(Minghui.org) شورای منطقه نیوکاسل در ایالت دلاور، در تاریخ ۲۶اوت، با تصویب قطعنامه‌ای از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر مشارکتشان در جامعه قدردانی و آزار و شکنجه توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، ازجمله سرکوب فرامرزی فالون دافا را محکوم کرد.
اعضای شورای منطقه نیوکاسل، ازجمله رئیس شورا مونیک ویلیامز-جانز (نفر ششم از راست)، عضو شورا ژانت کیلپتریک (نفر پنجم از راست)، عضو شورا دیوید تکت (نفر سوم از راست)، براندون تول (نفر دوم از راست) و پن‌روز هالینز (نفر اول از راست)، تصویب قطعنامه شماره ۲۵-۱۵۱ در ۲۶اوت۲۰۲۵ را که از حق آزادی مذهبی تمرین‌کنندگان حمایت می‌کرد، همراه با تمرین‌کنندگان فالون گونگ تجلیل کردند.
شورای منطقه نیوکاسل در تاریخ ۲۶اوت۲۰۲۵، درخصوص قطعنامه آر ۲۵-۱۵۱ و سایر قطعنامه‌ها رأی‌گیری کرد.
قطعنامه با عنوان «حمایت از فالون گونگ و تلاش آن برای برخورداری از آزادی مذهب» توسط عضو شورا ژانت کیلپتریک و رئیس شورا مونیک ویلیامز-جانز پیشنهاد شد. شورای منطقه ازطریق این قطعنامه تأیید کرد که تمرین‌کنندگان فالون گونگ مانند شهروندان آمریکایی، شایسته همان حمایت‌های متمم اول قانون اساسی در تمرین اعتقاداتشان هستند.
قطعنامه شماره ۲۵-۱۵۱ توسط شورای منطقه نیوکاسل تصویب شد.
در متن این قطعنامه آمده است: «فالون گونگ ارزش‌های فرهنگی سنتی چینی را به بسیاری از مردم دلاور و همچنین به بیش از ۱۰۰میلیون نفر در بیش از ۱۰۰ کشور، با پیشینه‌های مختلف و از تمام اقشار جامعه ارائه می‌دهد.»
پن‌روز هالینز، عضو شورا، فالون گونگ را ستود و گفت که تمرین‌کنندگان محلی «جشنواره‌ها و رویدادهایی را برای بسیاری از مردم دلاور برگزار می‌کنند» و بخش «بسیار مهمی» از جامعه هستند، زیرا این روش «بسیار فراگیر» است.
این قطعنامه به سایر اقدامات مهم دولت نیز اشاره می‌کند، ازجمله قطعنامه مشترک ۳۰۴ مجلس نمایندگان ایالات متحده در سال ۲۰۰۴ که آزار و اذیت تمرین‌کنندگان در ایالات متحده را محکوم می‌کند؛ قطعنامه اچ.آر.۳۴۳ در سال ۲۰۱۶ که خواستار پایان دادن به جنایات علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین است؛ و تصویب اچ.آر.۱۵۴۰ در سال ۲۰۲۵ که به نام قانون حفاظت از فالون گونگ شناخته می‌شود. همچنین به اقدام پارلمان اروپا در سال ۲۰۲۴ اشاره می‌کند که صحت وقوع آزار و شکنجه مداوم این روش را «رسماً تأیید کرد.»
سرکوب فرامرزی
چند عضو شورا نگرانی خود را نسبت به سرکوب فرامرزی ح.ک.چ ابراز کردند: تلاش‌هایی برای گسترش آزار و شکنجه در خارج از کشور، ازطریق آزار و اذیت، تهدید و کمپین‌های اطلاعات نادرست که جوامع مهاجر را هدف قرار می‌دهد.
کیلپتریک با اشاره به تعاملات خود با تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ گفت که می‌داند «آزار و شکنجه‌ای در جریان است» و ماجرا‌هایی را شنیده که برایش دشوار است درک کند «چطور حتی ممکن است چنین چیزی اتفاق بیفتد.»
ژانت کیلپتریک، عضو شورا
کیلپتریک ابراز امیدواری کرد که این قطعنامه پیامی به ح.ک.چ بفرستد مبنی بر اینکه «فقط وقتی همه ]از آزادی عقیده[ برخوردار باشند منصفانه است» و اینکه «هرکسی بتواند به آنچه می‌خواهد اعتقاد داشته باشد.»
