(Minghui.org) بانویی ۷۰ساله در پکن که در جریان آزار و شکنجه فالون گونگ بیوه شد، از زمان آخرین دستگیری‌اش در ۲۷ژانویه۲۰۲۵ در بازداشت به سر می‌برد.

خانم سو شیورونگ و همسرش آقای لیو شنگ‌ژی هردو در سال ۱۹۹۶ تمرین فالون گونگ را آغاز کردند. آن‌ها نسبت به دیگران باملاحظه‌تر شدند و برای خوب‌بودن تلاش کردند. پس از آن‌که حزب کمونیست چین دستور آزار و شکنجه را در سال ۱۹۹۹ صادر کرد، این زوج بارها هدف قرار گرفتند.

خانم سو دو بار و در مجموع به ۸.۵ سال زندان محکوم شد. او تحت شکنجه، تغذیه اجباری، تزریق داروهای سمی و جلسات شست‌وشوی مغزی قرار گرفت. آقای لیو نیز در دوران بازداشت شکنجه شد. او که با شوک الکتریکی به آلت تناسلی‌اش مورد آزار و شکنجه قرار گرفت، دچار بی‌اختیاری ادرار شد. او سال‌ها با اِدِم (ورم) مزمن در کل بدن دست‌و‌پنجه نرم کرد و در ۱۷ژوئیه۲۰۲۴ در ۷۰سالگی درگذشت.

خانم سو در حالی که هنوز در سوگ درگذشت آقای لیو بود، در ۲۷ژانویه۲۰۲۵ به‌دلیل اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه دوباره دستگیر شد. او از آن زمان در بازداشتگاه محلی نگهداری شده است.

سابقه آزار و شکنجه این زوج

دستگیری‌های اولیه

خانم سو در اواخر نوامبر۱۹۹۹ به میدان تیان‌آنمن رفت تا برای حق تمرین فالون گونگ دادخواهی کند. به‌محض رسیدن، چند مأمور او را محاصره کردند و پرسیدند آیا فالون گونگ را تمرین می‌کند. وقتی پاسخ مثبت داد، به زور داخل خودروی پلیس کشیده شد. پس از چند ساعت در اداره پلیس تیان‌آنمن، او را به بازداشتگاه منطقه فانگشان منتقل کردند، جایی که به‌مدت ۱۵ روز در آن نگهداری شد.

این زوج و ۶۶ تمرین‌کننده دیگر در پکن، از نوجوانان گرفته تا افراد ۷۰ساله، در ۶دسامبر۱۹۹۹ دستگیر و به‌مدت ۴۸ روز در یک بیمارستان روانی نگهداری شدند. آن‌ها اعتصاب غذا کردند و شش روز بعد آزاد شدند.

پلیس این زوج را یک ماه پس از آزادی‌شان دوباره دستگیر کرد و برای یک جلسه شست‌وشوی مغزی به مرکز بازپروری معتادان هوانگ‌شاندیان برد. ۷۰ تمرین‌کننده دیگر نیز در آنجا بازداشت بودند. برای پنهان‌کردن آزار و شکنجه، مقامات تابلویی با عنوان «ستاد فضای سبز» سردرِ ساختمان نصب کردند. تمرین‌کنندگان در ۴مارس۲۰۰۰ اعتصاب غذا را آغاز کردند و پس از آن‌ که هر کدام مجبور به پرداخت جریمه‌ای به مبلغ ۱۰۰۰ یوان شدند، آزاد شدند. دختر این زوج برای پرداخت جریمه، ۲۰۰۰ یوان از یکی از بستگان قرض گرفت.

محکومیت یک‌ساله به اردوگاه کار اجباری برای همسر

در چند ماه بعد، خانم سو چند بار دیگر دستگیر شد و هر بار بین ۲ تا ۴ هفته در بازداشت نگه داشته شد. یک بار برای تفتیش لباس‌هایش را کاملاً درآوردند و نیز مجبور شد با ۳۰ نفر دیگر در اتاق کوچکی باشد.

در ژوئیه۲۰۰۰، خانم سو از بازداشتگاه منطقه فانگشان به دفتر اعزام داشینگ منتقل شد تا حکم یک‌ساله اردوگاه کار اجباری را بگذراند.

