«قانون، جمع کثیری را مجازات نمی‌کند» - چگونه سوءاستفاده از این مفهوم به مردم چین آسیب رسانده است

(Minghui.org) مردی در استان آنهویی (چین)، زمانی که سیب‌زمینی‌هایش آماده برداشت بودند، کابوسی را تجربه کرد. صدها نفر از مردم منطقه، به مزرعه آقای زِنگ رفتند و سیب‌زمینی‌های او را دزدیدند. به گفته‌ زنگ، آن‌ها روزانه حدود ۱۶۵هزار پوند (۷۵هزار کیلوگرم) از مزرعه ۸۲هکتاری او برداشت می‌کردند و این کار روزها ادامه داشت. پلیس که از مداخله خودداری می‌کرد، به او گفت: «قانون، جمع کثیری را مجازات نمی‌کند»، به این معنی که وقتی افراد زیادی در یک موضوع نسبتاً کوچک درگیر هستند، قانون اجرا نخواهد شد. وقتی زِنگ ماجرایش را در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرد، پلیس به او هشدار داد که ویدئو را حذف کند.

از شنیدن واکنش پلیس تعجب نکردم. «قانون، جمع کثیری را مجازات نمی‌کند» دقیقاً همان طرز فکری است که از سال ۱۹۹۹، بسیاری را در نیروی پلیس، قوه قضائیه و دادستانی به نادیده گرفتن قانون و مشارکت در آزار و اذیت فالون گونگ سوق داده است.

یک جرقه کوچک می‌تواند به شعله‌ای بزرگ تبدیل شود. به‌محض اینکه گروه کوچکی از مجرمان، از اجرای چنین اصلی بهره ببرند، آن صنعت، منطقه یا کشور به دردسر می‌افتد.

بسیاری از پزشکان، کارکنان نظامی و قاچاقچیان، که از فروش اعضای بدن و پیوند عضو سود می‌برند، در برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ دست دارند. آن‌ها ممکن است در ابتدا، آشفته و وحشت‌زده شده باشند، زیرا هنوز وجدان داشتند. اما پس از اینکه رژیم کمونیستی چین به‌طرزی خستگی‌ناپذیر به آن‌ها اطمینان داد که «هیچ راهی وجود ندارد که قانون بتواند همه پزشکان در چین را مجازات کند. چشم‌پوشی از این سود عاقلانه نخواهد بود»، بسیاری از پزشکان به شیاطینی با روپوش سفید تبدیل شدند. آن‌ها بی‌گناهان را برای پول و قدرت، کالبدشکافی می‌کردند. قربانیانشان خیلی زود از تمرین‌کنندگان فالون گونگ فراتر رفتند و تبدیل شدند به هر انسان سالمی که مقامات می‌توانستند به او دست پیدا کنند.

همین اتفاقات در آغاز آزار و اذیت فالون گونگ نیز رخ داد. تبلیغات رژیم چین، فالون گونگ را بدنام جلوه داد و مردم را به نفرت از تمرین‌کنندگان آن تحریک کرد. رژیم با اعطای پاداش و ارتقای شغلی به هر کسی که به آزار و اذیت فالون گونگ کمک می‌کرد، همه را به مشارکت تشویق می‌کرد. وجدان مردم ناپدید شد و دیگر احساس گناه نداشتند، بنابراین هیچ تردیدی درخصوص گزارش کردن تمرین‌کنندگان به پلیس نداشتند. حتی معلمان نیز با تشویق کودکان به نفرت از این تمرین، به‌طور فعال درگیر شدند.

دروغ‌ها، تبلیغات و منابع عظیمی که رژیم چین صرف آزار و اذیت کرده است، بسیاری را به شرکت در آن تشویق کرده است. آن‌ها معتقدند که «قانون، جمعیتی کثیر را مجازات نمی‌کند»، بنابراین هیچ‌گونه عواقبی برای جنایات فجیعی که ممکن است مرتکب شده باشند، وجود نخواهد داشت.

خرد باستانی به ما می‌گوید که نیکی پاداش می‌گیرد و بدی مجازات می‌شود. کسانی که برای کسب سود، دیگران را می‌کشند یا جوانان را به همراهی با شرارت آموزش می‌دهند، محکوم به مجازات هستند. در دوران اخیر، بلایای طبیعی و انسانی بسیاری چین را تحت تأثیر قرار داده و منجر به تلفات بی‌شمار و خسارات اقتصادی غیرقابل‌محاسبه شده است. موج‌های مکرر ویروس کووید جان بسیاری را گرفته است، به‌طوری که رژیم چین از افشای تعداد آن‌ها خودداری می‌کند. به نظر من، مردم در حال پرداخت بهای آن هستند.

اینکه مردم چین رژیم چین را آنطور که هست ببینند و از انجام دستورات آن دست بردارند اهمیتی حیاتی دارد. حتی بهتر این است که از حزب کمونیست چین و سازمان‌های وابسته به آن خارج شوند و ارتباط خود را با آن قطع کنند. آن‌ها با همراهی با افراد خوبی که حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را تمرین می‌کنند، آگاهانه دست به انتخاب آینده‌ای روشن می‌زنند.