خواهرانش این آزار و شکنجه را در وب‌سایت مینگهویی افشا کرد، مقامات زندان حق ملاقات این خواهر را لغو کردند.

خانم سونگ یانچون، معلم انگلیسی از شهر شولان در استان جیلین، تمرین‌کننده‌ای ثابت‌قدم ماند و از همکاری با نگهبانان و رها کردن ایمانش امتناع کرد. به چندین زندانی دستور داده شد که به‌صورت شبانه‌روزی مراقبش باشند. آن‌ها او را مجبور می‌کردند هر روز بیش از ده ساعت روی چارپایه کوچکی ساکن بنشیند. درنتیجه گوشت باسنش زخمی و عفونی شد. نگهبانان اجازه نمی‌دادند لباس زیرش را عوض کند. در زمستان اجازه نمی‌دادند برای گرم ماندن، جوراب بپوشد. یک نگهبان عمداً روی انگشتان پاهایش کوبید و رویش آب به‌شدت سرد ریخت.

ژنگ دان، زندانی‌ای که فعالانه در شکنجه تمرین‌کنندگان مشارکت می‌کرد، یک بار خانم سونگ را با پای برهنه به داخل حمام هل داد و در فصل زمستان رویش آب سرد ریخت. خانم سونگ نمی‌توانست جلوی لرزیدن خود را بگیرد و درنتیجه دچار سرمازدگی شد.

این شکنجه‌ها بر سلامت خانم سونگ تأثیر گذاشت. موهایش خاکستری و نازک شد و پشتش قوز کرد. او به‌سختی راه می‌رفت. به‌رغم رنجی که متحمل می‌شد، همچنان به نگهبانان می‌گفت که در حق فالون گونگ ظلم شده است، و نگهبانان تهدید کردند که او را تحت مدیریت سختگیرانه قرار خواهند داد.

او در 20ژانویه2014، تقریباً در پایان دوران محکومیت 12ساله خود، با قید ضمانت پزشکی، از زندان زنان جیلین آزاد شد. در آن زمان حدود 30 کیلوگرم وزن داشت و بسیاری از اعضای بدنش در نتیجه شکنجه دچار اختلال شده بودند.