(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۴۵ کشور در ژوئیه۲۰۲۵، 26 سال پس از آنکه ح.ک.چ دستور آزار و شکنجه را صادر کرد، فهرست دیگری از مقامات حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) را که در آزار و شکنجه فالون گونگ مشارکت داشته‌اند ارائه دادند. تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود خواستند که این عاملان را پاسخگو کنند، ورود آن‌ها و/یا اعضای خانواده‌شان را به کشورشان ممنوع و دارایی‌هایشان را مسدود کنند.
این ۴۵ کشور شامل کشورهای پنج چشم (ایالات متحده، کانادا، بریتانیا، استرالیا، نیوزیلند)، همه ۲۷ کشور اتحادیه اروپا (EU) و ۱۳ کشور دیگر در قاره‌های مختلف است. کشورهای عضو اتحادیه اروپا عبارتند از: آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، سوئد، بلژیک، ایرلند، اتریش، دانمارک، رومانی، چک، فنلاند، پرتغال، یونان، مجارستان، اسلواکی، بلغارستان، لوکزامبورگ، کرواسی، لیتوانی، اسلوونی، لتونی، استونی، قبرس و مالت. ۱۳ کشور باقیمانده در آسیا، اروپا و قاره آمریکا قرار دارند: ژاپن، کره‌جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن‌اشتاین، اسرائیل، مکزیک، آرژانتین، کلمبیا، شیلی، جمهوری دومینیکن و پاراگوئه.
براساس گزارشی که توسط سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) منتشر شد، ح.ک.چ در نشستی که در ماه مه۲۰۲۴، توسط وزارت امنیت عمومی برگزار شد، هدفی را به‌طور برجسته مطرح کرد: «به همکاری بین فالون گونگ و سیاستمداران غربی برای تحریم رهبران بلندپایه چین توجه ویژه‌ای داشته باشید. به هر قیمتی، جلو چنین رفتاری را بگیرید.»
در میان عاملان ذکرشده، دونگ شیائویو، دبیر کمیته سیاسی و حقوقی استان هِبِی (PLAC)، عضو کمیته حزبی استان هِبِی، و رئیس هفتمین شورای انجمن حقوقی استان هِبِی، قرار داشت.
اطلاعات عامل
نام کامل عامل: دونگ (نام‌خانوادگی) شیائویو (نام) (董晓宇)جنسیت: مردکشور: چینتاریخ/سال تولد: ژانویه۱۹۶۹محل تولد: نامشخص
عنوان یا سِمَت
ژوئیه۲۰۲۲ – ژانویه۲۰۲۳: عضو کمیته دائمی کمیته حزبی استان هبی، دبیر کمیته سیاسی و حقوقی استان هبی، دبیر و مدیر اداره امنیت عمومی این استان
ژانویه۲۰۲۳ – تاکنون: عضو کمیته دائمی کمیته حزبی استان هبی، دبیر کمیته سیاسی و حقوقی استان هبی، و رئیس هفتمین شورای انجمن حقوقی استان هبی
جنایات اصلی
به کمیته امور سیاسی و حقوقی (PLAC) اختیار برتر داده شده است تا بر امنیت عمومی و نظام قضایی نظارت کند. از زمانی که ح.ک.چ در سال ۱۹۹۹، آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، این کمیته به‌عنوان دفتر فرماندهی مرکزی عمل کرده و سیاست‌های آزار و شکنجه سازمان‌یافته و نهادی را اجرا کرده است.
پس از آنکه دونگ در ژوئیه۲۰۲۲، دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی استان هبی شد، به اجرای سیاست آزار و شکنجه ادامه داد و دستگیری‌های گسترده، آزارواذیت و محکومیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ را هدایت کرد.
