افکاری درباره حکومت پادشاهی در مقابل دموکراسی

(Minghui.org) کدام‌یک بهتر است، حکومت پادشاهی یا دموکراسی؟ با بحث‌های اخیر درباره استعمار و سرقت زمین، مردم اغلب بر این باورند که دموکراسی سیستم حکومتی عادلانه‌تری خواهد بود. در چین، تحت تأثیر حزب کمونیست چین (ح‌.ک.‌چ)، بسیاری از مردم کورکورانه ارزش‌های سنتی را رد می‌کنند تا از رهبری ح‌.ک.‌چ پیروی کنند.

به نظر من، شکل حکومت، خواه پادشاهی، دموکراسی یا هر نظام حکومتی دیگری، مهم نیست. آنچه مهم است قدرت اخلاقی جامعه است. بدون معیارهای اخلاقی قوی که همه بر آن توافق دارند و سعی می‌کنند از آن پیروی کنند، فرقی نمی‌کند که چه نوع حکومتی بر سر کار است. زمانی که معیارهای اخلاقی مردم تنزل پیدا کند، جامعه رو به افول خواهد رفت.

برای مثال، پدر و مادری که دارای ارزش‌های اخلاقی والایی هستند، چنین ارزش‌هایی را به خانواده خود منتقل می‌کنند و آن‌ها را در مسیر سلامت، ایمنی و رفاه هدایت می‌کنند. والدینی که از نظر اخلاقی فاسد باشند ممکن است به فرزندانشان بیاموزند که حریص و خودخواه باشند و برای منافع شخصی مبارزه کنند. چنین افرادی به دردسر می‌افتند و با اطرافیان خود اختلاف و درگیری ایجاد می‌کنند.

همین اصل درباره حکومت نیز صادق است. مقدمه و پایه یک جامعۀ دموکراتیک باثبات، اصول اخلاقی آن است. بنیانگذاران آمریکا بر این باور بودند که تنها در صورتی که شهروندانش بافضیلت باشند، به خدا ایمان داشته باشند، به قانون اساسی احترام بگذارند و قوانین را رعایت کنند، احساس مسئولیتی قوی در برابر کشور خود خواهند داشت و از اخلاق اجتماعی آگاهی خواهند داشت. این بدان معنی بود که آن‌ها متواضع باشند، با پشتکار کار و به یکدیگر کمک کنند. از سوی دیگر، کسانی که فاقد آن احساس مسئولیت و رفتار اخلاقی هستند، مستعد سوءاستفاده از دیگران به نفع خود، سوءاستفاده از نظام و سوق دادن جامعه به‌سوی هرج و مرج خواهند بود.

قانونی معروف به «قانون سه نسل» وجود دارد که می‌گوید ثروت یک خانواده فقط برای سه نسل دوام می‌آورد. نسل اول ثروت را می‌سازد، نسل دوم ثروت را حفظ می‌کند، درحالی‌که نسل سوم آن را هدر می‌دهد. بدون ارزش‌های اخلاقی قوی، یک خانواده نمی‌تواند ثروتش را برای بیش از سه نسل حفظ کند. چگونه یک کشور می‌تواند؟

ده‌هامیلیون تمرین‌کننده فالون دافا براساس ارزش‌های سنتی زندگی می‌کنند و اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را در زندگی روزانه‌شان به کار می‌برند. بدون توجه به نظام سیاسی حاکم بر جامعه‌شان، این به نفع جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کنند و به صلح و رفاه در جهان می‌انجامد.