به‌محض ورود، نگهبانان با باطوم الکتریکی به او شوک دادند و مجبورش کردند تمام لباس‌هایش را درآورد و چند ساعت در گوشه‌ای با دست‌ها روی سر در حالت چمباتمه بماند. تمام وسایلش، از جمله کاغذ توالت، به‌طور دقیق برای یافتن مطالب مربوط به فالون گونگ بازرسی شد. پس از آن‌که یک نگهبان تکه‌کاغذی حاوی بخشی از سخنرانی فالون گونگ پیدا کرد، دوباره با باطوم الکتریکی به او شوک دادند. هنگام بازجویی درباره منبع آن کاغذ، او سکوت کرد.

نگهبانان او و سایر تمرین‌کنندگان را مجبور کردند صدها بار زیر آفتاب سوزان وضعیت چمباتمه و ایستادن را تکرار کنند و هم‌زمان فریاد بزنند: «بله قربان!» اگر صدای تمرین‌کنندگان ضعیف بود، نگهبانان با باطوم الکتریکی به آن‌ها را شوک می‌دادند یا به زندانیان دستور می‌دادند آن‌ها را کتک بزنند. به‌دلیل گرمای شدید هوا، بسیاری از تمرین‌کنندگان غش کردند. برخی پس از شوک‌های الکتریکی قادر به ایستادن نبودند.

یک‌بار خانم سو به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ کتک خورد و به اتاقی تاریک برده شد. چند نگهبان مدت طولانی با باتوم الکتریکی به او شوک دادند. او احساس می‌کرد که در آستانه فروپاشی جسمی و روانی است.

کتک خوردن و اِعمال شوک الکتریکی به شوهر و دختر

در اعتراض به آزار و شکنجه خانم سو، شوهر و دختر ۱۷ساله‌‌اش دوباره به دولت مرکزی دادخواهی کردند. به‌محض بازگشت به خانه، توسط دهیار روستا «لیو شی‌چنگ» احضار شدند.

چند مأمور، دختر خانم سو را کتک زدند و با شوک الکتریکی مورد آزار قرار دادند و بدنش پر از کبودی شد. او سه بار بی‌هوش شد و قادر به راه رفتن نبود. برای پنهان کردن شکنجه، مسئولان او را در بازداشت نگه داشتند و بیش از سه هفته روی شکم خواباندند و تنها پس از بهبودی نسبی آزادش کردند.

آقای لیو با شلاق و اِعمال شوک الکتریکی از سر تا پا، به‌ویژه در آلت تناسلی، پاها و زیر بغل‌ها شکنجه شد. در نتیجه، او دچار بی‌اختیاری ادرار شد و سال‌ها با اِدِم مزمن دست‌وپنجه نرم کرد.

دستگیری هم‌زمان هر سه عضو خانواده

این خانواده سه‌نفره در ۱۱فوریه۲۰۰۲، یک روز پیش از سال نو چینی، هنگام نصب دوبیتی‌های تزئینی، دوباره دستگیر شدند. آن‌ها یک ماه در بازداشتگاه نگه داشته و سپس به مرکز شست‌وشوی مغزی داشی‌هه منتقل شدند.

خانم سو در اعتراض به آزار و شکنجه، اعتصاب غذا کرد. نگهبانان در روز هشتم شروع به تغذیه اجباری او کردند. آن‌ها لوله تغذیه را از بینی‌اش وارد کردند، حتی زمانی که بینی‌اش خون‌ریزی داشت. یک بار لوله را وارد نای او کردند که نزدیک بود بمیرد. آن‌ها دست‌ها و پاهایش را با دست‌بند و پابند بستند و او را به بیمارستان شهرستان فانگشان بردند. پرستاران او را در وضعیت عقاب با بالهای گسترده، لوله‌ای به ضخامت انگشت در بینی‌اش فرو و داروهای سمی به او تزریق کردند. او هر بار که تغذیه اجباری می‌شد، احساس می‌کرد در آستانه مرگ است. به‌دلیل تزریق، بینایی‌اش نیز تار شد.

محکومیت همسر به ۵.۵ سال زندان

خانم سو یک‌بار دیگر در فوریه۲۰۰۶ به‌دلیل آویختن یک بنر فالون گونگ دستگیر شد. او را دست‌بند زدند، روی صندلی مهار کردند و تمام شب بازجویی کردند. وقتی از پاسخ‌دادن به سؤالات پلیس خودداری کرد، آن‌ها به دست‌بندش لگد زدند که باعث شد فلز به مچ‌هایش فرو برود. دستانش کبود شد و دردش بسیار شدید بود. قلبش به‌شدت می‌تپید و احساس می‌کرد در حال مرگ است. یکی از مأموران به او گفت: «ما دستور از بالا داریم. اگر تو را تا سرحد مرگ کتک بزنیم، بعد آن را خودکشی اعلام می‌کنیم و هیچ‌کس نخواهد فهمید چه بر سرت آمده است.»