از ژوئیه۲۰۲۲ تاکنون، دست‌کم ۱۷ تمرین‌کننده در نتیجه این آزار و شکنجه جان باختند، ازجمله سونگ نایوِن (۲۰۲۲)، یانگ ژیشیونگ (۲۰۲۲)، هی ژن‌هِنگ (۲۰۲۲)، لای ژی‌چیانگ (۲۰۲۳)، ژائو شیوهوا (۲۰۲۳)، وانگ جیان (۲۰۲۳)، لی گویی‌بین (۲۰۲۳)، نی ونشیو (۲۰۲۳)، وانگ رونگ (۲۰۲۳)، گائو ژِن‌کای (۲۰۲۳)، ژنگ وِن‌چائو (۲۰۲۴)، وانگ هوآی (۲۰۲۴)، دِنگ شیویینگ (۲۰۲۴)، زوئو هونگ‌تائو (۲۰۲۴)، لو چون‌یانگ (۲۰۲۵)، فنگ شیائوچی (۲۰۲۵)، و ژائو جیوژو (2025).
آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استان هبی از ژوئیه۲۰۲۲ تا آوریل۲۰۲۵
فقط در فاصله ژانویه تا آوریل۲۰۲۵، ۱۵ تمرین‌کننده محکوم و ۷۷ نفر دستگیر شدند و ۲۰۴ نفر مورد آزارواذیت قرار گرفتند. تعداد دستگیری‌ها و موارد آزارواذیت در این دوره، بالاترین در کشور بود. سه تمرین‌کننده فنگ شیائوچی، لو چون‌یانگ و ژائو جیوژو در نتیجه این آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند.
در نیمه اول سال۲۰۲۴، چهار تمرین‌کننده براثر آزار و شکنجه جان باختند؛ ۲۵ نفر محکوم شدند، ۹۳ نفر دستگیر شدند و دست‌کم ۴۹۱ نفر مورد آزارواذیت قرار گرفتند. در نیمه دوم سال۲۰۲۴، هشت تمرین‌کننده براثر آزار و شکنجه جان باختند، ۲۷ نفر محکوم شدند، ۱۰۵ نفر دستگیر شدند و ۵۰۵ نفر مورد آزارواذیت قرار گرفتند. علاوه‌بر این، مقامات دولتی در همه سطوح، اداره 610، کمیته امور سیاسی و حقوقی (PLAC)، پلیس و دستگاه‌های قضایی برای بدنام‌کردن فالون گونگ، فعالانه کمپین‌هایی تبلیغاتی راه‌اندازی کردند.
در سال۲۰۲۳، سیزده تمرین‌کننده براثر آزار و شکنجه جان باختند؛ ۹۷ نفر محکوم شدند، ۲۶۷ نفر دستگیر شدند و دست‌کم ۴۷۲ نفر مورد آزارواذیت قرار گرفتند. پلیس از ۷۲ تمرین‌کننده، درمجموع ۷۱۱٬۴۰۰ یوان اخاذی کرد.
در نیمه دوم سال ۲۰۲۲، هفت تمرین‌کننده محکوم، ۱۷۶ نفر دستگیر و ۵۳۹ نفر مورد آزارواذیت قرار گرفتند. سونگ نایوِن و یانگ ژیشیونگ براثر شکنجه‌ای که در زندان متحمل شدند جان باختند.
گزیده‌ای از موارد مرگ
مورد اول: مردی ۴۹ساله در بازداشت جان باخت، خانواده مجبور شد ۱۸۰هزار یوان غرامت بگیرد و سکوت کند
آقای ژائو جیوژو، ساکن ۴۹ساله شهرستان لی در استان هِبِی، در سال ۲۰۱6، به‌دلیل اعتراض به آزار و شکنجه مادرش، که فالون گونگ را تمرین می‌کرد، دستگیر شد. او پس از تزریق دارویی در بازداشت، دچار ناتوانی ذهنی شد. بار دیگر در سپتامبر۲۰۲۴، به‌دلیل نوشتن پیام‌هایی در حمایت از فالون گونگ روی تیرهای برق دستگیر شد و در ۲۶آوریل۲۰۲۵، در بازداشت جان باخت. خانواده‌اش مجبور شدند ۱۸۰هزار یوان غرامت بپذیرند و برگه‌ای را امضا کنند که در آن قید شده بود او براثر مرگ طبیعی درگذشته و آن‌ها عاملان را مسئول نخواهند دانست. آن‌ها جسد او را در ۲۸آوریل۲۰۲۵، به خاک سپردند، درحالی‌که یک مأمور پلیس از تمام این روند فیلم‌برداری می‌کرد.
