(Minghui.org) در بیست‌وپنجمین سالگرد شروع سرکوب فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) که در ژوئیه۱۹۹۹ آغاز شد، تمرین‌کنندگان از ۴۴ کشور فهرست جدیدی از عاملان آزار و شکنجه را به دولت‌های متبوع خود ارسال کردند و از دولت‌های خود خواستند که این عاملان و اعضای خانواده‌شان را از ورود به کشورشان منع کنند و دارایی‌هایشان در خارج از کشور چین را طبق قانون مسدود کنند.
ژونگ یی‌بینگ، معاون اداره دادگستری استان هونان، نیز در میان این عاملان فهرست‌شده است.
اطلاعات مجرم
نام کامل عامل: ژونگ (نام خانوادگی) یی‌بینگ (نام کوچک)نام به چینی: 钟艺兵جنسیت: مردکشور: چینتاریخ/سال تولد: اکتبر۱۹۶۵محل تولد: شهر هنگ‌یانگ، استان هونان
عنوان یا سِمت
ژونگ یی‌بینگ درحال حاضر به‌عنوان یکی از اعضای گروه رهبری حزب و معاون اداره دادگستری استان هونان و همچنین مدیر دفتر اداره زندان استان هونان از سپتامبر۲۰۱۷ فعالیت می‌کند.
او پیش از این معاون دفتر علم و فناوری اداره کشاورزی و معاون اداره صنعت در اداره زندان استان هونان بود.
وی همچنین به‌عنوان معاون اداره علم و فناوری دفتر اداره زندان استان هونان، کمیسر سیاسی زندان یانان، دبیر کمیته حزب و سرپرست زندان یانبی، عضو کمیته حزب و معاون مدیر اداره زندان‌های استان هونان خدمت کرد.
جنایات اصلی
از زمانی که ژونگ در سپتامبر۲۰۱۷ معاون اداره دادگستری استان هونان و مدیردفتر اداره زندان استان هونان شد، به‌طور فعال سیاست آزار و اذیت تحمیلی ازسوی ح.ک.چ علیه فالون گونگ را اجرا کرد و درنتیجه تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان محکوم شدند. برخی از تمرین‌کنندگان درحالی که هنوز در زندان بودند تا حد مرگ شکنجه شدند و برخی نیز اندکی پس از آزادی درگذشتند.
منتخبی از موارد مرگ
مورد ۱: درگذشت مردی اهل هونان در حین گذراندن ۸ سال زندان
آقای لیو چائویانگ ساکن شهر چانگده در استان هونان بود. او در ۱۲مه۲۰۱۵ دستگیر و در ژوئن۲۰۱۸ به هشت سال زندان محکوم شد. آقای لیو در ۲۳اکتبر۲۰۱۸ در بند دهم زندان وانگلینگ واقع در شهر ژوژو در همان استان پذیرش شد. او در ماه مارس۲۰۲۱ در زندان درگذشت.
به گفته سایر تمرین‌کنندگان زندانی در همان زندان، بند دهم به‌عنوان «اردوگاه کار اجباری» استفاده می‌شد که در طول سال‌ها در آن تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم شکنجه می‌شدند. نگهبانان معمولاً تمرین‌کنندگان را مستقیماً شکنجه نمی‌کنند و در عوض زندانیان را با استفاده از کاهش مدت محکومیت‌شان و سایر مشوق‌ها، برای انجام آزار و شکنجه تحریک می‌کنند. به زندانیان اجازه داده می‌شود تا تمرین‌کنندگان را تحت آزار و شکنجه قرار دهند بدون اینکه با هیچ عواقبی روبرو شوند. آن‌ها همچنین تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کنند در جلسات شستشوی مغزی شرکت کنند، که در طی آن به تمرین‌کنندگان دستور می‌دهند فالون گونگ و بنیان‌گذار آن را مورد توهین قرار دهند و آهنگ‌هایی بخوانند که از رژیم کمونیستی تجلیل می‌کند.
