(Minghui.org) یک تمرین‌کننده فالون گونگ درحین گذراندن دورۀ محکومیت خود در زندان زنان پکن، تحت خوراندن اجباری دارو و بدرفتاری جسمی قرار دارد. گزارش شده است که خانم بو جین‌شیانگ، بانویی جوان و خوش‌سیما، پس از فقط شش ماه حبس زندان، به‌شدت پیر شده است؛ چشمانش کدر، پشتش خمیده و واکنش‌هایش کند است. نگهبانان اغلب با مثال زدن خانم بو، سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تهدید می‌کنند تا آن‌ها را مجبور به رها کردن ایمانشان کنند.
به‌گفته یکی از خودی‌ها، نگهبانان خانم بو را مجبور به مصرف داروهای روانپزشکی کردند. او پس از هر وعده غذایی، به‌سختی چشمانش را باز نگه می‌دارد و باید چرت کوتاهی بزند. با وجود شرایطش، نگهبانان همچنان او را مجبور می‌کنند هر روز کارهای سخت و بدون دستمزد انجام دهد.
به‌دلیل سانسور شدید اطلاعات در رژیم کمونیستی، جزئیات مربوط به پرونده خانم بو چندان روشن نیست. براساس اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط Minghui.org، او احتمالاً بومی شهر چیفنگ در مغولستان داخلی است که به منطقه داشینگ در پکن نقل‌مکان کرده است. او در 15مه2017، به‌دلیل ارسال پیام‌هایی در وی‌چت، توسط مأموران اداره پلیس منطقه داشینگ دستگیر شد. پلیس او را در بازداشتگاه منطقه داشینگ حبس کرد. وی بعداً توسط دادگاه محلی به ده سال زندان محکوم شد.
خانم بو در بند سوم زندان زنان پکن حبس است، جایی که تمرین‌کنندگان فالون گونگ مورد آزار روحی و جسمی قرار می‌گیرند. نگهبانی یک بار به آن‌ها گفت: «ما فقط می‌خواهیم کاری کنیم شما در اینجا رنج بکشید. می‌بینیم که آیا بعد از آزادی، جرئت دارید دوباره فالون گونگ را تمرین کنید.»
یکی دیگر از زندانیان وضعیت زندان را این‌گونه توصیف می‌کند: «ضرب‌المثلی هست که می‌گوید: "یک روز شبیه یک سال است"، اما اینجا در این زندان، یک ثانیه شبیه یک سال است.»
یکی از خودی‌ها فاش کرد که یک تمرین‌کننده فالون گونگ زمانی به‌دلیل سوءرفتار، به فشار خون بسیار بالا مبتلا شد. نگهبانان و زندانیان سعی کردند او را مجبور به مصرف داروهای نامعلوم کنند و تهدید کردند که در صورت همکاری نکردن، به سایر زندانیان سلولش گرسنگی می‌دهند. او مجبور شد بیش از حد غذا بخورد، شب‌ها بیدار بماند تا گزارش‌های فکری بنویسد و در جلسات شستشوی مغزی و انتقادیِ یک‌روزه شرکت کند. او اغلب غش می‌کرد.
در طول جلسه کل بخش، یک نگهبان به خود می‌بالید که چگونه یک تمرین‌کننده خاص را «تبدیل» کردند. او گفت پنج نگهبان و یازده زندانی، با توجه به تمام تاکتیک‌هایی که استفاده کردند، فقط طی دوازده روز به آن تمرین‌کننده کمک کردند.
یکی از زندانیان که با پرونده آن تمرین‌کننده آشنا بود، به Minghui.org گفت که آن تمرین‌کننده پس از دوازده روز شکنجه، لاغر و نحیف شد و گیج بود. او هنگام راه رفتن تلوتلو می‌خورد، به‌کندی واکنش نشان می‌داد و علائم افسردگی داشت. زندانیان او را به جایی بردند و در آنجا وی را تحت خوراندن اجباری داروهای سمی قرار دادند.
خانم بو مانند آن تمرین‌کننده مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرد. با گذشت زمان، او شروع به صحبت با خودش کرد و کارهایی انجام داد که معنی نداشت، درحالی‌که زندانیان همچنان به کتک زدن و آزار لفظی او ادامه می‌دادند. یکی از آن‌ها اعتراف کرد که خانم بو را به دستور مدیر بند، که ازطریق دوربین‌های مداربسته آن‌ها را زیر نظر داشت، شکنجه کردند. نگهبانان همچنین براساس آخرین گزارش‌های زندانیان، برنامه شکنجه را به‌طور مرتب تغییر می‌دادند و متناسب با وضعیت خانم بو می‌کردند.
نگهبانان همچنین وانمود می‌کردند که با خانم بو مهربان هستند و می‌گفتند می‌توانند در هر کاری به او کمک کنند. اما به‌جای اینکه واقعاً به او کمک کنند، او را به تیم مدیریت سخت‌گیرانه منتقل کردند و در آنجا مورد ضرب‌وشتم حتی شدیدتر و آزار کلامی قرار گرفت که وضعیت روحی‌اش را بدتر کرد.
خانم بو بعداً در اعتراض به آزار و شکنجه، دست به اعتصاب غذا زد و برای خوراندن اجباری به بیمارستان زندان منتقل شد. پزشک زندان داروهای نامعلومی به او تزریق و او را مجبور به مصرف قرص‌های نامعلومی کرد. وقتی وی سعی کرد مقاومت کند، او را مورد ضرب‌وشتم و آزار و اذیت کلامی قرار دادند. او بعد از گذشت مدت نه چندان زیادی، دچار اختلال روانی شد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: تزریق داروهای نامعلوم
یک زندانی که در خوراندن اجباری به خانم بو و تزریق داروهای سمی به او نقش داشت، وحشت کرده بود. او گفت که آن‌ها خانم بو را بسته بودند و او در طول این روند، خیلی خونریزی داشت. او از آسیب رساندن به خانم بو پشیمان، و نگران بود که نگهبانان او را نیز بکشند تا بر جنایتشان سرپوش بگذارند.
چند روز بعد، این زندانی که در سلول خانم بو حضور داشت، گفت که نگهبانان دیگر به او و سایرین نمی‌گفتند که خانم بو را شکنجه کنند. هنگامی که نگهبانان به سلول می‌آمدند، سایر زندانیان را به‌زور بیرون می‌آوردند و آن‌ها را مجبور می‌کردند رو به دیوار بایستند. فقط پس از اتمام خوراندن اجباری و تزریق دارو توسط نگهبانان، به زندانیان اجازه بازگشت به سلول را می‌دادند. این زندانی گفت: «شاید آن‌ها نمی‌خواستند که ما درباره کاری که انجام می‌دهند بیش از حد بدانیم.»
گزارش‌های مرتبط:
تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان زنان پکن و زندان لیولین تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند
شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان زنان پکن، نامشخص بودن محل حبس خانم شو نا
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه شکنجه زنان
