(Minghui.org) خانمی ۶۹ساله در شهر نانجینگ، استان جیانگسو، زمانی که دوره یک‌ساله زندان به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ را به پایان رساند، حقوق بازنشستگی‌اش از ۱۸نوامبر۲۰۲۱، به حالت تعلیق درآمده است.
خانم یو شوشیا، داروساز بازنشسته از بیمارستان طب سنتی چینی منطقه پوکو، در سال ۱۹۹۶ تمرین فالون گونگ را شروع کرد. طولی نکشید که سلامتی‌اش را بازیافت و آرام‌تر و مهربان‌تر شد. برخلاف همکارانش، از پذیرش هدایا (رشوه) از بیماران خودداری و با همه با احترام رفتار کرد.
پس از آنکه رژیم کمونیستی آزار و اذیت فالون گونگ را در ژوئیه۱۹۹۹ آغاز کرد، خانم یو بارها به‌دلیل پایبندی راسخ به ایمانش هدف قرار گرفت. قبل از دوره یک‌ساله زندانش، چند بار در مراکز شستشوی مغزی حبس و دو بار به کار اجباری محکوم شد. او در طول بازداشت، شکنجه‌های وحشیانه‌ای را متحمل شد، ازجمله کشیدن موهای ناحیه تناسلی و فرو کردن دسته زمین‌شوی در واژنش. یک بار، خانم یو درحالی‌که سعی در فرار از دستگیری داشت، از بالکن سقوط کرد و دچار آسیب شدید در ناحیه سر و شکستگی‌های متعدد شد.
از زمان شروع آزار و اذیت در لیست سیاه قرار گرفت
کمی پس از شروع آزار و اذیت، خانم یو به‌منظور دادخواهی برای حق آزادی عقیده‌اش به استانداری مراجعه کرد. او دستگیر و به مدرسه‌ای برده شد و در آنجا مجبورش کردند نام، آدرس خانه و محل کارش را فاش کند. از آن زمان، در لیست سیاه دولت قرار دارد.
چنگ یوفانگ، رئیس وقت بیمارستان طب چینی منطقه پوکو، پس از آزادی خانم یو، افرادی را برای آزار و اذیت او به خانه‌اش برد. بعداً او را به‌مدت هشت ماه در بیمارستان نگه داشت و در طی این مدت، حقوقش را به حالت تعلیق درآورد و فقط 200 یوان به او حقوق پرداخت می‌کرد.
یک سال و دو ماه کار اجباری (نوامبر۲۰۰۱ - ژانویه۲۰۰۲)
خانم یو در اواسط اکتبر۲۰۰۰، سوار قطاری به مقصد پکن شد، اما در قطار دستگیر شد. او به‌مدت یک ماه در بازداشتگاه شهر نانجینگ حبس شد. چند روز پس از آزادی، دوباره دستگیر و به هتلی متعلق به پلیس منتقل شد.
خانم یو موفق به فرار شد و برای درخواست عدالت برای فالون گونگ به پکن رفت. او به همراه سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ در میدان تیان‌آنمن دستگیر شد. پلیس آن‌ها را با باطوم لاستیکی کتک زد. گوش یکی از تمرین‌کنندگان پاره شد و به‌شدت خونریزی کرد.
درحالی‌که خانم یو و سایر تمرین‌کنندگان در ایستگاه پلیس شی‌جینگشان در پکن حبس بودند، به آن‌ها دستور داده شد که آدرس خانه‌هایشان را فاش کنند. کسانی که از این کار امتناع می‌کردند، مورد ضرب‌وشتم وحشیانه و توهین کلامی قرار می‌گرفتند. خانم یو گاهی اوقات نیمه‌شب برای بازجویی از سلولش بیرون کشیده می‌شد. او از پلیس خواست که از آزار و اذیت فالون گونگ دست بکشد، اما آن‌ها او را نادیده گرفتند.
خانم یو بعداً به نانجینگ بازگردانده و در همان هتل متعلق به پلیس حبس شد. او تمرینات فالون گونگ را انجام می‌داد و پلیس او را به بازداشتگاه شهر نانجینگ منتقل کرد. یک روز صبح، او برخلاف آنچه گفته شده بود، فریادِ «نگهبانان صبح!» را سر نداد و نگهبانان به‌مدت ۲۲ روز متوالی او را دستبند و پابند زدند. اداره پلیس منطقه پوکو در اواسط ژانویه۲۰۰۱، خانم یو را به یک سال کار اجباری محکوم کرد. نگهبانان اردوگاه کار اجباری زنان جودونگ به شش فاحشه دستور دادند که به‌مدت سه روز، به‌نوبت او را کتک بزنند. درنتیجه، در زیر چشم خانم یو حلقه‌های تیره و در صورت و بدنش تورم شدید ایجاد شد.
