(Minghui.org) دو نفر از هم‌تمرین‌کنندگان در منطقه‌ ما اخیراً در اثر بیماری‌های مشخصی درگذشتند. یکی از آنها، تمرین‌کننده الف، سال‌ها پیش در تلاش‌های‌‌مان در راستای روشنگری حقیقت، از نزدیک با من کار می‌کرد. او فقط چهل سال داشت و هم‌تمرین‌کنندگان همگی هنگام بحث در مورد این موضوع خیلی احساس تأسف می‌کردند. مرگ این تمرین‌کننده ما را آگاه کرد که باید شکاف‌هایی در تزکیه بدن کلی‌مان وجود داشته باشد، بنابراین درخصوص جاهایی که کوتاهی داشتیم تأمل کردیم.

زمانی که آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹ شروع شد، هم‌تمرین‌کننده الف زندگی‌اش را به خطر انداخت و بر مشکلات مالی غلبه کرد تا اطلاعات مربوط به آزار و شکنجه را جمع‌آوری و به خارج از کشور ارسال کند. برای بیش از ۱۰ سال در دافا ثابت‌قدم بود و توسط آزار و شکنجه مرعوب نشد. سپس برای اشتغال به شهر دیگری نقل‌مکان کرد، اما پس از آن به تدريج بر طلب‌های مادی متمرکز شد و در نهایت در تزکیه‌اش سست شد.

احساس می‌کردم که دیگر شبیه یک تزکیه‌کننده رفتار نمی‌کند. با این حال، به‌جای اينکه با او درباره درک‌هایي بر مبناي فا گفتگو کنم، با او فاصله گرفتم و هر زمان او را می‌دیدم با سردی و بی‌اعتنایی برخورد می‌کردم. احتمالاً احساساتش را جریحه‌دار کردم. حتی زمانی که مریض شد برای ملاقات او به بیمارستان نرفتم. عمیقاً احساس تأسف می‌کنم که با افکار درست، او را در عبور از آزمون و محنتش یاری نکردم. در عوض با ذهنیت بشری با او برخورد کردم که نشان می‌دهد خیلی خوب تزکیه نکرده بودم. اشتباهی کردم که هرگز قابل تصحیح کردن نیست.

درحال حاضر تکبر و خودبینی خود را درک می‌کنم که باید آن را از بین ببرم. فکر می‌کردم که نسبت به دیگران درک بهتری از فا دارم و فروتنی‌ام را از دست داده بودم.

استاد به ما آموختند،

"هر فردی ادراکات و احساسات خود را درباره مسائل دارد. بنابراین هنگام روبرو شدن با چیزی، بعید است که همه درک یکسانی درباره آن داشته باشند، رویکرد یکسانی نسبت به آن داشته باشند یا به‌طور یکسانی آن را اداره کنند. خیلی بعید است. علتش این است که افراد روش تفکر متفاوتی دارند و منشأ افکار فرد پیچیده است." ("آموزش فا در کنفرانس فای ۲۰۱۳ نیویورک")

و

"يک تزکيه‌ي موجود انساني يک تزکيه‌ي خدا نيست، و هرکسي در روند تزکيه خطاهايي مي‌کند؛ نکته‌ي کليدي اين است که چگونه آن‌ها را اداره کرد و [به آن‌ها پرداخت]." (نمونه "ترکه‌ بیدار شو"ی من)

بر طبق آموزش‌های استاد، اينکه درباره هم‌تمرین‌کنندگان بر اساس معیارهای شخصی خودمان قضاوت کنيم، عمل کردن بر طبق فا نیست. تزکیة هر شخص تزکیة ذهنیت بشری است، و این دلیل آن است که چرا فرد باید تزکیه کند. ما باید اشتباهات‌مان را پیدا کنیم. همچنین باید به‌وضوح درک کنیم که مشکلات تمرین‌کنندگان دیگر نشانه‌هایی هستند تا خودمان را بررسی کنیم و جاهایی که نیاز به بهبود داریم را بیابیم.

