تجربه آرامش حقیقی بعد از ازبین بردن وابستگی در طلب بودن

(Minghui.org) وقتی در تعطیلات سال نوی چینی به خانه پدر و مادرم سر زدم، در تزکیه‌ام شل شدم. وقتی به خانه برگشتم، در مطالعه فا مشکل داشتم. خودم را بررسی کردم اما نمی‌توانستم دلیلش را پیدا کنم. چند روز بعد، این آموزه‌ استاد لی را خواندم:

«یک شخص با سقوط به این سطح، می‌بایستی کاملاً ازبین می‌رفت. اما موجودات روشن‌بین بزرگ از روی خیرخواهی تصمیم گرفتند که به مردم فرصت دیگر در محیطی بسیار دردناک بدهند، در نتیجه این بُعد را آفریدند.» (سخنرانی سوم، جوان فالون)

اگرچه سال‌ها تمرین کرده‌ام ناگهان متوجه شدم که با ذهنیت فردی عادی مبنی بر کسب منافع تمرین می‌کردم. به محض اینکه سلامتی‌ام بهبود یافت، ناخودآگاه احساس کردم که می‌توانم با آسودگی خاطر زندگی راحتی داشته باشم.

با نگاهی به مسیر تزکیه‌ام متوجه شدم که هنگام مواجهه با سختی‌ها یا علائم بیماری، بسیار کوشا می‌شدم و می‌توانستم به همه چیز از منظر فا نگاه کنم. به محض اینکه احساس می‌کردم کمی بهتر شدم، کوشا بودن را متوقف می‌کردم و حتی در انجام تمرینات شل می‌شدم. متوجه نشده بودم که یکی از وابستگی‌های بنیادینم طلب نفع شخصی در زمینه درمان بیماری‌هایم بود. 

وقتی این وابستگی را شناسایی کردم، متوجه شدم که باید آن را به‌طور کامل از بین ببرم. تصمیم گرفتم هر وابستگی را به محض ظهورش بدون توجه به اینکه چقدر سخت باشد، از بین ببرم.

اولین بار که جوآن فالون را خواندم، به درمان بیماری‌هایم و پیر نشدن وابسته بودم. حالا متوجه شدم که این تفکر را رها نکرده بودم.

وقتی مصمم هستیم که خودمان را تزکیه کنیم، از بین بردن وابستگی‌های‌مان چندان هم دشوار نیست. در گذشته نگران بودم که چرا هر روز صبح نمی‌توانستم بلند شوم و تمرینات را انجام دهم. دیگر نگران نیستم، و فقط می‌خواهم کوشا باشم. بعد از اینکه وابستگی در طلب بودن را رها کردم، واقعاً احساس آرامش کردم.