مورد دوم: بانوی ۸۰ساله‌ای که در وضعیت بحرانی، با آزادی مشروط آزاد شد، سه ماه بعد جان باخت
خانم وانگ رونگ از شهر چِنگده در استان هِبِی، در سال ۲۰۲۱، به سه سال زندان محکوم شد. او در دوران حبس در زندان زنان استان هِبِی، به‌شدت بیمار شد. در اوت۲۰۲۳، به‌دلیل پارگی کلیه و خونریزی، همراه با شکستگی دنده‌ها، با عجله به بیمارستان منتقل شد. پزشکان گفتند امیدی وجود ندارد و او به خانه برده شد.
خانواده خانم وانگ متوجه شدند که او پوشک به تن دارد و خون از پاهایش جاریست و همچنین کبودی‌هایی روی سر و گیجگاهش دیده می‌شد. کمرش دچار اِدم شده بود و هرجا که پوستش فشرده می‌شد گودی ایجاد می‌شد. در ماه‌های پایانی عمرش، مدام بین هشیاری و بیهوشی در نوسان بود. او هیچ توانی برای نشستن نداشت و تنها می‌توانست تمام روز در تخت دراز بکشد. او در ۱۵نوامبر۲۰۲۳ درگذشت.
مورد سوم: خانواده مردی ۷۲ساله مشکوکند که مرگ ناگهانی وی در زندان جیدونگ براثر شکنجه و رفتار خشونت‌آمیز بوده است
آقای وانگ جیان، ساکن شهر زون‌هوا در استان هبی، در ۶ژوئیه۲۰۱۹، در خانه‌اش دستگیر شد و بعدها به هفت سال زندان و جریمه ۵هزاریوانی محکوم شد. او در ۱۹مارس۲۰۲۳، هنگام ملاقات با خانواده‌اش سرحال و در وضعیت روحی خوبی به‌نظر می‌رسید. اما خانواده‌اش در ۳آوریل۲۰۲۳، ناگهان تماسی از زندان دریافت کردند که خبر مرگ او را اعلام می‌کرد. او ۷۲ساله بود.
آقای وانگ کبودی‌های وسیعی در اطراف گوش‌ها و پشت خود داشت، همچنین چند کبودی در پشت دست راستش مشاهده می‌شد. یک علامت دایره‌ای روی سینه‌اش و خراش‌هایی روی پشتش وجود داشت. وقتی پزشک قانونی جسد او را برگرداند، مایعی از گوش چپش بیرون آمد.
زندان ادعا کرد که آقای وانگ ناگهان براثر یک بیماری درگذشته است، بدون آنکه مشخص کنند بیماری چه بوده است. برای خانواده، کبودی‌های روی سر و پشت آقای وانگ غیرعادی به‌نظر می‌رسید و با یک بیماری طبیعی مطابقت نداشت. آن‌ها پرسیدند که آیا این کبودی‌ها براثر شکنجه یا بدرفتاری دیگری ایجاد شده‌اند که زندان قصد پنهان‌کردن آن‌ها را دارد.
مورد چهارم: بانویی ۸۰ساله که در زندان در وضعیت بحرانی بود، چند روز پس از آزادی مشروط پزشکی درگذشت
خانم لی گویی‌بین از شهر چین‌هوانگ‌دائو در استان هبی، در ۷۶سالگی به‌خاطر تمرین فالون گونگ، به چهار سال زندان محکوم شد. در اواسط آوریل۲۰۲۳، دو سال پس از انتقالش به زندان زنان استان هبی، زندان به پسرش اطلاع داد که او درحال مرگ است. او به‌سرعت خود را به زندان رساند و پس از موافقت زندان با آزادی مشروط پزشکی وی، او را به بیمارستانی در شیجیاژوانگ (محل زندان) منتقل کرد.
