آقای ما تیانجون پس از تحمل هشت سال شکنجه در زندان درگذشت

(Minghui.org)

خلاصه‌ای از وقایع کلیدی آزار و شکنجه:
نام: ما تیانجون (马天军)
جنسیت: مرد
سن: ۵۴
محل سکونت: لیوپان‌شوی، استان گویی‌ژو
شغل: معلم
تاریخ مرگ: ۳ ژوئیه ۲۰۱۳
تاریخ آخرین بازداشت: ۲۶ اوت ۲۰۰۲
آخرین محل حبس: زندان دویون، گویی‌ژو (贵州省都匀监狱)
شهر: لیوپان‌شوی
استان: گویی‌ژو
آزار و شکنجه‌ی متحمل شده: شوک الکتریکی، محرومیت از خواب، کار اجباری، شستشوی مغزی، محکومیت غیرقانونی، تزریقات و خوراندن اجباری دارو، ضرب و شتم، آویزان کردن با دست‌بند، حبس، سلول انفرادی، خوراندن اجباری غذا، بازداری‌های فیزیکی، بازجویی، بازداشت، منع استفاده از توالت، شکنجه‌های دیگر.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ آقای ما تیانجون و همسرش خانم لی یی، در ماه اوت سال ۲۰۰۲ بازداشت شدند. آقای ما به یازده سال زندان محکوم شد. پس از هشت سال شکنجه، فلج شد، قدرت تکلم خود را از دست داد، و در آستانه‌ی مرگ بود. از آنجا که مسئولان زندان خواستند از زیر مسئولیت مرگ احتمالی وی طفره روند، وی را در سال ۲۰۱۰ درحالی که در شرف مرگ بود؛ آزاد کردند. او در ۳ ژوئن ۲۰۱۳ درگذشت. در مدتی‌که به قید ضمانت پزشکی آزاد شده بود، نهادهای دولتی محلی و اداره‌ی پلیس او را به دقت تحت نظر داشتند.

آقای ما متولد شهرستان تائیان در آنشان، واقع در استان لیائونینگ بود اما در لیوپان‌شوی، واقع در استان گویی‌ژو، به‌عنوان معلم مشغول به کار بود.

پس از اینکه حکومت چین آزار و شکنجه‌ی فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد، آقای ما و همسرش برای اجتناب از بازداشت شدن، از خانه‌شان فرار کردند. با این ‌وجود در ۲۶ اوت ۲۰۰۲، مأمورینی از اداره‌ی پلیس شینگ‌گوان از گویی‌یانگ آنها را به دلیل صحبت کردن با مردم درباره‌ی فالون گونگ بازداشت کردند.

این زوج بعداً در بازداشتگاه نان‌مینگ در گویی‌یانگ و بازداشتگاه شماره‌ی ۱ منطقه‌ی وودانگ حبس شده و تحت شکنجه قرار گرفتند.

مأموران اداره‌ی پلیس شینگ‌گوان که آقای ما را تحت شکنجه قرار دادند یونیفورم به‌ تن نداشتند و هیچ شناسه‌ی هویتی نیز بر لباسشان نصب نشده بود، و روش‌های آزار و اذیتی که استفاده می‌‌کردند، به‌طور خاصی وحشیانه بود. یک‌بار درحالی ‌که آقای ما روی زمین دراز کشیده بود، یک صندلی روی سینه‌ی وی قرار دادند. سپس مأموری روی صندلی نشست و پایه‌های صندلی را به داخل گوشت بدن آقای ما فشار داد.

سایر مأموران با صفحات گرد فلزی به دست و پای آقای ما ضربه زده و او را کتک می‌زدند. دلیل اینکه از چنین روش‌های شکنجه‌ای استفاده می‌شد، این بود که زخم‌های قابل رؤیتی از خود به‌جا نمی‌گذاشتند، اما این روش‌ها بسیار دردناک بودند و به عضلات و بافت‌های بدن آسیب می‌رساندند.

پلیس دست و پاهای آقای ما را شکست، بعد او را به واحد بازجویی جنایی پلیس گویی‌یانگ فرستاد. دستان آقای ما از پشت به هم بسته شده و به پاهایش پابند زده بودند، وی را به این صورت برای چهار روز با دست‌بند آویزان کردند. همچنین به‌زور آب حاوی پودر فلفل به او خوراندند، با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال کردند و با کمربندی او را شلاق زدند.

نمایش شکنجه: آویزان کردن از دست‌ها که پشت بدن بسته شده‌اند

آقای ما در طی جلسه‌ی تفهیم اتهام در بازداشتگاه نان‌مینگ در گویی‌یانگ، خواست که به توالت برود. نگهبان درخواست او را رد کرد و او را مورد ضرب و شتم قرار داد. بعداً، آقای ما، همسرش، خانم لی، و یک تمرین‌کننده‌ی دیگر به نام لی یین‌رویی را به مدت شش شبانه‌روز از خوابیدن محروم کردند.

