(Minghui.org)

نام: مِنگ فَن‌کوینام چینی: 孟凡奎جنسیت: مردسن: ۵۵شهر: بای‌چِنگاستان: جیلینشغل: نامشخصتاریخ مرگ: ۳اکتبر۲۰۲۵تاریخ آخرین دستگیری: ۲۰۱۵آخرین محل بازداشت: نامشخص

مردی ۵۵ساله اهل شهر بای‌چِنگ در استان جیلین، در ۳اکتبر۲۰۲۵، پس از سال‌ها ابتلا به مشکلات جسمی ناشی از شکنجه‌ درگذشت. وی هنگام گذراندن محکومیت شش‌ساله‌اش به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، متحمل این آزار و شکنجه‌ها شد. پیش از او پدر، مادر و خواهرش نیز که همگی تمرین‌کنندهٔ فالون گونگ بودند، براثر آزار و شکنجه جان باختند.

آقای مِنگ فَن‌کوی در سال ۱۹۹۶، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و پس از اینکه حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در ژوئیه۱۹۹۹، کمپین‌های سراسرکشوری خود علیه این تمرین را به‌راه انداخت، او همچنان بر ایمانش پایدار ماند. او به‌همین دلیل آزار و شکنجهٔ وحشیانه‌ای را متحمل شد.

آقای مِنگ حوالی نوامبر۲۰۰۱ به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ، به پکن رفت و دستگیر شد. او را به اردوگاه کار اجباری یین‌ماهِه در شهر جیو‌تای، استان جیلین، فرستادند و کمتر از یک سال بعد آزاد شد.

آقای مِنگ حوالی ساعت ۸صبح ۲۸مه۲۰۰۷، هنگام قدم‌زدن در خیابان، دوباره دستگیر شد. چند مأمور لباس‌شخصی او را گرفتند و دست‌هایش را به پشت پیچاندند. آن‌ها سیلی‌های محکمی به صورتش زدند. بعداً به شش سال حبس در زندان شهر سی‌پین (که با نام زندان شیلینگ‌زی نیز معروف است) محکوم شد.

در جریان بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ پکن، مقامات زندان بیش از دو ماه او را تحت آزار و شکنجهٔ تشدیدشده قرار دادند. نگهبانان به زندانیان دستور داده بودند او را با چماق‌های چوبی، شلاق چرمی، میله‌های فلزی و تسمه‌های چرمی مثلثی (با مقطع سه‌گوش که هنگام ضربه زدن جراحات عمیق و درد شدید ایجاد می‌کند) بزنند. سراسر بدنش دچار جراحت شد، اما زندانیان روی زخم‌هایش نمک می‌پاشیدند تا او را بیشتر زجر دهند. آن‌ها همچنین او را با نوک گیره‌های فلزی کاغذ زخمی و سوراخ می‌کردند و خلال‌دندان زیر ناخن‌هایش فرو می‌کردند. او چند بار از شدت درد بیهوش شد.

یکی از نگهبانان گفت که از آقای مِنگ هنگام بریدگی پوستش دراثر ضرب و شتم هیچ صدایی شنیده نمی‌شد و فقط وقتی که خلال‌دندان زیر ناخنش فرو می‌کردند ناله می‌کرد.

در اوایل سپتامبر۲۰۰۹، زندانیان لو یان‌فِنگ، وانگ گوئوشیانگ و وانگ یان‌شوانگ پشت آقای مِنگ را با سیم‌های برق چنان شلاق زدند که پوستش پاره و گوشتش کنده شد. رئیس وقت زندان، یین شُودونگ، معاون رئیس، ژو جی‌جیا، مربی لی بو و نگهبان هائو یو‌لین در تحریک این زندانیان به شکنجهٔ آقای مِنگ نقش داشتند.