خانم لی پس از دو روز درمان، به خانه (در فاصله حدود ۶۰۰کیلومتری از شیجیاژوانگ) منتقل و در بیمارستانی محلی بستری شد. او کمی بعد در ۱۶آوریل در 80سالگی درگذشت. به‌گفته فردی که جسد او را دیده بود، پس از دو سال زندان، بدنش پوست و استخوانی بیش نبود.
مورد پنجم: مردی در حالت نباتی که دو سال از آزادی مشروط پزشکی محروم شد، دو ماه پیش از آزادی از زندان درگذشت
همسر آقای لای ژی‌چیانگ هفت سال طولانی را با اشتیاق، در انتظار دیدار دوباره او گذراند، اما در ۳ژانویه۲۰۲۳ فهمید که او دو ماه پیش از پایان محکومیت ناعادلانه‌اش به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ درگذشته است.
به‌گفته همسر آقای لای، که تا روز بعد اجازه نداشت جسد او را ببیند، بدن او جمع شده و صورتش آسیب دیده بود. پنج زندانبان او را عقب نگه داشتند تا نتواند نزدیک جسد شود یا آن را لمس کند. آن‌ها از بازگرداندن جسد به خانواده خودداری کردند و دخترش را فریب دادند تا برگه رضایت برای سوزاندن جسد را امضا کند.
آقای لای از شهر تانگ‌شان در استان هبی، در ۳۱مارس۲۰۱۶ دستگیر و مخفیانه به هفت سال زندان محکوم شد. مادر سالخورده‌اش به‌شدت آسیب روحی دید و پس از مدت کوتاهی درگذشت.
آقای لای در سال ۲۰۱۹، براثر شکنجه در بازداشت دچار سکته شد، اما زندان درخواست‌های مکرر خانواده‌اش برای ملاقات با او را رد کرد. وقتی همسرش سرانجام در ژانویه۲۰۲۰ اجازه ملاقات یافت، با دیدن او قلبش شکست، زیرا نگهبانان مجبور بودند او را حمل کنند. او به‌سختی می‌توانست حرکت کند. به‌نظر نمی‌رسید همسرش را بشناسد و وقتی همسرش به گریه افتاد وی هیچ واکنشی نشان نداد.
به‌گفته فردی مطلع، آقای لای تقریباً شش ماه در کلینیک زندان نگهداری شد و هر روز تحت خوراندن اجباری قرار می‌گرفت. نگهبانان لوله تغذیه را در معده‌اش نگه می‌داشتند. لب‌هایش بسیار خشک و ترک‌خورده بود. برخی از پرستاران، گاهی با حوله چند قطره آب در دهانش می‌چکاندند. او اغلب هنگام انجام این کار، اشک در چشمانش حلقه زده بود و لب‌هایش را حرکت می‌داد، اما نمی‌توانست حرف بزند.
خانواده آقای لای برای او آزادی مشروط پزشکی درخواست کردند، اما زندان ادعا کرد که باید منتظر تصمیم مقامات بالاتر بمانند. در همین حین، زندان چندین‌هزار یوان از خانواده مطالبه کرد و ادعا کرد که این پول برای پرداخت هزینه‌های درمانی آقای لای لازم است.
وضعیت آقای لای در سال ۲۰۲۰ وخیم‌تر و وی در اوت۲۰۲۰، دچار عفونت ریوی شد. او زندگی نباتی داشت و به‌سختی نفس می‌کشید. وقتی زندان او را به بیمارستان منتقل کرد، پزشک روی او عمل تراکئوستومی انجام داد، اما اقدام دیگری صورت نگرفت. پزشک تلویحاً گفت امید چندانی به بهبودی او وجود ندارد.
