بانوی اهل لیائونینگ پس از تحمل ۹ سال حبس و شکنجه، بار دیگر به‌دلیل ایمانش زندانی شد

28 نوامبر 2025 | همکار مینگهویی در استان لیائونینگ (چین)

(Minghui.org) بانویی ۶۱ساله از شهر بنشی در استان لیائونینگ، در ۲۲اوت۲۰۲۵، به زندان زنان استان لیائونینگ منتقل شد تا محکومیت سه‌ساله خود را به‌دلیل ایمانش به فالون‌گونگ بگذراند.

این سومین بار است که خانم ژائو هویجون از زمان آغاز آزار و شکنجه فالون‌گونگ توسط ح.ک.چ در سال ۱۹۹۹، به زندان محکوم می‌شود.

خانم ژائو در ۱۱آوریل۲۰۲۴، به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون‌گونگ در خیابان دستگیر شد. او در ۱۷اکتبر۲۰۲۴، در دادگاه منطقه شیهو حاضر و در ۱۰دسامبر، به سه سال حبس و ۴۰۰۰ یوان جریمه محکوم شد.

در ۱۹ژانویه۲۰۲۵، وکیل خانوادگی خانم ژائو درخواست تجدیدنظری را به دادگاه میانی شهر بنشی ارائه داد. این دادگاه در ۷مه، حکم اولیه را تأیید کرد. وقتی خانواده خانم ژائو در ۶ژوئن، به دیدار او در بازداشتگاه شهر بنشی رفتند، نگهبانی به آن‌ها گفت این تنها ملاقاتشان پیش از انتقال او به زندان خواهد بود.

دو محکومیت زندان قبلی

پیش از این محکومیت اخیر، خانم ژائو دو بار دیگر توسط دادگاه منطقه شیهو به حبس محکوم شده بود: یک بار شش سال (۱۳آوریل۲۰۰۷ تا ۱۲آوریل۲۰۱۳) و بار دیگر سه سال (۳۱ژوئیه۲۰۱۴ تا ۳۰ژوئیه۲۰۱۷). او در زندان انواع شکنجه‌ها ازجمله قرار گرفتن در سرمای شدید، ضرب‌وشتم و خوراندن اجباری را متحمل شد و تا مرز مرگ پیش رفت.

خانم ژائو نخستین بار در ساعت ۱۲:۱۰ بامداد ۱۳آوریل۲۰۰۷ دستگیر شد. پلیس سوراخ بزرگی در درِ خانه‌اش ایجاد کرد و وارد منزلش شد. تمام وسایل ارزشمند، رایانه‌ها، چاپگرها، مطالب مربوط به فالون‌گونگ و حتی قلک دخترش را توقیف کردند.

در اداره پلیس منطقه شیهو، پلیس با بطری‌های پر از آب، به سر او ضربه زد و او را مورد آزار و اذیت لفظی قرار داد. خانم ژائو از همکاری در بازجویی امتناع کرد و به بازداشتگاه شهر بنشی منتقل شد. نگهبان ژانگ گوئویون او را به‌مدت دو هفته به یک وسیله روی دیوار زنجیر کرد.

او بعداً به شش سال حبس محکوم و در ۲۸دسامبر۲۰۰۷، به شعبه نهم زندان زنان استان لیائونینگ منتقل شد. دو روز بعد، لی هچیاو، رئیس این شعبه، زندانیان یانگ دونگ‌می و شن جینگ‌چائو را مأمور شکنجه او کرد. آن‌ها او را مجبور می‌کردند ساعت‌های طولانی بایستد و اجازه خوابیدن به او نمی‌دادند. همچنین با کمربند چرمی شلاقش می‌زدند، سرش را به دیوار می‌کوبیدند و او را لگدمال می‌کردند.

در ۱۹ژانویه۲۰۰۸، زندانی جیانگ پینگ او را محکم بست و سپس رویش آب یخ ریخت. پس از این شکنجه، خون در مدفوعش مشاهده شد و دفع ادرارش بسیار دردناک شد. دست‌هایش ورم کرد و قادر به گرفتن اشیا نبود. پاهایش عفونت کرد و حس انگشتانش را از دست داد. وی دچار آتروفی عضلانی در ساق پای چپ و آسیب عصبی در پاهایش شد. نزدیک به هفت ماه حافظه‌اش را از دست داد.

در بهار۲۰۱۱، خانم ژائو به تیم تولید لباس منتقل شد. کار سنگینی به او محول کردند و زمان بسیار اندکی برای غذا خوردن یا استفاده از سرویس بهداشتی داشت.

در ۸فوریه۲۰۱۲، پس از پایان کار، زندانی چو شیویینگ از پشت به سر وی ضربه زد. نگهبان لیو شیوجوان به روی خود نیاورد و خانم ژائو را به دردسرسازی متهم کرد.

خانم ژائو در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد و در روز نهم به بیمارستان منتقل شد. او را با دستبند به تخت بستند و روزانه ۹ سرم به او تزریق می‌کردند. در روز چهارم دچار بی‌اختیاری ادرار شد. شب هنگام شنید پرستار وو دونگ‌هونگ به زندانی دیگری می‌گفت: «آیا نمی‌خواست بمیرد؟ من می‌توانم آرزویش را برآورده کنم. هر روز ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌لیتر آب به سرمش اضافه می‌کنم. بدنش پر از مایع می‌شود و اعضای بدنش ظرف یک هفته از کار می‌افتند.»

دو هفته بعد، نگهبانان خوراندن اجباری وی را آغاز کردند. زمانی که او در آستانه مرگ بود، وی را به بیمارستانی بیرونی منتقل کردند. سطح هموگلوبینش کمتر از ۴ گرم در دسی‌لیتر بود (میزان طبیعی ۱۵-۱۱ گرم در دسی‌لیتر). همچنین سطح قند و پتاسیم خونش به‌شدت پایین بود. پرستار نتوانست رگ او را پیدا کند و ناچار شد از سرخرگ خون بگیرد.

وقتی خانم ژائو در ۱۲آوریل۲۰۱۳ آزاد شد، وزنش کمتر از ۳۵ کیلوگرم (۷۷پوند) بود. موهایش خاکستری شده بود. صورتش رنگ‌پریده و پرچین و واکنش‌هایش کند شده بود. اما با تمرین فالون‌گونگ، طی سه ماه بهبود یافت. بااین‌حال، دوباره در ۳۱ژوئیه۲۰۱۴ دستگیر و به سه سال حبس محکوم شد.

پس از آزادی در ۳۰ژوئیه۲۰۱۷، اداره تأمین اجتماعی شهر بنشی مستمری او را قطع و دستور داد وجوهی را که در دوران حبس دریافت کرده بود بازگرداند. او از این کار امتناع کرد.