فاحشه‌ها همچنین ران‌های خانم یو را نیشگون می‌گرفتند، موهای ناحیه تناسلی او را می‌کشیدند و دسته تی در واژن او فرو می‌کردند. او بارها فریاد زد و کمک خواست، اما هیچ‌کس پاسخی نداد. تقریباً درحال مرگ بود. نگهبانان خانم یو را بیش از بیست روز در یک انبار حبس کردند و تا زمانی که تورمش فروکش نکرد، او را بیرون نیاوردند.
قرار بود دوره محکومیت خانم یو در نوامبر۲۰۰۱ به پایان برسد، اما نگهبان ژو یینگ «شواهدی» علیه او جعل و دوره محکومیتش را دو ماه تمدید کرد. در طول این دو ماه مجبور شد هر روز بیش از ده ساعت کار سخت انجام دهد. او دچار کمردرد و بی‌حسی در پاهایش شد. نگهبان ژو او را به تظاهر به بیماری متهم کرد. وضعیت خانم یو مدام بدتر می‌شد تا اینکه درنهایت در راه رفتن مشکل پیدا کرد. تنها در آن زمان بود که او را برای معاینه به بیمارستان بردند. مشخص شد که در مهره‌های سوم، چهارم و پنجم کمرش دچار بیرون‌زدگی دیسک کمر شده است.
سه دستگیری در سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴، مجروح‌شدن درحین تلاش برای فرار
در اوت۲۰۰۲، اداره ۶۱۰ ناحیه پوکو یک جلسه شستشوی مغزی در شهر ژوجیانگ برگزار کرد و خانم یو را به آنجا برد. او در مقطعی برخلاف میلش بیانیه‌ای نوشت تا از ایمانش دست بکشد، اما بعداً این بیانیه را باطل اعلام کرد. پلیس به تلافی این کارش، او را نزدیک به سه ماه در مرکز شستشوی مغزی و سپس یک ماه دیگر در بازداشتگاه شهر نانجینگ نگه داشت.
خانم یو سرانجام در پایان دسامبر۲۰۰۲ آزاد شد، اما دوباره در آوریل۲۰۰۳ دستگیر و به‌مدت یک ماه در بازداشتگاه شهر نانجینگ حبس شد.
قبل از کنفرانس‌های سیاسی سالانه رژیم کمونیستی در مارس۲۰۰۴، اداره ۶۱۰ ناحیه پوکو و لی رونگ‌کویی، دبیر بیمارستان طب چینی ناحیه پوکو، در ۱۹فوریه به خانم یو اطلاع دادند که در یک جلسه شستشوی مغزی شرکت کند. او از رفتن امتناع کرد و درمجموع ۲۳ نفر، ازجمله پلیس محلی و رئیس بیمارستان، وانگ چیائوژوان، پس از ساعت ۸ شب آن روز به خانه‌اش هجوم بردند.
خانم یو در تلاشی ناامیدانه برای فرار، از بالکنش پرید و دچار شکستگی‌های متعدد و آسیب‌دیدگی از ناحیه سر شد. برای درمان به بیمارستان راه‌آهن نانجینگ منتقل شد. او زنده ماند، اما از آن زمان تاکنون لنگان لنگان راه می‌رود. اداره ۶۱۰ شهر نانجینگ و اداره ۶۱۰ منطقه پوکو همچنان به آزار و اذیت او ادامه دادند. خانم یو قاطعانه از نوشتن اظهاریه مبنی بر انکار ایمانش خودداری کرد.
در سال ۲۰۰۶، به ۱.۵ سال کار اجباری محکوم شد
خانم یو دوباره در آوریل۲۰۰۶ دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی شهر نانجینگ، واقع در هتلی متعلق به کارخانه آلات موسیقی بول، منتقل شد. دو نفر مأمور شدند تا او را به‌صورت شبانه‌روزی تحت‌نظر داشته باشند. آن‌ها او را مجبور می‌کردند هر روز ویدئوهایی را که به فالون گونگ افترا می‌زدند تماشا کند و او را مورد انواع‌واقسام آزار و اذیت قرار می‌دادند، ازجمله محرومیت از خواب، ایستادن طولانی‌مدت در یک فضای کوچک به اندازۀ کفِ دو کاشی و محرومیت از حق شستن خود و تعویض لباس. آن‌ها حتی زباله، ازجمله میوه‌های گندیده، را در کنارش می‌گذاشتند تا او را بیشتر شکنجه دهند.