با وجود وضعیت آقای لای، زندان همواره او را با زنجیرهای سنگین به پاهایش در اسارت نگه می‌داشت. او پس از بیش از یک ماه بستری بودن در بیمارستان، به زندان بازگردانده شد، اما در ۹سپتامبر۲۰۲۰، حتی پیش از بسته‌شدن نای‌اش، دوباره به بیمارستان منتقل شد.
خانواده آقای لای پیوسته برای آزادی مشروط پزشکی او درخواست می‌کردند. زندان ادعا می‌کرد که اداره دادگستری این درخواست را رد کرده است. وقتی خانواده خودشان برای ارائه درخواست به اداره دادگستری رفتند، در همان ورودی متوقف شدند و اجازه نیافتند با هیچ‌کس صحبت کنند.
مورد ششم: زن و شوهر با فاصله سه ماه از یکدیگر جان باختند
وقتی آقای گائو ژِن‌کای در ۲ژانویه۲۰۲۳، پس از سپری‌کردن حکم 3.5ساله‌اش به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ آزاد شد، به‌شدت نحیف، تقریباً نابینا و ناتوان بود. همسرش، خانم شو سوچین، در خانه نبود تا از او استقبال کند، چراکه یک ماه پیش‌تر براثر فشار روحی ناشی از آزار و شکنجه درگذشته بود. آقای گائو کمتر از دو ماه بعد، در ۲۶فوریه، در ۷۱سالگی درگذشت.
آقای گائو از شهر تانگ‌شان در استان هبی، در ۳ژوئیه۲۰۱۹ در خانه دستگیر و در ۱۱نوامبر۲۰۲۰، به 3.5 سال زندان محکوم شد. به‌دلیل آنکه خانم شو و دخترشان مرتب به‌منظور دادخواهی برای آقای گائو، به ایستگاه پلیس مراجعه می‌کردند، پلیس و کارکنان کمیته محلی اماکن دائماً آن‌ها را آزارواذیت می‌کردند و از خانم شو می‌خواستند که بیانیه‌هایی مبنی بر انکار فالون گونگ را امضا کند. وقتی او از این کار خودداری کرد، پلیس تلاش کرد دخترش را که فالون گونگ را تمرین نمی‌کرد وادار کند این بیانیه‌ها را به‌جای مادرش امضا کند.
مقامات علاوه‌بر آزارواذیت، همچنین همسایگان خانم شو را تحریک می‌کردند تا او را تحت‌نظر بگیرند. آن‌ها گاهی او را هنگام بیرون رفتن دنبال می‌کردند. وقتی دوستان خانم شو به دیدنش می‌آمدند و برایش غذا می‌آوردند، همسایگانش به خانه‌اش می‌رفتند و هشدار می‌دادند که دوستانش دیگر اجازه ندارند به دیدار وی بیایند.
خانم شو به‌دلیل فشارهای روحی، دچار تب مداوم و اِدم سیستمیک شد. او به‌تدریج توان مراقبت از خود را از دست داد و در اواسط نوامبر۲۰۲۲ درگذشت.
گزیده‌ای از موارد دستگیری و محکومیت
مورد اول: بانوی اهل هبی ۱۴ روز بازداشت شد و تحت خوراندن اجباری قرار گرفت
خانم چیو لی‌یینگ از شهر شیجیاژوانگ در استان هِبِی، در ۱۷آوریل۲۰۲۴ دستگیر شد. پلیس هنگام بازجویی از او در مرکز رسیدگی به پرونده‌های شیجیاژوانگ، او را روی صندلی فلزی بست و دست‌هایش را با دستبند الکترونیکی محکم کرد. او احساس کرد برق در بدنش جریان دارد، اما پلیس انکار کرد که این دستبندها برقی هستند.
خانم چیو در همان روزِ دستگیری، دست به اعتصاب غذا زد و پس از انتقالش در ۱۹آوریل، به بازداشتگاه شماره ۲ شهر شیجیاژوانگ نیز به اعتصاب غذایش ادامه داد. در ۲۲آوریل، ششمین روز اعتصاب غذایش، مأموران بازداشتگاه شروع کردند او را هر روز تحت خوراندن اجباری قرار دهند. او به اعتصاب غذا ادامه داد و در نتیجۀ خوراندن اجباری خشونت‌آمیز روزانه، دچار آسیب شدید جسمی شد. او در اول مه۲۰۲۴، دو هفته پس از دستگیری، آزاد شد و تحت حبس خانگی قرار گرفت.
