(Minghui.org) بخش یازدهم زندان استان شاندونگ تحت مدیریت «ژنگ جیه» به‌طور خاص به‌عنوان مرکزی برای شست‌وشوی مغزی، جهت وادار کردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به انکار ایمان‌شان راه‌اندازی شده است. درحال‌حاضر بیش از ۱۰۰ تمرین‌کننده در آنجا زندانی‌ هستند و به‌دلیل پافشاری بر ایمان خود، تحت انواع شکنجه‌ها قرار دارند. میانگین سنی این تمرین‌کنندگان ۷۲ سال است و بیش از ۲۰ نفر از آنان، بیش از ۸۰ سال دارند.

زندانیان عادیِ تازه‌وارد، به گروه آموزش زندان سپرده می‌شوند، اما تمرین‌کنندگان فالون گونگ مستقیماً به بخش یازدهم منتقل می‌شوند. آنان پس از تقسیم‌شدن به گروه‌های چهار یا پنج‌نفره، هر گروه در یک سلول حبس می‌شود و دو زندانی مأمور مراقبت از آن‌ها هستند. بیش از ۴۰ زندانی مأمور نظارت و «تبدیل» تمرین‌کنندگان هستند. نگهبانان زندان معمولاً شخصاً تمرین‌کنندگان را شکنجه نمی‌کنند، بلکه زندانیان دیگر را به انجام آن تحریک می‌کنند.

تمرین‌کنندگان ۶۰ساله یا جوان‌تر که به اجبار از فالون گونگ دست می‌کشند، پس از انتقال به بخش‌های عادی زندان، مجبور به کار (عمدتاً دوخت لباس) بدون دستمزد در کارگاه‌های استثماری (کارگاه‌هایی که کارگران در آنجا، در شرایط بسیار سخت، ساعات طولانی، با دستمزد بسیار پایین و بدون ایمنی کار می‌کنند) می‌شوند. حتی اگر برخی تمرین‌کنندگان به اجبار بیانیه‌ انصراف از تمرین را بنویسند، نگهبانان ممکن است تغییر عقیده‌ آنان را «غیرواقعی» تشخیص دهند و همچنان آن‌ها را در بخش یازدهم نگه دارند.

رایج‌ترین روش‌های شکنجه‌ای که علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌کار گرفته می‌شود شامل کتک‌زدن‌ (با مشت، لگد و سیلی)، وارد کردن شوک‌ با باطوم الکتریکی، بسته‌شدن روی صندلی فلزی، بسته شدن با طناب، آویزان‌شدن با دستبند از مچ دست، محرومیت از خواب و اجبار به ایستادن طولانی‌مدت یا نشستن تمام‌روز روی چارپایه‌‌ای کوچک و سفت است.

در شکنجه‌ نشستن، تمرین‌کنندگان اجازه ندارند از جای خود برخیزند یا حرکت کنند، مگر هنگام رفتن به توالت یا صرف غذا. پس از ساعت‌ها بی‌حرکت نشستن، بدن قربانی دچار درد شدیدی می‌شود. او کاملاً خسته، گرسنه و تشنه است. روی نشیمن‌گاهش کبودی‌های بزرگ و دردناک ایجاد می‌شود.

بازآفرینی صحنه‌ شکنجه: نشستن روی چارپایه‌ کوچک

در ژوئن و ژوئیه۲۰۲۵، دست‌کم سه تمرین‌کننده بالای ۸۰ سال به این زندان منتقل شدند، ازجمله آقای وانگ ژی‌گِنگ ۸۴ساله، آقای گوئو لیانگ‌تای ۸۷ساله و آقای لیو شوِئه‌سِن ۹۰ساله. آقای لیو در اتاقی در طبقه ششم به‌طور مجزا نگه داشته شد. نگهبانان ساعت ۲ بامداد به او اجازه می‌دادند روی تخت بخوابد و سپس ساعت ۵:۵۰ صبح دوباره او را بیدار می‌کردند. در بیش از ۲۰ ساعتِ بین این زمان‌‌ها، آقای لیو مجبور بود روی چارپایه‌ کوچکی بنشیند و ویدئوهایی با مضامین افتراآمیز درباره فالون گونگ را تماشا کند.

آقای گائو بائولیانگ حدوداً 50ساله به‌دلیل نکروز استخوان ران نمی‌توانست روی صندلی بنشیند. زندانی‌ای به نام هائو چِنگ‌لونگ او را مجبور می‌کرد درحالی‌که به دیوار تکیه داده بود، روی چارپایه‌ کوچک بنشیند.

آقای وانگ جونگ‌شی اهل شهر زیبو در نوامبر۲۰۲۱، برای گذراندن محکومیت هشت‌ساله‌اش به بخش یازدهم منتقل شد. او در ۲۲ژوئیه۲۰۲۴، براثر شکنجه جان باخت. آقای وانگ در زمان مرگ ۷۱ سال داشت.