روز بعد خانم سو را به مرکز شست‌وشوی مغزی بردند و طی یک‌ونیم سال بعد بین چند بازداشتگاه جابه‌جا کردند. در ژوئیه۲۰۰۷ به پنج‌ونیم سال زندان محکوم و به زندان زنان پکن منتقل شد. او مجبور بود در جلسات شست‌وشوی مغزی شرکت کند، از خواب محروم می‌شد، کتک می‌خورد، با باطوم الکتریکی شوک داده می‌شد و کار سخت بدون دستمزد انجام می‌داد.

وقتی خانم سو در زندان بود، همسرش به‌مدت نامشخصی به اردوگاه کار اجباری محکوم شد. او دوران محکومیت خود را در اردوگاه کار اجباری توآن‌هه گذراند.

دو دستگیری دیگر

این زوج در ۱۷نوامبر۲۰۱۶ بار دیگر دستگیر و کتاب‌ها و مطالب فالون گونگ آن‌ها توقیف شد. به‌دلیل فشار خون بسیار بالای آقای لیو، او همان روز آزاد شد. خانم سو یک ماه در بازداشتگاه منطقه فانگشان نگهداری شد. در ۱۶دسامبر۲۰۱۶ او را به مرکز شست‌وشوی مغزی بردند و سه روز بعد، در ۱۹دسامبر آزاد کردند.

در ساعت ۸ شب ۲دسامبر۲۰۱۹، پنج مأمور به خانه این زوج یورش بردند و کتاب‌های فالون گونگ و عکس بنیان‌گذار فالون گونگ را توقیف کردند. سپس خانم سو را به اداره پلیس بردند و به اجبار اثر انگشت و اثر کف پای او را گرفتند. همچنین از او عکس گرفتند و مجبورش کردند برگه پرونده‌اش را امضا کند. او را برای معاینه پزشکی نیز به بیمارستان بردند.

محکومیت مشترک زوج، درگذشت بعدی همسر

این زوج به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ در ۲۰مارس۲۰۲۱ گزارش و در ۲۶آوریل۲۰۲۱ دستگیر شدند. پلیس یک جعبه سی‌دی و چند بروشور حاوی اطلاعات فالون گونگ را توقیف کرد. این اقلام بعداً به‌عنوان مدرک در دادگاه استفاده شد. پلیس پس از آزادی آن‌ها با قرار وثیقه، به آزار و اذیت‌شان ادامه داد.

دادگاه منطقه فانگشان در سال ۲۰۲۲ آقای لیو را به دو سال زندان و پرداخت ۲۰۰۰ یوان جریمه و خانم سو را به سه‌ونیم سال زندان و پرداخت ۴۰۰۰ یوان جریمه محکوم کرد. آن‌ها به دادگاه عالی پکن اعتراض کردند، اما شکست خوردند. به‌دلیل شرایط جسمی‌شان، بلافاصله پس از صدور حکم به زندان منتقل نشدند.

خانم سو در ۲۲سپتامبر۲۰۲۳، پس از آن‌که یک زن جوان به‌دلیل صحبت او درباره فالون گونگ گزارشش را داد، مورد آزار و اذیت قرار گرفت.

در ۲۴نوامبر۲۰۲۳ چند مأمور به خانه این زوج آمدند و دستور دادند که آن‌ها تحت معاینه پزشکی قرار بگیرند. مأموران گفتند این دستور از سوی دادگاه منطقه فانگشان صادر شده است: اگر مشخص شود آن دو از نظر جسمی برای حبس مناسب هستند، به بازداشتگاه منتقل می‌شوند؛ در غیر این صورت، دادگاه دستور خواهد داد که دوران محکومیت را در خانه بگذرانند. مشخص نیست که آیا آن‌ها طبق دستور معاینه پزشکی شدند یا خیر.

به‌دلیل فشار روانی ناشی از پیگرد قضایی، وضعیت سلامتی آقای لیو به‌سرعت رو به وخامت گذاشت. او بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ چهار بار بستری شد و درنهایت در ۱۷ژوئیه۲۰۲۴ درگذشت.

گزارش‌های مرتبط:

درگذشت برادر و خواهر با فاصله چهار سال، در طی آزار و شکنجه فالون گونگاخبار دیرمنتشرشده: زوج پکنی به‌دلیل تمرین فالون گونگ به زندان محکوم شدند، همسر قبلاً به ۵.۵ سال زندان محکوم شده بود