مورد دوم: گذاشتن «مدرک» در خانه بانوی اهل هبی، توسط پلیس برای پرونده‌سازی علیه او
خانم لی گوئو‌یینگ از شهرستان ژِنگدینگ در استان هِبِی، در ۳۱مارس۲۰۲۵، به 5.5 سال زندان و ۳۰هزار یوان جریمه محکوم شد. او اکنون به این حکم اعتراض کرده است.
محکومیت خانم لی ناشی از دستگیری او در ۱۸ژوئیه۲۰۲۳ بود، آن‌هم زمانی که در راه بازگشت از محل کار به خانه بود. پس از آنکه مردی به پلیس گزارش داد او مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ را توزیع می‌کند، پلیس وی را هدف قرار داد. همان شب پلیس به خانه‌اش یورش برد. کسی در خانه نبود، بنابراین آن‌ها به مدیریت ملک دستور دادند در را باز کند.
پلیس بعداً خانم لی را به خانه‌اش بازگرداند. خانم لی متوجه اشیایی شد که متعلق به او نبودند. آشکار بود که پلیس برای پرونده‌سازی علیه او، «مدارکی» را در خانه‌اش گذاشته است. وقتی او سعی کرد برایشان دلیل و منطق بیاورد، او را به‌سمت مبلمان هل دادند و وی بیهوش شد.
وقتی خانم لی به‌هوش آمد، خود را در اداره امنیت داخلی شهرستان ژِنگدینگ یافت. پلیس از او خواست فهرست وسایل توقیف‌شده را امضا کند. او امتناع کرد، زیرا به او اجازه ندادند وسایل را بررسی کند. آن‌ها به‌زور مشت بسته‌اش را باز و وی را مجبور کردند که روی سند اثر انگشت بگذارد. او به‌شدت ضعیف بود و توانی برای مقاومت نداشت. فهرست وسایل توقیف‌شده که به‌زور «اثر انگشت» خورده بود، بعدها به‌عنوان مدرک علیه او مورد استفاده قرار گرفت.
خانم لی در ۶مارس۲۰۲۴، توسط دادگاه شهرستان ژِنگدینگ محاکمه و در ۳۱مارس۲۰۲۵ محکوم شد.
به‌گفته افراد مطلع، پرونده خانم لی پیش از صدور حکم به دادگاه میانی شهر شیجیاژوانگ برای بازبینی ارسال شده بود. طبق قانون، دادگاه بدوی اختیار کامل دارد تا بدون نیاز به مشورت با دادگاه بالاتر، درمورد پرونده تصمیم‌گیری کند.
مورد سوم: کشاورز ۵۸ساله اهل هبی به‌خاطر اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه فالون گونگ، به ۸ سال زندان محکوم شد
خانم لی وِن‌یوئه، کشاورز ۵۸ساله از شهر باژو در استان هِبِی، حوالی مه۲۰۲۳ پس از آنکه پلیس متوجه شد او اطلاعاتی را در اینترنت منتشر کرده که آزار و شکنجه فالون گونگ را افشا می‌کند، دستگیر شد. دادگاه شهر باژو او را به هشت سال زندان محکوم کرد.
مورد چهارم: رد درخواست تجدیدنظر بانوی اهل هبی درخصوص حکم طولانی‌مدت زندانش، شوهر پزشکش در انتظار کیفرخواست
خانم جو یو‌شیا و آقای ژانگ هونگ‌چیان، از شهر شینگتای در استان هِبِی، در ۶ژوئیه۲۰۲۲ دستگیر شدند. تمام بدن آقای ژانگ به‌دلیل شکنجه در بازداشت متورم شد، به‌ویژه اندام تناسلی‌اش. اگرچه وی پس از درمان‌های پزشکی، در خانه به‌تدریج بهبود یافت، اما همچنان نحیف و ضعیف بود. واکنش‌هایش کند بود و دچار گیجی می‌شد. همچنین بی‌دلیل زمین می‌خورد.