هر روز، افراد مختلفی برای «کار» با خانم یو می‌آمدند. دو کارمند قضایی بازنشسته، یکی با نام خانوادگی ژانگ و دیگری پان، اغلب تا اواخر شب و گاهی تا اوایل صبح از او بازجویی می‌کردند.
خانم یو که هنوز از عوارض ناشی از آسیب سر رنج می‌برد، دچار اختلال مغزی شد. او صداهایی در سرش می‌شنید و احساس سرگیجه و گیجی می‌کرد. اغلب نمی‌دانست کجاست. پاهایش نیز به‌شدت متورم شده بودند.
پس از پنج ماه حبسش در مرکز شستشوی مغزی، به یک ماه و نیم کار اجباری محکوم شد که باید آن را در خانه می‌گذراند. سپس آزاد شد.
دستگیری دیگر در سال ۲۰۰۸
خانم یو در آوریل۲۰۰۸، پس از اینکه به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ به پلیس گزارش شد، دوباره دستگیر شد. او به‌مدت یک ماه در بازداشتگاه شهر نانجینگ حبس و سپس به مرکز شستشوی مغزی شهر نانجینگ منتقل شد. خانم یو به‌مدت نُه روز اعتصاب غذا کرد و حدود دو هفته بعد آزاد شد.
محکوم شدن به یک سال زندان در سال ۲۰۱۹
خانم یو به‌دلیل صحبت درباره فالون گونگ با یک مسافر در اتوبوس دستگیر شد. در سال ۲۰۱۹، وی توسط دادگاه منطقه شوانوو به یک سال زندان محکوم شد. پس از آزادی‌اش در ۱۸نوامبر۲۰۲۱، اداره تأمین اجتماعی منطقه پوکو به او دستور داد ۶۰هزار یوان مزایای بازنشستگی‌ای را که در دوران حبسش به او داده شده بود برگرداند. او این مبلغ را پس نداد، زیرا به‌طور قانونی متعلق به او بود و از آن زمان، مستمری او را به حالت تعلیق درآورده‌اند.
لیست عاملان
سازمان‌های دولتی‌ای که از سال ۱۹۹۹ در آزار و اذیت خانم یو نقش داشته‌اند عبارتند از: اداره ۶۱۰ شهر نانجینگ، کمیته منطقه پوکو، اداره ۶۱۰ منطقه پوکو، اداره پلیس منطقه پوکو، ایستگاه پلیس ژوجیانگ، کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرداری نانجینگ، کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرداری پوکو، اداره بهداشت شهرداری نانجینگ، اداره بهداشت منطقه پوکو، بیمارستان طب سنتی چینی منطقه پوکو، دادستانی منطقه شوانوو، دادگاه منطقه شوانوو، اردوگاه کار اجباری زنان جودونگ، اداره تأمین اجتماعی شهرداری نانجینگ و اداره تأمین اجتماعی منطقه پوکو.
افراد درگیر در آزار و شکنجه خانم یو عبارتند از: لیو ژیی‌وی، لیو هاندونگ، وو ژنگ چیانگ، بی چون‌شیائو، پینگ یوان وو، لو شوپینگ، وانگ ونگائو، لی یوفا، گائو هونگمین، وانگ شیائومین، شیائو نینجیان، مو ژیپنگ، شو کیلی، لیو بین‌بین، وانگ چیائوژوان، وانگ لین، فو جیابائو، لی جین‌هوا، ژو لین‌هوا، جیانگ آیمی، وانگ ژیلین، لی جون‌ویی، ژو فی، هو جینگ، چن یوفانگ، یانگ لیو، چن لیبائو، وانگ بانگلون و کونگ هویی‌شنگ.
گزارش های مرتبط:
آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون دافا در ناحیه پوکو، شهر نانجینگ
اردوگاه کار اجباری زنان جودونگ، استان جیانگسو، تمرین‌کنندگان دافا را مورد شکنجه و تحقیر قرار می‌دهد
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