دیوید تکت، عضو شورا، نیز نگرانی خود را نسبت به سرکوب فرامرزی توسط ح.ک.چ ابراز کرد. او گفت: «وقتی خبردار می‌شویم که چنین چیزی درحال وقوع است، بدیهی است که باید ما را ناراحت کند و [باید] هر کاری را که از دستمان برمی‌آید انجام دهیم.»
دیوید تکت، عضو شورا
تکت گفت این قطعنامه یک «بخش کوچک» است برای نشان دادن حمایتمان و تأیید دشواری‌هایی که تمرین‌کنندگان به‌دلیل آزار و شکنجه با آن مواجه هستند.
ویلیامز-جانز با مقایسه این موضوع با بی‌عدالتی‌های تاریخی، بر اهمیت آزادی مذهب تأکید کرد.
مونیک ویلیامز-جانز، رئیس شورا
او گفت: «ما از دوران برده‌داری، فاصله چندانی نداریم. می‌دانید، اجداد من در دوره برده‌داری بودند و برده بودند. بنابراین فکر می‌کنم فقط داشتن آزادی برای بودن آنچه می‌خواهی باشی... مهم است.»
ویلیامز-جانز در اشاره به تمرین‌کنندگان فالون گونگِ تحت آزار و شکنجه در چین گفت: «فقط برای آن‌ها دعا می‌کنم... امیدوارم این قطعنامه کمک کند... تا به آن‌ها قدرتِ ادامه دادن بدهد.»
هالینز ابتدا به‌دلیل نگرانی‌های مطرح‌شده از سوی یکی از همکارانش، در حمایت از این قطعنامه تردید داشت. اما پس از دریافت توضیحات بیشتر، درنهایت از این قطعنامه حمایت کرد و گفت آزار و شکنجه فالون گونگ یک مسئله حقوق بشری مشابه آپارتاید در آفریقای جنوبی است که وی در اوایل دوران حرفه‌ای خود، علیه آن مبارزه کرده است.
پِن‌روز هالینز، عضو شورا
او گفت: «این یک مسئله حقوق بشری است، به همین سادگی» و افزود این قطعنامه پیامی به ح.ک.چ می‌فرستد که دولت منطقه نیوکاسل از کرامت انسانی و حقوق تمرین‌کنندگان فالون گونگ حمایت می‌کند.
«ما می‌خواهیم مدافع آرمان‌های شما باشیم»
سندی لیو، تمرین‌کننده محلی فالون گونگ و ساکن قدیمی دلاور و یک متخصص باسابقه در صنعت فناوری پیشرفته، گفت که از تصویب این قطعنامه خوشنود است. او در جریان مباحثات قبلی شورای منطقه در ماه ژوئیه متوجه شد که «یک کمپین اطلاعات نادرست» توسط برخی رسانه‌ها در ایالات متحده نفوذ داشته است.
او توضیح داد: «خیلی خوشحالم که این شورا توانست این سنت حمایت از هم‌تمرین‌کنندگان و محکومیت آزار و شکنجه را ادامه دهد»، و افزود که این اقدام «حقوق [آزادی عقیده] تصریح‌شده در قانون اساسی» تمرین‌کنندگان را تأیید می‌کند.
اعضای شورا اظهاراتی دلگرم‌کننده خطاب به تمرین‌کنندگانی که همچنان در چین، تحت آزار و شکنجه هستند، ارائه کردند. کیلپتریک آن‌ها را ترغیب کرد که «قوی بمانند» و شجاع باشند، درحالی‌که تکت به آن‌ها توصیه کرد که «ایمان خود را حفظ کنند... و به حرکت رو به جلو ادامه دهند.»
این قطعنامه بر تعهد شورا برای پرداختن به حقوق بشر جهانی در سطح محلی تأکید می‌کند.
تکت گفت: «این کاری است که ما انجام می‌دهیم... ما نماینده همه هستیم و شما اینجا هستید و رأی‌دهندگان یا موکلان ما هستید و ما نماینده شما هستیم و می‌خواهیم مدافع آرمان شما باشیم.»
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
