(Minghui.org) خانوادهٔ آقای لی یِلیانگ اخیراً اطلاعیه‌ای دریافت کردند مبنی بر اینکه عزیزشان برای گذراندن حکم سه‌ساله‌اش، به زندان شماره ۲ پکن منتقل شده است. او تنها به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ محکوم شده است.

حکم ناعادلانهٔ این مرد ۵۵ساله اهل پکن، از اقدام سادهٔ او برای دادن یک فلش‌مموری حاوی اطلاعاتی درباره فالون گونگ، به نگهبان یک مجتمع مسکونی ناشی شد. این نگهبان، وی را به اداره پلیس یونگشون در منطقه تونگژو (پکن) گزارش داد.

یک مأمور در ۲۸سپتامبر۲۰۲۴، با آقای لی تماس گرفت و گفت رئیس پلیس می‌خواهد با او صحبت کند، چراکه قرار بود اجلاس ۲۰۲۴ مجمع همکاری چین‌آفریقا در پکن برگزار شود.

آقای لی پاسخ داد که هیچ ارتباطی با این اجلاس ندارد. تماس‌گیرنده گفت: «فردا می‌بینمت!» و فردای آن روز، آقای لی ناپدید شد. خانواده‌اش تا مدت‌ها خبری از مقامات دریافت نکردند تا اینکه اخیراً اطلاعیهٔ زندان را دریافت کردند. آن‌ها در بازنگری ماجرا، متوجه شدند که پلیس از اجلاس فقط به‌عنوان بهانه‌ای برای دستگیری آقای لی استفاده کرده است، چراکه رژیم کمونیستی به این معروف است که در تاریخ‌های حساس، آزار و شکنجهٔ تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تشدید می‌کند. درواقع، این اجلاس پیش از تماس مأمور با آقای لی، یعنی در ۴ تا ۶سپتامبر۲۰۲۴ برگزار شده بود.

آزار و اذیت‌های پیشین: یک دوره کار اجباری و دو دوره زندان درمجموع به‌مدت ۱۲ سال

این نخستین ‌بار نیست که آقای لی، که دارای مدرک کارشناسی است، به‌دلیل ایمانش هدف قرار گرفته است. پس از آغاز آزار و شکنجهٔ فالون گونگ در ژوئیه۱۹۹۹، محل کارش حقوق ماهیانه‌ وی را به چندصد یوان کاهش داد. او چاره‌ای جز استعفا نداشت. مدت کوتاهی بعد، دستگیر و به یک سال کار اجباری محکوم شد.

آقای لی در سال ۲۰۰۲، بار دیگر دستگیر شد، چراکه پلیس متوجه شده بود وی به یک تمرین‌کنندهٔ دیگر فالون گونگ پناه داده است. پلیس مطالب مرتبط با فالون گونگ را در منزل او یافت و درنتیجه، او به هفت سال زندان محکوم شد.

وی پس از دستگیری دیگری (در زمانی نامعلوم)، در سال ۲۰۱۷، به چهار سال زندان محکوم شد. پس از آزادی، زندگی‌اش همچنان دشوار بود، زیرا پلیس اطلاعاتش را در پایگاه داده خود ثبت کرده بود. هر بار که بین پکن و زادگاهش در شهر ریژائو (استان شاندونگ) سفر می‌کرد، کارت شناسایی‌اش در ایستگاه‌های قطار علامت‌گذاری می‌شد و او و تلفن همراهش مورد بازرسی قرار می‌گرفتند. پلیس تلفنش را شنود می‌کرد و مرتباً حضوری یا تلفنی او را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد.

آقای لی پس از ترک شغل سابقش، به‌عنوان عکاس کار می‌کرد. در یک مورد، برای عکاسی از شرکت‌کنندگان در یک کنفرانس در میدان تیان‌آنمن قرارداد بست، اما پس از علامت‌گذاری شدن نامش توسط مقامات، اجازه ورود نیافت. پلیس میدان تیان‌آنمن، ایستگاه پلیس محل سکونت او را مطلع کرد و آن‌ها بلافاصله با او تماس گرفتند و دستور دادند که خود را معرفی کند. او گفت هنوز در دیوار بزرگ است و پلیس گفت می‌تواند نزدش برود. درنهایت آن‌ها نرفتند.

در موردی دیگر، آقای لی به خانه جدیدی نقل‌مکان کرد. مدت زیادی نگذشته بود که مأموران ایستگاه پلیس منطقهٔ جدید همراه با مأموران محل سکونت قبلی‌اش به دم در منزل وی رفتند. همهٔ آن‌ها دوربین روی لباسشان نصب شده بود. او پرسید چرا مأموران منطقهٔ قبلی او را به این محل جدید دنبال کرده‌اند. آن‌ها پاسخ دادند که طبق دستور عمل کرده‌اند تا محل سکونت جدیدش را تأیید کنند.

به‌دلیل آزار و شکنجهٔ بی‌وقفه، آقای لی برای مدتی تمرین فالون گونگ را کنار گذاشت. در این مدت، سلامتی‌اش رو به وخامت رفت و پاهایش خشک و ضعیف شد. او سپس تمرین را از سر گرفت و طی دو ماه، حس پاهایش بازگشت. وی احساس کرد باید دربارهٔ آزار و شکنجه اطلاع‌رسانی کند و اطلاعاتی را به نگهبانی داد که پیش‌تر به او اشاره شد، اما این امر منجر به گزارش شدنش به پلیس و محکومیتش به سه سال زندان شد.

گزارش‌های مرتبط:

محکومیت 60 تمرین‌کننده فالون گونگ در سپتامبر 2017، به‌خاطر باورشان

بازگرداندن پرونده تمرین‌کنندگان فالون گونگ در پکن و احتمال لغو آن

بازداشت، بازجویی و اجبار یک وکیل پکنی به استعفا از پرونده فالون گونگ

دستگیری تمرین‌کنندگان فالون گونگ در پکن، و مرگ آقای دنگ هوای‌یینگ در بازداشتگاه