نگهبانان و زندانیان اغلب برای به‌اشتراک‌گذاشتن تجربیاتشان در آزار و شکنجه و ابداع راهبردهای بیشتر با هدف مجبورکردن تمرین‌کنندگان به انکار فالون گونگ، جلساتی را ترتیب می‌دادند. آن‌ها براساس پیشینه، موقعیت خانوادگی و سایر عوامل، از تاکتیک‌های متفاوتی علیه تمرین‌کنندگان مختلف استفاده می‌کنند. برخی از زندانیان درحالی‌که به تمرین‌کنندگان آسیب می‌رسانند، مدعی می‌شدند که چاره‌ای جز پیروی از دستورات نگهبان‌ها ندارند. سپس برخی از نگهبانان با این ادعا که هرگز انگشت روی تمرین‌کنندگان نگذاشتند، از مسئولیت شانه خالی کردند.
مورد دوم: درگذشت بانویی ۶۵ساله ۱۷ ماه پس از زندانی‌شدن
خانم ژانگ یاچین در ۳۰دسامبر۲۰۱۸ به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ در بازار کشاورزان دستگیر شد. او بعداً به سه سال زندان محکوم شد. او در ۱۳اوت۲۰۱۹ در زندان زنان استان هونان پذیرش و در بخش امنیت عالی نگهداری شد. خانم ژانگ تحت شستشوی مغزی شدید قرار گرفت تا او را مجبور به انکار فالون گونگ کنند. خانواده‌اش در طی آن مدت اجازه ملاقات با او را نداشتند. او درنتیجه شکنجه دچار فشار خون و لاغر شد. خانم ژانگ در ۱۲دسامبر۲۰۲۰ در ۶۵ سالگی در زندان درگذشت.
گزارش شده است که از سال ۲۰۱۷، تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ که به‌تازگی روانه زندان می‌شدند، باید دو ماه اول را در بخش امنیت بالا بگذرانند و تحت شستشوی مغزی و اجباری قرار بگیرند که برای وادار کردن آن‌ها به رهاکردن فالون گونگ طراحی شده است.
آن‌ها را مجبور می‌کنند ساعت‌های طولانی هر روز بایستند و اجازه استفاده از توالت را ندارند. هنگامی که درنهایت مجبور به دفع در شلوارشان می‌شوند، نگهبانان فقط به آن‌ها اجازه می‌دهند شلوارشان را سریع بشویند اما نه بدنشان را. همچنین حتی در زمستان تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کنند که شلوار کثیف‌شده را بپوشند. پس از مدتی بخش تحتانی بدنشان عفونی و چرکی می‌شود.
یک بار نگهبانی یک زندانی را تحریک کرد تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به این شکل شکنجه کند: «ما به آن‌ها اجازه می‌دهیم غذا بخورند اما از توالت استفاده نکنند.»
مورد ۳: مردی در شرایط بحرانی درحالی‌که از آزادی مشروط پزشکی محروم شد، ماه‌ها پس از زندانی‌شدن درگذشت
آقای وانگ یولای، از شهر یویانگ، استان هونان، پس از سه ماه بازداشت در زندان وانگلینگ در وضعیت وخیمی قرار داشت. به‌رغم درخواست‌های مکرر خانواده‌اش برای آزادی مشروط پزشکی، مقامات از آزادی او خودداری کردند و به نگهبانان و زندانیان دستور دادند که او را شبانه‌روز تحت نظر داشته باشند. وضعیت او همچنان رو به وخامت بود تا اینکه پزشکان سومین اخطاریه وضعیت بحرانی را صادر کردند. او در تاریخ ۳۱اوت۲۰۱۸ در زندان در گذشت. او ۵۶ سال داشت.
آقای وانگ در ۲۴ژانویه۲۰۱۸ درحالی دستگیر شد که با سایر تمرین‌کنندگان کتاب‌های فالون گونگ را می‌خواند. دادگاه شهر یویانگ در ۱۰آوریل او را به سه سال زندان و ۵۰۰۰ یوان جریمه محکوم کرد. او در ۱۴مه به زندان شهر جین در استان هونان و یک ماه بعد به زندان وانگلینگ منتقل شد و در آنجا درگذشت.
مورد ۴: بانویی اهل هونان که طی ده سال حبس فلج شده بود دو سال پس از آزادی درگذشت
خانم شیائو میجون، ساکن شهر هنگ‌یانگ، استان هونان، پس از تحمل سال‌ها آزار و شکنجه، ازجمله حبس، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، در ۲مارس۲۰۲۰ درگذشت. او ۷۲ سال داشت.