اوایل سال ۲۰۱۳، نگهبان وانگ هِشون دو بار آقای مِنگ و یک تمرین‌کنندهٔ دیگر فالون گونگ، آقای شی گوئولیانگ، را که دراثر شکنجه دچار میوکاردیت (التهاب عضله قلب)، افیوژن پلور (جمع شدن مایع غیرطبیعی بین پرده‌ غشای ریه و ریه) و مشکلات تنفسی شده بود، کتک زد. وانگ در ۱۰مارس۲۰۱۳، او را به این بهانه که در انجام کار اجباری بیش از حد کُند است کتک زد. وانگ همچنین به زندانیان یو یونگ‌فو و جیانگ چانگ‌وی دستور داد او را بزنند تا جایی‌ که نقش زمین شد. او حوالی ساعت ۵ بعدازظهر به کما رفت و به بیمارستان منتقل شد.

آقای مِنگ در سال ۲۰۱۳ آزاد شد، اما در سال ۲۰۱۵، پس از آنکه برای آزار و شکنجهٔ فالون گونگ علیه دیکتاتور سابق چین، جیانگ زمین، شکایت کیفری تنظیم کرد، دوباره دستگیر شد. او به‌مدت هفت روز بازداشت بود.

سال‌ها شکنجه در زندان، آسیب‌های شدید جسمی و روانی به آقای مِنگ وارد کرد. در سال‌های اخیر چند بار به اورژانس منتقل شد. او دچار نارسایی چند اندام و اِدِم (ورم) سراسر بدن شد. هنگام مرگش در ۱۳اکتبر۲۰۲۵، روی کمر و پاهایش همچنان آثار آشکار ضرب و شتم‌های دوران زندان دیده می‌شد. پوستش چنان بود که انگار با اسید سوزانده شده بود.

مرگ پدر و مادر و خواهر طی هفت سال

پدر آقای مِنگ، آقای مِنگ چینگ‌یائو، و مادرش، خانم سون گویی‌ژی، و همچنین خواهرش، خانم مِنگ فَن‌یینگ، همگی تمرین‌کنندهٔ فالون گونگ بودند.

آقای مِنگ، کارمند راه‌آهن، از محکومیت زندان پسرش چنان متأثر شد که به‌دنبال آن دچار سکته شد و در بهار۲۰۱۴، مدت کوتاهی پس از آزادی پسرش، درگذشت. او ۷۱ساله بود.

خانم مِنگ، که در بانک ساختمان شهر بای‌چِنگ کار می‌کرد، در ۱۱ژانویه۲۰۰۷، پس از گزارش‌شدن به پلیس، به‌دلیل توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ دستگیر شد. سرپرست یو ژه و معاونش ژائو فوچوان از اداره امنیت داخلی شهر بای‌چِنگ طی تفتیش و غارت خانهٔ وی، یک دستگاه رایانه و یک نسخه از جوآن فالون، آموزهٔ اصلی فالون گونگ، را توقیف کردند.

خانم مِنگ به دو سال کار اجباری محکوم شد و در ۲۴ژانویه۲۰۰۷ به اردوگاه کار هِیزویزی منتقل شد. پس از آزادی، کارفرمایش او را اخراج کرد. او برای تأمین هزینهٔ تحصیل دخترش ناچار بود به کمک اقوام و فامیل خود تکیه کند. آزار و شکنجهٔ برادر و والدینش فشار بیشتری بر او وارد کرد. او در سال ۲۰۱۸، براثر سکته درگذشت، درحالی‌که فقط ۴۶ساله بود.

خانم سون، مادر خانواده، با مرگ شوهر و دخترش به‌شدت تحت‌ فشار روانی قرار گرفت. او در اکتبر۲۰۲۱ بیمار شد و مدت کوتاهی بعد درگذشت. او ۷۸ساله بود.

گزارش‌های مرتبط:

آگاهی به عهد و پیمانم برای گفتن حقایق دافا به تعداد بیشتری از مردم

گزارش شاهد عینی: شکنجهٔ وحشیانهٔ آقای لیانگ ژِن‌شینگ در زندان سی‌پین