(Minghui.org) وقتی خانم یوان یو‌مِی دوره پنج‌ساله زندان خود را در ژوئیه۲۰۲۵ به پایان رساند، به‌شدت لاغر و پشتش بر اثر سال‌ها آزارواذیت خمیده شده بود. این ساکن ۵۶ساله شهر شینگ‌نینگ در استان گوانگ‌دونگ که متولد ۱۹۶۹ است و زمانی فردی سالم بود، بسیار پیرتر از سن واقعی خود به نظر می‌رسید.

مقام‌های زندان، خانم یوان را تهدید کرده بودند که درباره رنج و مصائبی که متحمل شده، به خارج از زندان چیزی نگوید. اما او تصمیم گرفت آنچه را که در دوره زندان خود تجربه کرده بود، افشا کند.

خانم یوان در ۲۵ژوئیه۲۰۲۰ دستگیر شد پس از آنکه چند دانش‌آموز به‌خاطر دادن مطالب اطلاع‌رسانی که آزار و شکنجه جاری ح.ک.چ علیه فالون گونگ را افشا می‌کرد، او را گزارش دادند. او در اواخر سال۲۰۲۰ به پنج سال زندان و پرداخت ۵۰هزار یوان جریمه محکوم شد.

رفتار خشونت‌آمیز در زندان

اندکی پس از رد شدن درخواست تجدیدنظرش در ۱مارس۲۰۲۱، خانم یوان به زندان زنان استان گوانگ‌دونگ منتقل شد. در سال نخست حضورش در زندان، تقریباً هر روز تحت جلسات شست‌وشوی مغزی قرار گرفت. او را مجبور می‌کردند ویدئوهایی را ببیند که فالون گونگ را بدنام می‌کرد و به سخنرانی اساتیدی گوش دهد که همان دروغ‌ها را تکرار می‌کردند.

خانم یوان از گفتن اینکه تمرین فالون گونگ اشتباه است امتناع کرد. نگهبانان به‌دلیل اعتراض او به شست‌وشوی مغزی روزانه، او را هدف انتقام قرار دادند.

نگهبانان چهار زندانی را که همگی در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ آموزش دیده بودند، برای نظارت ۲۴ساعته بر خانم یوان گماشتند. این زندانیان که می‌خواستند دوره محکومیت‌شان کاهش یابد، از هر روشی برای وادار کردن او به رها کردن ایمانش استفاده کردند. آن‌ها او را متهم می‌کردند که «جسارت» مخالفت با دولت را دارد و یکی از آنان تهدید می‌کرد هر روز زندگی‌اش را به جهنم تبدیل خواهد کرد.

زندانیان هر صبح، به‌محض بیدار شدن، به خانم یوان فحاشی و حمله می‌کردند. چون او در ایمانش پایدار ماند، اجازه نمی‌دادند بنشیند. او مجبور بود هر روز به‌شکل خاصی بایستد یا چمباتمه بزند، وگرنه تنبیه می‌شد.

برای مدت طولانی، زندانیان اجازه نمی‌دادند خانم یوان بخوابد. هرگاه چرت می‌زد، او را می‌زدند، خودکار به بدنش فرو می‌کردند، یا در زمستان رویش آب سرد می‌ریختند. یک بار صورتش به زمین برخورد کرد و بار دیگر سرش را به‌زور به درِ آهنی کوبیدند. در حادثه‌ای دیگر، یک زندانی بارها به صورتش لگد زد چون شب چشم‌هایش را بسته بود؛ لب‌هایش به‌شدت خونریزی کرد.

خانم یوان یک زمستان اشتهایش را از دست داد و نگهبانان به زندانیان دستور دادند او را برای گرفتن خون به بیمارستان زندان ببرند. پس از اعلام نتیجه، ادعا کردند که او بیمار است و دستور دادند دارو مصرف کند. او گفت بیماری ندارد و از مصرف دارو خودداری کرد.

زندانیان او را به حمام بردند، دست‌هایش را به پشتش پیچاندند و به اجبار دارویی نامعلوم را به او خوراندند. هر بار گلویش دچار خونریزی می‌شد و دست‌هایش به‌شدت درد می‌گرفت.

ناتوان از تحمل خوراندن اجباری، خانم یوان نهایتاً موافقت کرد که دارو مصرف کند. اما بعدها داروها را کنار گذاشت و زمانی اعتصاب غذا کرد که زندانیان دستور دادند پیش از اجازه غذا خوردن، حمام کردن یا استفاده از سرویس‌بهداشتی باید فریاد بزند «من مجرم یوان هستم». سپس زندانیان برای «کمک به حمام کردنش»، سطل‌های آب سرد در زمستان روی او می‌ریختند.

آن‌ها همچنین او را تحت تغذیه اجباری قرار دادند. یک بار لوله تغذیه را آن‌چنان با خشونت به گلویش فرو کردند که نزدیک بود خفه شود و قلبش تقریباً از تپش باز ایستاد.

آزار و شکنجه در گذشته

خانم یوان از زمان آغاز آزار و شکنجه در ژوئیه۱۹۹۹ بارها هدف قرار گرفته است. پیش از آخرین حکم زندانش، او در آوریل۲۰۰۱ به دو سال کار اجباری و در ژوئیه۲۰۰۳ به سه سال حبس محکوم شده بود. پس از دستگیری او در مه۲۰۰۴، در مرکز شست‌وشوی مغزی نگهداری شد. چند ماه بعد، در ۲۵اکتبر، دوباره دستگیر و به بازداشتگاه میژای منتقل شد. در سال۲۰۱۲ نیز در ۲۰دسامبر دستگیر و به مدت ۱۵روز بازداشت شد.

گزارش‌های مرتبط:

محکومیت به حبس هفت نفر از ساکنین گوانگدونگ بین اواخر سال ۲۰۲۰ تا اوتنحوۀ شکنجه تمرین‌کنندگان فالون دافا توسط نگهبانان در زندان زنان استان گوانگدونگ