خانم شیائو، کارگر بازنشسته حمل و نقل مواد غذایی، دو بار در مجموع ده سال محکومت زندان را سپری کرد. در زندان زنان استان هونان، زندانیان توسط نگهبانان برای ضرب و شتم و آزار لفظی او تحریک می‌شدند. آن‌ها به او اجازه نمی‌دادند با دیگران صحبت کند و اغلب او را مجبور می‌کردند که برای مدتی طولانی بدون حرکت بایستد یا بنشیند. گاهی اوقات از استفاده از توالت محروم می‌شد و مجبورش می‌کردند در شلوارش ادرار کند.
نگهبانان بعداً به زندانیان دستور دادند تا به خانم شیائو داروهای نامعلومی را تزریق کنند. او به وضعیت اغما رفت و در بیمارستان تحت عملیات احیا قرار گرفت.
پس از سال‌ها آزار و شکنجه، خانم شیائو فلج شد و قادر به راه‌رفتن به‌تنهایی نبود. دستانش بی‌اختیار می‌لرزید. بیشتر دندان‌هایش در هنگام شکنجه خوراندن اجباری افتادند.
خانم شیائو پس از آزادی در ۱۸مه۲۰۱۸ هرگز بهبود نیافت. او در ۲مارس۲۰۲۰ درگذشت.
مورد ۵: درگذشت مردی۷۰ ساله اهل هونان یک سال پس از آزادی از زندان
وقتی آقای تان هویدونگ، ساکن استان هونان شهرستان لی، پس از گذراندن ۴ سال زندان به‌دلیل تمرین فالون گونگ، در سال ۲۰۱۹ آزاد شد، دچار بی‌اختیاری بود، قادر به ایستادن، نشستن یا صحبت‌کردن نبود. چند هفته بعد، خانواده آقای تان متوجه شدند که زبان او تحلیل رفته است. همچنین جای زخم‌هایی ناشی از سوزن را در پشت سرش کشف کردند. درحالی‌که آقای تان نمی‌توانست به آن‌ها بگوید که در زندان چه اتفاقی برایش افتاده است، خانواده‌اش مشکوک شدند که به او داروهای سمی تزریق شده است. او یک سال بعد در اوایل اکتبر۲۰۲۰ درگذشت. او ۷۶ سال داشت.
آقای تان در سال ۲۰۱۳، پس از مشاهده او درحال توزیع مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ توسط رئیس پلیس دستگیر شد. او بعداً به ۳.۵ سال حبس محکوم شد، اما به‌دلیل وضعیت سلامتی‌اش تا سال ۲۰۱۶ برای گذراندن دوران محکومیت به زندان وانگلینگ منتقل نشد.
ازآنجاکه آقای تان حاضر به انکار فالون گونگ نشد، مجبورش می‌کردند هر روز ۱۶ ساعت بنشیند یا بایستد. نگهبانان مدام او را مورد ضرب و شتم و آزار لفظی قرار می‌دادند. او همچنین در سلول انفرادی و در سلولی بدون تهویه مطبوع و رو به غرب نگهداری می‌شد که در آن در معرض شدید آفتاب قرار می‌گرفت. با وجود اینکه به‌دلیل شکنجه دچار مشکلات شدید در وضعیت سلامتی‌اش شد، مقامات همچنان دوره محکومیت او را به‌مدت شش ماه تمدید کردند.
شکنجه در بند امنیتی بالا در زندان زنان هونان
بند با امنیت بالا در زندان زنان استان هونان به‌طور خاص برای بازداشت تمرین‌کنندگان فالون گونگ که به‌خاطر ایمانشان زندانی شده‌اند استفاده می‌شود. هر سلول توسط یک سرپرست اداره می‌شود که ازسوی نگهبانان منصوب شده و عنوان «سرپرست مطالعه» به آن داده می‌شود. آن‌ها مسئول اجرای شکنجه‌های خاص طبق دستور نگهبان بودند.
یکی از متداول‌ترین روش‌های شکنجه، ساعت‌های طولانی ایستادن است. تمرین‌کنندگان مجبورند از ساعت ۶:۳۰ صبح تا زمان خواب در ساعت ۱۰ شب بایستند. آن‌ها باید بدنشان را بی‌حرکت نگه دارند و فقط هنگام صرف غذا یا نوشیدن آب مجاز به حرکت دستانشان هستند.
