(Minghui.org) اخیراً خبری خواندم مبنی بر اینکه ۱۵ کشور عضو سازمان ملل متحد در ۲۱نوامبر۲۰۲۵، «بیانیه مشترکی درباره وضعیت حقوق بشر در چین» صادر کردند تا نقض حقوق بشر توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) را محکوم کنند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «ما، امضاکنندگان زیر، متعهد به ترویج و حفاظت از حقوق بشر و آزادیهای اساسی، ازجمله آزادی بیان، تجمع مسالمتآمیز، انجمن و مذهب یا عقیده، چه در داخل و چه در خارج از کشور هستیم و نگرانیهای عمیق خود را درباره موارد نقض جدی که در چین رخ میدهد، ابراز میکنیم.»
«گروههای اقلیت قومی و مذهبی، بهویژه اویغورها و سایر اقلیتهای مسلمان، مسیحیان، تبتیها، تمرینکنندگان فالون گونگ و دیگران، با سرکوب هدفمند، ازجمله ازطریق جداسازی کودکان از خانوادهها و نگهداریشان در مدارس شبانهروزی، شکنجه و تخریب میراث فرهنگی مواجه شدهاند.»
دو بیانیه مشترک مشابه در سال ۲۰۲۲ صادر شد، یکی توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد (UNHRC) در ماه ژوئن و دیگری توسط کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ماه اکتبر. هر دو بیانیه به نقض حقوق بشر در شینجیانگ محدود میشدند. خوشحالم که بیانیه مشترک اخیر که سه سال بعد منتشر شد، مسیحیان، تبتیها و تمرینکنندگان فالون گونگ را در بر میگیرد.
جنایتی بیسابقه
هنگامی که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در سال ۱۹۹۹ کمپین خود را علیه فالون گونگ آغاز کرد، حدود ۱۰۰میلیون تمرینکننده در چین وجود داشت که آنها را به بزرگترین گروهی تبدیل کرد که توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفتهاند. در طول ۲۶ سال گذشته، تعداد بیشماری از تمرینکنندگان مورد تبعیض، آزار و اذیت، دستگیری، بازداشت و شکنجه قرار گرفتهاند. بسیاری به اردوگاههای کار اجباری منتقل شدند، زندانی شدند یا قربانی برداشت اجباری اعضای بدن شدند. این آزار و شکنجه شدید و بیسابقه است.
در مقایسه با سایر موارد نقض حقوق بشر توسط حزب کمونیست چین، سرکوب فالون گونگ بهطور خاصی نفرتانگیز است، زیرا آزار و شکنجه ایمان است. تمرینکنندگان فالون گونگ بهدلیل اعتقادشان به حقیقت، نیکخواهی، بردباری، با شدیدترین بدرفتاری در دوران معاصر روبرو هستند: «شهرتشان را لکهدار کنید، از نظر مالی ورشکستهشان کنید، از نظر جسمی نابودشان کنید» دستوری بود که توسط جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست چین، صادر شد که آزار و شکنجه را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد.
ساموئل براونبک، سفیر سابق آزادی مذهبی بینالمللی، در جریان مجمع سالانه چین مربوط به بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم که در ۲۷ و ۲۸اکتبر۲۰۲۵ در واشنگتن دیسی برگزار شد، گفت: «برای چین، آزادی مذهبی یک تهدید وجودی است. برای ما، این یک اصل بنیادین است. شما نمیتوانید بدون داشتن آزادی مذهبی، یک دموکراسی آزاد و باز را اداره کنید. ما باید در برابر آنچه چین انجام میدهد بایستیم و باید این کار را بسیار صریح انجام دهیم.»
هدف از این مجمع، کمک به آمریکاییها برای شناخت حزب کمونیست چین و مسائل کلیدی در روابط ایالات متحده و چین است. سفیر براونبک گفت: «[آزادی مذهبی] باید از یک مسئله حقوق بشریِ صرف به یک مسئله امنیت ملی تبدیل شود. برای ما، آزادی مذهبی محکمترین و قدرتمندترین ابزاری است که داریم. این آزادی نمایانگر ارزشهای اساسی ماست. این آزادی بهعنوان تهدیدی کامل برای چین کمونیست محسوب میشود.»
