(Minghui.org) پیش‌تر وب‌سایت مینگهویی‌ دو گزارش کلی درباره‌ آزار و شکنجه‌ تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی در زندان شماره‌یک شهر شنیانگ در استان لیائونینگ منتشر کرده بود که منجر به دست‌کم سه مورد مرگ در حین بازداشت بین سال‌های۲۰۲۲ تا۲۰۲۴ شده بود (به گزارش‌های مرتبط مراجعه کنید). این گزارش تکمیل‌کننده‌ گزارش‌های قبلی است و اطلاعات تازه‌ای درباره‌ سه پرونده‌ جدید شامل دو مورد مرگ و یک مورد آزار و شکنجه ارائه می‌دهد.

آقای یین گُوُژی، ۵۶ساله اهل شهر چائویانگ در استان لیائونینگ، در۲۲مه۲۰۲۲ در حالی‌که دوران محکومیت ده‌ساله‌اش را در زندان شماره ‌یک شهر شنیانگ سپری می‌کرد، درگذشت. همسرش، خانم فو جینگ‌هوا، که برای اجتناب از آزار و شکنجه‌ ناشی از باور مشترکشان به فالون گونگ در تبعید زندگی می‌کرد، در۱دسامبر۲۰۱۹ در خانه اجاره‌ای خود درگذشت، این اتفاق مدتی کوتاه پس از محکومیت شوهرش به زندان بود. دو ماه پیش از مرگ آقای ین، یکی از بستگانش اطلاع یافت که او به سرطان پیشرفته‌ ریه مبتلا شده بود و در بیمارستان اکسیژن دریافت می‌کرد. به خانواده دستور داده شد تا هزینه‌ درمان او را بپردازند. مشخص نیست آیا پرداختند یا خیر.

آقای من یولین، ساکن ۷۴ساله‌ شهرستان یی در استان لیائونینگ، در۲۱اکتبر۲۰۲۵، فقط چهار روز پس از پایان دوران محکومیت هفت‌ساله‌اش در زندان شماره ‌یک شهر شنیانگ، درگذشت. او پس از سال‌ها آزار، دچار گیجی و زوال شده بود و هنگام آزادی در۱۷اکتبر حتی فرزندانش را نیز نمی‌شناخت.

آقای لی کای اهل شهر جینژو در استان لیائونینگ، در حال گذراندن محکومیتی نامعلوم در بخش ششم زندان شماره‌ یک شهر شنیانگ است. خانواده‌اش از ملاقات با او محروم شده‌اند زیرا او همچنان بر ایمانش استوار مانده است.

مروری بر آزار و شکنجه

همان‌گونه که پیش‌تر گزارش شده است، زندان شماره‌ یک شهر شنیانگ دارای بخش نوزدهمی است که به «بخش فوق امنیتی» معروف است. بیشتر تمرین‌کنندگان فالون گونگ منتقل‌شده به این زندان در آن‌جا نگهداری می‌شوند و به‌دلیل امتناع از دست‌کشیدن از ایمانشان، تحت شکنجه‌های وحشیانه قرار می‌گیرند. رئیس این بخش بارها به تمرین‌کنندگان گفته است: «می‌دانید چند تمرین‌کننده در این‌جا مرده‌اند؟»

ساخت بخش فوق امنیتی در سال۲۰۱۰ آغاز شد و بیش از ۳۰میلیون یوان برای این پروژه هزینه شد. پس از اتمام ساخت در سال۲۰۱۲، رئیس وقت زندان، وانگ بین، از اداره‌ کل زندان‌های استان لیائونینگ، اداره‌ دادگستری و اداره‌۶۱۰ خواست تا تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ در دیگر زندان‌های استان را که از ایمانشان دست نمی‌کشند، به زندان او منتقل کنند و تضمین داد که نرخ «تبدیل» تمرین‌کنندگان به ۱۰۰درصد برسد. در نتیجه، بسیاری از تمرین‌کنندگان، از جمله ساکنان لیائونینگ و افراد منتقل‌شده از شهرهای دیگر، از سراسر استان به آن‌جا انتقال یافتند.

روش‌های شکنجه‌ مورداستفاده در این زندان شامل خوراندن اجباری مدفوع و ادرار، بستن به نیمکت ببر، نشستن طولانی‌مدت، سوزاندن با آب جوش، پاشیدن محلول فلفل به چشم‌ها، باز نگه داشتن پلک‌ها با خلال‌دندان (تصویر زیر)، کوبیدن اجسام سنگین به انگشتان، ساییدن اجسام سخت به دنده‌ها، آویزان‌کردن از مچ دست، واداشتن به انجام حرکات کششی دردناک، اِعمال شوک الکتریکی از جمله بر اندام تناسلی، و گذاشتن قطعات یخ روی بیضه‌ها بود. بسیاری از تمرین‌کنندگان همچنین از خواب محروم می‌شدند، اجازه‌ استفاده از سرویس‌بهداشتی نداشتند و مجبور بودند از آب کاسه توالت بنوشند.

نمایش شکنجه: بازنگه داشتن پلک‌ها توسط خلال‌دندان.

علاوه بر شکنجه‌های جسمی، تمرین‌کنندگان به تماشای ویدئوهای تبلیغاتی حاوی مضامین افتراآمیز نسبت به فالون گونگ یا شنیدن صدای بلند فایل‌های صوتی توهین‌آمیز وادار می‌شدند.

از زمانی‌که کُنگ چون‌شِنگ در سپتامبر۲۰۲۲ به‌عنوان دبیر حزب و رئیس زندان شماره‌یک شهر شنیانگ منصوب شد، او به اجرای سیاست ح.ک.چ برای آزار و شکنجه‌ تمرین‌کنندگان فالون گونگ ادامه داده است. بسیاری از تمرین‌کنندگان نیز در اتاق‌های ایزوله در طبقه‌ چهارم زندانی شده‌اند که تمام پنجره‌های آن پوشیده شده تا شکنجه‌هایی که در داخل انجام می‌شود، پنهان بماند.

فقط در سه سال، دست‌کم چهار تمرین‌کننده تحت شرایط مشکوک در این زندان جان باخته‌اند، از جمله آقای ین گُوُژِی، آقای دی یونگ‌چی (درگذشته در۲۲دسامبر۲۰۲۲ در ۶۹سالگی)، آقای لیو دیانیوان (درگذشته در۱۰فوریه۲۰۲۴، روز سال نو چینی، در ۸۶ سالگی) و آقای یان شوگوانگ (درگذشته در۱۶اکتبر۲۰۲۴ در ۶۶ سالگی). علاوه‌براین، آقای من نیز چهار روز پس از آزادی از زندان درگذشت.

گزارش‌های مرتبط:آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان مرد فالون گونگ در زندان شماره یک شهر شنیانگجنایات «کونگ چون‌شِنگ» رئیس زندان شماره یک شهر شن‌یانگ درخصوص آزار و شکنجه فالون گونگ