آن‌ها به مدت ۲۴ ساعت فقط یک بار و فقط ده دقیقه می‌توانستند از توالت استفاده کنند و بقیه روز از شستن خود منع می‌شوند. همچنین باید قبل از استفاده از سرویس بهداشتی به سرپرست زندانی گزارش دهند و از او اجازه بگیرند. به‌دلیل دسترسی محدود به سرویس بهداشتی، برخی از تمرین‌کنندگان مجبور می‌شدند در شلوارشان ادرار کنند. برخی از نوشیدن آب اجتناب یا مصرف آب خود را محدود می‌کردند. ایستادن طولانی‌مدت باعث ایجاد کبودی روی پاها و تورم دست‌ها، شکم و پاهایشان می‌شد.
تصویر شکنجه: ایستادن
اگر تمرین‌کنندگان از کنارگذاشتن فالون گونگ خودداری کنند، حتی پس از کوتاه‌کردن اجباری ماهانه موی‌شان، اجازه دوش‌گرفتن ندارند.
علاوه‌بر شکنجه ایستادن، تمرین‌کنندگان همچنین مورد آزار کلامی ازسوی زندانیان قرار می‌گیرند و مجبور می‌شوند ویدئوهایی را تماشا کنند که به فالون گونگ تهمت می‌زنند. برای کسانی که پس از جلسات اولیه شکنجه همچنان در ایمانشان به فالون گونگ محکم و استوار هستند شکنجه فیزیکی تشدید می‌شود.
خانم لیو چون‌چین از شهر ژوژو در ۲۷مه۲۰۲۰ به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد. او در ۶نوامبر۲۰۲۰ به چهار سال زندان محکوم و در ۱مارس۲۰۲۱ در زندان زنان استان هونان پذیرش شد. او اجازه دوش‌گرفتن یا حتی شستن ظروفش پس از هر وعده غذایی را نداشت.
خانم شیائو یونگ‌کانگ از شهرستان هوایوان در ۲۳فوریه۲۰۱۸ دستگیر و در ۳۰اکتبر۲۰۱۸ به چهار سال زندان محکوم شد. او در ۲۰مارس۲۰۱۹ به بخش امنیت عالی در زندان زنان استان هونان منتقل شد. خانم شیائو شکنجه‌های وحشتناکی را زندان تحمل کرد، ازجمله ساعت‌های طولانی ایستادن، محرومیت از خواب، گرسنگی و ضربوشتم مداوم. چند زندانی یک بار ادرار را روی سر او ریختند و با نوار بهداشتی کثیفی دهانش پاک کردند. این شکنجه تا زمان آزادی او در فوریه۲۰۲۲ ادامه داشت.
خانم گو یوانهی، ساکن شهرستان گویدونگ حدوداً ۷۰ساله، در مارس۲۰۲۰ دستگیر و در اکتبر همان سال به چهار سال و شش ماه زندان محکوم شد. او در زندان زنان استان هونان از انواع‌واقسام شکنجه‌ها ازجمله استفاده محدود از دستشویی، آزار و اذیت کلامی و شستشوی مغزی رنج می‌برد. یک بار تا مرز فروپاشی روانی رفت و در بیمارستان تحت درمان قرار گرفت و در آنجا تحت خوراندن اجباری قرار گرفت و هشت دندانش را از دست داد.
شکنجه در زندان وانگلینگ
زندان وانگلینگ در استان هونان مرکز اصلی در استان است که تمرین‌کنندگان مرد فالون گونگ در آن زندانی هستند. «بخش تبدیل» در اکتبر۲۰۱۷ تأسیس شد تا با اعمال شکنجه‌های مختلف، تمرین‌کنندگان را وادار به چشم‌پوشی از ایمانشان، فالون گونگ کند. برخی از نگهبانان با افتخار اعلام کردند: «ما در «تبدیل» تمرین‌کنندگان فالون گونگ بسیار باتجربه هستیم.»
«بخش تبدیل» در ناحیه ۱۰ است، که منطقه‌ای در زندان با امنیت بالا است، و در آن از برنامه‌های اجباری «تبدیل» استفاده می‌شود تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ از ایمانشان چشم‌پوشی کنند.
در طبقه دوم ساختمان اصلی، هر سلول حدود ۱۲ مترمربع با چهار تخت دو طبقه برای هشت نفر است. مدیریت منطقه ۱۰ دارای یک سیستم نظارت است که در آن هر تمرین کننده توسط سه زندانی به صورت ۲۴ساعته در یک سلول تحت نظر است. هر حرکت و حرف تمرین‌کنندگان تحت نظارت است. زندانیان هر بهانه‌ای را برای ضربوشتم، آزار و اذیت کلامی و شکنجه بدنی تمرین‌کنندگان به دست می آورند. همچنین آن‌ها را مجبور می‌کنند که به جرم‌هایشان «اعتراف» کنند.