دادگاه محلی در حوالی مه۲۰۲۳، خانم جو را به ۷.۵ سال زندان محکوم کرد و دادگاه میانی شهر شینگتای درخواست تجدیدنظر او را رد کرد. وقتی وکیلش در ۵ژوئیه۲۰۲۳، به ملاقات او در بیمارستان زندان شهر شینگتای رفت، متوجه شد که او براثر بدرفتاری در بازداشت، به‌شدت بیمار و ناتوان شده است. پاها و چشمانش به‌شدت متورم بودند. او از احساس سرگیجه و ضعف شکایت داشت. یکی از چشمانش را نمی‌توانست باز کند و به‌تدریج بینایی چشم دیگرش را نیز از دست داد. پزشکان بیمارستان همچنین او را مبتلا به پروتئینوری (ازدست دادن پروتئین در ادرار، نشانه آسیب کلیوی) تشخیص دادند.
گزیده‌ای از موارد بدنام‌سازی
مورد اول: تلاش به‌منظور جمع‌آوری امضا برای دادخواست، سمینارها و نمایش‌های تبلیغاتی در شهر شیجیاژوانگ
از ژوئن تا اکتبر۲۰۲۳، کمیته امور سیاسی و حقوقی منطقه چیائو‌شی کمپین‌هایی برای اهریمنی جلوه دادن و بدنام‌سازی فالون گونگ به‌راه انداخت: ازطریق جمع‌آوری امضا برای دادخواست‌های اینترنتی، برگزاری سمینارها در دانشکده فنی‌وحرفه‌ای شیجیاژوانگ، کالج مهندسی و فناوری هبی و سایر دانشگاه‌ها، همچنین نمایش‌های عمومی و توزیع مطالب. هزاران دانشجو مجبور به شرکت شدند.
علاوه‌بر این، این کمیته امور سیاسی و حقوقی «میدان ضدفرقه منطقه چیائو‌شی» و یک خط تلفن گزارش‌دهی را ایجاد کرد. بیش از دوازده تابلو در این میدان نصب شد که حاوی اطلاعات نادرست درباره فالون گونگ و بنیان‌گذارش بود.
مورد دوم: پلیس شهر چِنگده پیامک‌هایی را برای اهریمنی جلوه دادن و بدنام‌سازی فالون گونگ ارسال کرد
در ۱۷ و ۲۱آوریل۲۰۲۴، پلیس شهر چِنگده برای عموم مردم پیامک‌هایی ارسال کرد. این پیامک‌ها فالون گونگ را بدنام می‌کردند و برای گزارش‌دادن تمرین‌کنندگان پاداش تعیین کرده بود.
مورد سوم: بیلبورد تبلیغاتی در شهرستان چی‌چِنگ در شهر ژانگ‌جیاکو
به دستور کمیته سیاسی و حقوقی استان هبی، پلیس، دادگاه و دادستانی شهرستان چی‌چِنگ در شهر ژانگ‌جیاکو، در ۱۵آوریل۲۰۲۴، بیلبوردهایی را در خیابان‌های اصلی سراسر شهرستان، برای اهریمنی جلوه دادن فالون گونگ نصب کردند.
مورد چهارم: بیلبورد تبلیغاتی در منطقه مانچِنگ در شهر بائودینگ
در آوریل۲۰۲۴، کمیته امور سیاسی و حقوقی منطقه مانچِنگ در شهر بائودینگ، ۱۸ بیلبورد در پیاده‌روی پارک فوشینگ نصب کرد. این بیلبوردها فالون گونگ را اهریمنی جلوه می‌دادند و مردم محلی را تشویق می‌کردند تا تمرین‌کنندگان را گزارش دهند.
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
