(Minghui.org) بانویی ۶۷ساله در شهر چنگده (استان هبی)، در ۲۵سپتامبر۲۰۲۵، به‌دلیل تمرین فالون گونگ رسماً با حکم دستگیری روبه‌رو شد. او اکنون در بازداشتگاه شماره 2 شهر چنگده حبس و در انتظار کیفرخواست است.

خانم چن فنگ‌شیا متولد مه‌۱۹۵۸، در ساعات اولیه صبح ۱۲ژوئیه۲۰۲۴، ابتدا در آسانسور ساختمان محل سکونتش توسط چند مأمور لباس‌شخصی از اداره پلیس منطقه گائوشین دستگیر شد. آن‌ها او را به آپارتمانش بردند و تلاش کردند انگشتش را روی قفل هوشمندش فشار دهند. وقتی موفق نشدند، او را به‌زور از پله‌ها پایین کشاندند که باعث ایجاد کبودی‌های متعددی روی بدنش شد.

خانم چن دیرتر در همان روز دچار وضعیت حاد پزشکی شد و با عجله به بیمارستان منتقل شد و شب را برای مراقبت تحت‌نظر گذراند. او روز بعد با قرار وثیقه آزاد شد. وقتی به خانه بازگشت، متوجه شد کتاب‌های فالون گونگ، تصویر بنیان‌گذار فالون گونگ و سایر لوازم باارزشش ناپدید شده‌اند. سرپرست مائو کای از دفتر امنیت داخلی منطقه گائوشین بعداً اعتراف کرد که با گروهی به آپارتمان او رفتند و درِ منزلش را به‌زور باز کردند. آن‌ها خانه‌اش را غارت و پس از آن قفل هوشمندش را عوض کردند.

مائو در ۱۵ژوئیه۲۰۲۴ بازگشت و از خانم چن خواست فرم وثیقه یک‌ساله‌ای را امضا کند. او امتناع کرد. یکی از زیردستان مائو از کل گفتگو فیلم گرفت.

کاپیتان هو شویین از دفتر امنیت داخلی شهرستان چنگده، همراه دو مأمور دیگر در ۱۸سپتامبر۲۰۲۴، به درِ منزل خانم چن رفتند. (شهرستان چنگده تحت مدیریت شهر چنگده است). کسی در خانه نبود و آن‌ها احضاریه‌ای را روی در چسباندند. هو در ۱۲اکتبر۲۰۲۴، با دختر خانم چن تماس گرفت و گفت پرونده مادرش را به دادستانی محلی ارسال کرده‌اند.

مأموران ایستگاه پلیس شیدونگ‌زیگو در ۱۱سپتامبر۲۰۲۵، خانم چن را در یک اتوبوس دستگیر کردند. آن‌ها گفتند طبق دستور دفتر امنیت داخلی شهرستان چنگده، پس از انقضای وثیقه یک‌ساله‌اش، موظف به بازداشت او هستند.

خانم چن مدت کوتاهی پس از دستگیری، دچار مشکل حاد پزشکی شد و سرپرست هو و مأمورانش او را به بیمارستان بردند تا معاینه جسمی انجام شود. درحالی‌که بی‌هوش بود، آن‌ها او را محکم نگه داشتند و بازوهایش را فشار می‌دادند. پزشک آنجا گفت نمی‌تواند بر روی بیماری که بی‌هوش است سی‌تی‌اسکن انجام دهد.

بااین‌حال هو همان روز حدود ساعت ۶ بعدازظهر خانم چن را که هنوز هشیاری کامل نداشت، به بازداشتگاه شماره 2 شهر چنگده منتقل کرد. نگهبانان کشیک از پذیرش او امتناع کردند، زیرا معاینه جسمی انجام نشده بود. اما هو به آن‌ها اطمینان داد که با مدیرشان صحبت و او موافقت کرده است که تا وقتی خانم چن هنوز نفس می‌کشد، او را بپذیرند.

هو قول داد که تمام مدارک لازم را بعداً ارائه خواهد کرد، اما نگهبانان همچنان بر دیدن گزارش معاینه جسمی پافشاری کردند. سپس هو با یکی از آشنایانش در بیمارستان ۲۶۶ تماس گرفت و گفت که به چند مهر بیمارستان نیاز دارد. او خانم چن را با ماشین به آن بیمارستان و با صندلی‌چرخدار به داخل برد. خانم چن از انجام معاینه جسمی امتناع کرد و در جریان این کشمکش، از صندلی ‌چرخدار پایین افتاد. پزشک گفت نمی‌تواند روی او معاینه جسمی انجام دهد. هو گفت فقط به یک مهر نیاز دارد، بدون اینکه معاینه واقعی انجام شود.

هو مهر را گرفت و خانم چن را حدود ساعت ۱۰ شب به بازداشتگاه برد. خانواده‌اش یک وکیل گرفتند تا علیه هو و سایر مأموران دخیل در پرونده، ازجمله چی جیانفی و یوان بینگ‌نان شکایت کند. وکیل در ۲۴سپتامبر۲۰۲۵، شکایت را به نهادهای دولتی مربوطه در شهرستان چنگده ارائه داد.

روز بعد خانواده خانم چن تماسی از هو دریافت کردند که می‌گفت توانسته حکم رسمی دستگیری را بگیرد.

آزار و اذیت در گذشته

در سال۲۰۰۶، هنگامی‌ که خانم چن برای موضوع دیگری به دهداری دایینگ‌زی رفته بود، روی کاغذی به‌اندازه یک جعبه کبریت کوچک، عبارت «حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری» را نوشت. یکی از کارمندان دولت بعداً او را به پلیس گزارش داد. اندکی بعد حدود هفت مأمور به منزلش رفتند. آن‌ها خانه‌اش را غارت کردند و او را به بازداشتگاه کوآن‌چنگ بردند.

خانم چن تحت شکنجه بازجویی شد. او را روی صندلی فلزی بستند و به‌طرز وحشیانه‌ای کتک زدند. بیماری قلبی‌اش عود کرد. پلیس او را دو هفته بعد آزاد کرد، اما پیش از آن، ۳هزار یوان از خانواده‌اش اخاذی کرد.

در سال ۲۰۰۹، خانم چن نامه‌هایی به نهادهای دولتی ارسال کرد و از آن‌ها خواست که از آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ دست بردارند. پلیس او را تحت تعقیب قرار داد و در ۲۷سپتامبر همان سال دستگیر کرد. او را در بازداشتگاه شهرستان لوان‌پینگ نگه داشتند و سپس او را به کار اجباری محکوم کردند که مدتش مشخص نیست. وقتی وی در اردوگاه کار اجباری زنان شهر تانگشان حبس بود، مجبورش کردند با لباس نازک در برف بایستد. نگهبانان همچنین او را با باطوم‌های برقی کتک زدند.

یک سال بعد او را به اردوگاه کار اجباری زنان شهر شیجیاژوانگ منتقل کردند. او در آنجا، با شکنجه‌های مشابهی روبه‌رو شد. به گوش‌هایش آن‌قدر ضربه زدند که ناشنوا شد و به‌مدت ۴ تا ۵ سال چرک می‌کرد و خونریزی داشت. چند دنده‌اش شکست، پشتش پر از کبودی شد و شکنجه‌های طولانی‌مدت همچنین باعث شد دچار بیرون‌زدگی شدید راست‌روده شود.

گزارش مرتبط:

شهر چنگده (استان هبی): دستگیری 9 نفر در فاصله زمانی کوتاه به‌دلیل ایمان مشترکشان به فالون گونگ