با هدف اجبار تمرین‌کنندگان به ترک باورشان، برنامه‌های «تبدیل» شامل روال‌های شستشوی مغزی و همچنین شکنجه فیزیکی است. تمرین‌کنندگان مجبور می‌شوند برنامه‌های تبلیغاتی را تماشا کرده و گوش دهند، مقالاتی را بخوانند که فالون گونگ را بدنام می‌کنند، و سپس «گزارش‌های فکری» بنویسند. شعارهایی افتراآمیز علیه فالون گونگ در همه جا ارائه می‌شود. اخیراً، تمرین‌کنندگان مجبور شده‌اند قبل از هر وعده غذایی، شعارهایی در توهین به فالون گونگ سر دهند، در غیر این صورت، هیچ کسی مجاز به خوردن نیست. آن‌ها اغلب مجبورند آهنگ‌هایی را بخوانند که حزب کمونیست چین را ستایش می‌کند.
تمرین‌کنندگان آزادی شخصی ندارند. باید برای هر کاری که انجام می‌دهند مجوز بگیرند. اگر زندانیان به آن‌ها اجازه استفاده از دستشویی را ندهند، مجبور می‌شوند شلوارشان را خیس کنند. اغلب از خواب محروم هستند. آزادی فکر هم جایز نیست. اغلب به تمرین‌کنندگان دستور داده می‌شود که افکارشان را گزارش کنند، و اگر همچنان بگویند که فالون گونگ خوب است، بی‌وقفه شکنجه می‌شوند.
برای اعتراض به آزار و شکنجه، برخی از تمرین‌کنندگان دست به اعتصاب غذا می‌زدند. نگهبانان فقط چند روز منتظر می‌ماندند و سپس تمرین‌کنندگان را برای تزریق سم به بیمارستان می‌بردند.
«شکستن پا» یکی از وحشیانه‌ترین روش‌های شکنجه است. پاهای فرد در یک خط مستقیم از هم دور می‌شوند. این بسیار دردناک است و رباط‌ها اغلب پاره می‌شوند که گاهی منجر به ناتوانی دائمی می‌شود. درد طاقت‌فرسا باعث می‌شود که تمرین‌کننده از شدت درد فریاد بزند. نگهبانان این روش را «کشتن خوک» نیز می‌نامند. آقای هو ونکویی، ۳۰ساله از شهر چانگده، پس از شکنجه‌های اینچنینی دچار بی‌اختیاری شده و درنهایت دچار اختلال روانی می‌شود.
زندان وانگلینگ علاوه بر اینکه یک اتاق شکنجه است، کارخانه‌ای زیرزمینی نیز هست. در طول پاندمی کووید در سال ۲۰۲۰، در آن از نیروی کار بَرده‌وار برای ساخت ماسک‌های صورت، تجهیزات محافظ شخصی و لباس‌های جراحی برای صادرات به خارج از کشور استفاده شد. بسته‌بندی برخی از این اقلام به‌طور کامل به زبان انگلیسی چاپ شده است. اگر زندانیان سهمیه تعیین‌شده خود را برای یک روز به پایان نمی‌رساندند، با باطوم‌های الکتریکی هدف شوک قرار گرفته یا در شب مورد خشونت فیزیکی قرار می‌گرفتند. نگهبانان این رفتارهای وحشیانه را «آموزش شبانه» می‌نامیدند.
آقای ویی گویمی در ۷۰ سالگی نیز با روش «شکستن‌های اجباری» شکنجه شد. او در حین شکنجه ناگهان سکته کرد و حافظه‌اش را کاملاً از دست داد. او نمی‌تواند از خودش مراقبت کند اما همچنان در زندان است.
آقای لیو چونکوان، که او نیز در ۷۰ سالگی بود، توسط نگهبانان بیش‌ازحد مورد ضربوشتم قرار گرفت و مجبور می‌شد از ساعت ۱۰ شب تا صبح روز بعد بایستد یا تا زمانی که هشیاری‌اش را از دست بدهد. اما، نگهبانان به شکنجه او ادامه می‌دادند.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