آزمون اعتباربخشی به فا یا اعتباربخشی به خود در سراسر تزکیه تکرار می‌شود. اگر ما انتخاب کنیم که به فا اعتبار ببخشیم، بیش از حد روی خودمان تأکید نخواهیم کرد. اینکه در برخورد با کاستی‌های هم‌تمرین‌کنندگان چگونه رفتار می‌کنیم نشان خواهد داد که آیا بر اساس وابستگی‌های‌مان رفتار کرده‌ایم یا بر اساس فا.

کسانی که بر اساس وابستگی‌ها رفتار می‌کنند نیز ممکن است ادعا کنند که بر طبق فا قضاوت می‌کنند، اما واقعاً به‌دنبال اشتباهات دیگران و اعتباربخشی به خودشان هستند. از سوی دیگر کسانی که بر اساس اصول فا تزکیه می‌کنند، به‌جای قضاوت هم‌تمرین‌کنندگان بر اساس استاندارهای خودشان، به‌خاطر اشتباهات‌شان به درون نگاه می‌کنند و خود را تصحیح می‌کنند. هر کسی توسط سطح تزکیه‌ و سرشت قلبش محدود می‌شود. داشتن درک یکسان از امور غیرممکن است. ما باید به نقاط قوت هم‌تمرین‌کنندگان‌مان نگاه کنیم چرا که این گامی در راستای ارتقاء خودمان است.

زمانی که به کاستی‌های دیگران توجه می‌کنیم، اول باید از خودمان بپرسیم که چرا به آنها توجه می‌کنیم. آیا به‌خاطر این است که خودمان نيز وابستگی‌هایی داریم، از جمله با دیدة‌ تحقیر به دیگران نگاه کردن، زودرنجی و تحریک‌پذیری یا تکبر و خودبینی، گوشزد کردن معایب دیگران و انتقاد از آنها یا ترس از گذراندن محنت‌ها و آزمون‌های سخت؟ آیا این فرصت خوبی برای از بین بردن این وابستگی‌ها نیست؟ تنها زمانی به فا اعتبار می‌بخشیم که خودمان را تزکیه ‌کنیم، نظم و ترتیبات نیروهای کهن را انکار کرده و به استاد در نجات موجودات ذی‌شعور کمک کنیم. این کاری است که استاد از ما خواسته‌اند انجام دهیم.

تمرکز بر کاستی‌های دیگران نیک‌خواهانه نیست. ارتباط بین تمرین‌کنندگان را مسدود و نیروهای کهن را خشنود می‌کند. سپس نیروهای کهن از این وضعیت بهره خواهند برد و سختی‌ها و موانعی غیرضروی‌ در مسیر تزکیه‌مان ایجاد می‌کنند. تمرکز بر نقاط قوت خود و کاستی‌های دیگران همچنین نمایشی از وابستگی بنیادین به رقابت‌جویی است.

اکنون هر زمان به کاستی‌های هم‌تمرین‌کنندگان توجه می‌کنم هشیاری خود را حفظ می‌کنم. به خودم هشدار می‌دهم که تزکیه موضوعی جدی است، این دقیقاً زمانی است که باید خود را تزکیه و وابستگی‌هایم را از بین ببرم. بعد از کسب درک عمیق‌تری از فا، متوجه شدم که دیدن توانمندی‌های هم‌تمرین‌کنندگان محیط تزکیة خوبی را ایجاد می‌کند و سبب پیشرفت و ارتقای محیط به‌عنوان یک بدن واحد می‌شود. این چیزی است که مریدان دافا باید در دوره‌ اصلاح فا انجام دهند. این تنها راهی است که می‌توانیم با یکدیگر به‌خوبی همکاری کنیم و گروهی قدرتمند برای اعتباربخشی به فا و نجات موجودات شکل دهیم.

این بسیار مهم است که بدانیم ما یک بدن واحد و یکپارچه‌ایم. مشکلات ساير تمرین‌کنندگان مشکلات خود ما نیز هستند، بنابراین نمی‌توانیم آنها را نادیده بگیریم. باید با یکدیگر همکاری کنیم تا آزار و شکنجه را متوقف و مأموریت‌مان را محقق سازیم.