چرا رها کردن احساسات بسیار سخت است

(Minghui.org) تمرین‌کننده‌ای جوان به نام رویجون گفت که اغلب به‌خاطر افکارش آشفته می‌شود و به نظر می‌رسد که آرزوی رابطه‌ای عاشقانه و ازدواجی شاد را دارد. او مشتاق احساسات لطیف بین مرد و زن و حس گرم و مهربانانه‌ همراه آن بود و نمی‌توانست جلو چنین امیالی را بگیرد.

رویجون می‌داند که از دیدگاه فاقانون و اصول؛ آموزش‏‌های فالون دافا.، «احساسات» چیزی است که در بین مردم عادی وجود دارد و تمرین‌کنندگان فالون دافا باید به‌تدریج آن‌ها را رها کنند. اما هر وقت با فردی از جنس مخالف که با معیارهای او مطابقت داشت، ملاقات می‌کرد، همچنان خود را بی‌اختیار مجذوب او می‌دید و ذهنش پر از خیال‌پردازی می‌شد. رویجون در واکنش به این نوع فکر، افکار درست می‌فرستاد تا آن را از بین ببرد، اما پس از مدتی، افکارش دوباره سرگردان می‌شدند.

روزی هنگام مطالعه فا، به این پاراگراف برخورد کرد:

«افرادی نیز هستند که آنچه در این کلاس آموزش داده‌ام بعداً درک خواهند کرد. وابستگی‌هایشان را کنار می‌گذارند و سپس بدنشان پاک می‌شود. دیگران پی می‌برند که بدنشان پرانرژی شده درحالی‌که این افراد در آن هنگام مداواشدنشان شروع می‌شود و احساس ناخوشی خواهند داشت.» (سخنرانی دوم، جوآن فالون)

رویجون ناگهان متوجه شد: چرا نمی‌توانم رها کنم؟ به این دلیل است که وابستگی اساسی پشت آن را درک نمی‌کنم، یعنی هنوز نفهمیده‌ام که «عشق رمانتیک و ازدواج شاد» در اصل چیست و چه مفهومی دارد.

استاد به ما آموختند:

«چگونه شکل می‌گیرد؟ در اغلب موارد، معمولاً به این صورت است: یک شخص در زندگی قبلی در حق شخصی دیگر لطفی کرده و آن شخص نتوانسته آن را جبران کند - شاید او در آن زمان مقام پایین‌رتبه‌ای داشت یا بسیار فقیر بود. او سود زیادی از آن لطف برد، بنابراین می‌خواست آن را جبران کند. پس این می‌تواند باعث رابطه تقدیری بین زن و شوهر شود. همچنین می‌تواند این‌گونه باشد که در زندگی قبلی، شخص، فردی را دوست داشت یا هر دو یکدیگر را دوست داشتند، اما آن رابطه تقدیری را نداشتند و نتوانستند یک خانواده تشکیل دهند؛ پس آن می‌تواند به رابطه تقدیری زن و شوهر در زندگی بعدی منتهی شود.» (آموزش فا در شهر نیویورک)

ازدواج اساساً یک رابطه یا بدهی کارمایی است. هنگامی که این رابطه یا بدهی کارمایی حل شود، دیگر هیچ پیوندی بین دو فرد وجود نخواهد داشت. جاذبه متقابل و محبت عمیق بین زن و مرد توسط «احساسات» هدایت می‌شود، که در اصل، نیرویی است که به‌طور خاص برای نگه داشتن موجودات ذی‌شعور در این دنیای وهم‌آلود طراحی شده است.

فقط ازطریق تزکیه می‌توان از این قلمرو فراتر رفت و از محدودیت‌های آن آزاد شد. ازسوی دیگر، خواست‌ها و امیال صرفاً تجلی «غریزه اولیه» هستند و این‌ها دقیقاً چیزهایی هستند که تزکیه‌کنندگان باید از بین ببرند.

استاد بیان کردند: «زیرا سمتی که به‌طور کامل تزکیه شده، جدا شده است.» (آموزش فا در کنفرانس ونکوور، کانادا، 2003) هدف از این کار، جلوگیری از آلوده‌شدن بخش تزکیه‌شده است. اما وقتی افکار درست کافی داشته باشیم، می‌توانیم بخش تزکیه‌شده و انرژی درست خود را به کار ببریم.

احساسات و امیالی که در سه قلمرو وجود دارند، همراه با مداخله نیروهای کهن در طول اصلاح فا، مانع عظیمی ایجاد کرده‌اند که مانع جذب شدن تمرین‌کنندگان به فاقانون و اصول؛ آموزش‏‌های فالون دافا. و استفاده از افکار درست برای فعال‌کردن توانایی‌های فوق‌طبیعی آن‌ها می‌شود.

اگر کسی نتواند این را در سطح فا تشخیص دهد، بلکه در توهمات سه قلمرو غرق شود و توسط احساسات و امیال به‌سمت لذت بردن از آنچه که یک احساس خوشایند تلقی می‌شود، سوق داده شود، هرگز واقعاً الهی نخواهد شد و هرگز قادر نخواهد بود از توهمات ایجادشده توسط نیروهای کهن دور بماند.

در پشت یک عقیده و تصور سرسختانه، یک نظم و ترتیب دیرینه نیروهای کهن نهفته است. در چرخه‌های بی‌پایان بازپیدایی‌مان، نقش‌های بی‌شماری به ما محول شده است. طبق نظم و ترتیب آن‌ها، ما وابستگی‌های مختلفی را شکل می‌دهیم. وقتی زمان تزکیه و ازبین بردن این وابستگی‌ها فرا می‌رسد، نیروهای کهن نظم و ترتیب‌های سیستماتیکی ایجاد می‌کنند. اما، همه این‌ها براساس اصول تزکیه گذشته و استانداردهای دوره «ویرانی» جهان قدیم است و هرگز با استانداردهای تزکیه دافا در جهان جدید مطابقت نخواهد داشت.

وقتی رویجون از اصول درست فا برای اصلاح افکار و تصورات تحریف‌شده‌اش استفاده کرد، متوجه شد که وابستگی‌اش به احساسات به‌تدریج محو می‌شود. افکار آشفته در ذهنش ناپدید شدند. برخی افکار گاه به گاه ظاهر می‌شدند، اما می‌توانست هشیار باشد و آن‌ها را کنترل کند و بلافاصله آن‌ها را در فا اصلاح کند. وقتی مدیتیشن می‌کرد، «سبکی و روشنی» را همراه با حس تقدس تجربه می‌کرد. او احساس می‌کرد که جنبه الهی‌اش درحال قوی‌تر‌شدن است و آن افکار نادرست واقعاً هیچ هستند.

مقالاتی که در آن‌ها تزکیه‌کنندگان درک خود را به اشتراک می‌گذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیه‌شان، ادراک یک فرد را در زمانی مشخص منعکس می‌کنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه می‌شوند.