سفیر براونبک خاطرنشان کرد که فالون گونگ شدیدترین آزار و شکنجه را ازسوی حزب کمونیست چین متحمل شده است. او گفت: «سازمانیافتهترین گروه داخلی در داخل چین که میتوانند در مقابل رژیم بایستند، افراد باایمان هستند و آنها دهها سال است که تحت آزار و شکنجه قرار گرفتهاند. دهها سال است که قتلعام و کشته شدهاند. حزب کمونیست چین بیشتر از هر رژیم دیگری در تاریخ بشر، مردمش را کشته است و عملکرد هیچ رژیم دیگری حتی به آن نزدیک هم نشده است. آنها این کار را کردهاند و اکنون سه نسلکشی در جریان است.»
او معتقد است که دولت ایالات متحده باید در این زمینه، اقدامات بیشتری انجام دهد. براونبک گفت: «من فکر میکنم ما باید از فالون گونگ و بنیانگذار آن، لی هنگجی، که اکنون در ایالات متحده زندگی میکند، حمایت کنیم. من فکر میکنم افرادی در کاخ سفید، باید با او ملاقات و اعلام کنند که آنها باید آزادی مذهبی داشته باشند.»
عصری بدون کمونیسم
سفیر براونبک در سخنرانیاش همچنین گفت که حزب کمونیست چین با «بیگانه» خواندن گروههای مذهبی، مردم چین را فریب میدهد. او گفت: «بیگانه واقعیِ در چین، کمونیسم است، این ایدئولوژی در عصر صنعتی اروپا پدید آمد و وارد چین شد. چیزی است که به چین تعلق ندارد. اگر میخواهید چین اصیل را بیابید، کاری را انجام دهید که فالون گونگ میخواهد، آنها فقط میخواهند چین را به تمدن فرهنگیای برگردانند که هزاران سال پیش وجود داشته است. اگر میخواهید از شرِ بیگانگان خلاص شوید، این کار را انجام دهید.»
این موضوع مرا یاد یک افسانه چینی به نام گرگ ژونگشان میاندازد. نسخههای مختلفی از این داستان وجود دارد، اما مضمون آن یکسان است. پس از اینکه گرگی توسط یک شکارچی زخمی شد، فرار کرد و با محققی به نام دونگگوئو روبرو شد. دونگگوئو دلش برای آن گرگ سوخت، بنابراین آن موجود را در یکی از کیسههای کتابش پنهان کرد و سپس به شکارچیانی که بهدنبال گرگ بودند دروغ گفت.
اما، پس از اینکه شکارچیان رفتند و دونگگوئو گرگ را آزاد کرد، گرگِ گرسنه به او حمله کرد و قصد داشت او را بخورد. وقتی دونگگوئو اعتراض کرد، گرگ گفت: «وقتی یک بار مرا نجات دادهای، چرا دوباره این کار را نمیکنی؟»
درحالیکه آنها به بحثشان ادامه میدادند، با یک کشاورز پیر روبرو شدند. کشاورز شک داشت که گرگ بتواند در کیسه جا شود. دونگگوئو و گرگ برای اثبات حرفهایشان، کاری را که قبلاً انجام داده بودند تکرار کردند. وقتی گرگ در کیسه بود، کشاورز آن را بست و دونگگوئو را متقاعد کرد که با هم برای کشتن گرگ همکاری کنند.
این داستان شبیه افسانه ازوپ درباره کشاورز و مار است. کشاورز بیچاره یک مار یخزده را با گرمکردن آن با بدنش نجات داد. وقتی مار به هوش آمد، او را گزید. کشاورز قبل از مرگش گفت: «از سرنوشت من درس بگیرید و به یک رذل رحم نکنید.»
ازوپ و کنفوسیوس حدود ۲۵۰۰ سال پیش زندگی میکردند. در فرهنگهای مختلف، یک خرد مشترک وجود دارد: انسان مهربان که سادهلوح باشد میتواند ناخواسته ابزار شرارت شود.
همانطور که سفیر براونبک اشاره کرد، کمونیسم از درونِ فرهنگ چین برنخاسته و جزئی طبیعی یا اصیل از آن فرهنگ محسوب نمیشود. بلکه چین آن را پذیرفته و ناگزیر بوده است زیانهای آن را بهسختی تجربه و درک کند. بههرحال، بشریت براساس مهربانی و احترام است، نه ایدئولوژی مبارزه طبقاتی، نفرت و دروغ کمونیسم. چینِ بدون کمونیسم وضع بهتری خواهد داشت و همین موضوع درباره جامعه آزاد ما نیز صادق است. وقت آن است که قبل از اینکه خیلی دیر شود، این موجود شرور را در کیسه بگذاریم.
کپیرایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