در ماه می ‌سال ۲۰۰۳، دادگاه منطقه‌ی نان‌مینگ در گویی‌یانگ، این زوج را به یازده سال زندان محکوم کرد. آقای ما به زندان دویون در گویی‌ژو و خانم لی به زندان یان‌گای فرستاده شد.

در زندان دویون، دستان آقای ما را در پشت بدنش دست‌بند زدند و دست‌بند‌ها را به میله‌های یک پنجره‌ بستند. این شکنجه به مدت ۲۵ روز ادامه داشت. در زمستان، نگهبان، لو شیان‌لای (罗显来)، به زندانیان دستور می‌داد که لحافی در اختیار آقای ما قرار ندهند.

آقای ما، چن ژونگ‌چوان، وانگ می‌هوا، و زانگ دونگ‌شنگ پوسترهایی با تصاویر مضحک و با مضامین افتراآمیز نسبت به دافا را پاره کردند و در نتیجه از ۱۰ مارس تا ۸ آوریل ۲۰۰۴ تحت مجازات قرار گرفتند. معاون زندان، ژونگ ‌شان (钟山)، با باتوم الکتریکی به صورت‌ و گردن تمرین‌کنندگان شوک اعمال می‌کرد تا حدی که پوست‌شان بسوزد. همچنین درحالی ‌که دستانشان را کشیده بودند، آنها را به تختی بستند و مجبورشان کردند که تبلیغاتی با مضامین افتراآمیز نسبت به فالون گونگ را تقریباً به مدت ۴۰ روز تماشا کنند. همچنین آقای ما را در سلول انفرادی حبس کردند.

باز‌آفرینی صحنه‌ی شکنجه: شوک الکتریکی

از اکتبر ۲۰۰۴ تا ۲ مارس ۲۰۰۶، تمرین‌کنندگانی از بندهای مختلف زندان که از باورشان دست نکشیده بودند، برای "تبدیل" بیشتر تحت شکنجه قرار گرفتند. در ژوئن ۲۰۰۵، نگهبانان به زندانیان جنایی با نام‌های یو هونگ‌بینگ (余鸿兵)، ژو کوآنگ‌جیان (周匡坚)، و چند نفر دیگر دستور دادند که آقای ما، آقای شیائو ژیفی، و آقای یانگ مائوجون را به شدت تحت آزار و شکنجه قرار دهند.

پس از سال‌ها شکنجه، پاهای آقای ما فلج شدند و قدرت تکلم خود را از دست داد. وضعیت جسمی او بسیار نامناسب بود. وی در سال ۲۰۱۰، به قید ضمانت پزشکی آزاد شد و در ۳ ژوئیه‌ی ۲۰۱۳ درگذشت.

نگهبانان و زندانیان جنایی در زندان دویون از روش‌های بی‌رحمانه‌ای برای شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کنند. این روش‌ها عبارتند از: تخت مرگ، اجبار به نشستن بر روی چهارپایه‌‌ای کوچک برای ساعت‌های طولانی، زانو‌ زدن بر کف بتنی، سوزاندن با آب جوش، سوزاندن با سیگار، تاباندن نوری قوی بر چشم‌ها، مجبور کردن آنها به تماشای تبلیغاتی با مضامین افتراآمیز نسبت به فالون دافا، رها کردن آنها در هوای سرد با لباس کم، و غیره. کارکنان زندان روش‌هایی را برای شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان دافا در دفترچه‌ی راهنما گردآوری می‌کنند و این دفترچه‌ی راهنما توسط نگهبانان استفاده می‌شود.

تمرین‌کننده‌ی هفتاد و چهار ساله، آقای وو بوتونگ در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۵، در نتیجه‌ی شکنجه و رفتار وحشیانه در زندان دویون جان باخت. بدن وی سریعاً سوزانده شد.

تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای هو دالی از شهرستان شیو‌ون در ۱۹ ژانویه‌ی ۲۰۱۱، بر اثر آزار و شکنجه در زندان دویون درگذشت. بدن وی نیز سریعاً سوزانده شد.

مقالات مرتبط ~
فارسی:
مرگ خانم لین شائونا پس از سوء‌رفتار در زندان و عدم برخورداری از آزادی به قید ضمانت پزشکی
خانم وانگ ووهوی در نتیجه‌ی شکنجه دچار ازکارافتادگی کلیه شده و جان باخت (تصاویر)
انگلیسی:
درگذشت خانم لیانگ شیائوگوانگ در بازداشتگاه سایپینگ
دادخواستی با امضای ۱۳۳۹ نفر، خواستار اجرای عدالت درخصوص پرونده‌ی مرگ آقای لی ژیچین (تصویر)
جزئیات بیشتر درخصوص شکنجه‌ی آقای هو یانشوانگ و مرگ وی در زندان شن‌یانگ
شکنجه‌هایی که تمرین‌کنندگان در زندان دویون در استان گویی‌ژو متحمل شده‌اند